Precies de argumenten van
@chicagodude
Thyrax is an sich niet ‘sterk’ of ‘zwak’, thyrax wordt gedoseerd op geleide van de bloedwaarden dus de dosering wordt individueel bepaald. Er is geen alternatief. Net als bij diabetes vul je het missende hormoon aan (bij diabetes is dat insuline, bij een trage schildklier het hormoon wat in thyrax zit).
En nog niet belicht maar wel relevant: met een echt te traag werkende schildklier is het niet gebruiken van thyrax potentieel gevaarlijk voor de gezondheid.
Dat maakt de keuze van JV om geen schaatsers in dienst te willen hebben die thyrax nodig hebben in feite medische discriminatie. Stel Kai Verbij (net contract verlengd) ontwikkelt een hypothyreoidie. Moet hij dan weg?
Er is een enorm grijs gebied in het voorschrijven van thyrax in de medische praktijk. Bij ernstig afwijkende bloedwaarden is het duidelijk: er is een tekort en dat moet je aanvullen. Bij minder ernstig verstoorde waarden wordt gekeken naar de klachten van de patient. Te weinig schilklierhormoon geeft vaak vage klachten (vermoeid, kouwelijk, gewichtsschommelingen, haaruitval, menstruatiestoornissen). Als er dit soort klachten zijn staat in de richtlijn van internisten en huisartsen dat gestart kan worden met thyrax om te kijken of de klachten verminderen ikv een proefbehandeling die kan worden voortgezet als men er profijt van ervaart.
Je kunt in mijn optiek schaatsers niet ontzeggen behandeld te worden volgens vigerende medische richtlijnen. Je kunt wel extra kritisch kijken naar de indicatie (cf wat NOC-NSF nu doet met het vragen van een tweede mening aan een internist-endocrinoloog die geen relatie met de ploeg oid heeft).
Dit blijft ongelofelijk ingewikkeld want als de sport de trage schildklier veroorzaakt kom je er nooit uit. Geval: topsport is potentieel ongezond. Net zoals hormonale ontregeling bij topsportende vrouwen met een extreem laag vetpercentage die tot menstruatiestoornissen leidt eigenlijk een teken is dat het lijf over de grens gejaagd is. Probleem is alleen dat een trage schilklier ook bij mensen die niet sporten voor kan komen. Dan zou je tegen een sporter moeten zeggen: ga maar eens een half jaar of jaar helemaal niks doen om te kijken of het normaliseert (6 mnd follow up is heel normale termijn want dit soort bloedwaarden veranderen langzaam). In potentie is dan iemands carriere voorbij.
Precies dit is waarom ik denk dat thyrax/levothyroxine op de dopinglijst een buitengewoon lastig verhaal is. Als je daarvoor kiest sluit je potentieel sporters uit die met medicatie de top kunnen bereiken. Dat kan een keuze van de WADA zijn maar dat lijkt me niet eenvoudig.
