Statistieken en Grafieken

dank!

hieruit blijkt nogmaals hoe vreselijk goed het WR van Lee is (of hoe slecht dat van Wotherspoon)

zijn dit de 10 snelste tijden of de 10 beste PR's?

Klein typefoutje gemaakt; dit zijn de 10 beste PR's. Leek me iets eerlijker omdat je een scheve verdeling door 1 extreem goede schaatser zo voorkomt.

Je ziet wel mooi een oplopend verschil naarmate de afstand langer wordt. Alleen de 3000 is een uitzondering daarop, maar die wordt dan ook bijna nooit gereden door mannen.

Interessant, er lijkt bij het schaatsen geen sprake van kleinere verschillen naasrmate de afstand groter wordt, tenminste niet tot aan de 5k...de 3k heeft logischerwijs een kleiner verschil want bijna nooit door de mannen gereden, en vice versa voor de 10k.

Een mogelijke verklaring:
Hoe hoger de snelheid (dus hoe korter de afstand), hoe meer luchtweerstand een rol speelt. Aangezien vrouwen gemiddeld kleiner zijn is hun luchtweerstand lager. Dat is (dus) op een kortere afstand voordeliger.

Leuke vergelijking:

Huidige wereldrecords dames
500 meter: 36,36
1000 meter: 1.12,58
1500 meter: 1.51,79
3000 meter: 3.53,34
5000 meter: 6.42,66
10000 meter: 13.48,33

Wereldrecords heren op 1-1-1991
500 meter: 36,45
1000 meter: 1.12,58
1500 meter: 1.52,06
3000 meter: 3.57,52
5000 meter: 6.43,59
10000 meter: 13.48,20

Wauw, dat is wel heel frappant! Of eigenlijk is het volgens verwachting dat afstanden zich bij de vrouwen net zo tot elkaar verhouden ls bij de mannen?

Alleen de 3k valt er iets buiten, ik wijdt dat voor het gemak maar aan het weinig verrijden door de mannen, waardoor die relatief wat zwk was in 1991....Verder wel een tof lijstje!

Mijn verklaring is dat mannen op de 500 meter op hooglandbanen gewoon tegen een fysiologische/mechanische barrière aanlopen waarin ze gewoon nauwelijks nog harder kunnen.

Het snelste rondje ooit is 24,32, gereden op 9 november 2007 in Salt Lake City door Jeremy Wotherspoon. Dat was tijdens de 1000 meter op dezelfde dat hij ook met 34,03 (rondje 24,44) reed.

De binnenbaan heeft in Salt Lake een radius van 26 meter, en daar ga je doorheen met een snelheid van 400 meter / 24,32 seconde is 16,45 m/s. Versnelling is v²/r = 10,4 m/², dat is meer dan 1G.

Je hebt natuurlijk ook gewoon mannen die de eerste binnenbocht op de 500 meter hebben en vervolgens de laatste buitenbocht. Dan speelt dat probleem dus veel minder. Maar dat terzijde. Ik heb de 500 meter van gisteren toch nog maar even afgewacht. Maar er kwam - zoals verwacht - geen nieuw WR. Ik ben de archieven ingedoken en heb de WR's bij de dames op de 500 meter eens langs die van de heren gelegd. Wat je dan ziet is dat de dames door de jaren heen steeds dichterbij gekomen zijn. Een overzicht met (tussen de haakjes) het verschil met het WR van de heren.

Na de Tweede Wereldoorlog is het verschil met de heren decennia lang meer dan 4 seconden. Eind jaren zestig is het door het geweld van Grisjin en Keller zelfs meer dan 5 seconden.

