"Kermisnummers". Dat woord komen we vaker tegen op dit forum. Ik weet niet precies wat de definitie van die term is, maar klinkt best wel dedain. Misschien vind niet iedereen het even leuk, maar het lijkt wel alsof degenen die die term bezigen vinden dat anderen daarom ook niet van de onderdelen mogen genieten en dat schaatsers zich er niet mee bezig mogen houden.
Ik hoop dat de KNSB nu gaat kiezen voor dezelfde strategie: schaatsers die geen of beperkte interesse hebben in de MS, TS en TP worden op die onderdelen niet meer ingezet, waardoor schaatsers die er echt voor willen gaan vrijbaan krijgen. Wat we in Nederland al zien zo lang als de TP bestaat is dat er zoveel negatieve energie verloren gaat door allerlei beslommeringen. Er moet geprobeerd worden een echt team te creëren. Wat ik niet meer wil is dit:
https://www.ad.nl/schaatsen/patrick...enover-sven-kramer-of-marcel-bosker~a12218ed/
Een heel rare gedachtengang was dat van Roest. Dat hij door het niet mogen rijden van de 1500 meter, ermee gaat dreigen om ook de TP niet te rijden. Dat geeft toch min of meer aan dat hij de TP niet rijdt omdat hij het zelf wil, maar omdat het van hem verwacht wordt. En vergelijkbare dingen hebben we eerder van hem gezien. In 2019 meldde Roest zich een week voor het WK Afstanden af voor de ploegenachtervolging, omdat hij zich op de individuele onderdelen wil richten. Daar zou ik graag van af willen. Iemand die serieus met de ploegenachtervolging bezig is en wereldkampioen wil worden, wil een week voorafgaand het moment supreme niet ineens geconfronteerd worden met een teamgenoot die geen zin meer heeft.
Wat ik ook niet meer wil is dit:
https://nos.nl/artikel/2408361-de-j...r-groenewoud-sprint-naar-zilver-op-massastart
Kijk nog even terug naar het interview met Antoinette de Jong waarin het op ongeveer 1:25 minuten over de team pursuit gaat. Er vallen twee positieve zaken op te maken uit dit interview:
1. De Jong wilde blijkbaar graag rijden.
2. Er is blijkbaar ruim van te voren een goede taakverdeling gemaakt. Er is vooraf een inschatting gemaakt dat De Jong niet in Salt Lake City zou zijn en er is duidelijk afgesproken wie er daarom zouden gaan rijden. Dat hebben we ook wel eens anders gezien, dat op het laatste moment nog onduidelijk was wie zou gaan rijden.
Wat ik dan echter jammer vind, is dat De Jong (die uiteindelijk dus wel in SLC aanwezig was) niet de moeite nam om naar de baan te komen om de andere drie vrouwen aan te moedigen. Nou moet ik zeggen dat het in SLC vanwege de coronamaatregelen misschien niet mogelijk was om naar de ijsbaan te gaan, als je niet moest rijden, dat zou kunnen. Maar dan nog is dit iets dat in het Nederlandse kamp vrij standaard is. Als je bij een ploegenachtervolgingswedstrijd niet wordt opgesteld, ben je niet verantwoordelijk voor het resultaat, is de gedachtengang. Soms lijkt het zelf dat rijders hopen dat het team dan faalt, zodat duidelijk is dat jij onmisbaar bent. Op die manier creëer je wel een vijandige sfeer in het team en dat is niet prestatie bevorderend. Ik wil graag dat een cultuuromslag komt, waarbij alle rijders van de nationale selectie ploegenachtervolging zich verantwoordelijk voelen voor het resultaat, ook bij wedstrijden waarbij je niet zelf rijdt. Een cultuur waarin het vanzelfsprekend is om langs de baan aan te moedigen als je toch in de buurt bent. Een cultuur waarin je positief en constructief feedback geeft aan elkaar, met als doel om als team beter te worden. Dat is niet een cultuur waarin je teamgenoten via de media moeten ondervinden dat ze tekort zijn geschoten:
https://www.ad.nl/olympische-spelen...tjes-op-en-rondom-de-baan-walgelijk~a054e078/.
Ik denk dat er niet te licht moet worden gedacht over sfeer. Dat kan een prestatie echt maken of breken. Daarin schiet Nederland gewoon structureel tekort sinds de ploegenonderdelen bestaan. En wat dat betreft is het de huidige schaatsers misschien niet eens helemaal aan te rekenen. Omdat alle schaatsers die nu rijden ergens tussen 2005 en heden zijn ingestroomd in de nationale selectie en gewoon het gedrag van de anderen die al in de selectie zaten, hebben gekopieerd: monkey see, monkey do. Maar die cultuur is echt te doorbreken, daar geloof ik in.