Seung-Hoon Lee

Hij kwam zeker niet uit de lucht vallen: in Calgary werd hij 5e in 6:16.75, 5 sec. achter Kramer. Hij was toen sneller dan bv. Bokko en Olde Heuvel. In SLC was hij 6e.
 
SprintMaster zei:
Hij kwam zeker niet uit de lucht vallen: in Calgary werd hij 5e in 6:16.75, 5 sec. achter Kramer. Hij was toen sneller dan bv. Bokko en Olde Heuvel. In SLC was hij 6e.
Hij kwam dit seizoen natuurlijk wel uit de lucht vallen, omdat hij altijd shorttrack had gedaan. Maar je hebt gelijk dat hij voor de Spelen begonnen al naam had gemaakt op in ieder geval de 5 km, hij zat niet voor niets in dat laatste blok.
 
Mike zei:
Ik heb net het volgende berekend:

Seung-Hoon Lee schaatst de team pursuit 8 rondjes op kop, dus volledig zonder hulp van anderen.
De tijd van de persoon die 2 meter achter Lee finisht is: 3.43.69.
De afstand van de teampursuit is: ongeveer 3099 meter (volgens wikipedia, kon geen andere bron vinden).

Lee heeft dus in 3.43.69 minuten een afstand van 3101 meter gereden. Als je obv gemiddelde snelheid dit omrekent naar 3000 meter komt dat overeen met 3.36.04. Je kunt nog zeggen dat rekenen met gemiddelde snelheid niet klopt omdat de start vanuit stilstand is. Een alternatieve berekening is: stel dat hij de laatste 400 meter in een tempo van een rondje 30.0 gereden zou hebben, dan is dat 7,58 over de laatste 101 meter. 3.43.69 - 7.58 = 3.36.11.

Lee rijdt dus in Vancouver op de 3.000m ruim een seconde sneller dan het WR van Eskil Ervik van 3.37.28 in Calgary, of dan de 3000km doorkomsttijd van Sven Kramer van 3.37.15 tijdens zijn 5km WR in Calgary.

Klopt deze berekening of zie ik iets over het hoofd? Als het klopt zou het een behoorlijk angstaanjagende prestatie zijn...

Lee heeft niet alle rondes op kop gereden.

Verder reed Kramer (en volgens mij ook Bokko) 6 rondes op kop in de strijd om het brons en Nederland finishte met 3:39 nog wel een stukje sneller dan de 3:43 van Lee.
 
Verwacht hem wel terug. Zuid-Korea is heel gul als het Olympisch goud betreft. En ik verwacht dat ze zien dat er op de lange afstanden veel potentie voor medailles naast de voor korea traditionele sprint en shorttrack.

ps. Zijn sprint ben ik nog niet zo van overtuigd, ok bij shorttrack zijn er veel korte afstanden maar Korea domineert niet echt op de sprintonderdelen daar. Dat is meer het terrein van de canadezen.
 
marc_ zei:
Mike zei:
Ik heb net het volgende berekend:

Seung-Hoon Lee schaatst de team pursuit 8 rondjes op kop, dus volledig zonder hulp van anderen.
De tijd van de persoon die 2 meter achter Lee finisht is: 3.43.69.
De afstand van de teampursuit is: ongeveer 3099 meter (volgens wikipedia, kon geen andere bron vinden).

Lee heeft dus in 3.43.69 minuten een afstand van 3101 meter gereden. Als je obv gemiddelde snelheid dit omrekent naar 3000 meter komt dat overeen met 3.36.04. Je kunt nog zeggen dat rekenen met gemiddelde snelheid niet klopt omdat de start vanuit stilstand is. Een alternatieve berekening is: stel dat hij de laatste 400 meter in een tempo van een rondje 30.0 gereden zou hebben, dan is dat 7,58 over de laatste 101 meter. 3.43.69 - 7.58 = 3.36.11.

Lee rijdt dus in Vancouver op de 3.000m ruim een seconde sneller dan het WR van Eskil Ervik van 3.37.28 in Calgary, of dan de 3000km doorkomsttijd van Sven Kramer van 3.37.15 tijdens zijn 5km WR in Calgary.

Klopt deze berekening of zie ik iets over het hoofd? Als het klopt zou het een behoorlijk angstaanjagende prestatie zijn...

Lee heeft niet alle rondes op kop gereden.

Verder reed Kramer (en volgens mij ook Bokko) 6 rondes op kop in de strijd om het brons en Nederland finishte met 3:39 nog wel een stukje sneller dan de 3:43 van Lee.

volgens mij reed Kramer 5 rondjes op kop en Blokhuijsen en Tuitert allebei 1,5...?
 
Duif zei:
Ik denk eerlijk gezegd dat Lee een eendagsvlieg is. Een soort Eric Flaim in 1988. Die werd overigens nog wel WK allround in Alma Ata dat jaar.
Maar we hebben al vaker bij Aziaten gezien dat ze na 1 of hooguit 2 jaar weer van het toneel verdwenen.
Overigens lees ik hier en daar dat Lee 21 zou zijn, maar voor zover ik weet is hij van 8 maart 1984 en dus bijna 26.

Eric Flaim was zeker geen eendagsvlieg. Ondanks de wisselende weersomstandigheden in Alma Ata was iedereen het erover eens dat het de terechte wereldkampioen was.
resultaten WK
1987: 5-20-7 net de beste 16 gemist (identiek overigens aan Davis)
1988: eerste 2-14!-2-4 ,de 14e plaats op de 5k was volkomen te wijten aan de wisselende omstandigheden. Leo Visser was bijv. 12e en Jean Pichette. Johan Olav Koss die zijn seniorendebuur maakt ging net als Ben van der Burg voledig kopje onder. Kemkers viel op de 5k. Hans van Helden werd bijvoorbeeld ook nog derde op de 10k.
1989: vierde 2-11-9-9
1990: 3-25-19
1992: zevende (2-14-7-12)
Ook actief op de winterspelen van
1988 2e 1500, 4e 1000, 5000 en 10k
1992 16e 1000, 24e 1500 en 6e 5000.
Hij was daarna ook nog actief als shorttracker op de Spelen.

