WK Sprint (Nagano) 18/19 januari 2014

Nesbitt is ook van de partij, kennelijk de enige Canadese dame. Hebben 3 startplekken. Bij de heren Dubreuil, Derraugh, Dutton en St-Jean. Daar gebruiken ze dus wel alle startplekken.

World sprint championships Jan. 18-19, Nagano. Canadians: @CNezzy @golden_lyle @WilliamCDutton @TDerraugh and Alex St-Jean #speedskating

Davis is in Japan, aldus deze tweet:

Konichiwa, Japan! world sprints at the M-Wave, tuning up for Sochi “@SchaatsStats: M-Wave blijft een prachtige hal: pic.twitter.com/dabN2LeM1k”

Lijkt me dat hij ook meedoet of is hij reserve?

NOS is zaterdag live vanaf 5.55 (start 6.00 uur) en zondag live vanaf 6.20 (start 6.30).

Het is mooi dat je Mo zo hoog inschat, maar ergens overdrijf je wel. Ik zie geen enkele reden om Mo hoger in te schatten dan Michel Mulder. Voor mij zouden ze gelijkelijk favoriet zijn geweest met misschien iets meer voordeel voor Mulder, omdat ik Mo niet alles op alles had zien zetten in dit toernooi.

Ho Ho Chef! Effe dimmen. Ik snap wat je bedoelt, maar dan nog. Al rijdt de voor eeuwig onvergetelijke 24 karaats Koreaanse schaatslegende Kyu-Hyuk Lee dit weekend bij wijze van eerbetoon aan zichzelf exact 36.96, 1.12.85, 36.87 en 1.13.24, een B-naam zal het nooit worden. De twee jonge Kim's (Sung-Kyu, Jun-Ho, Jin-Soo, Tea-Yoon of Yeong-Ho) die allemaal achter hem eindigden bij het ZK Sprint kunnen dit weekend nog veel opsteken van de oude meester. Ik neem aan dat dit zijn 15e (evenaring van het record van Shimizu en Van Velde) en laatste WK Sprint wordt. Nu ik eraan denk. Een extra reden om toch maar vroeg op te staan. Ik weet wel dat Kyu-Hyuk nog (vermoedelijk tamelijk kleurloos) in Sotsji zijn 6e! Olympische Spelen zal rijden, maar zo'n laatste WK Sprint is toch wel iets om bij stil te staan. Daar wil ik - eventueel met wat gekookte eieren en croissants in mijn maag - toch wel live een brokje in mijn keel van krijgen. Deze man verdient een groots eresaluut!

klopt op zijn site is het nu aangepast en staat het WK sprint er wel op

Ik zelf schat Mulder ook hoger in, zijn 1000 meters vind ik toch echt stabieler dan die van Mo.

Maar goed. Van het weekend wordt het dus de wekker zetten.
Mijn geliefde mag doorslapen, hoewel hij gek genoeg is om mee te gaan kijken.
Tja, als je niet van schaatsen houdt kom je mijn huis niet in, laat staan mijn bed!
Ik hoop dat we zaterdag met meerderen hier zijn, dan zit ik niet in mijn eentje tegen de tv te schreeuwen.......

Het voorseizoen is nooit zo'n goede indicatie voor Mo. Michel Mulder kan goed pieken, maar Mo kan Pieken met een hoofdletter P.

In 2010 werd Mo 16e in de WB op de 500 en won hij Olympisch goud op de 500.
In 2010 werd Mo 9e in de WB op de 1000 en won hij Olympisch zilver op de 1000.
In 2011 deed Mo uberhaupt niet mee aan de WBs op de 500 en 1000, maar won hij wel zilver op het WK sprint
In 2012 won Mo slechts 1 WB op de 500 in de WB-cyclus, maar won hij wel goud op het WK afstanden.
In 2013 werd Mo 7e in de WB op de 500, maar won hij wel goud op het WK afstanden.
In 2013 werd Mo 13e in de WB op de 1000, maar won hij wel zilver op het WK afstanden.

