Ik had het (dan ook) over dit weekend én als allround kampioen - de vele titels van die drie (en de WRs van de 1e en 3e) spreken uiteraard boekdelen over hun grootsheid.
Er staken er toen twee uit boven het jonge aanstormende veld, met 1.5 ptn op Fabris en 2.5 op Kramer. (Tuurlijk hadden zij voordeel van een toernooi op hoogte, waar zij, net als Klassen, doorgaans trainden.)
De Jong... wat voor gevoel zou ze overhouden aan dit toernooi? uiteindelijk mag/moet ze wel blij zijn met brons.. meer zat er niet in tegen een Sablikova in supervorm. Maar geeft wel huiswerk mee voor de komende jaren: ze heeft geen afstand die HAAR afstand is.. Takagi doet het op de 500 en ook 1.500 m. Wust is de koningin van de 1.500 en soms ook van de 3 km. Sablikova is de 5 km vrouw. De Jong kan op geen van de genoemde afstanden zeggen dat ze intrinsiek beter is dan de rest. Zal ze aan moeten werken als ze echt op eigen kracht een toernooi wilt winnen als iedereen in goede doen is.
Qua puntentotaal rijdt Kramer best wel degelijk eigenlijk. Zijn niveau is eigenlijk vrij constant gebleven over zijn hele carrière. Dat was altijd voldoende om mee te winnen, maar nu niet meer (gelukkig ook maar, anders blijft het schaatsen stilstaan). Wel jammer dat hij de nummer 1 positie op de Adelskalender waarschijnlijk niet meer gaat heroveren.
Ik denk dat Kramer meer waarde hecht aan zijn titels/overwinningen dan zijn plaats op de Adelskalender. Ik vind die Adelskalender persoonlijk ook een onzinnig iets. Het is leuk voor de cijfertjesfreaks. Het woord Adel maakt mij al allergisch voor die 'kalender'.
Uiteindelijk is einduitslag bepalend, Hedrick heeft niet gewonnen, dus was hij niet de beste, dat was de uiteindelijke winnaar.
Roest heeft ook zijn eerste WK titel op eigen kracht gewonnen, het was immers niet Roest's schuld dat Pedersen onderuit ging. Mensen schijnen nogal snel te vergeten dat om een titel te halen je er wel voor moet zorgen dat je de finish haalt en niet op je plaat gaat. Al zal deze titel Roest wel meer voldoening geven, hij heeft nu ook laten zien dat hij het kan afmaken.
Ik vind het geweldig (ik hou van absolute cijfers, 1 van de voornaamste reden waarom ik schaatsen zo leuk vind, en waarom atletiek mijn eerste liefde is (helaas had het EK indoor weer een typische zwakke bezetting, dus dit weekend voorrang geven aan het schaatsen was een makkelijke keuze)), maar de waarde is relatief natuurlijk, want als Kramer nu een sprintcarriere gaat ambiëren en voor België gaat rijden dan neemt hij fluitend die positie over. Het geeft wel een snel overzicht van PR's van heel veel schaatsers. Schaatsstatistieken.nl is een mooie site, maar zelf ben ik verknocht aan die van Evert Stenlund (evertstenlund.se) en dan vooral het deel Evolution of the distances die meer geeft dan alleen de ontwikkeling van het wereldrecord, maar ik neem aan dat ik niemand hier iets nieuws vertel.
De beste refereert naar de rijder met het hoogste intrinsieke niveau, niet naar het eindresultaat. De winnaar hoeft dus niet de intrinsiek beste rijder te zijn. Vorig jaar was het overduidelijk dat Pedersen de beste was, ook al won hij niet. Het geeft sporters veel meer voldoening te winnen door intrinsiek de beste te zijn, dan te winnen door de pech of afwezigheid van betere rijders. Daarom is Roest ook contenter met deze titel dan met zijn vorige.
Voor de Adelskalender ga ik ook altijd naar de site van Stenlund. Die site stamt uit de prehistorie van het internet, maar doet wel wat je nodig hebt, en is in een wip geladen omdat er geen fancy design op zit.
Zeggen dat Hedrick toen de beste was, is zoiets als zeggen dat Sven in 2010 de beste was op de 10 of dat SLP vorig jaar de beste was in Amsterdam.
