Heel herkenbaar allemaal, de plakboeken, wachten op razendsnelle tijden uit Medeo eind december en in maart/april, afhankelijk zijn van de krant en de radionieuwsdienst van ANP. Mooie tijden.
Ik heb zelf ooit de eerste 10 edities voor een tientje per stuk gekocht. Dat was in 2007. Was er niet eens bewust naar op zoek maar zag het stomtoevallig op Marktplaats staan. Geen idee of vaker Schaatsseizoen edities te koop worden aangeboden.
Die plakboeken is de 1980 versie van wat ik nu doe met mijn lijsten in google sheets. Ik heb geen foto's van schaatsers of uitgeprinte uitslagen, maar ik heb wel heel veel data.
Mijn plakboeken van toen bevatten over het algemeen vooral wedstrijdverslagen en foto's. Uitslagen uiteraard ook, maar statistische informatie was in die tijd niet zo heel veel in de krant te vinden. Alleen rond de grote tournooien werden er wat seizoensranglijsten gepubliceerd. Die waren lang niet altijd actueel omdat uitslagen uit Rusland vaak weken of zelfs pas maanden later binnen kwamen.
Voor statistiek was je afhankelijk van Schaatsseizoen of Skoytenytt en daar had je gedurende het seizoen weinig aan. Ik vond de volkskrant wel by far de meest gedetailleerde qua uitslagen. Alle EK/WK's/OS volledig en internationale wedstrijden, tot aan Medeo toe, vaak ook verrassend veel (top 5 per afstand of zoiets)
O ja, elke maandag even in de bibliotheek de Volkskrant pakken om te zien of die meer uitslagen hadden dan het AD dat we thuis kregen. En ja, dat je bij een EK geen idee had waarom de Sovjetunie nu precies deze rijders opstelde, maar dat je na ontvangst van Schaatsseizoen in november zag, dat dat gewoon de top-4 van het NK was.
In de Update_Skate World Ranking, mijn wereldranglijst over alle afstanden op basis van dit seizoen en de belangrijkste van het vorige seizoen, is dit de stand wereldranglijst. De punten zijn gebaseerd op 500m, 1000m, 1500m, 3km (v), 5km, 10km (m), achtervolging, massastart, sprintvierkamp en allroundvierkamp. Bij lange afstanden en de vierkampen tellen ook oudere wedstrijden mee. Vorig jaar februari, net na de OS, was de stand in deze lijst overigens dit: Spoiler Patrick Roest 1868 Nils van der Poel 1468 Thomas Krol 1372 Jorrit Bergsma 1195 Joey Mantia 1096 Kjeld Nuis 1090 Kai Verbij 1064 Laurent Dubreuil 1048 Sergey Trofimov 965 Bart Swings 943 Irene Schouten 2158 Miho Takagi 2164 Antoinette de Jong 1438 Francesca Lollobrigida 1352 Jutta Leerdam 1117 Ivanie Blondin 1100 Isabelle Weidemann 1092 Martina Sáblíková 1055 Nao Kodaira 970 Ireen Wüst 919
Merijn Scheperkamp als 1 van de 10 beste schaatsers ter wereld? Hij is maar net 1 van de 10 beste sprinters ter wereld Okee, Scheperkamp heeft punten kunnen pakken op het EK, maar Dubreuil heeft punten gemakt op het viercontinentenkampioenschap toch? Dan gaat er toch ergens heel erg iets mis in de puntentelling als constante medaillewinnaar Dubreuil, die ook nog eens aan alle wedstrijden meedoet achter iemand staat die alleen bij toernooien met uitgeklede concurrentie het podium kan halen?