Gegeven zijn eerste plek in de WB op de 500 in het huidige seizoen, lijkt Mo me dus de absolute topfavoriet voor goud op de OS. Jullie hebben trouwens wel gelijk dat Mo meestal niet al te zeer piekt bij het WK sprint.

hong zhang zit volgens haar facebook ook in nagano

Lee doet inderdaad niet mee, heeft haar laatste race voor de OS inmiddels gereden ruim weekje terug: http://www.koreaherald.com/view.php?ud=20140107000736

En de topselectie van de Russen:

Aseyeva, Nadezhda
Chadayev, Sergey
Golikova, Angelina
Kozyreva, Yuliya
Lalenkov, Yevgeny

Wat een bedroevende selectie. Geen Fatkulina, Lobkov, Malysheva.

Een mager bezet toernooi dus. Natuurlijk zijn er wel wat toppers, maar in de breedte is het erg mager. Gelukkig wel de 2 favorieten erbij Richardson en M. Mulder. Geen Polen, Finnen, Mo, B. Wang, Hesse, Fatkulina, Lobkov, Hansen, Gregg, Sang Hwa Lee.

14 januari 2014 - Nog 25 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

Het WK sprint in Olympische Jaren (De mannen-deel 1 van 2)

Het EK allround zit er net op en het volgende grote toernooi staat al voor de deur.
Wij reizen van de ene Olympische baan in Hamar naar de andere Olympische baan in Nagano. Een toernooi dat relatief kort bestaat (sinds 1970), maar zijn plek op de schaatskalender heeft verdiend en niet meer is weg te denken. Behalve natuurlijk in Olympische Jaren dan telt er maar 1 ding of toch niet?

Hoe verliepen de sprinttoernooien in de Olympische jaren, een terugblik eerst de mannen.

2010
Het WK sprint vindt plaats op 16 en 17 januari in de nieuwe schaatshal in Obihiro in Japan.
Nog 29 dagen tot aan de 500m in Vancouver en 31 dagen tot aan de 1000m. Tijd genoeg zou je zeggen, maar de schaatsers dachten er anders over. Wellicht door het feit dat het plaatsvond op een ander continent in een compleet andere tijdzone. De schaatsers zaten niet op een jetlag te wachten. Voor de Europeanen zou het een dubbele jetlag betekenen en voor de Noord-Amerikanen een hele grote jetlag. De Nederlandse toppers uit de ploeg Orie die het OKT volledig hadden gedomineerd bleven weg. Kuipers, Groothuis en Tuitert gingen trainen in Collalbo. Ook een andere Vancouver ganger Jan Bos zag af van de eer om het WK te rijden. Ronald Mulder die juist had vernomen dat ook hij naar Vancouver mocht, was wel afgereisd naar het verre Oosten.
Het Nederlandse drietal bestond verder uit Beorn Nijenhuis die na 2 jaar afwezigheid weer eens een WK-sprint mocht rijden, in wat later zou blijken zijn laatste schaatsseizoen zou zijn en Lars Elgersma, die zijn verdienstelijke debuut twee jaar eerder een vervolg mocht geven. De Canadezen kwamen zonder Wotherspoon, Gregg, Ireland en Parrot, De Verenigde Saten lieten titelverdediger Davis, Nick Pearson, Whitmore en Fredericks thuis. De Russen en Finnen waren wel aanwezig en natuurlijk waren de Aziaten op volle sterkte. In de Koreaanse ploeg was er zelfs geen plaats voor geweldenaar Tae Bum Mo. Ik weet niet of Mo niet wilde of niet mocht rijden, als je kijkt naar de Koreaanse kampioenschappen, zou je verwachten dat hij zich had gekwalificeerd voor het WK. Als het een bewuste keuze was van Mo om niet te rijden heeft het fantastisch uitgepakt.

Anyway werd Korea vertegenwoordigd door een ijzertsrk drietal in de vorm van de Lee’s (Kyou-Hyuk en Kang-Seok) en Joon Mun. Goed voor plek 1 en 2 in het klassement. Kyou-Hyuk Lee was in die jaren onklopbaar en heroverde de wereldtitel die hij in 2009 in Moskou onfortuinlijk had verloren door een val. Kang-Seok reed zijn sterkste WK-sprint en werd verrassend 2e. Zijn 500m was altijd al goed, maar op dit kampioenschap reed hij ook goede 2 keer een goede 1000m. Op dag twee werd hij zelfs 4e op deze afstand, extra knap, omdat het de vierde afstand betrof. Ik schreef Kang-Seok al op als de opvolger van naamgenoot Kyuo-Hyuk als wereldkampioen sprint, maar Kang-Seok kon nooit meer zulke goede duizend meters rijden. Zelfs niet in de WC, waar hij in heel zijn carrière slecht één keer een top 5 plaats heeft gehaald. Ook de 3e plaats was voor een Aziaat, thuisrijder Nagashima kon na een ruime overwinning op de eerste 500m, de hooggespannen verwachtingen niet waarmaken en Akira Kuroiwa eindelijk een opvolger geven. Geen schande tegen Kyou-Hyuk Lee, die zoals gezegd in die jaren absoluut de beste was. Nagashima had zijn grote kans een jaar eerder moeten grijpen, toen Lee viel, maar zijn tweede 1000m was toen zo slecht dat Davis de kans kreeg om geschiedenis te schrijven door na wereldkampioen allround ook wereldkampioen sprint te worden.

