Omdat dit talloze keren in het onderwerp is neergekwakt, de vraag: Kwam hij echt uit het niets?
Uit het niets komen vat ik op als: totaal onverwacht iets doen wat normaal gesproken niet mogelijk is.
Voor zijn schorsing reed hij in Kolomna (van deze baan is veel data om zijn progressie te analyseren:
http://speedskatingresults.com/index.php?p=18&s=17178&n=38) tussen 13 en 15 januari 2012 een tijd van 35,45. Op 18/19 oktober 2014, dus na zijn schorsing, reed hij 35,16 en dook hij voor het eerst de 34 in met 34,90 en op 10/11 januari 2015 reed hij daar 34,83. Ik tel een verbetering van 55 honderdste in eerste instantie, gegeven 2 zomers en één winter training.
Dat lijkt me best wel een mogelijke verbetering, helemaal wanneer we zijn leeftijd (17!) op het moment van schorsing in aanmerking nemen. Dat hij onbekend was doet daar niets aan af, maar op basis van zijn tijden het is niet zo dat je dan 'ineens' de sprintwereld domineert zoals hier in het topic vaker wordt geroepen. Dat impliceert dat hij daarvoor dusdanig langzaam reed dat de tijden van na zijn schorsing onwaarschijnlijk zijn. Op zich was het te verwachten dat als Kulishnikov terug zou keren in het schaatsen na zijn schorsing dat hij erg hard zou rijden.
Zeker rondom het 18e levensjaar kan de kracht van een sporter nog enorm toenemen. Daarbij mag je zijn fabelachtige techniek bij zijn 'normale (?)' fysieke ontwikkeling optellen. De klappen van Kulishnikov zijn simpelweg raak, hij heeft gigantisch snel druk en rijdt goede bochten.
Vervolgens heeft hij in Kolomna 34,71 gereden op 23 oktober 2015, ook geen abnormale verbetering t.o.v. een driekwart jaar terug, en reed hij pas op het wk in 11-14 februari 2015 tijden die daar (redelijk fors) onder duiken met 34,60 en 34,42.
De verbetering van Kulishnikov is mi. niet heel onrealistisch. De progressie van Verbij, qua leeftijd vergelijkbaar, in Heerenveen: 36,30 (SB) in december 2012, 35,43 (PR/SB) op 31 oktober 2014, en 34,86 dit seizoen in december 2015 is dan veel extremer. In dezelfde periode (2012 tot en met nu) is de progressie van Kulishnikov 1,03 seconden in Kolomna, en de progressie van Verbij in Heerenveen 1,44 seconden.
Mijn conclusie: zo ontzettend uit het niets kwam Kulishnikov ook niet dus. Tenminste, als je wat meer de ins en outs van het schaatsen kent en weet dat deze jongen door dopinggebruik naar de wachtkamer is verwezen. Zijn progressie was niet buitensporig (zie Verbij), hij mocht het alleen een tijdje niet laten zien.
Verdachtmakingen die er in eerste instantie dus waren omdat hij 'uit het niets' kwam, vind ik daarom ook niet terecht. Dan is de progressie van Verbij namelijk ook verdacht, maar ik wil zo niet denken.
Sowieso vind ik het maar moeilijk te begrijpen waarom een sprinter meldonium zou nemen (zoveel verschillende verklaringen), en waarom het nu op zo'n grote schaal toch is ingenomen terwijl iedereen goed geïnformeerd zou zijn over het verbod op dit middel. Plus het gegeven dat ik net zoals zijn coach geloof dat hij zonder meldonium ook zo goed had kunnen zijn. Dat er nu ongeveer 6 en waarschijnlijk wel meer Russische schaatsers allemaal individueel besluiten om een in eerste instantie legaal middel illegaal door te gebruiken lijkt me gewoon sterk, een sporter kent de gevaren van dopinggebruik. Daarom geloof ik ook niet dat dit op individuele basis is geregeld, er zijn er teveel nu.