Wanneer is een race die prijs waard?
Het moet zichtbaar zijn geweest voor het wereldwijde publiek, dus oefenraces en prestaties neergezet tijdens nationale kampioenschappen vallen wat mij betreft bij voorbaat af.
Er zijn denk ik 3 races (of misschien toch 4?) die in aanmerking komen voor de trofee.
Pedersen, 5km, Inzell
Sablikova 3km, Calgary
Koelizjnikov, 500m, SLC
(Takagi, 1500m, SLC)
Die rit van Pedersen was fenomenaal, zijn overwinning was meer dan afgetekend - de rit was zo goed dat Roest, die het nog probeerde, dat bijna zo erg moest bekopen dat het hem een plek kostte. Ook was dit gewoon de tweede seizoenstijd, ondanks het tweeluik Calgary + SLC, waar de meeste grote namen toch gewoon weer een poging konden wagen om die tijd te kloppen. En, Roest z'n 6.03.7 was ook maar een 3,5s sneller dan SLP, hoewel dus gereden op wonderijs. Geen enkele in SLC gereden afstand had zo'n klein verschil (in punten) tussen de winnende tijd en die van Inzell. En die rit van Pedersen was ook esthetisch prachtig. Als Chad Hedrick die tijd had geklokt, was ik minder enthousiast geweest, dat had er namelijk niet uit gezien.
Sablikova, eenzelfde verhaal als bij Pedersen in die zin dat de overwinning afgetekend was en niemand ook maar in de buurt kwam, met daarnaast nog het feit dat ze dat oude record van Klassen verbrak. Ook dit was uiteindelijk de tweede seizoenstijd, ondanks een nieuwe poging op het wonderijs van SLC een weekje later door oa Visser, Weidemann en Voronina. De omstandigheden leken er niet naar en vanuit het niets een wereldrecord, wat uiteindelijk ook de opmaat was naar een nieuwe allroundtitel. Geweldige rit, zo snel starten dat je al dacht, dit wordt een aanval op het WR, maar de omstandigheden zijn toch te zwaar, en dat het dan net lukt. Zou een verdiende winnaar van de trofee zijn.
Koelizjnikov, een wereldrecord over 500m. Nadat eerst Shinhama al een tijd van 33.83 had gereden, wat ik nog wel had verwacht, mocht Koelizjnikov starten. In de buitenbaan, dus met siste indre. En een opening van 9.67. Even snel rekenen gaf het idee dat een wereldrecord wel heel lastig ging worden voor Pavel, zeker omdat hij dus die laatste binnenbocht had (en daar nou nooit een ster in was). Totdat hij opeens de 61 al op de wisselbaan aantikte. En 62.6 liet noteren in die bocht, en gewoon doorschaatste. En voor ik het wist, was hij over de finish met 33.61. Ongekend snel. Misschien nog wel indrukwekkender, met een rondje 23.94, voor het eerst onder de 24 seconde (dus sneller dan 60pu over 400m). Een rondje dat daarna niet eens in benaderd, hoewel er vervolgens nog een 1000m, 1500m en 500m werd geschaatst. Grensverleggende race.
Blijkbaar vinden mensen Takagi's 1500m ook nog nominatiewaardig. Hoewel een goede race, want een wereldrecord, had ik niet zoveel met de 1.50 grens als anderen blijkbaar wel hadden. Dat er ook nog zoveel schaatsters relatief dicht bij in de buurt kwamen, maakt het niet specialer en haar slotronde van 30.18 zegt me dat het nog wel een stukje harder kan. Wel mooi voor haar dat dit net-niet-seizoen toch nog een nu-wel-moment bevat.