Eenmaal aangenaam ontwaakt uit de spetterende WK droom van gisteren, wil ik nog even een frisse, noem het nuchtere blik op de klassementen werpen.
Bij de dames kan ik daar kort over zijn. Miho Takagi gaat vandaag haar cadeau van een toernooi nog eens in prachtig gouden papier inpakken met een sierlijke strik eromheen. Als Gustav Klimt nog zou leven, zou hij er een schitterend stuk over schilderen. De Schaatskus. En hopelijk surft Miho vervolgens op dezelfde gouden golf richting het allround toernooi. Ik ben niet zo van de clean sweeps en vreesde eigenlijk voor dit toernooi dat de Nederlandse dames volledig onbedreigd op een 123 in het allround toernooi af stevenden, maar als Takagi met deze benen besluit om een gooi te doen naar een nooit eerder vertoonde dubbel, dan mag ze die van mij ook echt wel pakken. Over twee jaar bergt ze haar schaatsen waarschijnlijk op en dan hebben de Nederlandse dames bijna het gehele rijk voor zichzelf. Maar eerst moet Takagi dus nog even een 500 en 1000 zonder foutjes afwerken en dan kan ze rustig kijken op welke plekjes Kok en Leerdam naast haar op het podium komen staan.
Bij de mannen is het een ander verhaal. Tussen plek 5 en 15 is werkelijk nog van alles mogelijk. In dit segment van het veld staat iedereen hutjemutje op elkaar en kijk ik in het bijzonder uit naar de verrichtingen van Vosté en Kania. Zoals De Keizer al mooi aangaf, zijn beide hard op weg naar historisch goede uitslagen namens hun land. Met de kleine correctie dat Vosté in 2020 al eens 11e werd op het WK Sprint. Foei Wiki!
Overigens moest ik bij de beste Chinees ooit op een WK Sprint meteen aan de schitterend loenzende Hongbo Liu denken. Die kon als geen ander de bocht in of uit kijken, maar dat terzijde.
Terug naar Kania en Vosté. Ik verwacht - of hoop - dat beide misschien weleens een topdag kunnen draaien omdat ze allebei in de binnenbocht starten op zowel de 500 als 1000 en dat lijkt me toch een voordeel. Kania wil met dat verticale vliegdekschipachtige lichaam van hem nog weleens een binnenbocht uitvliegen, maar zal nu eerst vol en vrijuit door de laatste buitenbocht op de 500 meter door mogen knallen. En daarna krijgt ie dan op de 1000 meter als toetje op die laatste kruising wellicht nog een mooie rode lap voor zich waar ie met zijn wegvloeiende stierenkracht nog 1 keer op af kan stormen. Dat kan een beslissend verschil maken.
Ja zo'n laatste rit op een WK Sprint wil nog weleens bijzonder aflopen. Ik zal nooit vergeten hoe mijn held Kyu-Hyuk Lee in 2008 zijn tweede WK Titel pakte door in een volgepakt Thialf de absolute sprint grootheid en schier onklopbare Wotherspoon in een direct duel op de 1000 meter te kloppen. Hij deed dat toen ook vanuit de binnenbocht, met een furieuze start en een geweldige laatste kruising, binnenbocht en laatste 50 meter. En Jing Yu kreeg het zo ook ooit voor elkaar om in een zinderende apotheose met haar allerlaatste krachten haar hengeltje richting het achterwerk van het toenmalige schitterende 1000 meter beest Nesbitt te gooien en Christine met een werkelijk flinterdunne marge van het Goud af te houden. Wat Een Rit Was Dat!!!
Wie weet waar Kania dus nog uit kan komen als hij de laatste streep voor zich ziet. En voor Vosté geldt hetzelfde. Hij kan in elk geval redelijk rustig de 500 in want hij treft in de jonge Koo gelukkig geen raketstarter die hem op de kruising omver blaast. En in die laatste binnenbocht kan Vosté de 62km per uur in. Dik! Haha, die snelheden lijken soms niet te kloppen. Mocht hij een sterke 500 afwerken, dan kan hij op de 1000 natuurlijk nog een keer uithalen. En ook voor hem rijdt dan wellicht een tegenstander op die laatste kruising waar ie geweldig van kan profiteren. Onder de sprinters is Vosté natuurlijk ook een beetje allrounder, dus deze tweede dag zou hem best nog ver kunnen brengen. Maar hoe ver?
Maar dan ... de top 4 ... wat kan daar nog gebeuren? Dubreuil staat weliswaar nipt aan kop, maar zal op de 500 meter waarschijnlijk toch wel een flink stuk uitlopen. Hij heeft bergen ervaring, is (op de ijsbaan) zelden op een foutje te betrappen, start binnen tegen De Boo en voor Jenning kan dat weleens een zeer lastige rit worden, aangezien Dubreuil normaal gesproken veel sneller opent en dan op de kruising ver en ver weg zal zijn. Vervolgens krijgt ook Dubreuil dan nog een laatste 1000 met een binnenbocht. Laurent kennende zal hij er een gigantische opening (16.1 of 16.0?) uitgooien, op de 600 voor liggen op zijn tegenstander en dan op die laatste kruising zijn tanden in zijn prooi willen zetten. Hij heeft echt de beste kaarten voor vandaag.
Maar het is en blijft natuurlijk sprinten. Wat komt er immers uit de 500 rit Ning-Nuis rollen? Ning en Nuis, het daverende 1000/1500 meter duo, nu ook op bij U in huis op de 500! Gaat dat zien! Kjeld start buiten en heeft daarmee de perfecte loting getroffen. Hij opende gisteren 0.17 sneller dan Ning op de 100 meter en als ie vandaag weer zo'n marge pakt en er een dikke buitenbocht achteraan slingert, kan ie keihard op de Chinees inrijden, vol die binnenbocht in knallen en dan ... maar zien of hij er uitkomt met de dood of de gladiolen. Nuis lijkt me nu echt een type dat er vol, vol, vol voor zal gaan. En als hem dat lukt, lonkt er wellicht nog wat moois op die laatste 1000 meter. Toen Kyu-Hyuk Lee in 2008 die titel pakte, stond hij op dag 1 ook nog absoluut niet in winnende positie.
Dus wat wordt het? Kan De Boo rustig blijven in die rit tegen Dubreuil? En wat zit er dan nog in zijn jonge tank in die lange laatste buitenbocht op de 1000? Wast Nuis vandaag het varkentje Ning of wast Ning vandaag het varkentje Nuis? En gooit de Chinees er stiekem op die laatste 1000 met een klassieke Lee-Yu manoeuvre dan ook nog het krulstaartje van Dubreuil achteraan? Ik ga er vanavond eens goed voor staan!
Voor de liefhebbers heb ik hier nog een link naar die geweldige slotrit uit 2008 tussen Wotherspoon en vooral de ontketende Lee. Let niet alleen op zijn voor die tijd ongelooflijk goede opening en eindtijd, maar ook op die totale grinta die hij daar tot op de laatste centimeter op het ijs smijt. Maar luister zeker ook naar het wat mij betreft werkelijk perfecte commentaar van Frank Snoeks en Martin Hersman. Wat was dat een geweldig duo. Luister toch eens naar hoe fantastisch midden IN de wedstrijd Snoeks hier zat. En hoe hij het toernooi na de finish buitengewoon knap en correct in een paar zinnen samenvat. De man was een ware woordkunstenaar. Kleine ode aan Frank, die ik nog steeds mis
kyou hyuk lee vs jeremy wotherspoon final 1000m (youtube.com)