Kongshaug verwart een aantal zaken en scheert dat over één kam als zijnde ''Nederlands beleid''. Dat is onterecht. Het intekenen op de uren om gebruik te maken van de schaatsbaan en de ruimtes voor krachttraining is eigen beleid van Thialf en daar kun je je netjes - vooraf - op intekenen. Logischerwijs zullen alleen de vroegste ochtenduren nog beschikbaar zijn als je last minute moet aankloppen bij Thialf met een hele ploeg. Daar heeft de KNSB niets mee te maken, maar kennelijk hebben ze toch een helpende hand uitgestoken naar de Noren. Het gaat voor het grootste gedeelte om topsport binnen Thialf en en Thialf heeft duidelijke limieten aan hoeveel schaatsers er tegelijk de baan mogen of in een krachttrainingsruimte terecht kunnen. Dat is gewoon objectief beleid. Of je nu Nederlander of buitenlander bent. Net als dat er een document is opgesteld wie (vaak op rangorde van topteams, opleidingsteams, marathonteams en limiettijden) vervolgens voorrang krijgen bij het intekenen op die diverse uren. Kortom, ook als Nederlander kom je niet zomaar op de meest prettige tijden de baan op. De Noren moesten met spoed uitwijken naar Thialf. Elke handreiking die de KNSB in dat geval kan en wil doen is een mooi gebaar en uit de reactie van Van der Wart valt af te leiden dat ze m.i. verder zijn gegaan dan binnen hun mogelijkheden lag. De KNSB heeft alleen wat te zeggen over de zelf afgehuurde topsporturen. Die beschikbaarheid kopen zij zelf, mét de topteams, in van Thialf. Die uren zijn dan ook bestemd voor de Nederlandse topteams; lijkt mij nogal logisch. Dat vervolgens, binnen de eigen beschikbaarheid van Thialf, alleen nog maar de meest onhandige tijden beschikbaar waren lijkt mij nogal wiedes. Schaatsers konden zich al maanden van te voren inschrijven op tijdstippen om krachttraining te doen en op welk uur zij de baan op mogen. Als je dan met spoed moet uitwijken dan zijn ook alleen nog maar de mindere tijden beschikbaar. Verder heeft hij geheel gelijk over het voorgenomen beleid van de KNSB over het wel/niet mogen opnemen van buitenlanders in de topteams, maar dat staat hier los van. Die voorgenomen regel is in haar huidige opzet overigens toch al volstrekt onhoudbaar. Het lijkt mij dat deze regel door de KNSB - tijdelijk - is ingetrokken om, met juristen én de topteams, terug naar de tekentafel te gaan. Ik las toevallig van de week een opiniestuk in het AD van een oud lid van het Europees Parlement dat de Europese Commissie deze kwestie zo hoog heeft opgenomen, dat zij een onderzoek is gestart naar het voornemen van de KNSB. Zie: https://toinemanders.nl/eu-mededingingsregels-gelden-ook-voor-de-sport/
Oh Is dat al zeker dan? Ik dacht dat het na de OS in 2026 weer opnieuw bekeken zou worden (en ik verwacht dezelfde uitkomst nl dat het niet gaat gebeuren)
Kongshaug veegt wel veel zaken op een hoop en het calimerogehalte is ook vrij hoog. De schaatssport is momenteel zo ingericht dat verschillende bonden door middel van hun schaatsers tegen elkaar strijden. En dus moet iedere bond zijn eigen broek ophouden. Dat er in Noorwegen geen ijsbaan beschikbaar is om op te trainen, is niet veroorzaakt door de KNSB. De Nederlandse Skivereniging zal ook niet klagen dat het geringe aantal medailles komt door een gebrek aan steun vanuit Noorwegen.
Ik vind een Europees kampioenschap en een 4C kampioenschap een goede toevoeging aan de kalender. Ik denk dat het voor een bredere sport gaat zorgen, deze toernooien zijn een mooie springplank voor de kleinere landen.