Dat is inderdaad vreemd. Even kijken hoe de scores van die schaatsers zijn opgebouwd. Dubreuil: 487 punten op de 500 meter, 370 punten op de 1000 meter, 45 punten op de sprintvierkamp Scheperkamp; 260 punten op de 500 meter, 273 punten op de 1000 meter, 376 punten op de sprintvierkamp Dubreuil reed op het WK sprint zijn vierkamp helaas niet uit en haalt daardoor alleen nog wat schamele punten door het WK 2020, dat nog heel lichtjes meetelt. Scheperkamp reed hard op het NK en EK sprint en leidt daarmee de lijst op de sprintvierkamp. Had Dubreuil met klein verschil op Krol het WK sprint gewonnen, zou hij overall 7e hebben gestaan. Het idee van de puntentelling is dat 500 punten op elke afstand evenveel waard zijn (behalve de TP). Die afstandscores tel je bij elkaar op voor de totaalranking. Alleen krijg je nu dat de score van de sprint- of allroundvierkamp gebaseerd is op één toernooi of twee toernooien per jaar, terwijl de score op de andere afstanden op veel meer wedstrijden is gebaseerd. Dat Dubreuil z'n WK sprint maar voor de helft kon rijden en dit jaar geen WK sprint heeft is dus veel invloedrijker voor de score dan het feit dat hij op de Spelen 34,52 reed in plaats van 34,25. Als ik voor het idee de sprintvierkamp en allroundvierkamp niet meer meetel, gebeurt het volgende: - Swings stijgt van 6 naar 3, vooral een hoge score op de MS; - Van der Poel zakt van 3 naar 4; - Eitrem zakt van 4 naar 7; - Otterspeer en Scheperkamp zakken de top-10 uit; - Engebråten en Howe komen de top-10 in. Een super-500m-rijder die verder geen enkele andere afstand rijdt, zal waarschijnlijk zo rond 700 punten op de 500m uitkomen en 0 punten op alle andere onderdelen. Daar haalt hij nooit de top-10 mee. Ik denk dat dat wel reëel is: voor specialisten hebben we de afstandslijsten en voor schaatsers die op meer onderdelen goed zijn, heb ik de overall lijsten. Ik zal nog eens nadenken over wat ik met deze situatie doe. Schepie voor Dubreuil klopt idd niet.
Ik vind de wereldranglijst van EenBrabander een mooi beeld geven. Elke lijst, ook de meest bekende, heeft als gevolg dat er mensen gevoelsmatig over- of ondergewaardeerd worden. Dat is niet gelijk een diskwalificatie van het systeem. Arnoud de Lie staat in de top-10 van veel wielerranglijsten, zonder ooit een echte grote wedstrijd te hebben gewonnen. Hij de koning van de kleinere Belgische koersen. Casper Ruud stond vorig jaar bijna eerste op de tenniswereldranglijst, terwijl hij nog nooit een Grand Slam of een Masterstoernooi won. Maar voor mij zou een schaatsranglijst voor het overgrote deel gebaseerd moeten zijn op mondiale toernooien. Wereldbekers en WK's, dus. Continentale en nationale kampioenschappen zijn moeilijk met elkaar te vergelijken.
Ik heb het hier met EenBrabander vaak uitvoerig over gehad en het is gewoon lastig. Als Laurent Dubreuil een wereldrecord rijdt bij een nationaal kampioenschap is het een beetje raar om die niet mee te tellen. Nederlandse schaatsers pieken vaak extra op nationale toernooien, en om de toernooien waar ze het meest pieken niet mee te rekenen is wat wrang. Maar aan de andere kant is wat er nu gebeurt met het NK en EK sprint ook niet eerlijk. Dubreuil en Stolz kunnen één vierkamp per twee jaar rijden, en Scheperkamp kan er twee per jaar rijden, vier keer zo veel. Als je dan één keer pech hebt (Dubreuil's coronatest vorig jaar) dan heb je al vier jaar geen sprintvierkamp. Daar komt nog bij dat een sprintvierkamp niet zoveel nieuws is. Dat Leerdam de beste op de sprint kun je al uit haar 500m en 1000m scores halen, omdat bij de sprint die simpelweg twee keer gereden worden op een sprinttoernooi. Bij een allroundtoernooi is het wel degelijk anders, en de hoge score van Roest laat een goede 500 meter zien. Er is nu besloten de sprintvierkampen wat minder punten te geven om te kijken of dat betere lijsten oplevert. Lorentzen gaf een vorig seizoen een beetje hetzelfde probleem omdat hij door het rijden van de 500/1000/sprint gevoelsmatig telkens iets te hoog uitkwam.
