1500 meter vrouwen, maandag 7 februari, 09:30

Nog meer Wust: tweede schaatsster die haar titel op de 1.500 m verdedigt.

Wust voegt zich bij Pechstein en kramer door 3x dezelfde afstand te winnen, volgens mij de enige 3(?)

Dit. Er wordt daarnaast ook te makkelijk gedacht dat iedereen op de Spelen zijn beste niveau ooit zal laten zien. Je kunt ook gewoon net uit vorm zijn, of een slechte dag hebben, of bezwijken onder de druk. Zeker voor schaatsers uit landen met minder faciliteiten hangt er bizar veel vanaf. Bij eerdere Spelen was het niveau in de breedte ook zeker niet beter dan bij bijvoorbeeld een WK Afstanden. In 1988 in Calgary, de eerste grote wedstrijd ooit op een indoor hooglandbaan, werden er lang niet allemaal PR's gereden. Ook niet allemaal wereldrecords.

Ik heb er (via Wikipedia) nog eentje gevonden. Vrouw, uit het land waar jij woont. Raad maar...

Blair natuurlijk!

Mijn tips waren iets te makkelijk...

Oja natuurlijk! Duh

Zien we hier nou het hoogste breedteniveau ooit? Is bijvoorbeeld deze race, uit de wereldbeker van SLC, niet al gewoon van een vergelijkbaar niveau:
https://speedskatingresults.com/index.php?p=3&e=24441&r=25&s=6006

Een hooglandbaan is ongeveer 3 seconden sneller dan een laaglandbaan, dus de 1:52.50 kun je omrekenen naar 1:55.50. Dat is iets sneller dan we vandaag gezien hebben, dus het breedteniveau was daar waarschijnlijk iets beter. Toen ik eerder "hoogste breedteniveau buiten Thialf" zei bedoelde ik puur objectief de snelste 10e tijd ooit op een laaglandbaan buiten Thialf.

Je kunt ook gaan vergelijken met oudere wedstrijden, maar dat is erg lastig omdat 10 jaar geleden een 1:55 veel beter was dan een 1:55 nu. Misschien kan het model van @EenBrabander daar iets over zeggen.

Wat denk ik ook veel uitmaakt voor de perceptie van niveau in de breedte is hoeveel deelnemers voor hun doen écht een toprit rijden. Groenewoud en Wüst reden allebei voor hun doen een hele goede rit, maar voor de rest eigenlijk niemand. Takagi, AdJ, Sato halen allemaal een goed niveau maar rijden niet beter dan verwacht. Dames als Bowe, Wiklund, Morozova en Lalenkova vallen gewoon ronduit tegen en ook bij dames als Goloebeva, Lollobrigida en N. Takagi heb je het idee dat ze op een superdag toch ook wel een stukje beter zouden moeten kunnen.

Misschien dat de gemiddelde tijden dan niet eens zo slecht zijn, maar je hoopt toch dat veel mensen voor je gevoel op de top van hun kunnen presteren en dat gebeurt hier niet. Als Bowe hier "gewoon" 1.54,laag rijdt en bv. Goloebeva en Lollobrigida ofzo rijden ook nog in de 1.54 dan is het breedteniveau voor je gevoel een stuk hoger, terwijl het verschil tussen de nummer 1 en 10 hetzelfde blijft.

https://www.schaatsstatistieken.nl/...p&type=uitslagen&wc=201516-01&event=01500&g=v
Nog niet zo heel lang geleden was 1.55,5 de tiende tijd bij een WB in Calgary. Nu is 1.55,8 de tiende tijd bij de OS op laagland en valt het tegen?

Ik ben uren na afloop nog steeds zwaar onder de indruk.
Als je de race terugkijkt doet hij mij inderdaad erg denken aan Inzell, maar dan zonder het gerommel in het begin.
Elke klap is raak, hyperfocus, handjes op de rug. Je ziet het al in de eerste 200m aan haar als ze echt goed is en vandaag was zo'n dag.
En als ze zo schaatst blijft ze geweldig doorrijden tot het einde.
Wat een kampioene. Wij gaan in ons schaatsleven niet meer iemand zien die dit kan. Historische dag.

Nog een paar Wust feitjes.

Ze staat nu 4de op de lijst van meest succesvolle winter olympiers, achter 3 Noren met alledrie 8x goud. Qua goud zal ze daar niet meer voorbij gaan, hoewel ze qua aantal medailles nog wel een plekje kan stijgen.

ALs je echter alleen naar de invididuele prestaties kijkt en de ploeg/landen-onderdelen er vanaf haalt, dan steekt ze Bjorgen en Bjorndalen voorbij, maar gaat Skoblikova er weer voorbij:

Daehlie: 6-3-0
Skoblikova: 6-0-0
Wust: 5-4-1
Bjorgen: 5-3-2
Bjorndalen: 5-3-1

Wel natuurlijk de caveat dat in de tijd van Skoblikova er 'slechts' 4 individuele onderdelen waren

Ook weer de caveat dat er nu veel meer specialisatie is dan toen en een supertalent toentertijd makkelijker veel afstanden kon domineren. 5 individuele medailles nu is veel knapper dan 6 in 1960.