Tja, het hangt er denk ik vanaf wat de verwachtingen waren die de KNSB aan de Noren heeft gegeven. Was dat: We gaan jullie helpen, maar jullie kunnen alleen om half zeven 's ochtends terecht. of was dat alleen: We gaan jullie helpen (zonder die bijzin) Als het dat laatste was, dan zou ik me als Noor ook wel bekocht voelen, vooral als uiteindelijk blijkt dat je in een of ander bureaucratisch moeras terechtkomt & de KNSB vrijwel geen zeggenschap blijkt te hebben over wie wanneer in Thialf terechtkomt. Dan was je misschien liever naar Berlijn of Inzell gegaan.
Sterk verhaal. Maar toch: ook al waren die medailles, puur objectief gemeten, misschien niet verrassend, ze kunnen wel impact hebben. Ik weet zeker dat EK-zilver van Liiv in Estland meer nieuwswaarde heeft dan een top-6 in de wereldbeker, ook al is dat laatste misschien wel moeilijker. Hetzelfde geldt voor de medailles van Duitsland en Zwitserland op de TP. Het begrip 'EK' klinkt gewoon goed. Het zal niet meteen 'stop de persen' zijn, maar het kunnen wel belangrijke kleine stapjes vooruit zijn voor de schaatssport in die landen. En die stapjes waren er zonder EK afstanden niet geweest. Bedenk daarbij ook dat een EK en WK sprint en allround vooral tot de verbeelding spreekt bij echte schaatsliefhebbers. Maar de generieke sportliefhebber van buiten Nederland (of Noorwegen) denkt: 'Dat is niet-olympisch, dus minder belangrijk.'
Maar Liiv won vorig jaar al brons op het EK Sprint. En Joel Dufter won nog niet zolang geleden ook 'gewoon' een medaille op het EK Sprint voor Duitsland. Welke impact heeft dat toen gehad dan? Ik denk dat Marten Liiv best een positieve impact kan hebben op de schaatssport in Estland, maar hij heeft niet het format van een EK Afstanden nodig om prestaties te leveren. Dat lukt hem namelijk ook op een meerkamptoernooi wel en anders ook wel op het wereldtoneel.
Bij een beetje zoeken naar Duitstalige nieuwsartikelen van afgelopen week zie je al snel tientallen artikelen over de medailles van Duitsland en Zwitserland op de achtervolging of de drie medailles voor Oostenrijk, regelmatig inclusief video's. Artikelen en interviews die er bij 6e plaatsen in een wereldbeker of 10e plaatsen op een WK niet of nauwelijks geweest zullen zijn.
Is een EK met het volgende schema dan niet een goed compromis? vrijdag: de team pursuit, mass start en team sprint, en op zaterdag en zondag de sprint- en allround vierkamp
in its development plan for the next few year, Eesti Uisuliit included building a roof over Härma Oval, but realistically, as an Estonian skater literally spending every day living and skating here, trust me when I say the sport won't be getting any extra attention any time soon. This year we got ice on the oval in mid-December only. And they hadn't even set up the tents and seats by the track for changing into skates until literally the day of Christmas Eve. Estonian speed skating is built and managed on the enthusiasm and experience of Mart Markus in Tallinn and Väino Treiman in Adavere + people of Tallinn and Adavere speed skating clubs (and some inliners from the local Bont team eager to try speed skating in the winter). On my end I try to popularize the sport in our country through many means, including popular media like digital art and fiction, I have a few projects related to speed skating specifically in Estonia and last year they even entrusted me with designing the official club uniforms. But all of this takes a lot of time, effort... And self-funding. None of this gets funded by anyone. We lost our main commercial sponsor last year, and sadly haven't been able to secure a new one to this day. As a result, all competition fees have risen to