EenBrabander
Well-Known Member
Beste schaatsforummers,
De laatste tijd merk ik dat enthousiasme hier onderhand verboden lijkt. Er zijn zelfs al leden die niet meer durven te posten om deze reden.
Laat me het illustreren.
Een junior Chinees die Wereldrecords in zijn leeftijdsklasse aan elkaar rijgt? Breekt toch niet door. Want Chinees.
Een Estse die meerdere nationale records rijdt? Doe niet zo blij over zo'n nobody.
Een Koreaan doe eem goede 5 km rijdt? Geloof er niet in, die gaat mass starts rijden. Want hij is een Koreaan.
Een Amerikaanse die een goede comeback maakt na jaren afwezigheid? Er zijn nog tien NL'ers beter.
Een aardige tijd van Kai Verbij op de 500 meter? Die wordt weer een podium kandidaat dit seizoen, mooi zo!
Als iemand uit Colombia 35.60 rijdt op de 500m, is hij daarmee de allereerste uit zijn land. Sterker nog, de allereerste Zuid-Amerikaan die zo hard rijdt. Dat er 34 Nederlanders ooit harder hebben gereden, maakt dan niet zoveel uit. Wij hebben in ieder gat een schaatsbaan, ieder weekend schaatsen op TV, goede trainers in overvloed, ga zo maar door. Zo'n Colombiaan heeft dat in de verste verten niet.
Wat mij betreft beschreef @leenstrafan het in deze post goed.
En natuurlijk, niet al die exoten gaan doorbreken. Dat weet ik ook wel. Maar hoe meer buitenlanders er zijn, hoe meer er gaan doorbreken. En echt niet al die buitenlanders zijn, om @Yuskov's botte formulering te gebruiken, nobody's. Toen Seung-hoon Lee ergens in oktober van 2009 6:42 reed, zal er vast iemand hebben gedacht "wat is dat nou weer voor nobody Koreaan". Een half jaar later had hij goud en zilver op de OS. Nog een voorbeeld van een nobody die zomaar alle aandacht op zich richt: werd ene Denis Kuzin niet eens wereldkampioen op de 1000 meter?
Ik ben gewoon enthousiast over buitenlanders. Een Let die al jaren alles in zijn leven opgeeft voor het schaatsen, doet iets wat niemand anders uit zijn land doet. Een Rus die al jaren alles in zijn leven opgeeft voor het schaatsen, doet ook heel erg zijn best, maar is minder uniek.
Gelukkig kan ik blij worden van een Lund die 4:07 rijdt. Gelukkig kan ik blij worden van 147 deelnemers aan een 1000 meter ergens in de woestenij in China. Gelukkig kan ik blij worden van een jonge Fin, Pool, Chileen, of wie dan ook die het schaatsen wat meer kleur geeft dan het geel van Lotto Jumbo en het blauw van Plantina.
En je mag niet begrijpen dat ik daarover zo blij word, maar om nou te gaan klágen over het feit dat ik daarvan zo blij word...
Ik hoor graag jullie mening hierover.
Met positieve, vriendelijke groet,
EenBrabander
De laatste tijd merk ik dat enthousiasme hier onderhand verboden lijkt. Er zijn zelfs al leden die niet meer durven te posten om deze reden.
Laat me het illustreren.
Een junior Chinees die Wereldrecords in zijn leeftijdsklasse aan elkaar rijgt? Breekt toch niet door. Want Chinees.
Een Estse die meerdere nationale records rijdt? Doe niet zo blij over zo'n nobody.
Een Koreaan doe eem goede 5 km rijdt? Geloof er niet in, die gaat mass starts rijden. Want hij is een Koreaan.
Een Amerikaanse die een goede comeback maakt na jaren afwezigheid? Er zijn nog tien NL'ers beter.
Een aardige tijd van Kai Verbij op de 500 meter? Die wordt weer een podium kandidaat dit seizoen, mooi zo!
Als iemand uit Colombia 35.60 rijdt op de 500m, is hij daarmee de allereerste uit zijn land. Sterker nog, de allereerste Zuid-Amerikaan die zo hard rijdt. Dat er 34 Nederlanders ooit harder hebben gereden, maakt dan niet zoveel uit. Wij hebben in ieder gat een schaatsbaan, ieder weekend schaatsen op TV, goede trainers in overvloed, ga zo maar door. Zo'n Colombiaan heeft dat in de verste verten niet.
Wat mij betreft beschreef @leenstrafan het in deze post goed.
Zelf zie ik maxima per land vooral als compensatie voor de sportcultuur in een land. Volgens mij heb ik het al een aantal keer op het forum gezet, maar de vraag is wat knapper is:
Het is een beetje overdreven, maar als je dit in je achterhoofd houdt dan snap je dat de nummer 1 van Verweggistan meer recht heeft om op een WK te staan dan de nummer 10 van Nederland, ook al is die laatste sneller.
- Schaatsster X uit Nederland die vanaf haar jeugd op de nieuwste klapschaatsen rijdt (elk jaar een nieuw paar), jarenlang onder leiding van oud-wereldkampioenen in een gewestelijke jeugdselectie met andere toptalenten traint op een paar kilometer afstand van de (semi-)overdekte kunstijsbaan, met een mooie racefiets en hippe skeelers en een sportschool en dan zeg 2.00 rijdt.
- Schaatsster Y uit China/Roemenië/Finland/... die vanaf haar jeugd op de oude noren van haar opa rijdt (tien jaar lang op één paar), qua coaching afhankelijk is van iemand die zelf niet kan schaatsen, qua ijs afhankelijk is van strenge winters waarin het lokale meer dichtvriest en als ze mazzel heeft de postbezorgfiets van haar oom mag lenen om te trainen en dan zeg 2.05 rijdt.
En natuurlijk, niet al die exoten gaan doorbreken. Dat weet ik ook wel. Maar hoe meer buitenlanders er zijn, hoe meer er gaan doorbreken. En echt niet al die buitenlanders zijn, om @Yuskov's botte formulering te gebruiken, nobody's. Toen Seung-hoon Lee ergens in oktober van 2009 6:42 reed, zal er vast iemand hebben gedacht "wat is dat nou weer voor nobody Koreaan". Een half jaar later had hij goud en zilver op de OS. Nog een voorbeeld van een nobody die zomaar alle aandacht op zich richt: werd ene Denis Kuzin niet eens wereldkampioen op de 1000 meter?
Ik ben gewoon enthousiast over buitenlanders. Een Let die al jaren alles in zijn leven opgeeft voor het schaatsen, doet iets wat niemand anders uit zijn land doet. Een Rus die al jaren alles in zijn leven opgeeft voor het schaatsen, doet ook heel erg zijn best, maar is minder uniek.
Gelukkig kan ik blij worden van een Lund die 4:07 rijdt. Gelukkig kan ik blij worden van 147 deelnemers aan een 1000 meter ergens in de woestenij in China. Gelukkig kan ik blij worden van een jonge Fin, Pool, Chileen, of wie dan ook die het schaatsen wat meer kleur geeft dan het geel van Lotto Jumbo en het blauw van Plantina.
En je mag niet begrijpen dat ik daarover zo blij word, maar om nou te gaan klágen over het feit dat ik daarvan zo blij word...
Ik hoor graag jullie mening hierover.
Met positieve, vriendelijke groet,
EenBrabander