Welke schaatsveranderingen zijn wenselijk

Heb ik iets gemist? Ik heb de indruk dat er juist meer indoorbanen zijn dan ooit te voren en dat verspreid over meer landen dan ooit.

Nederland: Thialf recent gerenoveerd
Noorwegen: Hamar begint gedateerd te raken, maar ook Stavanger is geschikt voor internationale wedstrijden.
Wit-Rusland: Minsk is een moderne ijsbaan
Polen: Tomaszów Mazowiecki is vrijwel nieuw
Duitsland: Berlijn begint een probleem te worden, maar volgens mij kan dat niet gezegd worden van Inzell en Erfurt
Rusland: Moskou en Kolomna zijn geweldige faciliteiten. Chelyabinsk is eveneens geschikt en in Irkutsk komt een nieuwe hal
Italië: Collalbo is wellicht de beste buitenbaan ter wereld en Baselga di Pine wordt overdekt
Kazachstan: Astana is een geweldige faciliteit (zonder publiek)
China: Peking gaat komend seizoen open en daarnaast zijn er diverse indoorbanen die we vrijwel nooit op tv zien
Japan: Obihiro en het iconische Nagano zijn geschikt voor internationale wedstrijden en ik ben benieuwd naar Hachinohe
Zuid-Korea: Hier gaat het in dit land mis met de lekkende baan van Seoul en het niet meer gebruiken van de baan in Gangneung
VS: Salt Lake City is nog steeds de snelste ijsbaan ter wereld. Het is lang geleden dat ik Milwaukee op tv gezien heb, maar de blowers zorgen voor uitstekende tijden
Canada: Calgary lijkt toe aan renovatie, maar in Fort St. John is recent een indoorbaan in gebruik genomen en Québec volgt

Leg dit lijstje eens naast een overzicht van 10 of 20 jaar geleden.

Ik denk dat Yuskov heel goed beschrijft in welke neerwaartse spiralen het langebaanschaatsen zich wereldwijd bevindt: geen wedstrijden, geen exposure, geen sponsors, geen geld, bezuinigen, geen wedstrijden
en geen wedstrijden, geen exposure, geen jongeren die willen schaatsen, geen ondersteuning voor de infrastructuur, geen jongeren die kunnen schaatsen, geen spannende wedstrijden meer.

Ik zie helaas nog geen visie van de ISU om dit te doorbreken. Misschien is dat omdat ze die slecht naar buiten brengen, maar misschien ook omdat ze geen heldere visie hebben.

Laten we wel wezen: de ISU is geen professionele organisatie, zoals bij het voetballen, maar een samenraapsel van bestuurders over de hele wereld die dit over het algemeen vrijwillig doen.

Overigens kun je de financiele positie van de ISU wel op hun website vinden. Even snel, alles in Zwitserse Francs (iets meer dan een euro)

De ISU had in 2018 een eigen vermogen van 263 miljoen CHF.

De jaarlijkse inkomsten zijn ca. 38 miljoen:
24 miljoen uit TV-geld en adverteerders
11 miljoen van het IOC
3 miljoen uit de opbrengsten van het vermogen

En de kosten waren in 2018 ook ongeveer 38 miljoen:
14 miljoen voor het organiseren van de kampioenschappen en wedstrijden
4 miljoen prijzengeld
7 miljoen ISU-development programma
9 miljoen voor allerhande kosten (reiskosten, website, dopingcontroles). 2018 was extra duur vanwege de Olympische Spelen en een congres. Ook een grote post juridische kosten valt hieronder (Pechstein?).
4 miljoen ISU-secretariaat in Lausanne

Uit het overzicht van 2018 haalde ik verder nog dat het niet organiseren van een WK afstanden in 2018 440.000 CHF minder kosten betekende, + 168.000 euro minder prijzengeld. Er staat niks over verminderde inkomsten van het niet-organiseren.

@Yuskov heeft goed gezien dat ik me wat meer aan de kant van irreëel optimisme bevind waar hij zich meer aan de kant van realisme bevindt.

[QUOTE="Yuskov, post: 309844, member: 9401"
1. Een strijd tegen de elite.
De ISU wordt hier weggezet als de grote boosdoener. Dat is waarschijnlijk een reflex.
[/quote]
De rol van de bonden had ik inderdaad niet in acht genomen. Feit is dat de bonden daar ook zelf duidelijker in kunnen zijn. Ik heb niet het idee dat de KNSB open staat voor discussie met schaatsers/coaches/fans over dit onderwerp.

