Legendarische snelle races

Timmertje Timmertje verdient zeker de titel legendarisch. In mijn herinnering was het een volslagen verrassing dat Timmer daar won. Is het ook niet de enige 1500 meter die ze ooit heeft gewonnen?

Even checken ... ja, het is haar enige internationale zege op de 1500 meter. En als ik het goed zie, reed ze naar dat Olympisch Goud met een WR van 1.57.58 terwijl haar PR op 2.00.27 stond. En dat was ook nog gereden in Calgary. Moet je voorstellen! Iemand die Olympisch Goud pakt op de 1500 meter door minstens 2,5 seconde van zijn of haar PR af te rijden. Ze reed die dag en die hele Spelen op een roze wolk. Na de finish viel ze geloof letterlijk in de armen van die wolk.

Het meest legendarische dubbele wereldrecord van die Spelen in Nagano is misschien toch wel dat van Niemann en daarna Pechstein op de 5km. Niemann dook als eerste vrouw onder de 7 minuten grens met 6.59.65. Dat was natuurlijk een heel bijzondere grens die werd geslecht. Maar in de slotrit ging Pechstein er nog 4 honderdste onder. Moet je voorstellen dat Ghiotto volgend jaar in Milaan op 1 of andere wonderlijke wijze 5.59.65 rijdt en dat Eitrem in de slotrit dan nog 5.59.61 op de klokken zet. Of andersom.
 
De 1.46.43 van Sondral bij de WK-afstanden in Calgary: 1,4 seconden van het WR af, en 0,6 seconden op de nr. 2 (die net als de nrs 3 en 4 ook onder het oude WR doken). Mede de reden dat Sondral de Oscar kreeg dat seizoen.
 
Is de Timmertje Timmertje wat ga je doen 1500m hier al voorbij gekomen ? Anders heb ik nog wel een andere legendarische race. Eén die alleen maar in de plakboeken voorkomt. De 1000m van Eric Heiden tijdens de Amerikaanse trials voor de OS van Lake Placid. Eind december 1979 reed Heiden in West Allis de kilometer in 1.14.37. Ruim 0.6 sec sneller dan zijn eigen officiële WR van 1.14.99. Erkend als WR werd het niet, als ik het me nog goed herinner omdat de Amerikaanse bond de trial wedstrijden niet op tijd had aangemeld bij ISU.
Overigens reed Heiden drie weken later in Davos wel een officieel erkend WR op de 1000: 1.13.60. Razendsnel, maar wel op een hooglandbaan en m.i. minder indrukwekkend dan zijn tijd in het laag gelegen West Allis.
Peter Mueller werd daar in West Allis tweede op 3,02 seconden!
Heiden reed overigens eerder ook al een niet-erkend WR: op 13 maart 1977 reed hij 1.14,47 - nipt voor Martsjuk (1.14,65) - zoals er daar in die jaren (veel) vaker een niet-erkend WRs gereden werden.
 
Laatst bewerkt:
Om Ireen Wüst op de dag van de feestelijke aankondiging nog verder in het licht te zetten: de 1.54,05 tijdens de WK Allround in 2007 was voor mij ook legendarisch. Ze evenaarde zo'n beetje haar Calgary-PR van 1.54,03 en deelde de genadeklap uit aan een niet eens zo slecht rijdende Anni Friesinger. Deze tijd heeft bijna 7 jaar gestaan tot de even legendarische 1.53,31 tijdens de OKT van 2013. 2007 en 2013/14 zijn volgens mij ook de 2 tijdperken geweest dat ze écht in haar beste vorm is geweest (maarja, wat moet je zeggen over beste vorm in een carrière als je 5 OS op een rij goud wint...)

En verder nog even Shani Davis noemen: Op 7 maart 2009 reed eerst Trevor Marsicano voor het eerst onder de 1.07 (1.06,88) en een paar ritten later dook Davis hier nog dik onder (mede dankzij een perfecte laatste kruising met Morrison) in 1.06,42. Die tijd heeft 10 jaar en 2 dagen gestaan als WR.
 
Het duel Storholt-Stensjemmet op de 1500m op het EK allround 1980 in Trondheim. Gisteravond nog eens teruggekeken op YouTube. Beiden in de 1.57. In hetzelfde weekend reed Eric Heiden in Davos 1.54.79 en verbeterde hij het Medeo wereldrecord van Storholt, maar ik vond die Trondheim tijden veel indrukwekkender.
Overigens had Vladimir Lobanov in december '76 in Medeo al een seconde sneller gereden. 1.53.8. Een tijd die, zoals zoveel records in die periode, nooit erkend is al wereldrecord.
 
Het duel Storholt-Stensjemmet op de 1500m op het EK allround 1980 in Trondheim. Gisteravond nog eens teruggekeken op YouTube. Beiden in de 1.57. In hetzelfde weekend reed Eric Heiden in Davos 1.54.79 en verbeterde hij het Medeo wereldrecord van Storholt, maar ik vond die Trondheim tijden veel indrukwekkender.
Overigens had Vladimir Lobanov in december '76 in Medeo al een seconde sneller gereden. 1.53.8. Een tijd die, zoals zoveel records in die periode, nooit erkend is al wereldrecord.
Tien dagen daarvoor was heiden nog 1,5-2 seconde sneller op de 1500 en op de spelen een paar weken later ook. Trondheim is dan toch gewoon een kampioenschap 'best of the rest' geweest?
 