twice their price )) The sport doesn't get more popular or more support because Marten won silver. Here, at least in Tallinn, the sport gets more recognised because the people of Lasnamäe district, in which the oval is located, watch our club's training sessions from the windows of their apartments and come down to try it out themselves. Oh and since the oval is located literally in the back yard of a school, kids come down, too. Hopefully, with our very promising juniors, things will start moving in the right direction. But so far, we are struggling with just securing proper training conditions, for the start. Things are changing, but they are changing very slowly. -end of rant-
Dit komt wel redelijk overeen met wat ik en meerdere anderen hier ook al eens hebben geopperd, nl. dat schaatsen populairder kan worden door het meer naar de mensen toe te brengen en veel ansprekender voor de mensen die nog nooit schaatsen gezien hebben. Oftewel geen koude overdekte ijshallen ver buiten stadscentra, maar wedstrijden in, of in ieder geval dichterbij, standscentra. Het EK Budapest mid jaren 90 was een prachtig voorbeeld. Vandaar ook dat velen hier meer wedstrijden buiten zouden willen zien, omdat dat uiteindelijk bijna altijd veel mooiere plaatjes oplevert, and als de omstandigheden zwaar zijn ook nog eens mooie verhalen die mensen aanspreken. Wedstrijden op mooie lokaties, of in ieder geval waar er een mooie geschiedenis aan vast kleeft of er altijd redelijk wat publiek zit. Iemand die een keer een medaille wint, ja heel leuk hoor en er zal wellicht wat media aandacht voor zijn, maar als die persoon verder nauwelijks bekend was, of na een medaille nauwelijks zichzelf 'verkoopt' via (social) media, dan zou ik niet veel verwachten v.w.b. impact op de sport in haar geheel. Maar goed, al die dure schaatshallen die gebwoud zijn moeten natuurlijk wel gebruikt worden, dus zal het vermoedelijk de komende 10-2 jaar nog exact zo gaan als het nu gaat.
Dat klopt inderdaad als de ronde 365 meter is. Maar hoe kan dat dan? Hoezo kan Groenewoud ineens 6.42 rijden op een binnenbaan met uitgetrapte bochten, met ook al wat ronden ervoor? http://www.poelster.nl/_content/verslagen/data/rondje400.pdf
Ja, we moeten inderdaad meer schaatsbanen in drukke steden hebben! Maar om mensen aan het schaatsen te krijgen kun je misschien beter investeren in toerevenementen (bijv 50, 75, 100 rondjes) dan in een topwedstrijd. Het is namelijk redelijk goed onderzocht dat prestaties in de topsport niet leiden tot hogere interesse in de breedtesport. Wat mensen wel massaal in Nederland aan het schaatsen brengt zijn natuurijs of een eventuele Elfstedentocht. De sport moet dichtbij zijn en laagdrempelig. Er is bijvoorbeeld een kennis of familielid die de sport beoefent en die nodigt je uit om een keer mee te doen. En dat is ook wel logisch. Topschaatsen staat nou eenmaal vrij ver af van de realiteit van hoe beginners op schaatsen meestal starten. Het is een van de lastigste technische sporten om te leren en er kan een gigantisch verschil zitten in hoe snel iemand het oppikt. Maar voor de meesten geldt dat je jaren moet oefenen voor je een beetje fatsoenlijk kunt schaatsen. Wat topsportprestaties wél doen is amateurs en jeugd inspireren om ooit topsport te gaan bedrijven. Maar dan heb je nog altijd voortdurende en voldoende aanwas nodig in de breedte. In Duitsland zijn er al die tijd dat de sport op zijn gat lag wel goede junioren geweest die helaas niet wisten door te breken. Daarom zou bijvoorbeeld de Duitse TP-medaille wel eens kunnen bijdragen aan een Duitse comeback in het topschaatsen. Voor een land als Estland is dat zoals Inimene al aangeeft een heel ander verhaal.
