Wereldbeker 6, Quebec, 2-4 februari 2024

Hoe snel was deze wereldbeker? De snelste ooit buiten Heerenveen, Calgary, en Salt Lake City. In deze lijst staan de snelste wereldbekers buiten Calgary/SLC die een 500, 1000, 1500, en 3k/5k hebben.

Heerenveen was zes keer sneller, allemaal na de OS 2018, maar dankzij de zeer sterke 34.36 van Stolz is Quebec wel net WB1 17-18 voorbij gegaan met 0.003 punten. Het gat met de top 6 is wel heel groot nog.

Moeten ze wel meer initiatief tonen en niet net als nu alles van de Poolse laten afhangen. In de tijd dat er werd getreuzeld, getwijfeld en de rondetijden van de kopgroep omlaag gingen, wordt op het WK natuurlijk veel sneller geanticipeerd. Ondanks de uitslag, vind ik het alsnog veel te passief. (Even los van Canada want die reden voor het klassement).

Nee ik denk ook niet dat het gelijk een super dynamische race gaat worden, maar alles is beter dan 15 rondjes wachten tot Schouten gaat met Blondin in haar zog. Dus wat variatie is welkom.

December 2008. Een (sprint) World Cup in Nagano.

Amai zeg! Gisteren heeft een Belgische vrouw een wereldbekerzege in de Tas gestoken! Geinig tactisch spelletje van Maltais en Blondin en mooi dat er variatie ontstaat op het podium. De tactiek lijkt me wel lastig te begrijpen zonder commentator.

Ah, ik vermoedde al dat het een sprint-wereldbeker zou zijn. Toen won Nederland zelfs helemaal geen medaille. Wel werd Margot Boer (typisch Boer) een keer 4e.

Ik heb eens even naar de 5 kilometer van iedereen met een opening onder de 9.6 gekeken, en verrassend genoeg was de snelste voor dat Stolz het stokje overnam Jacques de Koning met 9.47 en 6:48.12.

Van de vijf mannen die 9.3 hebben geopend (Gao, Kobayashi, Murakami, Shimizu, Mushtakov), heeft Mushtakov de snelste met 7:08.60.

Inmiddels zijn ook de laatste drie afstanden achter de rug en zijn Jackson, Morishige en Takagi de winnaar. Voor de volledigheid gaan we ook hier nog maar eens kijken wat dat met de startplekken van volgend seizoen doet:

500m dames:
+1 Italië
+1 Kazachstan
-1 Canada
-1 Spanje

500m heren:
+1 Kazachstan
-1 Canada
-1 Duitsland

1500m dames:
+1 België
+1 Italië
+1 Kazachstan
+1 Polen
-1 Noorwegen
-1 Oostenrijk
-1 Tsjechië
-1 Verenigde Staten

Na een wereldbekerseizoen wat begon in november in Obihiro, eindigen we in februari in Quebec. Ondertussen hebben we nog hard geschaatst in Beijing, Stavanger, Tomaszow en Salt Lake City. De landen hebben plekken voor de verschillende WK's binnengeharkt maar ook zijn sommige landen serieus bezig geweest met startplekken voor volgend seizoen! Zo lazen we dat Loubineaud geen WK Allround gaat rijden omdat de 1500m notering van Belloir belangrijker is. Welke landen gaan volgend seizoen meer of minder starten in de wereldbekers? Dat zie je hieronder:

+6 Italië
+2 China, Frankrijk
+1 Duitsland, België, Japan, Korea, Taipei & Zwitserland
-1 Denemarken, Roemenië, Hongarijë, Zweden, Polen, Finland, Spanje & Oostenrijk
-2 Kazachstan & Verenigde Staten
-4 Canada

Italië heeft dus een serieus goed seizoen gedraaid. Natuurlijk zorgde Lollobrigida voor twee extra plekken, maar ook Pergher (500m) en de mannen rijden daar in de breedte goed rond, getuige hun +3 op de 1000m, 1500m en 5000m/10000m.