Wat betreft Lee. Het is inderdaad zo geweest dat veel Koreanen vroeg opgebrand zijn, misschien vanwege de barbaarse trainigsmethoden. Bij shorttrack wellicht iets minder omdat daar ook voor een groot deel tactisch kan worden gereden.
 
Ik gaf al aan dat Flaim alleen in 88 goed was. Daarvoor en daarna was het niks bijzonders.
Dan ben je voor mij een "onedayfly"
 
Hij was daarna ook nog actief als shorttracker op de Spelen.


Sterker nog heeft daar zelfs een zilveren medaille gehaald in Lillehammer 1994.

Qua langebaan was zijn topjaar wel inderdaad 1988 maar toch zeker een redelijk schaatser
 
Schaatsfan86 zei:
Ïk las in de krant (Spits, Metro of Pers, weet niet meer welke) dat Lee niet weer terug wil naar het shorttracken. Dat is mooi, ben benieuwd wat hij volgend jaar kan.

Ik vraag me alleen nog steeds af: is hij nu 21 of 25? :?

Volgens dit artikel is hij 21. Bovendien ontkracht dit artikel dat ook Lee Spartaans traint. Hij profiteert juist van de zachtere aanpak van zijn coach.

volkskrant zei:
VANCOUVER - Sueng-hoon Lee heeft baat bij ‘zachte’ aanpak van zijn trainer.Record Jochem Uytdehaage gebroken met 0,35 seconde.
Vancouver Lang voordat Sven Kramer de eindstreep passeerde, wist Sueng-hoon Lee al dat hij een unieke prestatie had geleverd. De 21-jarige voormalige shorttracker won als eerste Koreaan goud op een stayersafstand.

Lee, die eerder zilver won op de 5 kilometer, verbeterde in de derde 10 kilometer uit zijn loopbaan het olympische record van Jochem Uytdehaage nipt. Op de hooglandbaan van Salt Lake City reed de Nederlander acht jaar geleden 12.58,92. Lee was op de laaglandbaan in Vancouver net iets sneller: 12.58,55.

De schaatser verbeterde zijn persoonlijke record met 22 seconden en was de derde Koreaan die goud won tijdens het langebaantoernooi. Ook de twee 500 meters gingen naar landgenoten. ‘Het zal een heel gelukkige reis terug naar Korea worden’, zei hij.

Lee maakte pas in september 2009 de stap van shorttrack naar langebaan, nadat hij zich als shorttracker niet had weten te plaatsen voor Vancouver. Hij stond te boek als een begaafde atleet op de baan van 111 meter. Als lid van het aflossingsteam werd hij in 2008 wereldkampioen op de 5 kilometer. Vijf jaar eerder, als tiener, pakte hij al brons op de individuele 1500 meter.

Na zijn overwinning gaf hij aan dat hij bij de Winterspelen voortaan op de langebaan actief zal zijn. Of dat betekent dat hij ook gaat meedoen aan WK’s is onduidelijk. ‘Ik wil de competitie met Sven weer aangaan’, zei hij nadrukkelijk. Sinds 1924 is de 10 kilometer het domein van een handjevol landen: Nederland (7x), Noorwegen (4x), Zweden (5x), Amerika (2x), Finland en Rusland. Geen enkele Aziaat had ooit een medaille gewonnen.

Lee lijkt baat te hebben bij de aanpak van schaatscoach Kwan-kyu Kim, een oud-schaatser die in 2004 een nieuwe aanpak in Korea introduceerde. Hij is geen aanhanger van de militaristische trainingsschool, maar wil dat schaatsers en coaches onderling communiceren. ‘Ik ben niet graag een sterke coach’, zei hij eerder deze week tegen persbureau AP. ‘Ik ben een ontspannen coach. Een ontspannen coach is goed voor schaatsers. De schaatser moet denken.’

Kim predikt ‘hart-tot-hart-communicatie’ voor schaatsers en coaches. Eenvoudige, spartaanse trainingsmethoden zijn vervangen door een verfijndere aanpak. Lee zei vorige week na de 5 kilometer tegen de Koreaanse televisie dat hij veel baat had gehad bij krachttraining. Toch zal de shorttracker ook veel tijd op het ijs hebben doorgebracht. Dat doen alle Koreaanse shorttrackers. Zij domineren die sport.

Op de langebaan kunnen de Koreanen een bedreiging vormen voor Nederland, zei Chad Hedrick. ‘Jullie zijn de nieuwe schaatsgrootmacht’, zei hij al tegen hoofdcoach Kim. Volgens Marnix Wieberdink zijn de Koreanen zeer geïnteresseerd in de schaatsacademie die hij volgend jaar in Inzell opent. Zijn bedrijf regelt sponsors voor de Koreanen.

Hoewel Lee van Kramer had verloren als die niet was gekwalificeerd, was hij beduidend beter dan titelverdediger Bob de Jong. De stayer deed ruim acht seconden langer over de afstand dan de Koreaan: 13.06,73. De Jong werd derde, achter de Rus Skobrev.
 
Benieuwd hoe het nu verder zal gaan met Lee. Makkelijk om vanuit het niets te winnen..maar zullen we een vervolg zien?

Als dat zo is, dan moet Kramer heeelllllll erg bang worden voor deze jongen.
 
Back
Top