Voor het WK allround en sprint 2021 hadden aanvankelijk Heerenveen, SLC, Calgary, Minsk en Turijn (!) zich kandidaat gesteld, voor dat bleek dat het niet door ging.

Op welke landen doel je dan? China en Korea?
Canada heeft ook wel eens de volle lading niet gestuurd, maar dat kwam door geldproblemen.

Ik neem aan dat de kalenders van 20/21 en 21/22 identiek zijn ook te maken heeft met een optimale Olympische voorbereiding. Een seizoensplanning dus. Wat de focus op de Spelen alleen maar vergroot

De openheid van de ISU kan beter.

Het 4CC heeft potentieel, mits alle toppers komen. Het toernooi zoals het er nu was, viel qua tijden niet eens tegen, maar het is geen vervanging voor een WK. Die rol wil de ISU het nu wel geven.

Dat de exposure zo matig is: wie moeten we dat aanrekenen? Rusland heeft met Match TV een nationale zender die schaatsen uitzendt. De Japanners moeten het doen met het ISU kanaal. Is daar geen mouw aan te passen?

Wat mij betreft ook. Het organiseren van een 4CC leek me een goed idee, maar de huidige vorm maakt het niet heel aantrekkelijk. Zeker niet met de onhandige planning vlak voor het WK afstanden of de Spelen.

Toch lijkt de geld-reden geen legitieme reden voor het verdwijnen van het WK allround. Er doen 2x24 schaatsers mee. Aan een WB doen soms wel 200 schaatsers mee.
Het prijzengeld is inderdaad een probleem. Dat de ISU geen sponsor heeft is erg spijtig. Wel vreemd dat een American Cup in het schaatsen een prijzengeld heeft dat vergelijkbaar is met de World Cup. De vergelijking met het foute geld van de Icederby ga ik niet maken.

Nog even over het idee dat we iedere keer op dezelfde ijsbanen rijden. Tussen 15/16 en 19/20 waren de wereldbekers in:

6x NED: alle Heerenveen
4x NOR: Stavanger, Stavanger, Stavanger, Hamar
4x JPN: Nagano, Obihiro, Tomakomai, Nagano
3x GER: Inzell, Berlijn, Erfurt
3x USA: alle Salt Lake City
3x CAN: alle Calgary
2x BLR: beide Minsk
2x POL: beide Tomaszów Mazowiecki
2x KAZ: beide Nursultan
1x CHN: Harbin

Vergelijk dat met 05/06 tot 09/10:

10x NED: alle Heerenveen
9x GER: Inzell, Berlijn, Erfurt, Erfurt, Inzell, Berlijn, Erfurt, Berlijn, Erfurt
5x USA: alle Salt Lake City op 1x Milwaukee na
4x ITA: Turijn, Collalbo, Turijn, Baselga
4x RUS: Moskou, Kolomna, Moskou, Kolomna
4x CAN: alle Calgary
2x CHN: Harbin, Changchun
2x JPN: beide Nagano
2x NOR: Hamar

Er zijn tegenwoordig veel minder WB's, maar er zijn meer landen aangedaan. Destijds waren er geen lange-afstand-WB's in Azië. De verdeling tussen Europa-N'Amerika-Azië was toen 29-9-4, de afgelopen jaren was dat 17-6-7. Beter verdeeld dus.

Tellen we voor een beter vergelijk sprint-WB's en langeafstand-WB's als halve wedstrijden mee, dan krijgen we voor 05/06-09/10:
8.5x NED
6.5x GER
4.5x USA
3.5x CAN
2.5x ITA
2x RUS
1.5x NOR
1x CHN
1x JPN
Oftewel: 2x Nederland - Duitsland - Amerika - Canada - lange afstand WB in Europa - heel misschien nog een sprint WB op een buitenbaan of in Azië. On repeat.

