Ik wil toch ook nog iets kwijt over het dames toernooi...
Want ook daar heb ik echt Zin in !
Dat Ida Njatun, die vorig jaar zo mooi 3e werd, nu aan de bak zal moeten om de laatste acht te halen, zegt al aardig wat over het niveau.
Ik heb me de afgelopen jaren namelijk weleens zorgen gemaakt over het dames allrounden. Wat blijft er van over als Sablikova ooit stopt? Gaat Nederland dan een beetje op de Sovjet dames toer? Van 1953 tot en met 1964 stonden er alleen maar Sovjet dames op het podium van het WK Allround. Er wordt weleens aan gerefereerd, alsof een Nederlandse overheersing niet uniek, noch erg zou zijn. Wat mij betreft zou het een schrikbeeld zijn.
Wat dat betreft ben ik erg in mijn nopjes met de komst van Voronina. Die is de afgelopen twee seizoenen heel snel gekomen, en dat kon het dames schaatsen heel goed gebruiken. In Rusland rijdt ook Kazelina nog rond, een jonge meid, die wellicht nog veel meer in haar mars heeft. En we hebben dit jaar ook weer Japanse dames die mee gaan doen om de top plekken. Oshigiri is na een aantal jaren in het Japanse circuit volledig doorgebroken. En wat te denken van Miho Takagi? Dat enorm grote talent met dat guitige koppie. Weten we het nog? Ze werd op haar 14e (!!!) al 4e bij het WK Junioren en debuteerde op haar 15e bij De Spelen in Vancouver. Zo'n groot talent hadden ze op die leeftijd zelfs in Japan nog nooit gezien. Maar het ging mis. Nou ja, een beetje toch. Miho bleef hangen. Brak niet door. Tot dit seizoen. Okay, ze heeft individueel niets gewonnen, maar ze rijdt het hele seizoen al steengoed en is zo vast als een huis. Ze kan het allemaal. Sprinten, goed indelen, vlak rijden, knokken, met het hoofd schaatsen. En nu staat ze aan de vooravond van een WK waarop ze zeer waarschijnlijk Top 5 gaat rijden. En dat vind ik geweldig!
Want Japanse dames rijden niet zo vaak Top 5 op een WK Allround. Kijkt u eens mee:
Top 6 Klasseringen Japanse dames:
2009: Masako Hozimu 4e
2004: Eriko Inshino 5e (18 jaren jong ...)
2000: Maki Tabata 3e (ze werd liefst vijf maal 7e)
1996: Mie Uehara 3e
1995: Mie Uehara 6e
1994: Mie Uehara 6e
1993: Mie Uehara 5e
1993: Seiko Hashimoto 4e
1992: Seiko Hashimoto 3e (8e op het WK Sprint)
1991: Seiko Hashimoto 4e
1990: Seiko Hashimoto 2e (4e op het WK Sprint)
1989: Seiko Hashimoto 6e (3e op het WK Sprint)
1987: Seiko Hashimoto 4e (5e op het WK Sprint)
1986: Seiko Hashimoto 6e (4e op het WK Sprint)
Tussen 1986 en 1996 tekenden de een beetje vergeten Uehara en met name de fenomenaal goede alleskunner Seiko Hashimoto voor een hele reeks goede klasseringen namens Japan. Maar in de 20 jaar daarna, lukte het dus alleen Tabata, Ishino en Hozumi 1 keertje om Top 6 te rijden. Kan Miho Takagi zich in dit rijtje scharen? En beter nog, kan ze misschien ook een leuke serie neer gaan zetten? Wat zou het mooi zijn. Ik hoop dat ze het toernooi begint met een fantastische 500 meter. Dan moet het daarna goed komen. Zelfs het podium is met een fenomenale 500 meter niet helemaal onmogelijk. Al denk ik dat Anotoinette de Jong net iets te sterk zal zijn.
En wie gaat er winnen?
Ireen?
Of toch "gewoon" Martina?
Ook hier wil ik nog wat over kwijt. Het kan als saai en voorspelbaar opgevat worden dat we nu al letterlijk 10 jaar lang bij bijna ieder allround toernooi naar een tweestrijd tussen twee geweldige dames zitten te kijken. Ik beschouw het als een voorrecht. Is er in het schaatsen ooit zo'n langdurige op en af strijd geweest tussen twee van zulke Grote Kampioenen? Het is een beetje zoals Federer-Nadal, VDH-Thorpe, Senna-Prost, Barca-Real of zelfs The Beatles/The Stones, alleen dan in het dames schaatsen. Nog een paar jaar en beide dames zullen ieder hun eigen weg gaan. En dan rest ons een prachtige herinnering aan een legendarisch tijdperk. Als ik me niet mistel, stonden Ireen en Martina sinds 2007 al dertien keer samen op het eindpodium van een allround toernooi. Ze hebben allebei dipjes gehad en tegenslagen moeten overwinnen. Maar ze komen elkaar steeds weer tegen. Op het EK is het 5-4 voor Sablikova, op het WK leidt Wust met 4-3. Dat maakt dus 8-8! Over een periode van tien jaar! En dan hebben ze ook nog eens allebei 15 individuele plakken op het WK Afstanden gepakt en 3 keer individueel Olympisch Goud gewonnen. Die onderlinge balans, dat moet welhaast uniek zijn in het schaatsen.
Het is een uniek duo.
Ik denk dat Sablikova ditmaal weer de bovenliggende partij zal zijn.
Maar wie weet valt het bij Ireen dit weekend toch weer allemaal op de juiste plek.
Misschien begint ze wel geweldig op de 500 meter. Met een mooie 38'er en een 2e plek...
Achter Miho Takagi natuurlijk!