Wat is nou echt de staat van het Duitse schaatsen, vergeleken met enkele jaren geleden? Ik heb hier wel eerder iets over geplaatst, toen was men het er niet mee eens, dus nu vast nog steeds niet, maar toch Met Klein en Dombek is er nu een duo dat in de top 10 van de A-groep kan meedraaien en ook op de lange afstanden lijkt er enige mate van breedte te ontstaan die er, een jaar of 2/3 geleden, in duidelijk mindere mate was. Wat dat betreft zit het Duitse schaatsen dus voorzichtig in de lift. Aan de andere kant lijkt het er nu niet beter voor te staan dan een paar jaar geleden voor wat betreft de top. Na Jenny Wolf en Stephanie Beckert was het een beetje afgelopen met de Duitse gloriejaren en is elk jaar opnieuw benadrukt dat het Duitse schaatsen in een dal zit. Laten we zeggen dat dit begon in Sotsji. Dat betekent dat het Duitse dal zo'n 10 jaar duurt. In eerste instantie was toen eigenlijk amper sprake van een dal, in 2015 wonnen Pechstein en Beckert beide gewoon brons op het WK Afstanden, maar toen was de referentie natuurlijk nog anders, dus toen voelde het wel als dal. In die jaren had je ook nog Ihle die regelmatig worldcuppodia pakte en schaatsers als Geisreiter, Kraus en Hesse die top 5 konden rijden in de A-groep. Tegelijkertijd reed Hirschbichler rond op ongeveer het niveau van McGregor (als ik het me goed herinner), dat is dus beter dan alle Duitse dames momenteel doen en reden Schwarz en Baumgärtner ook nog mee op A-groep niveau. In de jaren die volgden werd het in de breedte wat minder: Kraus, Hesse, Schwarz, Baumgärtner en iets later Geisreiter stopten (deels weggepest volgens mij), waarvoor in de plaats broer en zus Dufter kwamen. Roxanne reed in mijn herinnering ook grotendeels achterhoede A-groep, bovenin B-groep mee (nog altijd beter dan de Scholzen van deze wereld dus), terwijl Joel altijd als groot talent werd aangemerkt en hij op een gegeven moment ook echt richting top 5 kon. Ook toen was er nog geen sprake van droogstand. In 2017 wonnen Ihle en Pechstein zilver en won Beckert brons op het WK, daarmee stonden ze destijds 6e in de medaillespiegel. Ook werd Ihle toen 3e op het WK Sprint. In 2018 won Duitsland, jawel, brons op het EK ploegenachtervolging met Dufter, Hirschbichler en Uhrig en won Ihle brons op de 1000 EK Afstanden. In 2019 miste Beckert op 2 duizendste brons op de 10, maar in 2020 pakte hij toch nog weer brons op die afstand. In 2021 pakte Dufter brons op het EK Sprint (en 2 afstandsmedailles) en toen begon de droogte. Sinds 2015 zijn dus in 2016, 2019, 2022 en 2023 geen medailles gewonnen, van een echte trendbreuk is met deze ene medaille dus zeker nog geen sprake (en ook niet van een signaal dat de Duitse talenten de afgelopen 10 jaar nooit hebben gehad). De afgelopen 2 jaar stopten de Dufters, Ihle en Hirschbichler, terwijl Beckert geblesseerd raakte. Hierdoor was er inderdaad niemand meer over voor Duitsland in de A-groepen op zeker moment, waarbij het eeuwig zonde blijft dat Lukas Mann zijn wereldtitel bij de junioren niet heeft gebruikt als opstap naar een seniorencarrière. Thum en Rijhnen kwam snel veelbelovend op, maar Thum stopte direct weer. Nu heb je Klein en Dombek die wellicht vergelijkbaar zijn met Dufter op zijn top, terwijl de stayers nog ver van het niveau van Beckert en toch ook Geisreiter afzitten, hoewel Petzold een prima progressie blijft boeken. Bij de dames is het, ondanks de TP medaille in mijn ogen ook nog niet beter dan Dufter en Hirschbichler een paar jaar geleden. Ostlender doet inmiddels ook alweer jaren mee maar boekt geen progressie en Warmuth lijkt hetzelfde lot beschoren. Stirnemann kwam tegelijkertijd op met Wiklund als juniore, maar is sindsdien totaal gestokt (ook alweer 5 jaar geleden dus, in een tijd dat het Duitse schaatsen er nog een stuk beter voorstond dan nu). Hopelijk kan zij haar prestatie van afgelopen weekend een vervolg geven. De jonge dames op de langere afstanden zitten nu nog op het niveau dat Uhrig de afgelopen 6 jaar ook al heeft, hopelijk dat ook zij meer progressie gaan boeken. Voor mij is het grote probleem van Duitsland de afgelopen jaren toch ook geweest dat schaatsers te weinig progressie boekten en te snel stopten. Het niveau dat de Duitsers nu hebben is niet per se beter dan 2+ jaar geleden, alleen is iedereen van toen inmiddels alweer gestopt of gestokt. Of er nu echt een nieuwe wind in het Duitse schaatsen gaat waaien hangt er echt vanaf of de talenten nu wel door blijven ontwikkelen en lang genoeg aanblijven, zodat de nieuwe generatie talenten een keer in een bestaande selectie komt, in plaats van dat alles altijd opnieuw moet worden opgebouwd.