Ik heb nog eens gebladerd in de accountantsrapporten van de ISU. Die van de afgelopen 5 jaar staan op hun site. Zo te zien is geld niet het grootste probleem. De ISU heeft een groot eigen vermogen en komt vrij makkelijk rond, zelfs vaak met winst. Het is moeilijk begroten, omdat ze alles in Zwitserse Franken begroten, terwijl veel uitgaven en inkomsten in andere valuta zijn. Wisselkoersveranderingen hebben dan ook een best grote impact op het resultaat van de ISU. Daarom begroten ze voorzichtig, en valt het gedurende het jaar meestal mee.
De onderverdeling is op hoofdlijnen, dus heel precies kun je de kosten er niet uithalen. Zo is er ook geen uitsplitsing naar de verschillende takken van sport. Alleen door wat opmerkingen van de accountant hier en daar (verschillen t.o.v. vorig jaar of verschillen t.o.v. het budget) zie je iets meer.
Zo werden ergens de advertentie-inkomsten uitgesplitst: kunstrijden 4 miljoen, langebaan 1 miljoen, shorttrack 1 miljoen. Dit n.a.v. het wegvallen van de sponsor voor de WB langebaan (min 1 miljoen; was dus 2) en het tegelijk wel verkrijgen van een sponsor voor de WB shorttrack (+1 miljoen, was dus 0).
Meevallers zijn er ook, omdat sommige budgetten niet worden opgemaakt. Keer op keer wordt genoemd, dat het budget van de World Cup lange baan niet wordt opgemaakt. Ook bij de ontwikkelingsprogramma's blijft vaak geld over. Voor de langebaan is er bijvoorbeeld ondersteuning voor de Junioren World Cup. Ook werd voorheen de KIA-academie in Inzell ondersteund. Maar die laatste is inmiddels ook ter ziele.
Kortom, geld lijkt me niet de primaire drijfveer voor het schrappen van onderdelen. Toch eerder een gebrek aan ideeen, cq het idee dat gestreefd moet worden naar duidelijke, snelle, compacte events.

Wie de schoen past...

https://storage.knsb.nl/2020/05/624e0212-vacature-sectiebestuurslid-langebaan-kortebaan.pdf

Gisteren zond de NOS 'Mijn Sportzomer' uit. Een soort Zomergasten, maar dan gericht op sport. Deze eerste aflevering waren Tom en Youp van 't Hek te gast.

Het ging ook even over schaatsen. En Youp had een interessante stelling. Vroeger werden schaatstoernooien massaal bekeken. Er waren er namelijk maar 3 in het jaar: NK, EK en WK. Tegenwoordig kun je elk weekend schaatsen kijken. Het speciale is er af. Overkill. En dus kijkt men niet meer.

Zou dat kunnen kloppen? Dat staat dat in schril contrast met het geklaagd hier op het forum dat er steeds minder wedstrijden komen, of dat de NOS niet alles uit zendt...

Ik denk zeker dat Youp voor een groot deel gelijk heeft.

Lang, lang geleden was er een periode waarin we Europacup 1, 2 en 3 hadden. In die tijd was elke ronde voetbal een eliminatie ronde. Met als gevolg dat ook kleine clubs van grote clubs konden winnen. En elke ronde spannend was. Sinds dat is verdwenen is de spanning uit de voorrondes. Vandaag de dag kijk ik hooguit nog de finale en de NL clubs in de Champions League. Ik denk dat het (behalve voor ons schaatsfanaten) dan ook logisch is dat er sprake is van overkill.

Toch wordt voetbal (wereldwijd) nog steeds veel bekeken, dus of het aan de 'overkill' ligt is dus maar de vraag, of dit ook voor het schaatsen zo is is ook niet echt duidelijk aan te geven.

Ik weet niet of het helemaal opgaat in het schaatsen, maar het fenomeen ken ik wel. Youtubers die elke twee weken uploaden krijgen gemiddeld veel meer views per video dan andere Youtubers met een vergelijkbaar aantal abonnees die elke dag uploaden. Er is een balans van vaak genoeg iets doen zodat mensen het niet vergeten maar het ook niet te vaak doen zodat mensen er zat van worden.

En er is ook zeker een factor saaiheid als 1 persoon jarenlang alles wint. Dan kijken mensen niet meer.
Sport gaat om strijd. Als een voetbalclub alle wedstrijden fluitend wint wordt dat ook saai.

Voor mij absoluut. Wat daar nog bij komt is dat ze besloten hebben om dames en heren samen in een evenement te proppen waardoor ze al op vrijdag beginnen (wie moet werken mist dan de start en is een stuk minder betrokken)

Maar ja, commerciële ploegen zijn nodig voor het niveau en die commerciële ploegen willen veel wedstrijden om genoeg exposure te hebben.