11-01-1955 Tamara Rylova 45.6 (+4.8 )
27-01-1962 Tatjana Artamonova 44.9 (+4.7)
03-02-1968 Tatjana Sidorova 44.7 (+5.5)
04-02-1969 Ruth Schleiermacher 44.6 (+5.4)

In de jaren zeventig beginnen de dames aan een inhaalslag. Sidorova rijdt haar snelste races natuurlijk op de wonderbaan van Medeo. Het piepjonge fenomeen Anne Henning (15!!!!!) doet in Inzell en Davos ook wat duiten in het zakje. Als Henning op haar 16e haar schaatsen aan de wilgen hangt, neemt de moeder van Elli Ochowicz het stokje over. Sheila Young duikt met een gigantische verbetering plots onder de 42 seconden en brengt het verschil met de heren daarmee voor het eerst onder de 4 tikken. In 1975 komt het voor de laatste keer boven de 4 seconden te liggen. Averina snelt dan wel naar een enorm nieuw WR, Kulikov doet dat namens de heren ook. Alleen met nog grotere stappen. Een jaar later slaat Young dan nog twee keer terug in Davos en Inzell. Ze brengt het verschil met twee stevige WR's terug tot 3.68.

09-01-1970 Tatjana Sidorova 43.29 (+4.20)
17-01-1970 Tatjana Sidorova 43.22 (+4.49)
20-02-1971 Anne Henning 42.91 (+4.45)
21-02-1971 Anne Henning 42.75 (+4.29)
07-01-1972 Anne Henning 42.5 (+4.2)
19-01-1973 Sheila Young 41.8 (+3.8 )
11-03-1975 Tatjana Averina 41.70 (+3.71)
21-03-1975 Ljubov Sadtsjikova 41.69 (+3.84)
29-03-1975 Tatjana Averina 41.06 (+4.06)
31-01-1976 Sheila Young 40.91 (+3.91)
13-03-1976 Sheila Young 40.68 (+3.68)

Na de records van Young gebeurt er lange tijd 'niets'. Totdat de omstandigheden in Alma-Ata weer eens bijzonder gunstig zijn. In een weekend rijdt Rothenburger een heel eind naar de 40 seconden grens. Kulikov zet de eerste officiele 36'er neer. Maar omdat hij dat met een kaasschaaf doet, komen de dames weer een stuk dichterbij. Twee jaar later is er weer zo'n tover weekend te Medeo. Pavel Pegov (geweldig snelle naam) raast over de baan. Maar dat doet Rothenburger ook. Ze brengt het verschil bijna onder de 3 seconden. Die eer gaat uiteindelijk naar Kania. Opnieuw op Medeo. Maar dat zal voor het laatst zijn. Want in 1988 zijn de Spelen in Canada. En in Calgary schijnt een futuristische nieuwe en zeer snelle baan gebouwd te worden. De heren zitten in die jaren een beetje stil. De geweldige Uwe-Jens Mey verbetert het WR van Pegov wel, maar het zijn vooral Rothenburger en Blair die elkaar naar grote hoogtes opjagen. Na de Spelen van Calgary is het verschil nog maar 2.65!

27-03-1981 Christa Rothenburger 40.28 (+3.37)
28-03-1981 Christa Rothenburger 40.18 (+3.27)
25-03-1983 Christa Rothenburger 39.69 (+3.01)
21-03-1986 Karin Kania 39.52 (+2.95)
19-03-1987 Bonnie Blair 39.43 (+2.88)
06-12-1987 Christa Rothenburger 39.39 (+2.84)
22-02-1988 Bonnie Blair 39.10 (+2.65)

In de jaren negentig brengen Mey en vooral Dan Janssen het verschil met een paar knijters van verbeteringen weer boven de 3 seconden. in 1995 trekt Bonnie Blair het verschil met haar laatste WR weer terug onder de 3 seconden. Hiroyasu Shimizu maakt er met een Keizerlijke race weer 3.30 van. Maar dan ...

26-03-1994 Bonnie Blair 38.99 (+3.23)
12-02-1995 Bonnie Blair 38.69 (+2.93)

Dan is daar plots de klapschaats. Alleen geschikt voor vrouwen, klinkt het aanvankelijk. Het duurt dan ook even voordat de heren overstappen. Intussen is Catriona LeMay aardig gewend geraakt aan het schaatsen op die nieuwe speeltjes. Met een reeks geweldige WR's schroeft ze het verschil omlaag naar een ongelooflijke marge van slechts 2.16. Tot op heden nooit meer vertoond. Maar eerlijk is eerlijk. Het geeft een vertekend beeld. Want die ongelovige heren hebben door hun koppigheid gewoon iets meer aanpas tijd nodig. En dat blijkt wel. Op 28 maart 1998 schaats Shimizu naar de eerste 34'er in de geschiedenis. Waarmee het verschil weer 2.63 is. Wel een tikkeltje kleiner dan eind jaren tachtig.

