Algemeen nieuws OS 2018

Status
Niet open voor verdere reacties.
Ik weet niet de precieze grens van Zuid-Amerika, maar in 1984 deed Erroll Fraser van de Maagdeneilanden mee. Volgens mij was hij ook de eerste donkere schaatser op de OS.
Ik heb in één van mijn plakboeken nog een artikel over hem staan met als kop "'Zonnekoning' op de schaats". Erroll Canute Fraser, 33-jarige dans- en gymnastiekleraar van de Maagdeneilanden. Als ik het goed zie komt het uit het AD. Hij zegt o.a. dat hij de 100 meter in 10,3 seconden loopt.

De Nederlanders konden zijn deelname niet zo waarderen: Jan Ykema vond hem een ongelofelijke showbink en een fantastische levensgenieter, en zei "Erroll kan trainen wat hij wil, maar hij komt er nooit. Wij Nederlanders kunnen geen limbo dansen, en hij kan niet schaatsen." Fraser liep kennelijk in het Olympische dorp rond in een paarsfluwelen blouse strak over de door bodybuilding opgeblazen borstkas en met een brede leren cowboybroek om zijn middel gesjord, aldus het artikel van Hans de Bruijn.

Hij had overigens een Noorse moeder (zegt hij), vandaar zijn tweede voornaam Canute (Knut)
 
Laatst bewerkt:
Tatata!!! Het doet me deugd om bij de eerste 6 succesvolle schaatsers deze OS maar liefst 4 (3.5...) buitenlanders te zien! Plus bovendien van de 9 langebaanschaatsers met > 1 medaille er maar liefst 5 niet-Nederlands zijn :)

NUIS 2-0-0
Wust 1-2-0
M. Takagi 1-1-1
Lorentzen 1-1-0
Kodaira 1-1-0
Bloemen 1-1-0
Schulting 1-0-1
Ter Mors 1-0-1
Kramer 1-0-1 (heel klein MS kansje)
SLP 1-0-1 (klein MS kansje)
N. Takagi 1-0-0 (MS nog te gaan)
Sato 1-0-0 (MS nog te gaan)

En dan is er nog SH Lee met 0-1-0 en kans op goud op de MS natuurlijk.
Beetje subjectieve selectie ;)
Je had ook 5 uit top-10 kunnen zeggen...
 
In dat hele huidskleurverhaal viel me een opmerking van Erik van Dijk op tijdens de 500 meter voor vrouwen. Hij noemde Erin Jackson "de opvolger van Davis". Ik vond dat toch een erg rare en ongepaste opmerking, Davis was/is immers geen 500-meterschaatser en hij komt niet uit het inline maar uit het shorttrack (hoewel hij natuurlijk al heel jong is overgestapt naar langebaan, eigenlijk komt hij dus gewoon van de langebaan). Blijkbaar is je huidskleur - zeker in de VS - toch nog heel relevant voor hoe er naar je gekeken wordt en met wie je vergeleken wordt. Op dezelfde manier zou je natuurlijk de link Ntab-Davis kunnen leggen, maar die heb ik gelukkig nog niet gehoord (blijkbaar telt het alleen als je donker bent en uit Amerika komt).

Het is zeker een ding. .. je huidskleur. In Nederland is meer: Marokkaanse Nederlander, Surinamse Nederlander... dus je achtergrond is niet persé aan huidskleur maar aan land van herkomst....vooral als je negatief in het nieuws komt.
 
Dankjewel! Toevallig had ik deze vanmorgen al voorbij zien komen. Inderdaad een erg leuk artikel! Mooi inzicht in hoe het er aan toe gaat in Noorwegen. Komt ook wel overeen met het beeld dat ik daar van heb. Het is ook niet voor niks dat bij nationale wedstrijden ook altijd de club wordt vermeld op startlijsten/uitslagen. En dat er nu 3 schaatsers zijn van Fana IL die een Olympische medaille pakken en allemaal de club bedanken dat ze zo ver zijn gekomen.
Maar als ik de commentaren lees is de werkelijkheid toch minder idealistisch en rooskleurig dan in het artikel:

Screen Shot 2018-02-23 at 21.02.50.png
 
Inderdaad, bij biatlon zit er zo veel geld in Noorwegen dat ze de coach van Martin Fourcade konden wegkopen. De Fransman kon hem maar een fractie van dat bedrag bieden, ondanks dat hij de beste biatleet van de wereld is.

Bij de schaatsbond zat een aantal jaar weinig geld (ik denk dat Wotherspoon trouwens ook niet voor minimumloon werkt) en zoals bij elke wintersport in elk land zijn de meeste budgetten klein in vergelijking met een heel aantal zomersporten. Maar de Noorse atleten zijn echt geen parttimers.


