Marcel Vos
Well-Known Member
De Nederlanders zijn weer lekker uit vorm bij de wereldbekers. Iedereen wil zich uit alle macht plaatsen maar goed zijn lijkt ze niet uit te maken.
Wereldbeker 1, Stavanger, 11-13 november 2022
- Topicstarter leenstrafan
- Startdatum
leenstrafan
Well-Known Member
Aan de administrators van het forum, mijn VSS is niet doorgekomen, ik had Kim en Stolz en Wiklund voorspeld, maar mijn voorspelling is verwijderd als spam? 
RodyTur10
Well-Known Member
Bijzondere schaatsdag. Op elke afstand één schaats(t)er die er bovenuit steekt.
Waar Stolz een fenomeen is (elke race van hem is nu een bezienswaardigheid).
Op de 3 kilometer een volkomen normale uitslag (als je Wiklund wegdenkt).
1. Schouten 4.05,0
2. Weidemann 4.05,4
3. Groenewoud 4.06,3
4. Sábliková 4.08,3
5. Rijpma-De Jong 4.09,8
Echter een fantastische dag voor het Noorse schaatsen!
Wat een concentratie tijdens de race bij Ragne en dan die grote lach nadien.
Publieksfavoriet.
Waar Stolz een fenomeen is (elke race van hem is nu een bezienswaardigheid).
Op de 3 kilometer een volkomen normale uitslag (als je Wiklund wegdenkt).
1. Schouten 4.05,0
2. Weidemann 4.05,4
3. Groenewoud 4.06,3
4. Sábliková 4.08,3
5. Rijpma-De Jong 4.09,8
Echter een fantastische dag voor het Noorse schaatsen!
Wat een concentratie tijdens de race bij Ragne en dan die grote lach nadien.
Publieksfavoriet.
Wat gaan ze snel door. Ik kan niet eens fatsoenlijk de afwas doen in de pauze.
ChefSpijker
Well-Known Member
Groenewoud steeg toch ook wel boven zichzelf uit. Denk dat niemand die vooraf binnen 1,5/1 sec van Schouten en Weidemann verwacht had.
leenstrafan
Well-Known Member
Hier komt het dan. Na een jaar of dertig het tweede wereldbekerdebuut van Rintje Ritsma.
Zou Roest alles op kop gaan rijden? Verwacht het niet.
EDIT: dus toch, goed gedaan.
EDIT: dus toch, goed gedaan.
chicagodude
Well-Known Member
Too bad there is no other-sex equivalent for bromance....I guess that would be gal-pals.
Rowomance?
EenBrabander
Well-Known Member
Het was een enerverende schaatsdag vanuit Stavangerów Mazowiecki. De tijden vielen tegen in de breedte. Zo snel ging het allemaal niet.
Maar winnaars voelen geen pijn. En vandaag waren alle winnaars verrassend.
Ragne Wiklund reed vijf 31'ers en toonde haar grootse vorm. 3000 meter lang toegejuicht worden. Door de bochten springen. Soepel rijden. Het was een typische Wiklund-opbouw, met vijf snelle ronden en dan een licht oplopend slot. Een prachtige race. Anders dan Claudia Pechstein, die met 4.26,55 vier seconden langzamer was dan bij de wereldbekerfinale van 1993 in Heerenveen. Wiklund keek en zag toe hoe de ploeggenote van de nummer drie van dat moment, Irene Schouten, niet aan haar tijd komt. Een seizoen lang was ze helemaal ongeslagen, Schouten. Maar dat was dus één seizoen lang. Nu is Schouten de nummer twee, Weidemann de nummer drie, Groenewoud bijzonder knap vierde en Wiklund de glorieuze eerste. Voor eigen publiek winnen. Dat moet toch een prachtige ervaring zijn, een warm bad, een warme sjaal, die ze waarschijnlijk niet nodig had gehad van de adrenaline. Rag-Ja. Win-Lund.
