In de zomer van 2014 bereikten de KNSB en ISU hun dieptepunt. In hun wanhoop na de eclatante Oranje successen in Sochi besloot men in al hun onwijsheid tot allerlei jaloezie maatregelen om het Oranje succes in te perken. Het EK 'allrounden' zou voortaan bestaan uit een vierkamp waarbij de sprinters als straf nog een afsluitende 5km moeten rijden. Tevens besloot men tot een kampioenhyperinflatie door ook maar meteen Europese afstandstitels in te voeren.
Nu twee jaar later is er van de Oranje dominantie al vrijwel niets meer over. De stemming is duidelijk omgeslagen. Maar inmiddels hebben deze proefballonetjes al heel veel schade gedaan aan de schaatssport: schaatsers zijn zich aan het heroriënteren en sorteren al voor op de veranderingen. Daardoor zijn de lange afstanden al verder afgetakeld. En als je hoort dat Yuskov uit het traditionele schaatsland Rusland niet eens zin heeft om zijn 3e plek op het EK te verdedigen dan zijn we als schaatsen wel erg ver heen.
Maar de wijsheid is nog niet terug gekeerd bij de ISU en KNSB. Dat kan ook niet omdat men de oorzaken van de huidige situatie ook niet benoemen/ inzien. Huidige problemen:
- het publiek ziet door de bomen het bos niet meer omdat er veel te veel kampioenen zijn per jaar.
- aan de WK afstanden zijn voor veel schaatsers financiële middelen verbonden waardoor deze altijd de voorkeur krijgen boven andere toernooien.
- een wereldtitel op een afstand is de superkortste route tot het snelle succes.
- de jeugd van tegenwoordig heeft geen zin om zich uren lang uit de naad te werken om zich breed te ontwikkelen binnen het schaatsen. Zeker omdat de allround toernooien inmiddels bijtoernooien geworden zijn. Zie ook de gewijzigde kalender indeling ten gunste van het WK afstanden.
- schaatsers slaan veel te makkelijk World Cups over, het toernooi lijkt voor weinig schaatsers een doel te zijn.
- de laatste World Cup is inmiddels een mosterd na de maaltijd wedstrijd geworden, fnuikend voor de spanningsboog bij het publiek.
- de lange afstanden zijn door maatregelen uit het verleden systematisch ondermijnd waardoor de belangstelling ervoor sterk is afgenomen.
Wat is nu de oorzaak van de hier genoemde punten? De WK afstanden is van ooit een leuke vernieuwing voor het schaatsen verworden tot een superevenement van Olympische proporties dat alle aandacht naar zich toe trekt.
Als ik de voorstellen die nu cirkeleren bekijk dan krijgen we op zijn best een waardeloos compromis waarbij het allrounden (de vierkampen) het voor de zoveelste keer gaat afleggen tegen de individuele afstanden. Want natuurlijk is er elk jaar een afstandstoernooi, het houd de jeugd lekker lui, die hoeft zich maar op 1 afstand te richten om een wereldtitel binnen te halen. Het allrounden zal het altijd blijven afleggen, ook al schrapt men de zo verfoeide 10km.
Omdat men de oorzaak van de huidige problemen niet bestrijd zal het dus ook niets oplossen.
Daarom is er wat mij betreft maar één rigoreuze oplossing: het WK afstanden moet er aan! Kiezen we nu niet dan gaan de individuele afstanden het uiteindelijk toch wel winnen. Dus er moet nu eindelijk eens een echte keuze gemaakt worden. Ofwel we gaan het schaatsen weer verbreden en het publiek krijgt weer gemotiveerde schaatsers op meerdere toernooien.
Ofwel het schaatsen versnippert en verwordt tot een trainingssport waarbij er per jaar maar 1 wedstrijd echt belangrijk is en het publiek zal weinig zin hebben om naar alle flauwekul wedstrijden te komen kijken omdat schaatsers steeds vaker wedstrijden gaan overslaan.
Zo dat is er uit!
Bijgevoegd een poll. Wie durft er te kiezen?
Nu twee jaar later is er van de Oranje dominantie al vrijwel niets meer over. De stemming is duidelijk omgeslagen. Maar inmiddels hebben deze proefballonetjes al heel veel schade gedaan aan de schaatssport: schaatsers zijn zich aan het heroriënteren en sorteren al voor op de veranderingen. Daardoor zijn de lange afstanden al verder afgetakeld. En als je hoort dat Yuskov uit het traditionele schaatsland Rusland niet eens zin heeft om zijn 3e plek op het EK te verdedigen dan zijn we als schaatsen wel erg ver heen.
Maar de wijsheid is nog niet terug gekeerd bij de ISU en KNSB. Dat kan ook niet omdat men de oorzaken van de huidige situatie ook niet benoemen/ inzien. Huidige problemen:
- het publiek ziet door de bomen het bos niet meer omdat er veel te veel kampioenen zijn per jaar.
- aan de WK afstanden zijn voor veel schaatsers financiële middelen verbonden waardoor deze altijd de voorkeur krijgen boven andere toernooien.
- een wereldtitel op een afstand is de superkortste route tot het snelle succes.
- de jeugd van tegenwoordig heeft geen zin om zich uren lang uit de naad te werken om zich breed te ontwikkelen binnen het schaatsen. Zeker omdat de allround toernooien inmiddels bijtoernooien geworden zijn. Zie ook de gewijzigde kalender indeling ten gunste van het WK afstanden.
- schaatsers slaan veel te makkelijk World Cups over, het toernooi lijkt voor weinig schaatsers een doel te zijn.
- de laatste World Cup is inmiddels een mosterd na de maaltijd wedstrijd geworden, fnuikend voor de spanningsboog bij het publiek.
- de lange afstanden zijn door maatregelen uit het verleden systematisch ondermijnd waardoor de belangstelling ervoor sterk is afgenomen.
Wat is nu de oorzaak van de hier genoemde punten? De WK afstanden is van ooit een leuke vernieuwing voor het schaatsen verworden tot een superevenement van Olympische proporties dat alle aandacht naar zich toe trekt.
Als ik de voorstellen die nu cirkeleren bekijk dan krijgen we op zijn best een waardeloos compromis waarbij het allrounden (de vierkampen) het voor de zoveelste keer gaat afleggen tegen de individuele afstanden. Want natuurlijk is er elk jaar een afstandstoernooi, het houd de jeugd lekker lui, die hoeft zich maar op 1 afstand te richten om een wereldtitel binnen te halen. Het allrounden zal het altijd blijven afleggen, ook al schrapt men de zo verfoeide 10km.
Omdat men de oorzaak van de huidige problemen niet bestrijd zal het dus ook niets oplossen.
Daarom is er wat mij betreft maar één rigoreuze oplossing: het WK afstanden moet er aan! Kiezen we nu niet dan gaan de individuele afstanden het uiteindelijk toch wel winnen. Dus er moet nu eindelijk eens een echte keuze gemaakt worden. Ofwel we gaan het schaatsen weer verbreden en het publiek krijgt weer gemotiveerde schaatsers op meerdere toernooien.
Ofwel het schaatsen versnippert en verwordt tot een trainingssport waarbij er per jaar maar 1 wedstrijd echt belangrijk is en het publiek zal weinig zin hebben om naar alle flauwekul wedstrijden te komen kijken omdat schaatsers steeds vaker wedstrijden gaan overslaan.
Zo dat is er uit!
Bijgevoegd een poll. Wie durft er te kiezen?