(Het gedeelte over astma vind ik niet zo sterk, dat biatleten en langlaufers astma hebben is logisch. En de zaak Sundby was niet bepaald sterk, hij kreeg dan ook maar een zeer korte schorsing van het CAS, die verklaarde dat hij geen verkeerde intenties had. Ook was er toen onduidelijkheid over de Solbutamol regel, over de minimum hoeveelheden)
 
In dat hele huidskleurverhaal viel me een opmerking van Erik van Dijk op tijdens de 500 meter voor vrouwen. Hij noemde Erin Jackson "de opvolger van Davis". Ik vond dat toch een erg rare en ongepaste opmerking, Davis was/is immers geen 500-meterschaatser en hij komt niet uit het inline maar uit het shorttrack (hoewel hij natuurlijk al heel jong is overgestapt naar langebaan, eigenlijk komt hij dus gewoon van de langebaan). Blijkbaar is je huidskleur - zeker in de VS - toch nog heel relevant voor hoe er naar je gekeken wordt en met wie je vergeleken wordt. Op dezelfde manier zou je natuurlijk de link Ntab-Davis kunnen leggen, maar die heb ik gelukkig nog niet gehoord (blijkbaar telt het alleen als je donker bent en uit Amerika komt).

Dat geloof ik direct, in Amerika zijn ze heel erg met zulk soort dingen bezig. In Nederland gebeurt dit gelukkig minder (niemand noemde Das de eerste niet blanke Nederlandse schaatster op de OS volgens mij, of is ze dat niet?) en het lijkt me goed om dat zo te houden. We nemen sowieso al veel te veel uit Amerika over. Daarom vind ik het raar als een Nederlandse verslaggever iemand de opvolger van Davis noemt omdat ze toevallig ook een donkere huidskleur heeft.

Mja...

Was het Davis zelf niet die tegenover Das een opmerking hierover maakte? Ik meen me zoiets vaag te herinneren uit een interview met haar jaren geleden.
 
Mijn geheugen werkt af en toe nog ;)
Voor de exacte context:

"In Thialf heb ik in 2007 Shani Davis ontmoet. Hij was hier voor het WK allround en trainde het uur voordat wij zouden trainen. Wij liepen al op de baan toen hij nog bezig was. Hij sprak me aan omdat ik ook donker ben. Dat vond hij leuk. Mijn ouders hebben ’m toen uitgenodigd om bij ons te komen eten. Hij zat namelijk al weken in een hotel en het leek hem wel wat om weer eens ’gewoon’ te eten. We aten spaghetti, sla en stokbrood. We hebben nog af en toe contact."
http://www.anicedas.nl/wp-content/uploads/2012/10/anice4.pdf
https://www.volkskrant.nl/sport/thuis-op-het-ijs-maar-kou-went-nooit~a917821/

en verder zegt Anice over Davis (@Tsuki)
"Hij had een keer een afstand verknald. Toen zei hij: nu moet jij maar goed rijden. Iemand van ons moet toch goed rijden. En toen ik hem vorig jaar vertelde over Daidai vond hij dat meteen leuk."
http://schaatsforum.nl/index.php?threads/wereldbeker-3-berlijn-5–7-december.9164/page-17
 
Mijn geheugen werkt af en toe nog ;)
Voor de exacte context:

"In Thialf heb ik in 2007 Shani Davis ontmoet. Hij was hier voor het WK allround en trainde het uur voordat wij zouden trainen. Wij liepen al op de baan toen hij nog bezig was. Hij sprak me aan omdat ik ook donker ben. Dat vond hij leuk. Mijn ouders hebben ’m toen uitgenodigd om bij ons te komen eten. Hij zat namelijk al weken in een hotel en het leek hem wel wat om weer eens ’gewoon’ te eten. We aten spaghetti, sla en stokbrood. We hebben nog af en toe contact."
http://www.anicedas.nl/wp-content/uploads/2012/10/anice4.pdf
https://www.volkskrant.nl/sport/thuis-op-het-ijs-maar-kou-went-nooit~a917821/

en verder zegt Anice over Davis (@Tsuki)
"Hij had een keer een afstand verknald. Toen zei hij: nu moet jij maar goed rijden. Iemand van ons moet toch goed rijden. En toen ik hem vorig jaar vertelde over Daidai vond hij dat meteen leuk."
http://schaatsforum.nl/index.php?threads/wereldbeker-3-berlijn-5–7-december.9164/page-17

Ja, kon me dit nog herinneren. Maar dat was natuurlijk wel Davis zelf, die Das zo benaderde, niet een commentator.
 