22-11-1997 Catriona LeMay 37.90 (+2.51)
28-12-1997 Catriona LeMay 37.71 (+2.32)
29-12-1997 Catriona LeMay 37.55 (+2.16)

Begin deze eeuw brengt Jeremy Wotherspoon het verschil toch weer boven de drie seconden. LeMay verbetert zich ook weer. En voordat Shimizu naar zijn Grote 34.32 snelt heeft LeMay names de dames al 37.29 gereden. Het verschil is en blijft onder de drie seconden. Als Wotherspoon dan zijn belachelijke 34.03 exposeert, is het verschil toch weer meer dan drie tellen. Maar dat duurt slechts een week. Want dan brengt Jenny Wolf met haar 37.02 het verschil terug tot 2.99. Ze zal nog iets sneller gaan, alvorens Jing Yu als eerste vrouw de 36 induikt.

06-01-2001 Catriona LeMay 37.40 (+2.77)
09-03-2001 Catriona LeMay 37.29 (+2.97)
09-12-2001 Catriona LeMay 37.22 (+2.90)
10-03-2007 Jenny Wolf 37.04 (+2.79)
16-11-2007 Jenny Wolf 37.02 (+2.99)
11-12-2009 Jenny Wolf 37.00 (+2.97)
29-01-2012 Jing Yu 36.94 (+2.91)

En nu? Nu is daar dus Sang-Hwa Lee. In vier machtige stappen heeft ze het verschil op 2.33 gezet. Zeg nooit nooit, maar ik kan me nu even niet voorstellen dat het verschil ooit weer boven de drie seconden zal komen te liggen.

20-01-2013 Sang-Hwa Lee 36.80 (+2.77)
09-11-2013 Sang-Hwa Lee 36.74 (+2.71)
15-11-2013 Sang Hwa Lee 36.57 (+2.54)
16-11-2013 Sang-Hwa Lee 36.36 (+2.33)

Enkele van deze dames en Records, komen in het volgende filmpje nog eens keurig langs: http://nos.nl/video/575380-ontwikkeling ... ouwen.html

Dit schreeuwt om een grafiek...

Geweldig verhaal LMZ! Mooi uiteengezet.

Maar... Wat zijn de percentages? Denk dat die meer zeggen over de verhoudingen aangezien de absolute tijden natuurlijk steeds krapper te verbeteren zijn.

Mijn verklaring is dat mannen op de 500 meter op hooglandbanen gewoon tegen een fysiologische/mechanische barrière aanlopen waarin ze gewoon nauwelijks nog harder kunnen.

Het snelste rondje ooit is 24,32, gereden op 9 november 2007 in Salt Lake City door Jeremy Wotherspoon. Dat was tijdens de 1000 meter op dezelfde dat hij ook met 34,03 (rondje 24,44) reed.

De binnenbaan heeft in Salt Lake een radius van 26 meter, en daar ga je doorheen met een snelheid van 400 meter / 24,32 seconde is 16,45 m/s. Versnelling is v²/r = 10,4 m/², dat is meer dan 1G.[/quote]
Daar zat ik ook meteen aan te denken. In principe is het zo, dacht ik, dat de vrowuen op de langere afstanden minder achterop komen, of omgekeerd dat de mannen vooral in kracht een voorsprong hebben.
Er zijn echter nog tal van andere aspecten die dit verschil beïnvloeden. Kun je al die extra kracht ook in snelheid omzetten ? Door die binnenbocht lukt dat al minder, maar ook het zeer technische starten, en de eerste meters, horen daar bij. Ik dacht bijv van groenewold wel eens gelezen te hebben dat zij een aardige sprintster is, maar dit niet op het ijs vertaald kreeg. Misschien zit ik met de naam mis, maar het principe zal echt wel kloppen. Het schijnt bijv ook da Usain Bolt best aardig kan sprinten, maar zijn 100 meter op schaatsen is vrij belabberd.
Verder heb je bijv Laurine van Riessen, die best aardig kan sprinten, en ook schaatsen, maar in de bochten niet sneller dan snel kan. Dat legt een plafond.