De Nederlandse B-ploeg deed het goed. Ik kan mij nog herinneren dat ik ’s ochtends op NOS Teletekst keek en met verbazing zag dat Ronald Mulder 2e stond na dag 1. Helaas viel zijn tweede 500m tegen waardoor hij, ondanks een knappe bronzen plek op de tweede 1000m, net buiten het podium viel.
Pas dit seizoen rijdt Ronald zijn 2e WK Sprint, nu als lid van team Orie, die geen voorstander is van deelname aan dit WK Sprint in Azië, maar Ronald wilde deze kans om samen met zijn broer het WK Sprint te rijden niet laten lopen. Wie weet wordt het voor hem weer even mooi als in 2010.
Beorn Nijenhuis en Lars Elgersma werden 7 en 8 in het eindklassement en eindigden beiden een keer als 2e op de 1000m achter Kyou-Hyuk Lee. Om nog maar eens aan te geven hoe sterk de 1000m top van Nederland in die jaren was, want beide mannen hadden zich niet in de Olympische ploeg kunnen rijden.

De deelnemers aan het WK-sprint hadden dat jaar geen geluk op de Spelen van Vancouver.
Van de top 6 (Lee, Lee, Nagashima, R. Mulder, Lobkov en Poutala), haalde alleen de Japanner een medaille, hij werd 2e op de 500m achter Mo, die de grote man was op de sprintafstanden op de OS, want hij pakte ook zilver op de 1000m. Ook voor dit seizoen lijkt hij dezelfde tactiek te kiezen en het WK-sprint te mijden.

2006
Het WK sprint vindt plaats op 21 en 22 januari in schaatstempel Thialf in Heerenveen.
Nog 22 dagen tot aan de 500m in Turijn en 27 dagen tot aan de 1000m. Tijd genoeg en geen tijdsverschil met Turijn en blijft het mooi voor de schaatsers om in Thialf te rijden. Geen belangrijke afzeggers derhalve, 2-voudig titelverdediger Erben Wennemars was wel afwezig, omdat hij zich niet wist te plaatsen.

Het wordt een hele mooie wedstrijd, want er zijn van tevoren veel kanshebbers aan te wijzen. Nederland is sterk vertegenwoordigd met Bos, van Velde, Nijenhuis en Stefan Groothuis, die enkele weken eerder zijn eerste nationale titel sprint heeft veroverd in Assen. De Canadezen zijn er met onder andere Wotherspoon en Mike Ireland, de Amerikanen zijn er met Olympisch kampioen 500m Casey Fitrandolph, Joey Cheek, Kip Carpenter én Shani Davis (in die jaren nog geen kanshebber) en uit Azië natuurlijk Kyou Hyuk Lee en de 500m kanonnen Shimizu, zijn opvolger Kato en de Chinees Fengton Yu.