Daarvoor was er de 500 meter. 38'ers hier, 38'ers daar. Dat viel niet mee. Het was zacht ijs, toch? Dat zou sprintijs moeten zijn. Maar het bleek ook niet echt sprintijs. Matig ijs was het, en dat doet denken aan Seoul, niet waar? Min-sun Kim vond dat wel prettig. En daarmee beukte ze naar 37,55, sneller dan ze ooit op laagland reed. Of ja, beukte? Min-sun Kim heeft de lichaamsbouw van een soort sprintende Esmee Visser. Je zou niet zeggen dat daar een rondje 27,0 in zit, in dat kleine, dunne lichaam van Min-sun Kim. Maar dat kan ze dus zeker wel. 37,48 in Calgary was leuk, 38,33 en 1.17,55 in Seoul was knap, maar dit is het echte werk. Een groot talent was ze, met 16 al in de Wereldbeker, en na al die jaren is daar dan goud. En dan is ze 23.
Ja, en dan die 1500 meter.
What the actual f%#@!8^$? Jordan Stolz straalde een ongekende dominantie uit. En ik weet hoe dat komt. Na de wereldbekerfinale in maart kroop Jordan Stolz incognito, met een zonnebril en een capuchon en een nepbaard, het lege Thialf in. Alle lichten waren uit. Hij sloop door het stadion met een zaklamp. Maar wat hij zocht, vond hij nergens. Op aanraden van Shani Davis ging hij rondom het stadion kijken. En daar! Ergens in een bosje lag een langwerpig, blinkend, gouden voorwerp. Een scepter! Na al die jaren! De scepter van Sven Kramer! Daarmee kun je op twee afstanden naar keuze twaalf jaar lang domineren. Het was nog een hele klus om hem door de douane te krijgen. Maar Stolz kreeg het voor elkaar zoals Stolz zo veel voor elkaar krijgt. Hij nam het kleinood mee naar Amerika en nu ligt het naast zijn bed te blinken als nooit te voren. De energie van de scepter heeft hij in zich. De dominantie. De overheersing. Een bizar verschil was het, bijna twee seconden. Bijna alle modellen en voorspellingen en lijstjes kunnen de prullenbak in. De concurrenten strijden honderdste voor honderdste om het zilver, terwijl Stolz koeltjes de overwinning in zich opneemt en zich voorbereidt op de volgende afstand. De volgende zege. Het volgende record. Van vele.
Maar winnaars voelen geen pijn. En vandaag waren alle winnaars verrassend.
Ragne Wiklund reed vijf 31'ers en toonde haar grootse vorm. 3000 meter lang toegejuicht worden. Door de bochten springen. Soepel rijden. Het was een typische Wiklund-opbouw, met vijf snelle ronden en dan een licht oplopend slot. Een prachtige race. Anders dan Claudia Pechstein, die met 4.26,55 vier seconden langzamer was dan bij de wereldbekerfinale van 1993 in Heerenveen. Wiklund keek en zag toe hoe de ploeggenote van de nummer drie van dat moment, Irene Schouten, niet aan haar tijd komt. Een seizoen lang was ze helemaal ongeslagen, Schouten. Maar dat was dus één seizoen lang. Nu is Schouten de nummer twee, Weidemann de nummer drie, Groenewoud bijzonder knap vierde en Wiklund de glorieuze eerste. Voor eigen publiek winnen. Dat moet toch een prachtige ervaring zijn, een warm bad, een warme sjaal, die ze waarschijnlijk niet nodig had gehad van de adrenaline. Rag-Ja. Win-Lund.
Daarvoor was er de 500 meter. 38'ers hier, 38'ers daar. Dat viel niet mee. Het was zacht ijs, toch? Dat zou sprintijs moeten zijn. Maar het bleek ook niet echt sprintijs. Matig ijs was het, en dat doet denken aan Seoul, niet waar? Min-sun Kim vond dat wel prettig. En daarmee beukte ze naar 37,55, sneller dan ze ooit op laagland reed. Of ja, beukte? Min-sun Kim heeft de lichaamsbouw van een soort sprintende Esmee Visser. Je zou niet zeggen dat daar een rondje 27,0 in zit, in dat kleine, dunne lichaam van Min-sun Kim. Maar dat kan ze dus zeker wel. 37,48 in Calgary was leuk, 38,33 en 1.17,55 in Seoul was knap, maar dit is het echte werk. Een groot talent was ze, met 16 al in de Wereldbeker, en na al die jaren is daar dan goud. En dan is ze 23.
