Wereldbeker finale: Salt Lake City, 9 en 10 maart 2019

Sablikova rijdt hier de snelste openingsronde ooit op de 3 kilometer, dat toont echt lef gezien zij van nature een 5 kilometer rijdster is.

1000 meter mannen: 1:05.7?

Martinakijken.

Het niveau bij de vrouwen op de 3km is hele jaar al bizar hoog, met de top die erg dicht op elkaar zitten. In principe zijn de resultaten van dit jaar zoals ze de rest van dit jaar ook waren alleen zijn de tijden veel sneller.

Ik bied 3 in 2 dagen
Oscar Mathisen
5000m 500m en 1500m
17 & 18 januari 1914

Correctie
4 in 2 dagen
Peder Østlund

500/1000/1500/10000
10 & 11 feb 1900

hoop het niet, vind wereldrecords met een klein verschil toch leuker, anders blijft het zo lang staan.

16.1+23.9+25.7=

tot morgen?

Die in Calgary was volledig onverwacht en met niet optimale omstandigheden. Ze ging er echt voor en je wist niet of ze het ging halen. En dan duikt ze er nét onder!

Hier wist je eigenlijk van tevoren al dat ze hem ging verbreken. En dat doet ze ook keurig, maar niet met de hap die we hadden verwacht. Zoals Wennemars al zei: ik denk niet dat dit record heel lang zal staan.

Wat een tijden!

Deze tijden zeggen ook wel wat over het best wel lage niveau van de 5000m bij de mannen vandaag.

Die met groot verschil maken meer indruk, zoals het rondje 23,95 van Kuli.

Eigenlijk op de meeste afstanden, vind dit één van de mooiste seizoenen, niveau hoog, meer concurrentie vanuit het buitenland, verschillende winnaars....

Dat is ook weer zo!

Ja, maar ook dat is dit jaar al een beetje een trend, er werd wel hard gereden, maar het hing een beetje op eendagsvliegen of 1/2 grote rijders. Bij de vrouwen heb je bij de WB's over het algemeen de top 8 binnen 4 seconden staan dit seizoen en dan zijn er ook elke wb wel twee topper niet bij. Je kunt dus zeggen dat de top 10 van de wereld op laagland binnen 4-5 seconden van elkaar staat. Op de 5km zie je dat een paar niet in vorm zijn en dan is meteen ook de kans op een WR weg.

Die race van Kuli... Ik moet er nog van bekomen. Maar dat, dát was de race die hij had moeten rijden toen hij voor het eerst onder de 34 seconden dook, in plaats van die matige rit waarmee hij daadwerkelijk geschiedenis schreef. De race waar hij alles raakt en waarin hij een werkelijk fenomenale binnenbocht loopt. Geen angst, gewoon stappen.

Een tijd die nog wel even zal staan, denk ik. En dan te bedenken dat hij elke keer zal worden herhaald met het tenenkrommende commentaar van Erik van Dijk.

'recentelijk': Schenk reed er 3 op 2 afstanden in 4 dagen (26-30 jan 1966):

Ik gok 1,05,46
Als ik gelijk heb geef ik een rondje

Onder de 1:06 moet zeker kunnen.

Ik herkende Michel eerst niet, met zijn korte kapsel.