Speaking of Marten dominating the Estonian sports news in the last few days. Today, an article was released, saying, I quote, that the Estonian Olympic Committee decided to award Marten with a 'hefty sum of 10,000 EUR, and his coach, Erwin ten Howe, with 5 000 EUR.' All according to the EOC regulations, which state that an athlete is rewarded with a sum of EUR 10K for winning silver in any of the Olympic disciplines at the European Championships. The commentators are furious, most pointing out that 10k for a ECh silver is definitely not a 'hefty' sum at all, compared to what athletes in other sports may be receiving for achievements similar to this: "A hefty sum of 10,000? Other countries still reward those who bring home their silver medal with at least €50,000. So much work the boy has done during his life and how much he has given up to represent Estonia well and bring a medal. This 10,000 is not a reward but a donation." Another person notes that this amount could have been bigger considering that last year's bronze was not rewarded with anything--although I'd doubt this claim as the EOK regulations prescribe the award money for bronze, too, although no news articles about the award being paid were ever released last year. Still, I stress it--10k is barely 'hefty' and even solid enough for an achievement like this. A historical achievement! Before we even consider building a roof over Härma, maybe the EOK should reconsider the award amounts for top athletes?
Hoeveel Hongaren zijn er dan gaan schaatsen sinds Boedapest in de jaren '90? Of na de latere edities in Boedapest? Niemand noemenswaardig toch. En je geeft hier af op koude hallen, maar als je zelf wil gaan schaatsen is het niet zo heel vreemd om dat te doen terwijl je niet natregent, om maar wat te noemen. Het is ook niet zo dat je zomaar in een stadscentrum een schaatsbaan kunt aanleggen, dus nieuwe banen zullen algauw gewoon redelijk ver weg op een industrieterrein of droefgeestig sportpark worden neergezet - voor de omgeving hoef je het dak dan ook niet weg te laten. Schaatsen op schaatsbanen die eruitzien als schaatsbanen is voor velen vaak nou eenmaal noodzakelijk om überhaupt te kunnen schaatsen, door het gebrek aan vorst of geschikt water. Voor een hoge participatiegraad heb je banen nodig en dan is het helemaal niet het probleem dat het sfeerloze hallen zouden zijn. In Frankrijk heb je niets, dus schaatst er niemand. Idem voor het VK en België. In Duitsland daarentegen heb je nog best wat banen op best drukke locaties, en dus ook nog best wel een brede amateurklasse want er wordt nog best wel een beetje geschaatst en er zijn dus ook best een paar hallen gebouwd. Als je kijkt naar China en Rusland, daar heb je klassieke schaatsregio's rond bijvoorbeeld Harbin en Tsjeljabinsk - en daar ligt dan ook gewoon weer een hal. Het is daar eigenlijk altijd stervenskoud dus je hebt helemaal geen hal nodig om te kunnen schaatsen, en toch is die hal er omdat je met genoeg aanloop uiteraard op een gegeven moment een hal gaat bouwen waarin je in een beetje gecontroleerde omgeving de hele winter kunt schaatsen en het ook een faciliteit is voor de betere schaatsers die willen trainen. Een (half-)overkapte baan is het hoogtepunt van langebaanschaatscultuur, niet de ondergang. Het is een significante investering die zich vertaald in de aanwezigheid van betrouwbaar schaatsijs waar je een half jaar lang op een toegankelijke manier kan schaatsen, bij weer en wind. Het is ook een soort contradictie om te doen alsof je schaatsen naar mensen toebrengt door titeltoernooien op een tijdelijke buitenbaan te organiseren - je moet juist permanente banen hebben om mensen blijvend te kunnen trekken. Op de Coolste Baan van Nederland kan ook al 5 jaar niet meer geschaatst worden, hoe enthousiast mensen ook werden van het WK Allround daar.