De Franse terreinwinst ligt op het gebied waar de WK-gangers TP in actie gaan komen: op de 1500m en de 5000m/10000m. De Chinese terreinwinst is puur op de langste afstanden: hier reden de mannen met revelaties Yu Wu en Hanahati Muhamaiti twee plekjes binnen.

De meeste landen met -1 zijn niet zo spannend. Hald Thorup (5000m), Hogas (500m), Mercs (3000m), Lagrange (3000m), Suomalainen (1500m), Gonzalez (500m) en Herzog (1500m) verloren een plek, maar mogen op het standaard eerste startbewijs gewoon in actie komen volgend seizoen.

Dan ging het toch wel mis in Canada op de sprintafstanden. Zij verliezen namelijk een plek op zowel de 500m als op de 1000m voor dames én heren en gaan in alle gevallen van 5 naar 4 startbewijzen. Ze hebben veel gerouleerd, deze namen zijn allemaal gestart op een 500m/1000m: Blondin, Hiller, McDougall, Carruthers(-McLean), Pearman, Laliberte-Roy, Lamarche, Desmarais, Scott en McCluskey. Dan ontbreekt de absolute top dus is rouleren is dodelijk voor je startbewijzen..
Bij de mannen eigenlijk hetzelfde verhaal, daar startten bijvoorbeeld Dubreuil, Johnson, Telizyn, Zhao en Brunet op de 500m.

Een kleine slag om de arm is wel nodig, waar de Canadezen met matrixen werkte. De reis naar Azië en Europa werd niet voor iedereen betaald en dus heeft Canada niet elk weekend met de maximale bezetting aangetreden.

Volgens mij is een van de doelstellingen van de ISU om de schaatssport internationaler te maken. Ze zijn er nog niet, maar internationaler dan de afgelopen seizoenen heb ik het bij Langebaan niet gezien

Inderdaad... Schouten laat gewoon wat is het, 20K dollars liggen.

Het vertekent een beetje doordat de Russen niet meedoen en er dus meer ruimte is voor hogere noteringen voor outsiders. En hoezeer ik ook fan ben van internationalisering, betwijfel ik wel of dit seizoen nou substantieel internationaler is dan eerdere seizoenen. Bij de mannen wellicht, mede doordat de Nederlanders er niet zoveel meer van kunnen. Maar verder zien we toch een beetje dezelfde namen als vorige jaren, minus enkelen, plus enkele anderen? Waar er eerst een goede Zweed was, redelijke Denen, hebben we nu iets meer Belgen en iets meer Fransen (Loubineaud is qua prestaties nog niet van het niveau Contin overigens), onder andere. Na het rampjaar 2014 lijkt alles misschien heel internationaal, maar in de OS 2018 eindigden er op de 5km bij de mannen al 9 nationaliteiten in de top-10.

In feite is schaatsen eigenlijk altijd al een van de meest internationale wintersporten, onder andere doordat er relatief veel onderdelen zijn en er weinig winter voor nodig is.

Misschien is het wel leuk om te kijken naar de ontwikkeling van wereldbekermedailles per land per seizoen. Ik meen dat @De Keizer daar overzichten van heeft.

De Nederlandse schaatsers lopen niet meer warm voor dergelijke bedragen. Blijkbaar zijn de vaste contracten en bonussen voor WK/OS medailles zo hoog dat een paar duizend euro meer of minder hun niet meer uitmaakt. Een enkele uitzondering daargelaten.
Overigens, persoonlijk vind ik 20 duizend wel een hoop geld en de moeite waard.

Hier de punten (oude WB-telling) per land. Eerst gemiddeld per afstand en dan gemiddeld over alle afstanden heen. Zodat de vaker gereden 500 meter niet zwaarder meetelt. Alleen de punten op de klassieke afstanden, omdat bij de andere onderdelen minder schaatsers per land aan de start verschijnen. De puntenaantallen zijn op deze manier over de jaren heen vergelijkbaar.

Je ziet dat de Nederlandse dominantie duidelijk is afgenomen. Japan wint iets; dat was aan het begin van het seizoen nog duidelijk meer. USA en vooral China gaan flink vooruit. Dat geldt ook voor Italie. Canada is wat slechter dan vorig jaar, en dat geldt ook voor Noorwegen. In de middenmoot zien we Kazakhstan en Oostenrijk wegzakken.
In totaal 1 land minder: Zweden en Roemenië volgens deze telling geen punten meer, Taiwan dit jaar wel.