Het model bevat (nog) geen kunstmatige intelligentie, dus vindt het nergens iets van. Het trekt alleen zaken uit het verleden door naar de toekomst. Met de vormdalen zoals die van Bøkko, Swings en vooral de Russen kan het niet zo veel. Giovannini had dit jaar helemaal geen goede 500 en 1500 meters neergezet. Overigens is na 3 afstanden iedereen nog een held. Ik werd niet echt blij van de Henriksen (tijd van Koss 25 jaar geleden) en Silovs (tijd van Gustafson 30 jaar geleden). Wel een stevige nominatie voor de Jan Junell-Christian Eminger-race van 2019.
Dat is van voor mijn tijd. Waren dat twee semi-sprinters die verplicht de 10 uitreden op een allroundtoernooi?
Nee hoor, dat waren eigenlijk juist typische allrounders met een voorkeur voor de lange afstanden. Ze zijn de subtop nooit ontstegen, hoewel vooral Eminger een tijd gelooft heeft dat hij de beste 5km rijder wereld was/kon worden. Ze haalden wel altijd met gemak het eindklassement van toen nog 16 man in een groot tournooi. Overigens maakte De Mart altijd de vergelijking Jan Junell/Hans-Jörg Baltes (alias "de dikke Duitser")
Junell-Eminger was ook van De Mart. Terwijl die nooit tegen elkaar hebben gereden (Junell stopte in 1984 en Eminger begon in 1985, net als Baltes overigens). Het gaat vooral om saaie ritten die van geen belang zijn van het klassement. Op zich konden ze de 10 kilometer goed aan, ze reden hem vlak, zonder in te storten. Nu in de hallen is dat heel gewoon, in de buitenlucht is dat wel een kunst. Maar toen waren er ook nog wel eens schaatsers die snel weggingen en maar zagen waar het schip strandde. Rolf Falk-Larssen in zijn latere jaren, en Maki Tabata bijvoorbeeld. Maar dat was niks voor Junell en Eminger. Daarom heel saaaaaaaaaaaai. Vergeet niet dat de volgorde toen omgedraaid was: eerst de favorieten, daarna nog de mindere goden. Dit soort schaatsers mochten dan in de invallende duisternis hun eindeloze rondjes draaien, terwijl het feest op de tribunes al in een gevorderd stadium was.
Een prachtig schaatsweekend (ondanks dat ik er heel weinig van gezien heb), met mooie winnaars & eindpodium. Zoals ik ah begin vh seizoen al eens zei, denk ik dat Roest en ook SLP Kramer definitief voorbij zijn als allrounder/vierkamper, ondanks Kramer's EK winst (door fouten van Roest). Een podium bij de mannen, met 2 échte en 1 iets mindere allrounders (2-1-2-1 / 3-3-1-3 /9-2-3-4). Bij de vrouwen ook een mooi podium, maar daar de meest allrounde op #3 (3-2-6-5), na de beste stayer (allertijden?) mét een goeie 1500 (13-1-4-1), en een quasi-sprintster met redelijke langere afstanden (1-8-1-8); en met de beste allroundster vd afgelopen 10 jaar op #5, met een goeie 500, een ok 1500, en geen lucht noch benen voor meer dan dat, na een extreem seizoen (vroeg in vorm, daarna mentaal haast onmenselijk zwaar).
Met de logische standaard opmerking: die (laatste schaatsers) doen straks het licht uit. PS: Junell en Eminger reden beiden op het WK 1984, maar haalden (beiden) de laatste afstand niet.
Sverre Lunde Pedersen reed dit weekend voor het eerst onder de 13 minuten. Sven Kramer reed daarentegen voor het eerst op een hoogland-binnenbaan bóven de 13 minuten ...
Je kunt 3 wereldrecords rijden in 1 toernooi maar als je vervolgens op de laatste afstand op je muil gaat of een DQ krijgt ben je niet de beste in het overall klassement en daar draait het in een meerkamp toch om, om aan het eind op de eerste plek te staan. Uiteindelijk komt iemand die het allroundtoernooi (of sprinttoernooi) gewonnen heeft in de boeken, het hoe etc doet er niet toe. Over een x aantal jaren weten veel mensen niet eens meer HOE iemand kampioen geworden is maar alleen DAT die persoon kampioen geworden is. Ik vind die discussies over wie de beste of de grootste kampioen is altijd een beetje onzin. Wie bepaalt immers wat men onder de beste of grootste moet verstaan, dat verschilt nml nogal onder mensen.
