Iets geheel anders! Ik moest aan Patrick Roest denken. Het is een geweldige schaatser en ook dit toernooi was het weer fascinerend om hem te volgen. Hij was uiteindelijk duidelijk niet opgewassen tegen Stolz, maar het verschil had volgens mij een stuk kleiner kunnen zijn. En dus heb ik met wat lucifers een freestyle leken onderzoekje in elkaar geknutseld. Niet om Patrick te dissen, totaal niet, ik hou er niet van om vanaf de wal maar wat in de het wilde weg te roepen. Maar ik vind het wel zeer interessant om nog eens naar zijn toernooi te kijken. Daarnaast hou ik niet alleen van voorpret, maar ook van achteraf nagenieten.
Bevinding 1
De Patrick Roest van dag 2 was een andere Patrick Roest dan die van dag 1. Hij vloog er vol in op de 1500 meter en ging nog 1 keer voor de dood of de gladiolen op de tien. Op dag twee had hij niets meer te verliezen en gingen eindelijk alle trossen helemaal los. Waar was hij met diezelfde do or die instelling uitgekomen op dag 1? Ten eerste denk ik dat hij Ghiotto op de 5km had kunnen kloppen. Dat heeft hij immers heel seizoen gedaan en ik heb geen bewijzen kunnen vinden dat hij dit weekend nu echt minder in vorm was. Sterker nog; hij reed misschien wel een van de beste 1500 meters in zijn carrière. En dat onder de grootst mogelijke druk tegen de allermoeilijkste tegenstander. Aan de benen lag het dus niet. Maar wat gebeurde er nu op die 5km? Hij startte niet uitzonderlijk hard. En op de 2400 meter zat hij op 0.67 van Ghiotto. Niks aan de hand dus. Misschien zelfs beter dan het hele seizoen. Maar toen! Toen schakelde Ghiotto naar 28.7 en 28.8 terwijl roest naar 29.4 en 29.5 ging. Wat gebeurde daar nu? Ik dacht echt dat hij stuk ging. Maar dat ging hij niet. Hij bouwde weer af naar 29.1 en 29.0 en sprintte daarna weer eens fameus af met rondjes 28.7, 28.5 en 28.2. Heel knap natuurlijk, maar hij wist er voor het eerst dit seizoen Ghiotto niet mee te kloppen. En dat zat 'm toch echt in die twee rondjes van 29.4 en 29.5. Rijdt hij daar twee keer 29.2 dan blijft ie dichter bij de Italiaan en klopt ie 'm waarschijnlijk wel. En belangrijker nog, daarmee had hij nog meer op Stolz terug gepakt. Het gaat om tienden en het zal geen beslissend verschil hebben gemaakt, maar het is en blijft opmerkelijk.
Bevinding 2
Patrick Roest is een vreemde schaatser. En daar bedoel ik niets negatiefs mee. Hij is wel degelijk explosief, maar is toch niet in staat om uit zijn explosiviteit ook echt hele snelle rondjes te draaien. Het overduidelijke bewijs vind je terug in de cijfers van dit toernooi. Roest opende op de 500 meter in 10.12. Ter vergelijking; Mathias Vosté opende in 10.05 en 10.06 en Zhongyan Ning reed donderdag ook maar 10.03. Explosief is Roest dus wel. Maar dat zijn sprinters en dat is niet eerlijk. Klopt. En dus heb ik Roest in een rijtje van tien gezet met allrounders. Gewoon om te kijken hoe zijn opening zich verhoud tot die van de anderen. En vooral ook om eens te kijken welke rondjes er uit die opening werden gereden. Daar komt het volgende uit, tussen haakjes de klasseringen als je een top 10 van de openingen en rondjes zou maken. En excuses voor de typografie, ik weet niet hoe ik tabelletjes moet bouwen ... ik heb de namen wat aangepast om het zo overzichtelijk mogelijk te houden. Sorry Bart!
Patrick Roest 10.12 (1) 25.94 (7)
Shomu Sasaki 10.21 (3) 25.22 (1)
Ryo Tsuchiya 10.16 (2) 25.67 (3)
D. Di Stefano 10.43 (7) 25.68 (4)
Jae-W. Chung 10.47 (8) 25.63 (2)
S.L. Pedersen 10.33 (4) 25.91 (6)
Bartje Swings 10.50 (9) 25.86 (5)
H Engebraten 10.41 (6) 25.96 (8)
Gabriel Odor 10.33 (4) 26.11 (9)
SanderEitrem 10.68 (10) 26.38 (10)
Wat zien we hier? Roest opent duidelijk sneller dan alle anderen, maar rijdt vanuit die opening slechts het zevende snelste rondje. Op veel tragere openers als Chung, Di Stefano verliest hij vervolgens heel veel in de ronde. Sasaki en Tsuchiya openen ook snel, maar rijden veel snellere rondes. Pedersen, Engebraten en Swings rijden vergelijkbare rondjes, maar openen ook veel trager. Vooral het verschil met Swings is enorm! Waar verliest Roest deze tijd op? Niet op zijn instelling, niet op zijn explosiviteit, maar op zijn bochten. En dan met name zijn binnenbocht. Hij startte binnen en dat is zeker voor allrounders ideaal. Hij kon vanuit de binnenbocht heerlijk de kruising op en lekker door versnellen richting de laatste buitenbocht. En toch was zijn ronde niet bijzonder snel. Ja, hij reed een voorzichtige buitenbocht. Waarom eigenlijk? Maar ook in de binnenbocht won hij te weinig snelheid.