Ja, en dan die 1500 meter.
What the actual f%#@!8^$? Jordan Stolz straalde een ongekende dominantie uit. En ik weet hoe dat komt. Na de wereldbekerfinale in maart kroop Jordan Stolz incognito, met een zonnebril en een capuchon en een nepbaard, het lege Thialf in. Alle lichten waren uit. Hij sloop door het stadion met een zaklamp. Maar wat hij zocht, vond hij nergens. Op aanraden van Shani Davis ging hij rondom het stadion kijken. En daar! Ergens in een bosje lag een langwerpig, blinkend, gouden voorwerp. Een scepter! Na al die jaren! De scepter van Sven Kramer! Daarmee kun je op twee afstanden naar keuze twaalf jaar lang domineren. Het was nog een hele klus om hem door de douane te krijgen. Maar Stolz kreeg het voor elkaar zoals Stolz zo veel voor elkaar krijgt. Hij nam het kleinood mee naar Amerika en nu ligt het naast zijn bed te blinken als nooit te voren. De energie van de scepter heeft hij in zich. De dominantie. De overheersing. Een bizar verschil was het, bijna twee seconden. Bijna alle modellen en voorspellingen en lijstjes kunnen de prullenbak in. De concurrenten strijden honderdste voor honderdste om het zilver, terwijl Stolz koeltjes de overwinning in zich opneemt en zich voorbereidt op de volgende afstand. De volgende zege. Het volgende record. Van vele.
Inimene
Well-Known Member
tostiees-31
Well-Known Member
Dit is goed, dit is goud. Wat heerlijk geschreven. Dit is poëzie en ik wil dit elke dag.
tostiees-31
Well-Known Member
Lotingen van morgen zijn bekend:
Tóch een Noor op de 5000m: Engebraten mag zich in de A-groep laten zien. Ook zien we daar ineens Ghiotto weer! Mooi. Verder twee Duitsers die degradatie zullen willen ontlopen, net als van Workum, Jansman en Snellink..
Dat betekent ook dat er wel wat mannen willen promoveren: Eitrem, SL Pedersen, Lehman, Cepuran en Tsuchiya. Daarnaast ook Stolz en Howe die in de B-groep starten! Dus interessante namen genoeg! (Ik wil dit live..)
Dan de 500m waar Stolz in de B-groep start, in de laatste rit tegen Liiv. Ook rijdt Botman daar tegen het Spaanse talen Llop.
De A-groep staat vooral vol met Nederlanders, Japanners, Koreanen en Polen, maar gelukkig ook Dubreuil!
Ten slotte de 1500m bij de dames, waar Leerdam-Weidemann een gave rit van tegenstellingen zal zijn! Verder weinig bijzonderheden in de loting en de groepen..
Tóch een Noor op de 5000m: Engebraten mag zich in de A-groep laten zien. Ook zien we daar ineens Ghiotto weer! Mooi. Verder twee Duitsers die degradatie zullen willen ontlopen, net als van Workum, Jansman en Snellink..
Dat betekent ook dat er wel wat mannen willen promoveren: Eitrem, SL Pedersen, Lehman, Cepuran en Tsuchiya. Daarnaast ook Stolz en Howe die in de B-groep starten! Dus interessante namen genoeg! (Ik wil dit live..)
Dan de 500m waar Stolz in de B-groep start, in de laatste rit tegen Liiv. Ook rijdt Botman daar tegen het Spaanse talen Llop.
De A-groep staat vooral vol met Nederlanders, Japanners, Koreanen en Polen, maar gelukkig ook Dubreuil!
Ten slotte de 1500m bij de dames, waar Leerdam-Weidemann een gave rit van tegenstellingen zal zijn! Verder weinig bijzonderheden in de loting en de groepen..
EenBrabander
Well-Known Member
Shani Davis en Jordan Stolz, een week voordat Stolz het baanrecord in Stavanger reed