Zoals de Winterspelen overwegend wit zijn, niet alleen door de sneeuw, is dit forum waarschijnlijk ook overwegend wit. Nou kan ik niet door avatars heen kijken, maar het lijkt me geen rare gok.

Als je als gekleurd kindje naar de Zomerspelen kijkt en je ziet Jamaicaanse sprinters, Keniaanse marathonlopers, Braziliaanse judoka's, Afro-Amerikaanse basketballers, Indiase badmintonners, Centraal-Aziatische gewichtheffers etc. dan kan ik me voorstellen dat je daar meer inspiratie uit haalt dan uit de Winterspelen waar eigenlijk alle deelnemers/winnaars blonde Noren, blonde Nederlanders, blonde Canadezen, blonde Duitsers en een paar Oost-Aziaten zijn.

Voor witte mensen die opgroeien in een Westers land is het soms lastig om je voor te stellen dat je geen voorbeelden hebt, waar je op lijkt, maar ik vind het goed voorstelbaar dat als een jonge Daidai een Shani Davis ziet schaatsen, dat hij daar toch net een beetje extra op let, omdat Daidai toch een van de weinige bruine jongens op de baan is en Shani Davis wel echt goed is. En dat die paar SOC (skaters of color) dan een bepaalde band ontwikkelen, in een sport die van vriendschappen, trainingsmaatjes en verkeringen aan elkaar hangt, is dat niet zo'n vreemde gebeurtenis.
 
Als je als gekleurd kindje naar de Zomerspelen kijkt en je ziet Jamaicaanse sprinters, Keniaanse marathonlopers, Braziliaanse judoka's, Afro-Amerikaanse basketballers, Indiase badmintonners, Centraal-Aziatische gewichtheffers etc. dan kan ik me voorstellen dat je daar meer inspiratie uit haalt dan uit de Winterspelen waar eigenlijk alle deelnemers/winnaars blonde Noren, blonde Nederlanders, blonde Canadezen, blonde Duitsers en een paar Oost-Aziaten zijn.

Voor witte mensen die opgroeien in een Westers land is het soms lastig om je voor te stellen dat je geen voorbeelden hebt, waar je op lijkt, maar ik vind het goed voorstelbaar dat als een jonge Daidai een Shani Davis ziet schaatsen, dat hij daar toch net een beetje extra op let, omdat Daidai toch een van de weinige bruine jongens op de baan is en Shani Davis wel echt goed is. En dat die paar SOC (skaters of color) dan een bepaalde band ontwikkelen, in een sport die van vriendschappen, trainingsmaatjes en verkeringen aan elkaar hangt, is dat niet zo'n vreemde gebeurtenis.

Ik snap daar dus niets van. Ik heb me nog nooit geïnspireerd gevoeld door welke Poolse sportprestatie dan ook (evenzo voor Zweden, Denen, Hongaren, Bulgaren, Roemenen, etc.), terwijl die ook 'wit' zijn. Anice Das is helemaal niet van Afrikaanse komaf, zoals de meeste mensen in India niet van Afrikaanse komaf zijn, hoewel ze vaak wel een donkerdere huid hebben. Dat heeft dan toch niets met elkaar te maken? Je gaat toch niet echt mensen enkel op hun huidskleur indelen? Alle schaatsers met een kleurtje tegen de 'witten'?

En ook, hier een interviewtje met Daidai Ntab waarin hij, op aandringen van de interviewer, zichzelf vergelijkt met Shani Davis:
https://nos.nl/artikel/2146289-wie-is-daidai-ntab-goed-onthouden-die-naam.html

En aangeeft dat hij verder niets met Davis heeft. Ondanks die 'vermeende gelijkenis'. Goede tijd overigens, 34,52. Had je nu brons mee gewonnen.
 
Ik snap daar dus niets van.
Dat is dus makkelijk vanuit de meerderheid gesproken. Als je je in de meerderheidspositie begeeft, hoef je er eigenlijk niet over na te denken, want het grootste deel van de mensen en dus ook de grote voorbeelden op televisie lijkt wel op jou, daar sta je dan helemaal niet bij stil.
Als hetero is het vanzelfsprekend dat in vrijwel alle films het romantische plot tussen een man en een vrouw gaat. Als homo/lesbienne kan het heel bevrijdend werken als je een keer met je vrienden naar de film gaat en de film zich ineens richt op een romance die aansluit bij jouw geaardheid.
Als valide persoon kijk je naar de Olympische Spelen, en dan naar jouw lichaam en je weet dat je nooit meer iets op enig niveau zult doen. Echter, een maand later volgen de Paralympics en dan worden er fantastische races gehouden door mensen die net als jij een aandoening aan arm/been/rug/oog hebben. Als valide persoon sta je daar waarschijnlijk nooit bij stil.
 