Om dit idee wat verder te bekijken, heb ik ook de openingen en eerste rondjes op de 1500 meter bekeken. En dat levert het volgende beeld op:
Patrick Roest 23.98 (4) 26.07 (9)
Shomu Sasaki 23.90 (3) 25.83 (5)
Ryo Tsuchiya 23.88 (2) 25.84 (6)
D. Di Stefano 23.83 (1) 25.51 (2)
Jae-W Chung 23.99 (5) 25.36 (1)
S.L. Pedersen 24.22 (8) 26.07 (9)
Bartje Swings 24.34 (9) 25.67 (4)
H Engebraten 24.19 (7) 25.62 (3)
Gabriel Odor 24.09 (6) 25.99 (7)
SanderEitrem 24.41 (10) 26.00 (8)
Hier zien we ongeveer hetzelfde. Roest zit over de eerste 300 meter duidelijk bij de betere openers. Aangezien hij in de buitenbaan startte kon hij vol aangaan. En zo zien we hier hetzelfde patroon. Niks mis met zijn explosieve vermogen. Goeie opening. Hij houdt min of meer gelijke tred met Sasaki, Tsuchiya, Chung en Di Stefano, maar levert vervolgens best veel in in de eerste ronde. Niet toevallig is dat de ronde waar hij op grote snelheid een binnenbocht moest rijden. Zijn opening is wederom duidelijk sneller dan die van Pedersen, Swings, Engebraten en Eitrem, maar die rijden vervolgens uit die duidelijk tragere openingen wel relatief en absoluut veel snellere rondes. Het verschil met Swings is wederom enorm, maar ook Engebraten is heel veel sneller en ook Eitrem rijdt in verhouding duidelijk een veel snellere eerste ronde. En waar ligt dat dan aan? Niet aan Patricks inzet, instelling, gebrek aan vechtersmentaliteit of voorzichtige aard. Het zit in zijn bochten. Ik zou zijn race nog eens terug moeten kijken, maar ik had niet de indruk dat Roest inhield in de eerste ronde om zijn traditionele ode aan Fabris te brengen. Hij kan gewoon niet in die bochten wat Chung, Di Stefano, Swings, Engebraten, Sasaki en Tsuchiya wel kunnen.
Correctie; daar heeft het toch sterk de schijn van. Nogmaals, dit is houtje touwtje werk van kleuterschool niveau en ik verkeer nergens in de waan dat ik hier onomstotelijk iets heb aangetoond. Maar interessant vind ik het wel. Dat Roest middenin de 5km die rondjes 29.4 en 29.5 reed en daarmee Ghiotto weg liet lopen en zo de winst en een paar tienden weggaf, had hoogstwaarschijnlijk iets met zijn mentale flow van het moment te maken. Maar die andere paar tienden die hij op de 500 meter misschien liet liggen, zit denk ik toch meer in de technische hoek. Bochten rijden is ook een kunst. En daar weet zijn coach Gerard van Velde alles van.
Kom ik tot slot terug bij mijn oorspronkelijke gedachte. Het gat met Stolz had kleiner kunnen zijn. Als hij twee betere bochten op de 500 meter had kunnen produceren en die twee vreemde rondjes op de 5km had kunnen voorkomen had dat wellicht 3 tienden punt kunnen schelen. En met dat verschil had hij "slechts" 27 tellen op Stolz goed hoeven maken. Daardoor had hij zijn finale alles of niets poging op de tien misschien net iets later in kunnen zetten, tot het eind vol gehouden en per saldo harder hebben kunnen rijden. En dat had dan misschien - ik pak zijn NK afstanden tijden van 6.09, 1.44 en 12.47 er even bij - een tijd van 12.41 op kunnen leveren. Nog eens vijf tiende punt dus. Dat had hem dan op 2 tiende punt van Stolz gebracht. Niet genoeg, maar wel ontzettend goed.
Ik weet het, als bestaat niet. En ook niet in de topsport. Dat predikte de grootste fan van de grootste schaatser althans altijd. Maar zonder de als vraag had niemand misschien ooit het wiel uitgevonden en hadden we misschien nog op een platte aarde gewoond in een onbekend sterrenstelsel, zonder penicilline en afgestudeerde schaatsfilosofen zoals Davide Ghiotto. En dan was er ook geen internet geweest en had ik dit wellicht bizarre nachtelijke mafkezen bericht nooit kunnen tikken. Gelukkig bestaat als wel degelijk en maakt het het leven een stuk boeiender. Overigens weet ik vrij zeker dat als Roest hier die 8 tienden harder had gereden, dat Stolz er vast ook nog een schepje bovenop had gegooid op de tien. En dan had ie misschien wel onder de 13 minuten grens kunnen duiken en nu eerste op de Adelskalender gestaan. Maar daar staat Roest dus nog. En vooralsnog staat hij daar volledig terecht. Prachtige schaatser. Hij verloor dit WK niet van zichzelf, maar van een unieke tegenstander. Laat dat mijn doodeenvoudige slotconclusie zijn.
