Op 31 december 2017 is de Nederlandse selectie bekend gemaakt en dat is een officiële bekendmaking. De op die dag genoemde namen waren vanaf dat moment zeker van deelname. Bij Verbij is een voorbehoud van fitheid gemaakt, voor alle andere schaatsers waren er geen voorwaarden. Dat betekent dat Verweij gewoon 'eigenaar' is van het startbewijs voor de MS. Natuurlijk schat ik de kansen van Bergsma hoger in, dat is namelijk een simpele redenering: Verweij is niet in vorm, Bergsma wel, Verweij won nog nooit een internationale Mass-start, Bergsma een stuk of 5 (ben te lui om het precieze getal na te zoeken). Maar zo werken de regels gewoon niet. Deze situatie hebben we overigens eerder gehad in Turijn met Gretha Smit. Zij was de reserve op de 5000 meter, terwijl iedereen eigenlijk wel wist dat ze betere kansen had dan de geplaatste rijders Kleibeuker en Groenewold. Echter kon ze via de KNSB toen ook geen startplaats afdwingen. Het enige wat ze kon doen was vragen aan de twee dames of ze echt niet hun plekje wilden afstaan en dat is ook gebeurd. Die wilden dat niet en helaas heeft Smit vervolgens een enorme fout gemaakt die volledig indruist tegen de Olympische gedachte, maar dat terzijde.
De situatie met Verweij en Bergsma is nu hetzelfde. Het enige wat de bondscoach kan doen is vragen aan Verweij of het niet verstandig is zich terug te trekken, maar de beslissing om dat te doen ligt bij Verweij zelf. Verder vraag ik me af wie van ons op dit forum zich zouden terugtrekken als ze in de situatie van Verweij hadden gezeten. De MS kan natuurlijk op veel verschillende manieren verlopen, eigenlijk heeft vrijwel iedere deelnemer een reële kans op een medaille. Dat is toch heel anders dan zo'n 1000 meter als vandaag, daarvan weet je dat Verweij er in de huidige vorm 0 uit 100 wint.
Dan is het dus duidelijk dat het in de procedure fout gaat.
Bij de individuele afstanden is ervoor gekozen om aan te wijzen op basis van "wie er de beste is". Omdat dat inhoudt dat je daar een tijdstip aan verbindt, is er gekozen voor een OKT in december. In de wetenschap dat een te vroeg OKT mensen te vroeg laat pieken, maar dat een te laat OKT ook de specifieke voorbereiding op de Spelen in de weg staat. Je krijgt dan nl één verlengde vormpiek, die niet vol te houden is. En dus kom je uit op december, in strak overleg met de coaches.
Voor de TP en de MS is gekozen voor een subjectieve aanwijzing door een bondscoach. Waarbij vooral de TP al helemaal gekozen moet worden uit rijders die individueel ook al op de Spelen zijn.
Er staat dus niets in de weg om de aanwijzing, of misschien de definitieve aanwijzing, pas op een veel later moment te doen.
Als ik naar de invulling van de andere landen kijk, doen zij dat ook allemaal. Zo heeft Japan nog Tsuchiya gebracht. Dat kán dus gewoon.
Er was dus absoluut geen noodzaak dezelfde procedure aan te houden dan bij de individuele afstanden.
Het doet mij voorkomen, goh ik zie een rode draad, alsof over het toch niet zo onlogische scenario van een vormdip helemaal niet is nagedacht.
Kom ik weer terug op mijn eerdere kritiek bij Kuiper, Koops, KNSB: er wordt niet genoeg nagedacht over verschillende scenario's.
Dat Kuiper "alleen maar bondscoach" is vind ik geen argument: er is overleg genoeg mogelijk, als een bondscoach een mogelijk probleem aan ziet komen, kan hij zich best hardmaken voor een andere aanwijsprocedure. Ook in een verleden hebben we wel eens mensen aangewezen met de eis van "vormbehoud".