De teams die rijden zijn:
Noorwegen
Een team dat echt heeft ingezet op dit nummer en mede daarom Bokko heeft geïnspireerd om terug te komen/te blijven schaatsen, omdat hij een belangrijk onderdeel is van het team. Een team met inmiddels een enorme luxe qua kandidaten om te rijden. Die breedte bleek ook bij de WB in Erfurt, waar 5 mannen bij de eerste 15 waren in een klassement over 1500m en 5km. Dezelfde vijf schaatsers zijn de kandidaten voor de 3 plaatsen in de TP. Ironisch genoeg is Bokko, vooral door weer een blessure, afgevallen evenals de jonge
Allan Dahl Johansson. Natuurlijk kan het in de halve finales (Als die wordt gehaald) anders zijn, maar doordat de eerste ronde een timetrial is wordt je bijna gedwongen om iedere keer het sterkste team op te stellen, dus denk ik dat het zal blijven bij SM Nilsen naast de zekerheidjes Pedersen en Henriksen. De druk zal in ieder geval wel hoog zijn, want er wordt echt een medaille verwacht.
Nieuw-Zeeland
De verrassende winnaars van de zilveren medaille vorig jaar op het WK-afstanden en niemand die het hen misgunde en ook nu wordt het hen gegund blijkt uit de poll. De opstelling is duidelijk ze rijden al sinds jaar en dag met hetzelfde team; Micheal, Dobbin, Kay. Er mogen dan ook geen blessures zijn, want dan is het direct over en kopman Michael moet in topvorm zijn, want hij neemt in de laatste vijf ronden het kopwerk voor zijn rekening. Hij zal fris genoeg zijn, want na zijn 4e plek op de 5km en zijn 14e plek op de 1.500 heeft hij de 10km laten schieten. Hopelijk is zijn inbreng het genoeg voor een tijd bij de eerste vier.
Italië
De hoogtijdagen van Italië zijn toch al weer vele jaren terug, met het goud van Turijn en het brons op het WK-afstanden in 2008, beide keren met Fabris als motor.
De laatste seizoenen probeert Italië weer aan te haken bij die prestaties met een goede lichting schaatsers. Alleen kan er maar geen goede 3e man worden gevonden (los van de vormcrisis bij Giovannini). Stefani en Francolini zijn er niet meer bij, Ghiotto mist snelheid en Malfatti en Bugari zijn (nog) niet goed genoeg.
Bugari wkon overigens in SLC mee met Giovannini en Tumulero naar een 2e plek in een Italiaans record, maar dat was met een super goede Giovannini.
Op het ogenblik geef ik ze geen kans.
Zuid-Korea
Naast motor Lee, waarschijnlijk 2 jonkies, natuurlijk de pas 18 jarige Min-seok Kim, de bronzen medaillewinnaar op de 1500m en de nog jongere
Jae-won Chung, hij is pas 16. Althans dit was de opstelling in de drie WC-races.
Jae-won Chung heeft op deze Olympische Spelen nog niet gereden, hij kan zijn gespaard voor deze TP of er wordt gekozen voor Hyeong-Joon Joo, de nummer 17 van de 1500m en voorgaande seizoenen een vast onderdeel van het team. Het team dat vorig jaar zonder de onfortuinlijke val van Lee wereldkampioen was geworden. Een sterk team derhalve dat ook nog iets heeft te bewijzen voor het thuispubliek.
Japan
Zijn niet het wonderteam zoals de Japanse vrouwen. Zij lijken net wat minder homogeen en missen vooral een echte wereldtopper zoals Miho Takagi. Er zit wel een duidelijke stijgende lijn in dit seizoen. Shota Nakamura en Shane Williamson vormen de basis en worden aangevuld met één van de stayers Ichinohe of Tsuchiya. In dit geval zal het wel Ichinohe zijn. Hij was er de laatste 2 WC-races bij, reed een betere 5km dan Tsuchiya en heeft geen 10 kilometer in de benen. Als zij de stijgende lijn voort hebben gezet en nog iets homogener kunnen rijden is een plek bij de eerste 4 mogelijk.
Canada
Een sterk team, omdat er 2 motoren zijn. TJ Bloemen en de dit seizoen herboren Denny Morrison.