Uieindelijk blijken 3 mannen te sterk voor alle anderen. Zij bezetten op dag 1 op beide afstanden het podium. Joey Cheek, ideale schoonzoon uit de USA, de verrassend sterke Rus Dorofejev en onze eigen Jan Bos, die weer even gemakkelijk en mooi schaatst als in zijn beste dagen. De heren staan op een zakdoek van elkaar op weg naar een spannende 2e dag. Joey Cheek wint de tweede 500m in een ijzersterke 35.09, de snelste tijd van het weekend en stelt hiermee de wereldtitel zo goed als veilig. Jan Bos valt tegen met plek 10, maar houdt nog hoop op zilver, want Dorofejev haalt ook het podium niet en wordt 5e op deze afstand.
De hoop is echter vervlogen als de Noor Even Wetten bij het inrijden tegen de schaats van Jan Bos rijdt met een knik in de rechterbuis als gevolg. Normaal gesproken einde toernooi, maar Jan heeft het geluk dat de materiaalexpert nog in Thialf is om de schade te repareren. Met het materiaal komt het goed, maar de concentratie en focus zijn door de schrik toch wat minder bij Jan, die de 1000m op dag 1 had gewonnen. Jan maakt er nog het beste van en rijd van de top3 in het algemeen klassement de beste tijd, maar geen tweede afstandoverwinning en geen kans op Dorofejev nog te passeren voor zilver. Kyou Hyuk Lee laat zien dat hij eraan komt en wordt 4e

Op de OS in Turijn is Joey Cheek de grote man, hij wint goud op de 500m en zilver op de 1000m. Dorofejev wint net als in Heerenveen zilver op de 500m. Jan Bos haalt na 2 zilveren plakken op de vorige Olympische Spelen deze keer geen medaille op de 1000m. Hij wordt 5e en de eerste in de uitslag die in de buitenbocht moest starten op slechts 1/10 van het brons van Erben Wennemars.

Patrick een schaatsliefhebber

14 januari 2014 - Nog 25 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

Het WK sprint in Olympische Jaren (De mannen-deel 2 van 2)

2002

Het WK sprint vindt plaats op 19 en 20 januari in het Vinkingsskipet in Hamar. Nog 23 dagen tot aan de 500m in Salt Lake City en 27 dagen tot aan de 1000m. Tijd genoeg, maar voor de Noord-Amerikanen wel lastig om heen en weer te reizen, maar dat heeft ze er niet van weerhouden op volle sterkte aan te trede én te domineren. Wotherspoon haalde onbedreigd met 3 afstandszeges zijn 3e wereldtittel, die hij na winst in 1999 en 2000 een jaar kwijt was geraakt aan landgenoot Mike Ireland. De titelverdediger werd nu derde. Tussen hen in eindigde de Amerikaan Casey Fitzrandolph, die al met twee mooie tweede plaatsen op de 500 meters liet zijn constant te kunnen zijn en dus kandidaat was voor de Olympische titel op de 500m.
De Amerikanen Joey Cheek en Kip Carpenter werden gebroederlijk 7e in het klassement.
Shimizu was al over zijn top heen, zeker wat betreft de sprintvierkamp en werd 9e. Beste Aziaat was Kyou Hyuk Lee als 6e, alsof die man ieder kampioenschap heeft gereden.

Van de Nederlanders reden er twee naar behoren, Gerard van Velde haalde één van zijn vele 4e plaatsen. Erben Wennemars werd na zijn bronzen debuut in 1998 voor de vierde keer achter elkaar 5e. De andere Nederlanders presteerden niet goed, Jan Bos begon knap met een 3e plaats op de 500m, maar vervolgde dat met een 14e plek op de 1000m, na een val op de 2e 500m was zijn toernooi voorbij. Ids Postma deed het niet goed op zijn eerste en enige WK Sprint, zelfs op de 1000m zat er niet meer in dan een 12e plek als beste uitslag. Met een 18e plaats in het eindklassement kon hij ternauwernood de 4e startplaats voor Nederland vasthouden.

Op de Spelen viel (zelfs letterlijk) Wotherspoon tegen, na een struikelpartij op de eerste 500m, liet hij met de beste tijd in de tweede omloop zien dat er maar één man Olympisch kampioen had moeten worden op de 500m. Nu ging de titel naar de nummer 2 van het WK, Fitzrandolph, die in de eerste omloop zijn slag had geslagen en in de 2e omloop 3/100 overhield op keizer Shimizu. Kip Carpenter werd 3e en Gerard van Velde weer 4e.
De wraak van Gerard was zoet, via het snelste rondje ooit, reed hij een onwaarschijnlijke 1.07.18, Jan Bos deed nog een dappere poging om de tijd te verbeteren en eindigde ook nog onder het oude WR op 35/100 van Gerard. Na eerder Carpenter op de 500 meter, pikte op deze afstand Joey Cheek een bronzen medaille mee.