Ik volg geen andere sporten dus ik weet niet precies wat veel of weinig is, maar heeft schaatsen niet al weinig wedstrijden per jaar? Als je terug gaat naar 5 wedstrijden per jaar dan voelt het ook wel een beetje alsof de schaatsers voor niets een heel jaar trainen. Toen schaatsen nog veel minder professioneel was was dat niet zo'n probleem, maar nu mensen er al hun tijd insteken kan dat niet echt meer. Daar komt inderdaad ook nog het commerciële aspect bij wat je noemt, maar zelfs zonder dat (als de overheid alles sponsorde ofzo) denk ik niet dat veel minder wedstrijden zou werken.

Alle wedstrijden lijken teveel op elkaar. Je weet al vrij snel hoe de verhoudingen zijn, de "grote" toernooien zijn dan eigenlijk slechts een bevestiging zonder echte spanning of verrassing.

Er zijn best wel wat verrassingen in het schaatsen. De 5000 en 10000 meter heren en de 1000 en 5000 meter dames waren in ieder geval voor mij een verrassing op het afgelopen WK afstanden. Verder waren Takagi en Shinhama een verrassing op het WK sprint. Dan hebben we het alleen nog maar over de winnaars en niet over de andere podiumplaatsen. Na de eerste wereldbekers had bijvoorbeeld niemand Kramer op het podium van het WK afstanden gezien en niemand had voorspeld dat Ichinohe op het podium van het WK allround zou komen.

Ik denk dat zeer weinig sporten zijn waar je niet al vrij snel kunt zien welke mensen/teams het over het algemeen dat seizoen goed gaan doen en welke het slecht gaan doen. Bij teamsporten zit er iets meer variatie in omdat er meer tactiek in zit, maar bij individuele sporten gebeurt het zelden dat er iemand compleet uit het niets op komt zetten bij een WK aan het einde van een seizoen.

Wat ik zo in mijn omgeving hoor, is het niet zozeer het probleem dat er veel schaatsen op tv is. Er is immers
a) helemaal niet zo vaak schaatsen op televisie, en
b) inmiddels zijn er honderden televisiekanalen en een heel internet, dus dan ga je toch gewoon wat anders kijken.

Probleem is veel meer dat je vroeger een weekend keek en dan wist je wie de beste schaatser ter wereld was. Inmiddels zijn er zoveel aparte onderdelen met ieder hun eigen kampioenen, dat er een enorme inflatie is ontstaan van het winnen van een kampioenschap. De niet zo geinteresseerde kijker gaat echt niet meer toeterend de straat op als het Nederlands team Europees kampioen teamsprint is geworden. Of begint bij de koffieautomaat over de uitslagen van het NK 1000 meter. Zelfs een Olympische titel is al helemaal niet bijzonder meer. Dat is ook, omdat Nederland de laatste jaren karrevrachten medailles binnenhaalt, overigens.

Door al die onderdelen duurt het dagprogramma eindeloos lang. Dan kan ik me wel voorstellen, dat het lijkt alsof er heel veel schaatsen op televisie is. En wat ook niet helpt is het steeds onderbreken van de spanningsbogen door al het gedweil en het eeuwige gepraat.
Dat deden ze in de tijd van Youp ook niet. Dan gingen ze in de dweilpauzes de hoogtepunten van de Hanekamrennen uitzenden of andere sport voorhanden.

En daarbij is onze gemiddelde spanningsboog in de laatste jaren toch al drastisch afgenomen.

De kalender moet voorspelbaar worden. Iedereen die ook maar een klein beetje naar tennis kijkt weet precies waar en wanneer de grote toernooien worden gehouden. Het WK Afstanden (bijv.) moet gewoon elk jaar in februari in SLC gehouden worden.

We hebben hier al vaker gesproken over internationale klassiekers. Inderdaad in een vast ritme en op vaste locaties zodat het herkenbaar wordt.
En daarin kun je ook prima een 4 afstanden tournooi (allround, sprint) kwijt.
Vergelijking met het wielrennen: de klassiekers steeds op dezelfde plek en de WK kan veranderen van locatie.
Allround classics in Hamar en Heerenveen (en of Nagano tzt), wereldrecord races in Salt Lake. Buitenspelen in Collalbo. En invitatiewedstrijden op de plekken waar het schaatsen moet worden gepromoot met wat gezellige kermisnummers indien gewenst.
Ik denk nog steeds dat dit een heel levensvatbaar plan is wat ook de inflatie aan wereldtitels kan beperken (als je dan perse alleen nog wereldkampioenen per afstand wilt, is ook al inflatie maar die afslag zijn we gepasseerd denk ik). En je bent meteen van het wereldbeker gedrocht af.