Voor de 3e plek zijn er twee kandidaten. Jordan Belchos toonde op de 10 kilometer goed in vorm te zijn, maar Donnely is speciaal meegenomen voor deze TP, want hij puur en alleen starten op de 1500m, omdat hij onderdeel is van de TP. Hij haalde namelijk de interne limiettijd van de Canadezen niet en waar ze normaal gesproken keihard zijn (zoals bij Irvine 500m, Christ 1000m en Belchos op de 5km) kreeg Donnely wel een startplek op de 1500m. Bij de vrouwen geldt precies hetzelfde voor Josie Morrison, ook zij mocht starten op de 1500m, ondanks het niet halen van de interne limiettijd met het oog op de TP.
Het is dus even afwachten wie de 3e man wordt, maar dat die hard zal moeten werken om bij te blijven is zeker.
USA
Reed de eerste twee WC wedstrijden belabberd, maar kon zich met enig fortuin als tweede tijd snelste voor deze OS plaatsen. De tijd van 3.37.97 leek heel mooi, maar bleek bij de eindafrekening slechts de 5e tijd in SLC, terwijl normaal gesproken ook Nederland, Noorwegen en Korea voor hen waren geëindigd. Met Hansen en Lehmann zitten er ook mannen in die geen solide basis hebben gelegd in de afgelopen Olympische cyclus. Ze zijn eigenlijk minder goed dan 4 jaar geleden en aangezien de problemen met Davis nooit zijn opgelost is er ook geen alternatief. niet Waarschijnlijk terecht de laatste die zich kon plaatsen voor deze OS. Een plek bij de 4 tijdsnelsten lijkt onmogelijk.
Last but not least
Nederland, voor mij nog steeds topfavoriet nummer 1.
Er is echter wel reden voor waakzaamheid, er is al heel het seizoen te veel gedoe rond het team en dat leidt af van goed schaatsen, als ik Anema mag quoten.
Eerst de mislukking op de eerste WC in Heerenveen, de afzegging van Kramer, het moeten rijden van Verweij en het falen van Bergsma. Vervolgens het absoltute moeten in Calgary, omdat Kramer sowieso niet van plan was naar SLC te gaan, ongeacht de uitslag in Calgary. Vervolgens gedoe rond het aanwijzen van Blokhuijsen voor het OKT en het opzichtige schuiven in de matrix om dit te faciliteren Tijdens de Spelen kwamen het verhaal rond Anema en de Fransen van 4 jaar geleden en het eeuwige gedoe over de opstelling (zou niet Roest moeten rijden) en zeen zieke bondscoach daar nog boven op.
Daar komt nog bij dat alle drie de mannen een teleurstelling te verwerken hebben gehad op deze Olympische Spelen. Het doet een beetje denken aan Vancouver, waar Sven een bizarre 10km achter de rug had, Tuitert onverwacht goud had gewonnen met alle huldigingen, interviews en aandacht erom heen en Blokhuijsen te jong en onervaren was. Gelukkig is het huidige team ervaren en op elkaar ingespeeld.
Het gevaar zou kunnen zijn dat Jan of Koen zich te veel wil bewijzen en daardoor meer wil doen dan verwacht wordt/afgesproken is en daardoor aan het einde problemen krijgt.
Het is heel heel simpel Nederland heeft met afstand het sterkste team, dus is het een kwestie van
1. Goed en geconcentreerd starten
2. Houden aan de gemaakte afspraken
3. Goed communiceren als er iets anders gaat dan verwacht.
Als de mannen zich daar op focussen mag er geen probleem zijn.
Met dit nieuwe format in ronde 1 is wat mij betreft de spanning toegenomen, 6 kandidaten voor 4 plekken (USA en Italië acht ik kansloos), dus iedere rit wordt heeft spanning. In het oude systeem waren alleen rit 1 en 3 spannend geweest.
Ik hoop op Nederland, Noorwegen, Nieuw-Zeeland en Zuid-Korea, maar wat ik hoopte is deze Spelen nog weinig uitgekomen.
Ik zit er in ieder geval klaar voor na een schaatsloze zaterdag.