Wereldbeker 2, Tomakomai, 23-25 november

Ik heb het idee dat jullie weinig achteraf interviews zien bij alpine, langlauf en biatlon. Daar zijn ook wisselende omstandigheden, bij alpine nog wel een heel stuk erger dan bij buitenschaatsen (of het ijs moet smelten...). Maar niemand heeft het daar over en ik heb ook niet het idee dat een winnaar daar nou minder blij om is. En dat zijn dus geen buitenstaanders.

Ik kijk dit sporten inderdaad niet. Hoe dan ook, het grote verschil is dat het schaatsen duidelijk en makkelijk binnen kan, terwijl dat bij skiien toch moeilijk wordt. Als het mogelijk is om het eerlijker te maken, waarom zouden we dat niet doen?

Er wordt veel te dramatisch over de uitslagen gedaan.
De volgende World Cup is weer in een overdekte baan, dus onder gelijke omstandigheden. Dan zal beste schaatser weer winnen.

Ik kan prima leven met verschillende omstandigheden bij een niet belangrijke wedstrijd, maar geote toernooien moeten nooit buiten gereden worden, dat is vandaag maar weer eens bewezen. Behalve dan een allround toernooi in een Olympisch jaar want dat is dan ook bijzaak en gaat het meer om de sfeer en uitstraling dan om het resultaat.

Pedersen bedoel je?

Ik doelde niet op iemand specifiek, maar waarschijnlijk was dat vandaag Pedersen ja. Ik heb net het interview met Wust gekeken en zij verwoordt mijn gedachten wel mooi. "Voor een WK is het wat teveel gevraagd met deze omstandigheden omdat de belangen ook wel erg groot zijn, maar 1 worldcup per jaar buiten ben ik wel voor".

Eerlijk gezegd denk ik dat Swings de beste was en dus ook terecht heeft gewonnen...

Die sporters klagen niet, omdat die sporten nu eenmaal niet onder gelijke omstandigheden bedreven kunnen worden.
Bij schaatsen is die mogelijkheid er wel, en dan wint meestal de beste schaatser.

Hij reed onder gunstige omstandigheden.
Maar goed, op naar de volgende World Cup, met gelijke omstandigheden.

Vraag ik me af, ik vind het niet gek dat iemand die wereldkampioen kan worden over 20km op asfalt en die ook marathons kan winnen (zelfs op natuurijs om de zege mee doet) beter met zwaardere omstandigheden om kan gaan. Dat betekent niet dat die omstandigheden bij hem gunstig waren, maar dat hij beter was onder de omstandigheden.

Tijdens de rit van Swings was het droog, de wind stond niet zo hard, en het ijs was nog goed omdat het net gedweild was. Tijdens de ritten van Roest en Pedersen regende het, het waaide harder, en het ijs was heel erg wit uitgeslagen. Je kunt er niet omheen dat de omstandigheden voor Swings een stuk gunstiger waren. Pedersen reed beter dan Roest, maar ik ben er ook sterk van overtuigd dat Swings niet gewonnen had als hij dezelfde omstandigheden had gehad als Pedersen en Roest.

Ach zoveel mensen zoveel meningen. Feit is dat het voor de schaatssport goed is als er meer mensen naar gaan kijken. Een wedstrijd met mooie beelden draagt daar aan bij. Plaatjes met besneeuwde natuur zijn nou eenmaal toegankelijker dan betonnen hallen.

Ik ben het eigenlijk helemaal eens met Monique en de reactie van Ireen Wüst en Patrick Roest voor de camera van de NOS: dit is leuk en goed voor de sport, ongeveer 1x per jaar en dan niet de belangrijkste wedstrijden. Een world cup leent zich daar prima voor! Zo krijg je ook nog eens een verassende winnaar her en der maar houden de mensen die heel het jaar heel erg hard trainen de meest eerlijke kansen als het er echt om gaat.