Gewoon even een ideetje van iemand die out-of-the-box meedenkt en er veel minder diep over heeft nagedacht dan jullie (dus niet betweterig bedoeld). Ik zou alleen punten geven voor de mondiale toernooien, maar daarnaast bonuspunten voor de top-10 tijden overall, de top-10 tijden laagland en de top-10 tijden buitenbanen over de laatste 12 maanden, per afstand. Maar wel met het zwaartepunt richting dat eerste. Iets in die richting. Of is dat niet uitvoerbaar? Sprintvierkampen minder belonen zou ik sowieso ook aanmoedigen. Eigenlijk is dat geen apart specialisme, zoals allrounden dat in mijn ogen wel is. Het is een extra toernooi voor 500 meter-rijders met inhoud en 1000 meter-rijders met snelheid. Zeker die laatste groep kan het er eigenlijk gratis bij pakken. Er is volgens mij nog nooit een 1000-meter-specialist geweest die slecht was in de sprintvierkamp. Dus geef je die groep veel kans op extra punten.
De 1500/5000 specialist is ook een goede allrounder. De 1000/1500 specialist is meestal ook goed op een wk sprint. De Kato's en Fishes zijn meestal de pineut, aan de uiteinden van het spectrum
Voor 95% mee eens. Voor de overige 5% verwijs ik naar het laatste EK. Eitrem won de 1500 en de 5km maar verloor het van Roest vanwege de 500m en 10km. Roest is het schoolvoorbeeld van de échte allrounder. Kan echt alle vier de afstanden aan. Eitrem is op dit moment nog iets meer die 1500/5000-specialist die je beschrijft. De echte 1500-meter specialist, zoals vroeger Adne Sondral, Martin Hersman en Jeroen Straathof en nu Connor Howe, is trouwens ook vaak de pineut. Te zwakke 500 meter voor het WK sprint, te zwakke 10km voor het WK allround. Maar voor die rijders (en ook voor de type's Kato en Fish) is het WK afstanden natuurlijk ideaal.
Deze discussie is een mooi voorbeeld van waarom het zo moeilijk is om een lijst van de beste schaatsers samen te stellen. Er is een 500/1000 toernooi voor de types Verbij en Kuli, maar geen 1000/1500 toernooi voor de types Howe en Ning, en ook geen 5000/10000 toernooi voor de types Bergsma en Fish.
Een statistiek over de WK afstanden / Olympische Spelen sinds 1996. Als je alle afstanden bij elkaar optelt, welke wedstrijd was dan de snelste? Salt Lake City 2020 wint met ruim 5 punten verschil, gevolgd door Beijing 2022, de snelste laaglandwedstrijd en de eerste sneller dan SLC 2007. Gangneung 2017 was de eerste sneller dan de hooglandspelen van 2002. Opvallend is een groot gat tussen de wedstrijden van 2006 en later en de laagland/buitenwedstrijden van 2005 en eerder. Seizoen 05/06 had een grote ontwikkeling in de wereldrecords en die zien we hier op laaglandbanen ook terug. Van het 'post-04/05' tijdperk is Richmond 2009 de langzaamste, wat de reputatie van dat WK afstanden nog maar eens bevestigd. Hamar 1996 en Warschau 1997 zijn met grote afstand de langzaamste omdat ze nog op vaste schaats gereden werden (en Warschau was ook nog eens buiten).
Een WK Stayeren (3000 - 5000 - 10.000) invoeren leek mij eerder niet meer dan logisch en dan het WK Allround meer gericht op de middenafstanden (10K inruilen voor de 3K). Als kind in de tijd van Shimizu, Wotherspoon, Lee, Bos, Wennemars, Søndral, Ritsma, Sighel, Ervik, Romme, Verheijen, Veldkamp en De Jong simuleerde ik op papier een WK Sprint, WK Allround en WK Stayeren.