En nog een keer over het niveau:

Toen Wüst in december 2018 het baanrecord in Thialf reed, waren we dat hele weekend enorm verbaasd over de tijden. Het ging zo enorm snel op alle afstanden. Op de 1500 meter vrouwen van toen was de eerste tijd zeer vergelijkbaar (maar wel langzamer), was de tweede ook langzamer, waren de derde, vierde en vijfde tijd sneller dan nu, was de zesde tijd precies gelijk, en was de zevende tijd al langzamer dan de tiende tijd van deze Spelen.

1 Ireen Wüst NED 1.53,30
2 Brittany Bowe USA 1.54,00
3 Jekaterina Sjichova RUS 1.54,03
4 Miho Takagi JPN 1.54,37
5 Antoinette de Jong NED 1.54,86
6 Lotte van Beek NED 1.55,20
7 Francesca Lollobrigida ITA 1.55,85
8 Natalia Czerwonka POL 1.55,90
9 Ida Njåtun NOR 1.56,31
10 Jelizaveta Kazelina RUS 1.56,54

Kortom, je kan op allerlei manieren naar de nummertjes kijken, maar het blijft een gevoelskwestie of 'we' het een goede of slechte breedte vinden.

Dat is deels waar, maar deels ook niet. Tegenwoordig is het veel makkelijker om heel lang door te gaan met een sport: de begeleiding/voeding is beter, je hebt meer inkomsten en het is relatief makkelijk om daarna door te schuiven naar een functie die dichtbij jouw sport ligt, waardoor het minder noodzakelijk is om "op tijd" te stoppen.

Vroeger waren er bijna geen schaatsers die 4 Spelen op rij meededen, niet omdat ze allemaal zoveel minder talent hadden maar omdat ze gewoon niet zo lang doorgingen (en als ze wel doorgingen maar het niet meer haalden is het best mogelijk dat ze het met de huidige begeleiding wel veel langer hadden volgehouden). De 4 S'en, Heiden, Schenk (en al zijn Noorse/Zweedse concurrenten), Hilbert van der Duim, Hein Vergeer, Leo Visser, alle jaren 80 Russen, Flaim en ga zo maar door, allemaal een carriere van maximaal 10 jaar tot max 30 jaar oud ongeveer (en vaak ruim korter). Dan is het ook een stuk moeilijker om die hele hoge absolute aantallen medailles te halen, omdat je gewoon maar 2 Spelen de tijd hebt. Wat dat betreft vind ik de extreem succesvolle Spelen van Wüst in 2014 beter vergelijkingsmateriaal om tov rijdsters van vroeger aan te geven hoe goed ze wel niet was dan het absolute aantal medailles gedurende haar hele carriere.

Bijvoorbeeld in tennis zie je ook dat juist nu alle records worden verbroken, terwijl het heus niet zo is dat Djoko/Nadal/Federer alle 3 zo oneindig veel getalenteerder zijn dan ieder ander die ooit heeft getennist. In het wielrennen is het dan juist weer andersom en zijn de records van Merckx totaal onhaalbaar voor iedereen (hoewel Pogacar?).

De specialisatie bij de dames is wel wat groter dan toen, maar nog steeds niet zo heel extreem trouwens. Wüst, Takagi, AdJ, Kodaira, Bowe, Richardson, Sablikova, Schouten, Blondin, Lollobrigida, ... bijna alle toppers van de afgelopen jaren die niet of een púre stayer (Visser, Weidemann) of sprinter (Lee) waren/zijn hebben op enig moment in hun carriere op minstens 3 verschillende afstanden goed meegedaan in de top 6.

Ik zit het nu pas terug te kijken en zit helemaal te shaken. Wat een topper is het toch, waar ze het nu weer vandaan haalt ik weet het niet. Elke keer dat je denkt dat ze nu toch wel haar top heeft bereikt is ze er gewoon weer, wat een icoon!

Tsja, we kunnen nog 34 wedstrijden uit de hoge hoed toveren die aantonen dat 4 jaar geleden of 10 jaar geleden het niveau veel lager lag, maar dat zegt voor de beoordeling van deze wedstrijd niet zoveel. Er waren toen gewoon veel minder schaatsters waarvan je het idee had dat ze podium zouden kunnen halen. Lollobrigida, Czerwonka, Njatun, Kazelina waren in 2018 allemaal rijders die je nooit op het podium zou verwachten, toen lag het niveau op de 1500 gewoon echt laag in de breedte. Ik kan me nog heel goed herinneren dat toen Bowe, Richardson, Takagi, Sjikova en de Nederlanders de enigen waren waarvan je verwachtte dat ze goed mee zouden doen. Dus ja, tot heel recent was het niveau veel lager in de breedte, dat klopt. Dat ontken ik echt niet.

De afgelopen jaren is dat heel erg aangetrokken en is het een steeds competitievere afstand geworden. Daardoor krijg je een bepaald verwachtingspatroon voor een Olympische Spelen als er zoveel potentiele medaillekandidaten/outsiders zijn. Dat heeft niks met het niveau in 2018 of 2015 te maken.