1998
Het WK sprint vindt plaats op 24 en 25 januari in in Berlijn. Slechts 15 dagen tot aan de 500m in Nagano en 21 dagen tot aan de 1000m. Redelijk kort op de OS derhalve en voor de Aziaten heen en weer, maar ze waren aanwezig. Inclusief een toen pas 19 jarige Kyou Hyuk Lee. De enige opvallende afwezige was Casey Fitzrandolph.

Mede door de klapschaats was er een nieuwe generatie sprinters opgestaan, die de macht ging overnemen en bij die nieuwe generatie ook Nederlanders Jan en Erben, grootgebracht door Leen Pfrommer en het kampioenengevoel aangeleerd door Peter Mueller. Nederland ging eindelijk weer meedoen in de sprintwereld. De aanvoerder van de nieuwe generatie was Jeremy Wotherspoon, een pas 21 jarige stylist, die zich met schitterende tijden in het voorseizoen tot favoriet had gebombardeerd. Je kon echter aanvoelen dat Jeremy het moeilijker zou hebben op laaglandbanen en dat Jan Bos wel heel goed in vorm was gekomen.

Jan won beide afstanden op de eerste dag en lag comfortabel in positie om de eerste Nederlandse wereldkampioen sprint te worden. Wotherspoon kwam echter sterk terug en met een mooie 35.99 verkleinde hij zijn achterstand tot 2/10 op de laatste 1000m.
Op de laatste afstand reed Jan Bos vervolgens in een rit tegen Wennemars zijn beste afstand van het toernooi en won de 1000m in een schitterende 1.11.10, in zijn kielzog reed Wennemars de beste van de oude generatie Shimizu voorbij en pakte het brons in het eindklassement achter Bos en Wotherspoon. De leeftijden op het podium 22,21 en 22.
Tweevoudig kampioen Klevtsjenja werd 19e om de machtsovername te illustreren. Er was een nieuwe schaats en een nieuwe generatie en een nieuwe kampioen Jan Bos. Het moest allemaal wennen.

Op de OS greep Bos naast het goud op de 1000m, op een afstand waarop hij niet mocht verliezen, bleek allrounder Ids Postma na een zilveren teleurstelling op de 1500m net iets sterker. Voor de 22e jarige Bos leek er nog tijd genoeg, maar acheraf was dit zijn beste kans op goud op de OS. Op de 500m verknalde Bos zijn eerste 500m en was het gedaan. De 500m was een nog groter drama voor de andere jonge held uit Nederland, na een mooie 5e plaats en dus nog uitzicht op brons, werd hij in de tweede omloop in de laatste bocht geschept door brokkenpiloot Njos en was het seizoen voor Erben over.
Wotherspoon presteerde goed op de 500m met zilver , want de keizer Shimizu was in die jaren echt te sterk voor iedereen. Op de 1000m had hij zijn eerste Olympische teleurstelling, een voorbode voor de vele die nog zouden volgen.

Op basis van deze gegevens kun je moeilijk conclusies trekken over of het wel of niet goed is om een WK Sprint te rijden. Sommigen die goed reden presteerden op het WK Sprint presteerden ook goed op de Spelen en sommigen die goed presteerden reden vervolgens slecht op de Olympische Spelen.

Je kunt wel concluderen dat er voor 2010 nauwelijks afzeggingen waren voor het WK-sprint. Als er dit jaar weer veel afzeggingen zijn en vooral als Mo daar weer bij zit en vervolgens de man is op de sprintafstanden in Sochi begint er zich toch een trend te ontwikkelen. Wij zullen zien.

Patrick een schaatsliefhebbers

Hoho, Pulli doet mee!

Toch wel een behoorlijk gedevalueerd toernooi als je het zo bekijkt. Als zelfs de regionale toppers als SH Lee, B. Wang en Mo er geen zin in hebben, dan moet je je als ISU toch afvragen wat er mis is.

Is er een deelnemerslijst voor het WK?
Edit: Gevonden > http://t.co/inOJ9k1vhr

Bedankt altijd prettig zo'n lijst!

Bij de dames geen Lee, Bowe en ook al geen Fatkulina, met deze startlijst moet Heather Richardson wel de tweede vrouw worden die de WK titel kan verdedigen in deze eeuw. Monique Garbrecht was de eerste en enige tot nu toe met een succesvolle titelverdediging in 2000 en 2001. Mocht het bij haar misgaan geef ik Margot Boer een hele goede kans.

Patrick een schaatsliefhebber