Als je nou eens parallelen probeert te maken met bijvoorbeeld de marathon van New York en een EST:
De wedstrijdlopers staan vooraan, meteen daarachter staat de startgroep opgesteld die in een voorgaande marathon (in New York) of elders een tijd heeft staan tussen 2.30-3 uur, daarna de groep tussen, 3-3.30 uur, 3.30-4 uur, etc. Achteraan staat de groep die voor het eerst de marathon loopt en nog geen tijd heeft staan, maar misschien een inschatting kan maken op grond van de hun tijd op de halve marathon of de 10km. Alle lopers moeten 5 of 6 uur na het startschot gefinished zijn voor de marathonmedaille. Voor alle lopers is het een prestatie/hele toer de marathon op tijd uit te lopen, maar lopers die bijvoorbeeld een tijd hebben staan bij een andere marathon van 3 uur en nu een kwartier langer nodig hebben, balen van hun eindtijd en vinden van zichzelf dat ze ""slecht gelopen"" hebben voor hun doen. Variabelen tussen vorm van de dag, wisselende weersomstandighden, glooiingen in het parcours bepalen de tijd of het PR (Persoonlijk record) dat je hebt staan. Voordeel van deze globale indeling op tijd is dat lopers van verschillend nivo elkaar niet gaan inhalen in de 1e 5 à 10 km van het parcours, wat de doorstroming bevordert en ieder snel in zijn of haar loopritme kan komen.
Als je zo'n indeling ook zou maken bij een EST heeft dat als bijkomend voordeel naast betere doorstroming in het eerste deel van het parcours en minder wachttijden bij klûnplekken dat de (piek)belasting op de ijsvloer zeker in het begin beter verdeeld wordt, iets wat je nu wel hebt omdat schaatsers verschillend nivo elkaar gaan inhalen. Uiteindelijk zou je dan op een dag zelfs meer mensen kunnen loslaten dan de 16.500 die in 1997 van start gingen.
Probleem is dat een marathon vaker georganiseerd wordt en je meer kansen hebt een tijd neer te zetten.
Als nu aan alle 10.000 uitrijders van 1997, die nog EST-lid zijn, zou worden gevraagd of ze een copie of scan van de EST1997-stempelkaart naar de EST Ver. op te sturen (hebben ze in de zomer ook wat te doen), waarop de eindtijd staat geschreven na het stempel van Leeuwarden, is de totale rijtijd van de 10.000 uit te rekenen. Bij een volgende EST-editie zou het wel handig zijn om naast het ouderwetse stempelen ook met chips/transponders te gaan werken zoals bij marathons/ Weissensee 200km gebruikelijk is, zodat de tijden meteen digitaal beschikbaar zijn.
Vervolgens kan je deze enigzins gedateerde tijden uit 1997 aanvullen met 200km-tijden van de Weissensee en 200km Flevonice vanaf 1997 t/m nu en kan je na de mannen- en vrouwenwedstrijd startgroepen indelen per halfuur of per kwartier, bijvoorbeeld van 7.00 of nog sneller-7.15 uur, 7.15-7.30 uur, 7.30-7.45 uur t/m 17-17.15 uur. De langzaamste schaatsers worden in de laatste groepen ingedeeld, maar weten dat ze best wel moeten doorrijden voor hun doen om Leeuwarden voor 24.00 uur te halen. Mensen die nog geen tijd hebben staan op 200km, geef je een kwalificatiekans door 40 km wedstrijden te rijden op Flevonice. Ik ben benieuwd of je dan al tot 16.000 komt. De rest van de EST-leden, die geen 200 hebben staan vanaf 1997 of een 40 km willen rijden in Flevonice zou je dan op dag2 georganiseerd een startkans kunnen geven of in nog latere groepen kunnen laten vertrekken op dag1.
Weinsensee-tijden zijn makkelijk traceerbaar. Knukkel googelt mij en heeft zo mijn tijd te pakken, die nog on-line staat. Als een organisatie als de EST enigzins meegaat met de moderniteit en niet steeds blijft zeggen: "Ja maar jôh, zo deden we dat in de vorige eeuw of in 1909 ook niet"" zijn simpel alle rijtijden te berekenen van 1997 en bij een volgende tocht vergemakkelijkt door chips (naast stempelen voor dubbelcheck)
In denk dat je op zo'n manier geen schaatsers uitsluit, maar mindere schaatsers zullen beseffen dat ze een beetje moeten doorrijden bij een echte EST, net zoals mindere hardlopers zullen weten en beseffen dat ze de 42,195 km wel binnen de 5 of 6 uur + stukjes wandelen moeten afleggen. Maar ja, als ze het bij deze marathon niet halen, moeten ze bij een volgende marathon achteraan wel weer een nieuwe startkans krijgen en komen ze misschien wel op tijd binnen voor de medaille/kruisje.
