Tijd voor een voorbeschouwing op misschien wel de interessantste schaatsafstand van deze Olympische Spelen. In de WorldCup dit seizoen waren er 4 verschillende winnaars in 4 races, waar de nummers 1&2 van het vorige WK niet eens bij zaten. En, behoudens een afzegging, doen ze allemaal mee!
De 'topfavorieten'.
Antoinette de Jong won de eerste WB in Heerenveen en werd verder twee keer tweede, achter Takagi en Blondin. Volgens de NOS-commentatoren dé topfavoriet, maar dat is overdreven; ze wint vaker niet dan wel, om maar wat te noemen. Begint haar races vaak rap en laat het dan met 2-3 tiende per ronde oplopen. Werd vorig jaar op het WK derde.
Ivanie Blondin won de laatste WB in Erfurt, ondanks een jetlag. Rijdt sowieso beter op laagland dan op hoogland lijkt het, dus dan zit ze in Pyeongchang wel goed. Was vorig jaar op het WK vierde, nog geen halve seconde achter De Jong en pakte een medaille op de 5000 meter. Ondanks dat ze dus niet uit Nederland komt, lijkt het er op dat ook zij kan pieken als het moet. Heeft alles in zich om Herbert Dijkstra verstelt te doen staan en een goede drie kilometer te rijden. Ik zou ook haar rittenopbouw willen beschrijven, maar verder dan 'grillig' kom ik niet.
Martina Sablikova won nog geen enkele Wereldbeker, dat is wel eens anders geweest. Verloor vorig seizoen de strijd om goud op het WK van Wüst, begon aan dit seizoen met een blessure aan haar rug en lijkt er nog steeds niet helemaal goed door te komen. Ondanks alle gebreken, reed ze wel gewoon podium in de laatste twee wereldbekers. Kan vast ook goed met druk omgaan. Ze begint haar races relatief rustig maar kan, als ze goed is, de rondetijden (ruim) onder de 32.0 houden.
Natalia Voronina mag als een van de weinige Russische vrouwen aan de start verschijnen. Rijdt haar beste ritten van de afgelopen jaren, hoewel ze wisselvallig genoemd kan worden. Na een tweede plek in Heerenveen reed ze in SLC een prachtrit tegen Sablikova, maar viel ze wel tegen op het EK in Kolomna en de WB in Erfurt, waar ze beide keren de snelheid niet vast kon houden en de rondetijden moest laten oplopen. Schommelende rondetijden zijn kenmerkend voor haar stijl.
Miho Takagi reed niet heel veel internationale drie kilometers. In Heerenveen reed ze een biljartlakenvlakke race, met een vierde plek als resultaat en in Calgary reed ze een rustig oplopend schema dat de winst opleverde. Reed vorig een PR tijdens het WK Afstanden met 4.04.50 en daarmee werd ze toen 8e, wat de breedte van het veld toch mooi illustreert. Is in supervorm, al het hele seizoenlang, dus niemand hoeft echt verbaasd te zijn als ze hier wint.
Ireen Wüst is natuurlijk tweevoudig Olympisch kampioen en regerend wereldkampioen, maar was dit seizoen in geen enkele race nog sneller dan Antoinette de Jong. Won dus ook nog geen 3000 meter en deed in de aanloop heel raar met een laatste oefenrit 's avonds tijdens het NK Sprint, waar ze ook enkel een waardeloze 500m liet zien en zich toen terug trok. En het is ook nog eens hommeles met AdJ, als we de kranten mogen geloven. Zelf zegt ze dat ze voor de winst gaat en ze nog wel kunnen winnen ook (denk het niet, lijkt me ook leuker als iemand anders wint). Kwa racestijl 'vliegt ze er gewoon in', een riedeltje dat na 12 jaar wel vermoeiend wordt om te horen en te zien.
Overige podiumkandidaten (1e plek is ook podium):
Claudia Pechstein was al derde in SLC, maar reed weer bagger in Erfurt (griepvirus zei ze). Is ook heel oud.
Marina Zoejeva wordt met het seizoen beter. Haar PR is al onder de 4.00 en ze werd 4e in Erfurt met een mooie gebalanceerde race. Om voor mij onnbekende reden ben ik al jaren fan, en dat lijkt zich nu te gaan uitbetalen.
Anna Joerakova mag helaas niet meedoen, was anders wel een outsider geweest voor het podium en had het toch al zo hoge breedteniveau nog wat verhoogd. Rijdt geen bijzonder seizoen trouwens, weinig uitschieters.
Carlijn Achtereekte heeft zich geplaatst en reed in Calgary heel snel in de B-groep, dus wie weet. Overige resultaten waren niet heel bijzonder.
Ayano Sato/Ayaka Kikuchi plaatsten zich ook, door op het OKT in Japan Matsuoka, Nana Takagi en Misaki Oshigiri te kloppen. Aangezien alles wat Japan dit seizoen bij de vrouwen doet lukt, kunnen we ook deze dames niet geheel uitvlakken, hoewel ik wel verbaasd zou zijn als een van hen een medaille haalt.
Ida Njatun. Dat zou toch vet zijn, als die op het podium eindigt. Had goede vorm in Erfurt, weliswaar op een andere afstand, maar hoop doet leven, als ze nou ook wat minder verkrampt gaat schaatsen kan ze vliegen over het ijs. Was trouwens gewoon zesde in Sotsji.
Kim Bo-reum. Mag die meedoen?
Isabelle Weidemann. Zou best kunnen. Degelijk troef tot dusver.
Overige overige podiumkandidaten, hoewel ze een redelijke 3 kunnen rijden, missen blijkbaar de X-factor om genoemd te worden. Ik moedig ze bij deze aan om mijn ongelijk te bewijzen.
Nog een paar vooruitzichten:
Vorig jaar was de winnende tijd 3.59.laag en dit jaar lijkt me dat weer nodig. Immers, de winnende laaglandtijden in de WorldCup van dit jaar komen overeen met die van vorig jaar, dus vandaar. De traagste en twintigste tijd was vorig jaar van Jelena Peeters, met 4.12 en er reden 16 dames onder de 4.10. Dat zou dit jaar nóg beter kunnen. De 3000-meter (en de mannelijke 5000-meter in zekere zin ook) beleeft gloriedagen kwa diepgang, maar laten we vooral doen alsof de 1500meter de 'koningsafstand' zou zijn.
Verder gaat Herbert Dijkstra een paar keer enorm verrast zijn over het niveau van enkele buitenlandse schaatsters en gaat Erben Wennemars, ondersteunt door Dione, in de voorbeschouwing doen alsof het een strijd is tussen De Jong en Wüst. Die laatste wordt ook een keer close-up gefilmd terwijl ze gaapt.
Nog een plaatje van schaatsters recentelijk vaak top-8 reden
