Dat bedoelde ik dus, ook zonder geld kan je iemand vragen een stap op zij te doen. Zelf zie ik dit OOK niet als OMkopen, ook niet als er geld wordt geboden. Anders zou ik de hele dag aan het OMkopen zijn ;-) Wellicht is de ene dienst een andere dienst waard wat dan ook weer uitgelegd kan worden als kopen, maar dan met gesloten portemonee. Dus blijft over de manier waarop.
Naar verluid heeft de KNSB naar aanleiding van de schokkende uitkomsten van deze tussenrapportage besloten nog enkele commissies in te stellen. Zo komen er commissies om te onderzoeken of: - Het toelaatbaar is om doping te gebruiken; - Het toegestaan is om bij de start voor i.p.v. achter de startstreep te staan; - Het een overtreding van de regels betreft wanneer de tegenstander opzettelijk wordt gehinderd op de kruising. De schaatswereld kijkt vol spanning uit naar de bevindingen.
Open deur? Mauhh waarom eigenlijk? Ik vind iemand omkopen om opzettelijk te verliezen laakbaar. Zeker als dat dan ook nog gebeurt om daar financieel bij te winnen, door bijvoorbeeld weddenschappen af te sluiten. Stel nu dat iemand die zich toch geen kans toedicht haar plekje had afgestaan aan Smit, maar daar niet voor is betaald. Is dat wel moreel wel in orde? Ik heb daar geen probleem mee. Ik zou me zelfs wensen dat dat vaker zou gebeuren. We zien Romme nog steeds als een held omdat hij zich zelf in 2001 kansloos achtte voor het wk en zich terugtrok en Rintje als invaller wereldkampioen werd. Ze zaten zelfs niet in dezelfde ploeg. Zit het verschil tussen wat Romme deed en wat Smit wellicht probeerde te bewerkstelligen dan alleen in geld? Romme was wellicht kansloos, maar mist hij toch exposure door zich terug te trekken. Indirect heeft hem dat wellicht toch geld gekost. Ik kan me nog vaag herinneren dat de sponsor van Romme er eigenlijk niet blij mee was. Stel dat Romme ter compesatie om geld zou hebben gevraagd. Immers de sponsor van Rintje kon nu goede sier maken met zijn overwinning. Rintje werd als het ware meer waard. Zou je niet een deel van die meerwaarde voor Rintje niet mogen delen met Romme? Ik zie niet in waarom niet. Terug naar Smit. Stel die Poolse had zich gratis teruggetrokken (zelf geen kans en wilde Smit de kans niet ontnemen, zie de held Romme) en Smit wordt Olympisch kampioen en gaat bakken met geld verdienen, mag zij daar dan niets van afstaan aan degene die haar de kans heeft geboden? Ik zou er geen moeite mee hebben. Of nog een stapje verder. Zou je niet betaald mogen worden voor de kans dat Smit Olympisch kampioen wordt en daar onmetelijk rijk door wordt. Van mag zou dat mogen. Kortom ik heb niet die morele bezwaren die blijkbaar iedereen heeft.
Als je daarmee kan voorkomen dat "arme" rijders hun rechten gaan verkopen aan "rijke" rijders waardoor de sport in het land van de "arme" rijder niet de populariteit kan bereiken omdat er geen landgenoten mee doen op de OS, dan vind ik het wel terdege een open deur. Geld of diensten mogen geen reden zijn om je plek op te geven. In jouw voorbeeld ga je ervan uit dat een niet winstgevende plek wordt opgegeven. Maar "arme" rijders zouden echter ook in de verleiding kunnen komen om ook betere plekken te verkopen. Dus wat mij betreft houden zo! Ter voorkoming van quota handel tussen landen onderling etc.
Tja het is dunne scheidslijn waar ik dus niet zo makkelijk over oordeel dan velen anderen. Je kunt het namelijk ook weer makkelijk omdraaien. Die kansloze schaatser pakt die 50.000 euro en kan zich daardoor een aantal jaren richten op haar sport en wordt daardoor wellicht een stuk beter dan ze nu is. Of kan zich nu een betere trainer veroorloven of stages in het buitenland. Goed voor het zwakke schaatsland.
Je bedoeld waarschijnlijk "goed voor de schaatser"? Maar is het ook goed voor de sport in dat land? Gestel dat (voor de discussie) "arme" rijders en landen hun plekken gaan verkopen en we krijgen een OS met alleen Nederland, Noorwegen, Duitsland en Amerika?? Dat kan toch niet goed zijn voor de sport in zijn algemeen?? Dus als je kan dan ga je rijden en als je echt niet kan dan geef je je plek terug en die komt dan ten goede aan de eerstvolgende daarvoor in aanmerking komende rijder. Is mijn bescheiden mening.
Overigens lijkt mij dit een situatie die uniek is geweest: Een potentiele winnaar die door de eigen ploeg / land niet gewaardeerd werd zocht een startplek. Hoe vaak komt dat nu voor??
Iets met commerciële ploegen en eigen belangen?? Het zou in de jaren 80 ondenkbaar zijn geweest dat Smit niet zou starten.