Het duel Storholt-Stensjemmet op de 1500m op het EK allround 1980 in Trondheim. Gisteravond nog eens teruggekeken op YouTube. Beiden in de 1.57. In hetzelfde weekend reed Eric Heiden in Davos 1.54.79 en verbeterde hij het Medeo wereldrecord van Storholt, maar ik vond die Trondheim tijden veel indrukwekkender.
Overigens had Vladimir Lobanov in december '76 in Medeo al een seconde sneller gereden. 1.53.8. Een tijd die, zoals zoveel records in die periode, nooit erkend is al wereldrecord.

1.57 op zeeniveau was destijds snel, maar Heiden had jaar eerder al 38,2-1.56-6.59-14.43 op het WK in Oslo gereden. Wat dat betreft was de 14.43 van Oxholm bij EK ‘80 met 0,13s boven Heidens tijd voor mij indrukwekkender.
 
Het is ook wel interessant om te bedenken welke races die in de laatste paar jaar gereden zijn legendarisch gaan worden. De 1:06.16 van Stolz zou dat heel goed kunnen worden, daar zat geen foutje in want hij reed letterlijk de snelste 200m, 600m, en 1000m rondetijd ooit op zeeniveau. Ik heb het gevoel dat zijn 1:05.37 er nog wel een keer aan gaat als Stolz een keer een superronde (23er) in SLC weet te rijden.

De 12:25.69 van Ghiotto zou ook legendarisch kunnen worden als die nog een tijd blijft staan, maar daar valt nu nog niets over te zeggen. Kodaira's 36.94 is volgens mij nog niet genoemd, maar staat inmiddels ook al zeven jaar als enige 36er op zeeniveau, al is haar 37.07 in Stavanger misschien nog wel beter.
 
Zonder naar hoogte, luchtdruk en doping te kijken , de 1:59 van Kania in 1986 en de 15:46 van Johanessen bij de OS 1960. Het wordt pas echt bovenaards als je de ranglijsten na die records bekijkt.
1 Karin Kania 1.59.30 - 2 Andrea Ehrig 2.01.00 - 3 Natalja Petrusjova 2.04.04 - 10 Valentina Lalenkova 2.06.23 - 50 Sigrid Smuda 2.10.26 - 100 Nina Grinina 2.11.86
1 Knut Johannesen 15.46.6 - 2 Viktor Kositsjkin 15.49.2 - 3 Vladimir Sjilykovskij 16.13.1 - 10 Torstein Seiersten 16.33.4 - 50 Bohumil Jauris 17.00.8 - 100 Anatolij Olenin 17.16.7
Volgens mij vindt je de nr's 2, 3, 10, 50 en 100 niet verder achterop als hier.
Voor 1960 niet gekeken. Verder alleen Olympische afstanden meegenomen. Die 10 km was de eesrte die de 1500m 'versloeg'.
Ehrig en Kositsjkin reden in dezelfde race als Kania/Johannesen, de nummers drie niet.
 
Het baanrecord op de 1500m van Wust tijdens het WK afstanden in Inzell. Die 1.52.81. Die race was zo enorm geconcentreerd. Los van de emoties. Vanaf de tweede arm op de rug op het rechte stuk wist ik dat ze ging winnen, je zag het ervanaf stralen, elke klap raak.
 
Voor mij hoort de TP halve finale van Beijing hier ook bij. De strijd tussen de Amerikanen en Russen. Vooraf werd nog geopperd dat de Russen het beter rustig aan konden doen om zich te sparen voor de strijd om brons. De Russen zelf dachten daar echter heel anders over. In een zinderende strijd waren de Russen uiteindelijk 0,4 seconden sneller en reden een geweldige tijd. En achteraf waren ze meer dood dan levend. Vooral Zakharov, de man op kop, kon helemaal niets meer. Dat liet zich ook gelden in de finale van een uur later, want toen gingen ze van 3:36, naar 3:40. Enig smetje op de geweldige prestatie waren de opgestoken middelvingers van Aldoshkin enkele seconden na de finish, maar ergens was dat ook te begrijpen.
 
Er staat mij een legendarische 1.000m bij van Davis vs. Wotherspoon waarin Davis op de laatste kruising werd overkruist en toch nog won. Wie weet de details nog?
 
Ook een fantastische rit was de 1500m Fabris - Kramer 13-1-2007 Collalbo op het EK. Kramer op weg naar zijn 1e EK-titel.
Het WR buitenbaan was 1.47.81 (Remco olde Heuvel 21-10-2006 Inzell). En het werd 1.44.72 - 1.44.86 .
Op de dag af 12 jaar later reed Kramer daar (weer op het EK) 1.45.91 en samen zijn dat nu nog steeds de enige 3 tijden onder de 1.46 op een buitenbaan geloof ik.
En ter vergelijking: later 2007 stelde Wennemars bij het WK allround het BR van Thialf scherper naar 1.45.19 .
Kijk ook hoe mooi diep Fabris zit. Hij pakt een kleine voorsprong op de 300m en houdt die de hele rit vast.
 