1 (1) NED 172,89 (210,00)
2 (2) JPN 126,46 (120,65)
3 (5) USA 94,16 (69,90)
4 (3) CAN 68,34 (85,04)
5 (6) CHN 65,25 (35,02)
6 (4) NOR 64,61 (70,10)
7 (10) ITA 35,69 (20,75)
8 (7) KOR 31,08 (34,88)
9 (9) POL 26,86 (23,31)
10 (13) GER 16,28 (11,92)
11 (12) BEL 12,59 (14,40)
12 (8) KAZ 12,13 (24,35)
13 (14) CZE 8,06 (7,27)
14 (16) EST 5,87 (4,31)
15 (11) AUT 5,02 (16,63)
16 (17) SUI 3,99 (3,73)
17 (15) GBR 3,83 (6,29)
18 (19) FRA 2,15 (0,85)
19 (18) ESP 2,01 (2,40)
20 (20) NZL 0,94 (0,54)
21 (--) TPE 0,17 (--)
22 (21) DEN 0,02 (0,27)
-- (22) SWE 0,00 (0,08)
-- (23) ROU 0,00 (0,04)

Medaillespiegel 2023-2024
1. Nederland 22-19-20
2. Verenigde Staten 20-10-14
3. Japan 19-10-9
4. Noorwegen 6-4-5
5. Canada 5-11-7
6. Zuid-Korea 4-5-4
7. Italië 3-7-4
7. Zuid-Korea 4-5-4
8. China 2-9-9
9 België 1-4-3
10. Polen 1-1-5
11. Tsjechië 1-1-0
12. Zwitserland 0-2-2
13. Duitsland 0-1-1
14. Kazachstan 0-0-1

Hieronder de einstand van vorig seizoen:
1. Nederland 25-21-26
2. Verenigde Staten 9-8-9
3. Canada 8-14-8
4. Japan 7-8-8
5. Noorwegen 7-6-6
6. Zuid-Korea 6-4-2
7. Italië 3-2-4
8. China 2-1-2
9. België 2-0-1
10. Oostenrijk 1-4-1
11. Polen 1-0-1
12. Duistland 1-0-0
13. Tsjechië 0-2-0
14. Kazachstan 0-1-2
15. Nieuw-Zeeland 0-1-0
16. Estland 0-0-1
16. Zwitserland 0-0-1

Enkele conclusies:
- Als Nederlanders mogen we constateren dat, ondanks een veelheid aan afzeggingen. ook dit seizoen het meest succesvol is;
- Jordan Stolz met zijn prestaties in de afgelopen anderhalve week de 4de plek in de medaillespiegel had behaald;
- De puntenberekening hiervoor van Mjosaman wel grotendeels overeenkomt met de medaillespiegel;
- Vooral Japan een enorme progressie heeft geboekt. Het thuisvoordeel in Obihirio gaf Japan een vliegende start;
- China evenveel klassementen wint als dagzeges;
- Van piepkleine schaatsnatie Zwitserland is niet alleen het aantal medailles opvallend, maar ook de spreiding in nummers;
- Oostenrijk, Estland en Nieuw-Zeeland vielen dit seizoen niet in de prijzen. Al zegt het meer over de beste individuen van die landen, dan de landen zelf.

Is het prijzengeld in Nederland persoonlijk of gaat het in de algemene teampot?

Volgens mij is alles persoonlijk. Iedere schaatser heeft een individueel contract bij zijn ploeg. Daarnaast hebben een aantal toppers (Nuis, Leerdam o.a.) nog individuele sponsors. Het prijzengeld is volgens mij ook voor de rijders zelf. Alleen het verdiende geld met de team onderdelen zal gedeeld worden

20.000 is voor mij ook gewoon veel geld. Dat de Schoutens van deze wereld voor 20k niet voldoende is om even hun best te doen.. geeft wel de luxe positie van de nederlandse schaatsers.

Mathias Vosté is een wereldtopper!