Het is mijns inziens absoluut geen dunne scheidslijn, maar ver over de grens. Met alle respect, maar wat een logica dat je laten omkopen je sportieve prestaties ten goede komt. Nota bene door niet deel te nemen aan de belangrijkste wedstrijd die er is. En alsof het de intentie is van de omkopende partij om de om te kopen atleet te helpen beter te gaan laten presteren. En stel dat een Rus een Nederlander betaald om niet te starten, is het dan wel fout omdat dan een schaatser uit een rijk schaatsland wordt omgekocht? Als we zo gaan redeneren zoals jij doet valt werkelijk alles recht te praten. Zeker te veel naar de 2e kamer gekeken, politici zijn hier ook een meester in.
Tja Billy, ik geef vooral tegengas tegen het mijns inziens nog al makkelijke standpunt dat, als het al is gebeurd (het voorstel om een startplaats te kopen), als vanzelfsprekend zwaar te veroorloven valt. Natuurlijk moeten startplekken niet per opbod worden verkocht. Smit was eerste reserve, dus zou er een rijder ziek, zwak of misselijk zijn dan mocht zij invallen. Ik vind het verschil tussen Romme, landgenoot en geen geld, toch niet zo heel veel verschillen van Wojcicka geen landgenoot en wel geld. Landgenoot of geen landgenoot zeg het maar, maakt dan nu zoveel uit? Of had Romme die zich had geplaatst toch moeten rijden? Was Romme wellicht juist onsportief, je zou het bijna denken als je het strakke standpunt inneemt dat wat Smit wellicht gedaan heeft zwaar te veroorloven valt. Ik heb niemand gehoord dat Romme onsportief was. Dus het principe, jezelf terugtrekken voor een ander, was bij Romme geen bezwaar, dus dat geldt in mijn visie ook voor Wojcicka. Blijft mijns inziens dus alleen het financiele gedeelte over en daar ben ik al op ingegaan. Natuurlijk realiseer ik me ook wel dat de kans op een hellend vlak richting regelrechte omkoping reeel is.
De Keizer vind je het terugtrekken van Romme in 2001 bij de belangrijkste wedstrijd van het jaar dan ook te veroordelen of ligt bij jou de grens tussen wel en niet betalen? M.a.w. terugtrekken mag voor een ander, mits je er maar geen geld voor krijgt.
Maar Stien Baas-Keizer zei (volgens mij, ik heb t niet allemaal zo goed gezien) dat ze in eerste instantie niet geplaatst was voor de Olympische 3000 m. Maar ze was destijds wel de beste op de langste afstand. Toen trok een andere Nederlandse zich terug. "Jij hebt toch veel meer kans" zei ze. En Kaiser greep het goud. Mag dat dan wel ?
Ik denk dat het verschil hierin ligt dat per land het land zelf de mensen afvaardigt en op welke manier zij dat onderling regelen wie dat zullen zijn staat los van de methode hoe een ander land dat doet. Ik zie dus wel verschil van een landgenoot die zijn plaats af staat, danwel een bondscoch die de moed heeft een betere rijder aan te wijzen, en een rijder van een ander land die op verzoek (al dan niet betaald/gedwongen) terug treed zonder verdere aanwijsbare redenen waarbij geld volgens mij één van de ongewenste reden is. Het woord omkoping vind ik overigens ongepast in deze. Ik vind dat dit woord gebruikt moet worden wanneer iemand wel of niet vrijwillig gedwongen wordt een winnende plek op te geven danwel opzettelijk te verliezen. In deze discussie is dat dus niet van toepassing.
Onze vriendin Wojcicka heeft het eventueel geboden geld niet aangenomen en is zelf gestart. Het lijkt me dus een storm in een glas water. Dit soort dingen gebeuren nou eenmaal incidenteel in de sport in het algemeen. Het heeft niets te maken met omkoping. Er is haar geen geld geboden om opzettelijk iemand onderuit te schaatsen of iets dergelijks. Er is haar aangeboden om iemand die beter was dan haar die door ongelukkige omstandigheden niet mocht starten alsnog haar startplek te geven. Stel je voor: Ik kan een behoorlijke 3 km schaatsen, maar de 5 km is echt te ver voor mij. Een ploegmaat van mij rijdt zeer goed op de 5 km, maar zijn 3 km is niet goed genoeg. Helaas is de kwalificatieregel op basis van de 3 km. Als ik bij voorbaat weet dat ik geen schijn van kans maak op een medaille op de 5 km dan kan ik er voor kiezen om mijn ploegmaat te laten starten. Als ik het slim aanpak krijg ik er nog geld voor ook. Niets mis mee lijkt me. Het zou toch ook gek zijn om de startplekken aan te wijzen voor de 1000m op basis van de 500m. Dan zouden er ook een boel kanshebbers afvallen. Wat ik wil zeggen is dat de kwalificatieregels gewoon niet kloppen en dit soort praktijken in de hand werken. Als Shani Davis op de 500m niet goed genoeg zou rijden om zich te kwalificeren voor de 1000m mag hij wat mij betreft Jan Smeekens geld bieden om zijn eventuele startplek op de 1000m over te dragen.
Ik wil wel aantekenen dat Kleinbeuker en Groenewold op het OKT ruimschoots sneller waren dan Smit. Ook na die Spelen heeft Gretha Smit in 9 van de 10 gevallen niet kunnen aantonen dat ze nog steeds een wereldtopper was. De gedachte dat Smit daar goud had kunnen winnen in Turijn is maar door één iemand uitgesproken, en dat is de weinig objectieve Ingrid Paul. Als ik voor die 5km twee dames had mogen aanwijzen namens Nederland, en ik had vrije keuze, dan had ik wsl. ook Groenewold en Kleibeuker gekozen.