Ik heb hoe dan ook vreselijk genoten dit weekend!

Regel 1 bij schaatsen op buitenijs is: wanneer Nederland verliest waren de omstandigheden niet gelijk en is het geen eerlijke competitie. Regel 2 is: bij Nederlandse winst komen de echte mannen bovendrijven die bestand zijn tegen de zware elementen van de natuur. Vandaag heeft Swings denk ik het geluk wat aan zijn zijde door zijn vroege rit, maar voor de rest waren de winnaars dit weekend gewoon de terechte winnaars. Ook al hebben ze andere namen dan we gewend zijn in sommige gevallen.

Die rit staat zelfs nog op Youtube, legendarisch:

Dit komt denk ik ook doordat die sporters gewend zijn aan wedstrijden buiten. Langebaanschaatsers hebben de afgelopen jaren nagenoeg altijd binnen gereden en zijn dus niet blij als hun resultaten, die onder gelijke omstandigheden miniem verschillen, door het weer beïnvloed worden. Als er meer op buitenijs gereden werd zou het in de schaatssport ook helemaal geen issue zijn.
Hoe dan ook ben ik het met Monique en Mi eens.

Leuk verzonnen die regels, Hein Vergeer.

In Nederland worden prestaties in de sport vaak afgezwakt met redenen als: bij de tegenstander ontbraken enkele belangrijke spelers, het was een zwakke tegenstander, het was maar een oefenwedstrijd, er is weinig tegenstand in die sport, alleen in Nederland is het wereldsport, de winnaar van vorige jaar deed niet mee, enzovoort.

Voor mij zijn de 5 gouden medailles van Eric Heiden legendarisch. Ik heb het op tv live kunnen zien.

Ik denk dat deze wereldbeker in Canada en Belgie meer (of überhaupt enige) publiciteit genereert dan de meeste wereldbekers. En dat is goed voor de sport.
Wisselende omstandigheden zijn alleen een probleem als die zorgen voor een andere eindwinnaar. Daarom zou ik er ook niet voor kiezen bij een WK afstanden. Maar voor een allround- of sprinttoernooi kan het wel: het verleden heeft wel laten zien dat na 4 afstanden vrijwel altijd de beste bovenaan staat. En voor een wereldbeker kan het ook prima: ik denk niet dat we hierdoor een andere uiteindelijke wereldbekerwinnaar krijgen.

Ik kan het toch niet laten om hier op te reageren, omdat hier een groot misverstand staat. De mensen die het hardst trainen zijn niet de mensen die winnen. De mensen die het hardst trainen raken overtraind en winnen niets.

In deze discussie komt het woord 'eerlijk' steeds terug, maar wat verstaan we eigenlijk onder eerlijk? In de media wordt vaak het beeld geschetst dat degene die wint de meeste toewijding heeft voor de sport. Wellicht praten we onszelf dat aan, omdat we graag in een rechtvaardige wereld leven. Als we onszelf echter recht in de spiegel willen blijven aankijken, dan moet je vooral eerlijk tegen jezelf blijven. Degene die wint is degene die wel degelijk hard traint, maar daarnaast ook beschikt over een goed team om hem heen en bovenal met veel talent geboren is.

Vandaar dat ik eerder ook al aangaf dat topsport per definitie oneerlijk is. Als we het eerlijk willen maken moeten we Roest en Nuis verplicht kort voor de start twee hamburgers naar binnen laten werken, om hun surplus aan talent en professionele begeleiding ten opzichte van de rest ongedaan te maken. Absurd voorstel natuurlijk, maar mijn punt is helder. We moeten niet net doen alsof we met binnenschaatsen 'eerlijk' bezig zijn en we dat met buitenschaatsen ineens allemaal ongedaan maken.

Ik denk dat de deelnemende sporters er anders over zullen denken; dat zijn toch degenen die het moeten doen.
En niet degenen die voor de tv zitten, met een drankje en chips binnen handbereik.