Ik denk dat je mijn bericht verkeerd hebt geinterpreteerd, maar dat kan ook zijn omdat ik het zelf niet goed opschreef. Ik heb geen problemen met schaatshallen an sich, want die zijn, zoals jij ook al aangeeft, belangrijk voor (de mogelijkheid voor) brede participatie in de sport. En inderdaad zijn permanente hallen in drukke stadscentra wat lastiger te bouwen (hoewel het zeker dichterbij centra kan dan we vaak zien). Het gaat mij erom dat evenementen, en dan met name grote toernooien, meer naar de mensen toe worden gebracht. En daarvoor zijn tijdelijke banen prima. Neem als voorbeeld Red Bull die enorm veel evenementen echt naar mensen toe heeft gebracht, wat veel animo heeft gekweekt. Nou kun je zeggen dat dat sowieso wel gebeurd zou zijn omdat de sporten/activiteiten meer zouden aanslaan bij de jeugd, maar of dat echt zo is? ZIjn meer mensen in Hongarije gaan schaatsen? Geen idee. Jijzelf stelt heel boud 'niemand noemenswaardig', maar ik vermoed dat je dat daar ook verder geen data over hebt. Voor hetzelfde geld zijn er wel degelijk veel meer mensen recreatief gaan schaatsen. Maar goed, wellicht klopt het wat je zegt. Zou ook niet gek zijn want Hongarije heeft dan ook geen permanente 400m-baan. Jij geeft zelf al aan wat het belang daarvan is. In mijn ogen is het dan ook allebei belangrijk: de aanwezigheid van een (semi-)permanente 400m baan, en dat kan dan prima een schaatshal buiten een centrum zijn, + schaatsen met enige regelmaat naar de mensen toe brengen.
Ik ben zelf natuurlijk een groot voorstander van toernooien op buitenbanen op mooie locaties, om dezelfde redenen als jij ze noemt. Ik denk dat we het wel eens zijn met elkaar. Vatten we het alsvolgt samen: Topsport naar de mensen toebrengen op tijdelijke stadse locaties om de vaste schaatslocaties elders populairder te maken.
Volgens mij is de inrijbaan op moderne banen tegenwoordig een meter breder. 4 meter in plaats van 3. Dus wordt een rondje 2*pi meter korter. 359 meter dus. En verder, niet te onderschatten... [Martin Hersman modus] Luchtcirculatie [/Martin Hersman modus] Dit speelt bij massastarts en zeker bij marathons en bij schaatsen tijdens een trainings- of toeristen-uur een flinke rol. Iemand die achter je rijdt (zoals nu) geeft daarnaast gek genoeg ook nog slipstreamvoordeel, zo bleek een tijd terug uit onderzoek. Het is daardoor echt heel moeilijk om dit soort rondetijden te vertalen naar tijden op de langebaan. Maar dat Groenewoud ijzersterk reed moge duidelijk zijn. Arme Uhrig. Ze is waarschijnlijk nog steeds aan het bijkomen.
De impact blijft natuurlijk marginaal. Ze gaan in Estland echt niet massaal schaatsen na EK-zilver van Liiv. Maar wie weet breng je een paar Esten op een idee. Of vinden Liiv en andere schaatsers nu iets makkelijker sponsoren. Of krijgen ze wat meer steun van de bond of het olympisch committee. En verder was mijn punt juist: in niet-schaatslanden spreekt een afstandsmedaille waarschijnlijk veel meer tot de verbeelding dan een allround of sprintmedaille. Omdat die niet naar de historie kijken, maar alleen maar denken: wel of niet olympisch. Zeker bij journalisten speelt dat een grote rol in het beoordelen van nieuwswaardigheid. Dát is dus het voordeel van het EK Afstanden.