Het zijn dit soort beperingen die maken dat je niet simpelweg dingen in een grafiekje kunt stoppen en dan al concusies kan trekken.
verder is het gevaarlijk om net die ene uitschieter van het wereldrecord voor de meting te gebruiken. Kijkend naar de 1000 meter van gisteren ben ik ervan overtuigd dat Richardson het wr meteen had teruggepakt als zij naar een sterke tegenstandster had toegereden op de laatste kruising.
Dat soort zaken beïnvloeden het WR. Nét even goed zijn als nét die wedstrijd in Salt Lake er is. Sven Kramer kan bijv écht wel harder dan de 6.04 van gisteren...

De 10km kun je hierin ook niet meenemen, eigenlijk. Wordt door vrouwen nog veel minder gereden dan de 3km bij de mannen.

Ik denk dat er een andere verklaring is voor het oplopende verschil naarmate de afstand langer wordt. Een nogal simpele. De vrouwenafstanden zijn korter. Er zijn minder 5km specialisten bij de vrouwen, omdat het het uitsterste van het spectrum is. Denk aan de normaalverdeling van wiskunde. Als de vrouwen dezelfde afstanden zouden rijden als de mannen, dus ook een tien kilometer en geen 3000 meter, dan zouden Sablikova, Beckert, Pechstein, noem maar op zich helemaal op de combi 5 en 10 km richten. Het zou ten koste gaan van hun 1500 meter, die ze nu nog wel meepakken, maar het maakt ze ongetwijfeld sterker op de 5km. Maar (belangrijker nog) ook een type als Wust kiest er dan misschien voor om naast de 1000 en 1500 de 5km mee te pakken, in plaats van nu de 3km, zoals Hansen en Verweij dat ook doen.

Over 10 km verschil. Hier zijn twee supersimpele verklaringen voor. De tijd van Sablikova is gewoon oersterk. Kijk haar tussentijden eens. Halvewege had ze ongeveer 7.00. De tweede helft reed ze dus in 6.48!! Als ze op diezelfde dag in die vorm een 5km had gereden, was ze onder de 6.40 uitgekomen, denk ik. En de tijd van Kramer kan inderdaad sneller. Er worden maar heel weinig 10km's op hoogland gereden. Die dag waren de omstandigheden helemaal niet zo goed. Onder top omstandigheden en helemaal gemotiveerd kan Kramer 12.30 rijden. En Bergsma ook iets in die buurt.

De tijd van Lee is gewoon een bizarre tijd. De wereldrecords bij de vrouwen zijn volgens de prachtige statistiek van Tholdos hetzelfde als de mannenrecords in 1991. Het voordeel van de klapschaats is volgens velen op de 500 meter het kleinst. Op de eerste 100 meter wordt er zelfs nauwelijks sneller mee gereden. Ondanks dat heeft Lee de recordtijd uit 1991 al te pakken. Dat zegt heel erg veel.

Dus omdat 60 km/u als topsnelheid niet meer te verbeteren valt?

Misschien is de tijd van Wotherspoon (en Davis op de 1000) dan goed vergelijkbaar met de ongelooflijke sprong van 8,90 van Bob Beaman in 1968. Dat men na 45 jaar slechts 5 cm winst heeft geboekt en er nog geen man de 9 meter heeft gesprongen is misschien voorspellend voor de 34-seconden. Had immers Wotherspoon niet de perfecte techniek, genoeg ervaring, ook op hooglandbanen en zeker genoeg talent?

En hoe zit het met shorttrack dan? Hoe hard gaan die door de bocht met hun schuin geplaatste ijzers? en zijn hier mogelijkheden voor de sprinters?

Blijf denken dat relatief kleiner aandeel van luchtweerstand (luchtweerstandscoëfficient x frontaal oppervlak) bij de vrouwen een grotere rol speelt op de kortere afstanden (want hogere snelheden)

http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 8011,d.d2k

http://www.excilas.nl/nl/rechtuitschaat ... atsen.html

Hebben de (drie) Europese rijdsters misschien niet veel vaker en daarom (waarschijnlijk) vaker onder (bijna) optimale omstandigheden gereden op laaglandbanen?