proeme
Well-Known Member
ik begrijp dat je niet op iedereen gaat reageren. Ik blijf het bijzonder vinden hoe je vervolgens met voorbeelden komt waar het inderdaad anders had gekund, zonder je te realiseren dat je daarmee je stelling niet verdedigt. Natuurlijk zijn bepaalde overwinning dusdanig dat een 2e plaats elders daar niet tegenop weegt. Maar dat dat niet voor elke overwinning geldt lijkt me toch helder? Of vind je serieus dat Irene Schouten (voordat Schippers wereldkampioen werd) hoger op de rangorde stond dan Schippers? Sorry, maar dat kan ik echt niet serieus nemen. Gelukkig heeft Schippers nu ook goud. Dan zijn we het tenminste eens dat ze de sportvrouw van het jaar is (ik zou niet weten welke ouden medaille daar nog verandering in kan gaan brengen)Interessant al die commentaren hier, ik heb geen tijd en zin om iedereen persoonlijk te antwoorden maar ik blijf mijn standpunt verdedigen. Winnen (1e) gaat altijd voor verliezen (2e, 3e). Winnen is toch de essentie van (top)sport ? ik snap die blijheid en tevredenheid niet na 2e en 3e plaatsen.
Nog een voorbeeld uit het verleden hoe Nederland zijn sporthelden kiest: 1988 wie werd er sportman van het jaar ? Steven Rooks, 2e in de tour. En wie had het moeten worden ? Natuurlijk San Marco die ons in een paar weken tijd van het trauma '74 en de jaren 40-45 verloste.
Maar gezien de reacties hierboven zal ik wel alleen staan in mijn mening.