Er staat mij een legendarische 1.000m bij van Davis vs. Wotherspoon waarin Davis op de laatste kruising werd overkruist en toch nog won. Wie weet de details nog?
Dat was deze rit, en Davis verloor hem nog met een honderdste:

Iemand overkruisen en nog verliezen is heel zeldzaam op de 1000 meter omdat de finish al op 50 meter na de bocht ligt. Het overkwam Jenny Wolf op de OS 2010. Ze begon fabelachtig snel met 17.41 en lag op 600 meter 1.63 seconden voor op haar tegenstander Erbanová. De kruising daarna is niet eens moeilijk en Erbanová ging er ruim achterlangs richting de buitenbocht, en toch won ze de rit nog. Hun rit begint op 13m 05s.
 
Helemaal kwijt dat Davis net *niet* won. Terugbladerend door de uitslagen: Dat hele eerste World Cup weekend was legendarisch, althans bij de mannen: WR op alle afstanden voor Wotherspoon, Koskela (de dag voor dat bijna-inhaal-duel), Wennemars en Fabris.
 
Het commentaar vermeld overigens een rit Davis-Cheek uit Collalbo. Dat moet deze zijn: https://live.isuresults.eu/events/2006_ITA_0002/competition/3/results

Maar met een verschil van 0,5s na 600m moet Davis hier nog net voor langs gekruist hebben. In elk geval kan Cheek het niet bolwerken vanaf daar en verliest met 0,06s. Iemand met beelden?

Edit: volgens de krant (https://www.volkskrant.nl/sport/wennemars-vecht-zich-uit-diep-dal~bcc33a7d/) kruiste Cheek wel degelijk over Davis heen, maar ze noemen daar de eerste ipv de tweede kruising terwijl Cheek binnen startte. volgens de ISU site. Verwarrend: wie geeft uitsluitsel?
 
Laatst bewerkt:
Dat was deze rit, en Davis verloor hem nog met een honderdste:
Heerlijk om nog eens terug te zien. Man, wat was ik dol op Davis! En als Koreanenmafkees herinner ik me nu ook weer dat Kyu-Hyuk Lee en Jun Moon toen ook zo lekker goed waren. Geweldig scherp en in-the-moment tongue-in-cheek commentaar ook van de woordkunstenaar Snoeks. "En die is een loser, die Moon. Die staat niet op het podium met 1.07.11. Dan ben je een loser." In perspectief; Voor dit dolle WB weekend was de 1.07.18 van Gouden Gerard nog steeds de tweede tijd ooit. Dat is dus zoiets als dat iemand nu op een 1000 meter in SLC of Calgary met 1.05.48 niet op het podium staat.
 
Wat jammer dat die rit tussen Davis en Cheek niet zomaar even te vinden is op youtube. Ik heb aardig wat zoektermen afgevuurd, maar niks gevonden. Wel vond ik op een Italiaans kanaal een 500 meter van Chiara Simionato uit dat weekend. Met commentaar van Frank Snoeks. En zo kwam ik ook bij deze video terecht. Snel? Check. Legendarisch? Dubbel check in het kwadraat.

Het eerste stukje doet misschien nog een beetje pijn. Maar als je hier verder geen enorme turboboost positieve energie van krijgt, moet je als de wiedeweerga met K.I.T.T. naar het ziekenhuis rijden en je hart even laten checken. Twaalf jaar na dato geplaatst en toch nog 118.000 views. Dit is Olympische schaats historie in zijn zuiverste vorm. En waar ik gisteren schreef dat Lollobrigida misschien wel de mooiste naam in de schaats geschiedenis is (kwestie van smaak) moet ik mezelf nu misschien alweer corrigeren. Want die acht dichterlijk dansende lettergrepen die samen Ippolito Sanfratello vormen, scoren toch ook wel hoog. En kijk toch eens naar die prachtige kop! Kippenvel.
 
Iemand overkruisen en nog verliezen is heel zeldzaam op de 1000 meter omdat de finish al op 50 meter na de bocht ligt. Het overkwam Jenny Wolf op de OS 2010. Ze begon fabelachtig snel met 17.41 en lag op 600 meter 1.63 seconden voor op haar tegenstander Erbanová. De kruising daarna is niet eens moeilijk en Erbanová ging er ruim achterlangs richting de buitenbocht, en toch won ze de rit nog. Hun rit begint op 13m 05s.

Davis-Cheek en Wotherspoon-Davis gingen ook nog eens om de 1ste/2de plek, niet alleen om ritwinst in de achterhoede van de uitslagenlijst.

De enige rijder die me te binnen schiet die dit ook zou kunnen hebben gedaan, is Søndrål (wereldkampioen 1km 1997/2000). Zijn er beelden/herinneringen aan ritten (op zeeniveau vermoedelijk) waar de Noor ondanks een overkruising nog van een pure sprinter wint?
 
Back
Top