Dat is dus makkelijk vanuit de meerderheid gesproken. Als je je in de meerderheidspositie begeeft, hoef je er eigenlijk niet over na te denken, want het grootste deel van de mensen en dus ook de grote voorbeelden op televisie lijkt wel op jou, daar sta je dan helemaal niet bij stil.
Als hetero is het vanzelfsprekend dat in vrijwel alle films het romantische plot tussen een man en een vrouw gaat. Als homo/lesbienne kan het heel bevrijdend werken als je een keer met je vrienden naar de film gaat en de film zich ineens richt op een romance die aansluit bij jouw geaardheid.
Als valide persoon kijk je naar de Olympische Spelen, en dan naar jouw lichaam en je weet dat je nooit meer iets op enig niveau zult doen. Echter, een maand later volgen de Paralympics en dan worden er fantastische races gehouden door mensen die net als jij een aandoening aan arm/been/rug/oog hebben. Als valide persoon sta je daar waarschijnlijk nooit bij stil.

Welle meerderheid? Iedereen juicht in NL voor Nederlanders, of ze nou Sifan Hassan, Daidai Ntab of Tom Dumoulin heten. Idolen haal je uit de prestaties, niet uit huidskleur.
Waarom zou je je, als iemand met een Keniaanse achtergrond, meer verbonden voelen met, bijvoorbeeld, Anish Giri, dan met, bijvoorbeeld, Chris Froome?
Racisme werkt alle kanten op, mensen toejuichen vanwege hun huidskleur is dat ook.
 
Welle meerderheid? Iedereen juicht in NL voor Nederlanders, of ze nou Sifan Hassan, Daidai Ntab of Tom Dumoulin heten. Idolen haal je uit de prestaties, niet uit huidskleur.
Waarom zou je je, als iemand met een Keniaanse achtergrond, meer verbonden voelen met, bijvoorbeeld, Anish Giri, dan met, bijvoorbeeld, Chris Froome?
Racisme werkt alle kanten op, mensen toejuichen vanwege hun huidskleur is dat ook.

Het is niet alleen dat... een idool is voor de minderheden ook een symbool van hoop. Je moet het zo bekijken: er is een tijd geweest, niet eens zo lang geleden, dat voor de sport alleen een droom was voor de meeste minderheden: te duur, je mocht er niet eens aan deelnemen, etc... als er dan eindelijk een minderheid doorbreekt en goed presteert dan inspireert dat maar dan iemand van de meerderheid die het toch makkelijker heeft gehad.
 
Ik heb in één van mijn plakboeken nog een artikel over hem staan met als kop "'Zonnekoning' op de schaats". Erroll Canute Fraser, 33-jarige dans- en gymnastiekleraar van de Maagdeneilanden. Als ik het goed zie komt het uit het AD. Hij zegt o.a. dat hij de 100 meter in 10,3 seconden loopt.

De Nederlanders konden zijn deelname niet zo waarderen: Jan Ykema vond hem een ongelofelijke showbink en een fantastische levensgenieter, en zei "Erroll kan trainen wat hij wil, maar hij komt er nooit. Wij Nederlanders kunnen geen limbo dansen, en hij kan niet schaatsen." Fraser liep kennelijk in het Olympische dorp rond in een paarsfluwelen blouse strak over de door bodybuilding opgeblazen borstkas en met een brede leren cowboybroek om zijn middel gesjord, aldus het artikel van Hans de Bruijn.

Hij had overigens een Noorse moeder (zegt hij), vandaar zijn tweede voornaam Canute (Knut)
De Caraiben is midden Amerika.
 
Welle meerderheid? Iedereen juicht in NL voor Nederlanders, of ze nou Sifan Hassan, Daidai Ntab of Tom Dumoulin heten. Idolen haal je uit de prestaties, niet uit huidskleur.
Waarom zou je je, als iemand met een Keniaanse achtergrond, meer verbonden voelen met, bijvoorbeeld, Anish Giri, dan met, bijvoorbeeld, Chris Froome?
Racisme werkt alle kanten op, mensen toejuichen vanwege hun huidskleur is dat ook.
Er zijn een hoop Nederlanders die minder hard juichen voor Sifan Hassan en andere import-Nederlanders die nauwelijks de taal spreken. Maar dat terzijde.
 
En toen waren de Spelen over. Morgen nog de afsluiting en dan kunnen we weer terug in het normale ritme. Hoe werkte dat ook alweer? Geen PyeongChang vandaag ‘s morgens vroeg, geen livestreams via de telefoon op het werk, geen Herman en Bart onder het avondeten en geen hele avonden op het schaatsforum om de wedstrijden van die dag te bespreken. Hoe moet dat nu, iets met Netflix ofzo ......
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Top