Sabine zei:
Ik zeg ook niet dat het de jaren 50/60 is, maar wel dat het schaatsen internationaler is geworden en dat dat positief is. Eind jaren 90 was het redelijk dramatisch met vaak Nederland 1-2-3-4 op allroundtoernooien. Dat komt nu niet meer voor, en komt het niveau en de wedstrijdspanning ten goede. En ik snap jouw Skobrev Shepel vergelijking niet helemaal. Shepel is gewoon gestopt en Skobrev doet het nu goed als Rus zijnde. En Shepel was volgens mij toen maar 1 van de weinige goede buitenlanders, dat is nu veel breder. We hebben naast Fabris ook nog Bokko. Contin en Lee komen er aan. Dus ook nog van verschillende continenten. En we hebben wat betreft allrounden natuurlijk ook nog Davis.
Shepel was omstreeks de eeuwwisseling één der beste allrounders. Alleen was dat na een paar jaar afgelopen. Hij is van de genaratie Tuitert en had nog best ctief kunnen zijn.
Waarom is hij gestopt??
Bart Veldkamp, Eskil Ervik, Roberto Sighel, Keiji Shirahata, Vadim Sajutin, KC Boutiette waren toen vaste waarden.
Pavel Zygmunt, Dustin Molicki en Derek Parra waren min of meer toch eendagsvliegen alhoewel de laatste een hele goede was.
Maar daar waren er in het verleden meer voorbeelden van; Vladimir Shilikovski, Per Ivar Moe, Rolf Falck Larsen, Tom Erik Oxhom, Bjorn Nyland.
Nu zijn er onder meer Denny Morrison, Trevor Marsicano. Afwachten of dat blijvertjes zijn. En waar zijn Justin Warsylewicz en Arne Dankers gebleven.
Wat betreft de jeugdwereldkampioenen.
Hierbij een aantal die (bijna) nooit aan de grote wedstrijden deelnamen.
Jan Heida 1973
Manfred Winter 1974
Masayuki Kawahara 1975
Andrei Bobrov 1983
Valery Guk 1984-85
Bronislav Snetkov 1986
Masahiko Omura 1987
Brian Smith 1993
Jan Bos 1994
Shino Doi 2001
Sjoerd de Vries 2007
