Billy zei:
Klinkt meer persoonlijk dan wetenschappelijk.
Dat is niet waar, Billy. Er wordt al verwezen naar het gehele artikel zodat wij volkstribunaal kunnen meekijken met de onderhand langdurige affaire. Dat bovenstaande post dan slechts een aanvulling daarop is, is logisch.
Ik wil dan daarbij dhr Faber complimenteren met het feit dat hij kennelijk niet bang is ook hier onwetende criticasters toch uitleg te geven in deze moeilijke materie. Dit ondanks het geldende adagium 'never argue with a fool...the drag you down to your level, and then beat you with experience'.
In mij post wees ik erop dat in het artikel de lijst onschuldige sporters/burgers nog met Floyd Landis staat vermeld. Landis heeft echter zijn gebruik al toegegeven. Dit staat dus niet zo sterk in een lijst. Of gelooft u alsnog in de onschuld van de wielrenner (tour 2006), en dat hij het gebruik maar onder druk heeft toegegeven ?
Een stelregel moet altijd zijn dat de lat hoger ligt voor de vervolger dan voor de vervolgden. Anders holt een dergelijk systeem zichzelf automatisch uit. De wal keert het schip etc. Die lat ligt aantoonbaar niet hoog genoeg
.
Dat begrijp ik niet helemaal. Ofwel het bewijs van schuld cq onschuld heeft betrekking op een ander criterium, er is dan sprake van twee latten, die niet zozeer in hoogte te vergelijken zijn. Ofwel er is een criterium, boven of onder een bepaalde grens, eronder is 'negatief', erboven is positief. Dan is er sprake van één lat die voor beiden even hoog ligt.
Die lat ligt aantoonbaar niet hoog genoeg.
De meesten van de volgers, soms zelf ook wetenschappelijk-statistisch onderlegd, hebben het wel over significantieniveaus, en begrijpen donders goed dat rechters en sportbestuurders hier vaak te weinig kaas van gegeten hebben. Maar enkelen van ons zouden zeer graag eens een inzage hebben in de gehanteerde normen voor 'de kans op een onterecht positieve uitslag'. Want met name in de zaak Lucia de B ging het bijv daarom, en ik krijg de ndruk dat dat in bovenstaande zaak ook speelt. Zeker als ik kijk naar zo'n 3 vd 5 ionen-verhaal, en het feit dat de gehanteerde test nieuw is.
Verder wordt je iedere informatie onthouden om dat gebrek aan te tonen.
Ik stel nogmaals (ook al eerder), dat ik dit onbegrijpelijk vind, maar hier zal een burgerrechter toch ook gehakt van maken ? Vraag is nog wel: wat zijn de beweegredenen om het niet kenbaar te maken ? Is dat vertrouwelijkheid zodat de dopingpolitie zijn werk beter kan doen, is dat omdat de test rammelt, of nog iets anders ?
