Ik verwacht (en hoop) dat ze elders door kan. Misschien wel bij IKO. Daar zou ze dan herenigd worden met Jade Groenewoud met wie ze samen bij TalentNed reed. Die twee heb ik toen nog in actie gezien bij de residentiecup. Meer meisjes toen nog dan vrouwen. Die hadden wel lol samen. Dan is de overgang naar JV wel groot, zelfs al is het 'maar' de developmenttak. Waarmee ik overigens niet wil suggereren dat men bij JV per definitie geen lol heeft.
Maar het is toch een andere setting waar je dan binnenkomt. Je komt dan in de ploeg bij een Thomas Krol bijvoorbeeld. In oktober heb ik Krol nog aan het werk gezien op de ijsbaan in Inzell, waar hij in zijn eentje een training af werkte. Toen werd voor mij ook wel duidelijk dat Krol een echte professional was. Die heeft aan een half woord of een knikje van de coach genoeg om te weten wat hij moet aanpassen bij een training. Onbewust kan dat best confronterend zijn voor de 'groentjes' van een developmentteam kan ik me voorstellen. Dan wordt je ineens op de feiten gedrukt dat je ook nog een hoop moet leren ondanks het feit dat je bij de junioren de ene na de andere medaille haalde.
Ik denk dat dit een beetje de crux van het verhaal is. Je wordt als neosenior bij JV in het diepe gegooid en krijgt bij wijze van spreken vanaf dag 1 een loeizwaar trainingsschema dat is geschreven rond jouw fysieke capaciteiten. Met dat plan werk je gestructureerd toe naar de eerste piekmomenten van het seizoen, waar een voorspelling van jouw mogelijke prestatie wordt gemaakt op basis van de waarden die je laat zien in de tests. Afgezien van wat gezamenlijke trainingskampen met de doorgewinterde professionals die meer met zichzelf bezig zijn dan met jou, ben je op jezelf aangewezen. 19 of 20 jaar en jij wordt verantwoordelijk gehouden voor je eigen prestaties en discipline. Topsport is hard en van oeverloos dooremmeren over je persoonlijke issues ga je niet sneller schaatsen, is de gedachte. Het is enkel verloren tijd die beter had kunnen worden besteed aan herstel tussen de trainingen door.
Voor sommigen werkt deze aanpak perfect. Zij kunnen van nature goed presteren onder druk en hebben dusdanig veel talent en intrinsieke motivatie dat ze relatief snel de aansluiting weten te vinden. Elke meting laat zien dat ze weer sterker zijn geworden en in de wedstrijden betaalt dit zich uit door hoge klasseringen en prijzen te behalen. Maar anderen moeten nog leren hoe ze moeten omgaan met die druk. Zij halen fantastische testresultaten, maar stellen vervolgens teleur in de wedstrijden. En dat klopt niet. Niet in hun hoofd en niet in het hoofd van de staf. Fysiek topfit, maar toch lukt het niet. Direct na de race wordt de boel geëvalueerd: technisch toch wel erg slordig; probeer hierop te letten in het vervolg. Een wedstrijd later gaat het vervolgens weer mis. Zo iemand begint dan aan zichzelf te twijfelen en kan op den duur mentale problemen ontwikkelen. Want wat nou als jouw droom onhaalbaar blijkt te zijn, ondanks dat je wel de potentie laat zien? Want als jouw hele toekomstbeeld niet meer klopt, wie ben je dan? Je hele leven staat al in het teken van schaatsen, maar wie ben je naast die sport?
Een 19- of 20-jarig broekie zonder levenservaring. Op persoonlijk vlak vaak achter lopend op leeftijdsgenoten die wél studeren, naar de kroeg gaan, daten, werken, kortom; leven. Dat kan allemaal niet als topschaatser. Maar erover praten en je ontwikkelen op mentaal vlak, daar lijkt bij Jumbo-Visma ook niet echt ruimte voor. Terwijl daar wel degelijk veel winst kan worden geboekt. Alleen iemand die mentaal sterk in zijn schoenen staat kan de druk van het continue presteren aan. En een ervaren iemand die de jonkies op sleeptouw neemt is minstens zo belangrijk als 8x12 seconden een berg opfietsen. Al neem je een Jos de Vos, je hebt een wegkapitein nodig die deze ervaring kan doorgeven aan de jongere generatie. Iemand die niet enkel meer bezig is met zichzelf, maar ook tijd heeft voor z'n team.
Mensen, ook topschaatsers, zijn nou eenmaal geen robots. Ze hebben gedachten en gevoelens en die zijn niet altijd meet- of stuurbaar. Maar topprestaties kunnen alleen worden geleverd met een lichaam dat fysiek én mentaal topfit is. En daarvoor moet je niet alleen groeien als schaatser, maar ook als mens.
