In de A groep 1000m heren was de snelste nummer 19 op 1.03 sec van de winnaar in de World Cup op 7 december 2013 in Berlijn
Zonder Bergsma rijdt niemand gaten dicht en dus krijg je aanvallers. Giovannini wint zoals hij wel eens vaker deed, Chshigolev haalt zijn eerste wereldbekermedaille ooit en Michael haalt met zilver pas zijn eerste wereldbekermedaille op de mass start. Bij Chung en Lee vraag je je toch werkelijk af waar ze nog voor trainen pelotonvulling zijn? Hollaar plaatst zich niet. En Hoolwerf buiten de top-10, niet goed.
wat is het probleem precies? gewoon tactische keuzes die goed danwel verkeerd uitpakken. Ik vind het ook net niks allemaal, maar er is in mijn ogen niks specifieks “clownesk” aan de wedstrijd vandaag. Gewoon keuzes van enkele toppers om mensen niet terug te halen. Tja…
Bij chung en lee heb ik vooral het idee dat die echt per se niet voor de ander gaten willen dichtrijden. Echt voor zichzelf dus qua ‘liever beide kansloos dan ik het werk doen en hij met de medaille er vandoor’
Na een mooie 1000 van de vrouwen, een mooie 1000 van de heren (verrassing Otterspeer! Leuk!), een mooie dames massastart (met goed op elkaar ingespeelde Nederlandse dames) was de massastart van de heren een beetje een deceptie om te zien.
Daar hebben we in Nederland gelukkig dan nog geen last van, dat zou het al helemaal een teringzooi maken, voor zover het dat niet al is.
Het niet terug willen halen kan denk ik voor een behoorlijk deel opgelost worden als beide rijders van een land een medaille krijgen (mits ze allebei in de finale staan).
Ik zou Swings ook wel eens bij Bert willen zien met een interview over de massastart en zijn frustraties bij dit soort koersen.
Niemand werkt samen. Er is bij de meesten geen andere tactiek dan wachten op de eindsprint. Er wordt niet gereageerd op acties van anderen. Zelfs de aanvallers die eigenlijk geprezen mogen worden omdat ze de wedstrijd maken rijden als een kip zonder kop. Je ziet allemaal eenlingen over de baan gaan die eigenlijk niet weten waar ze precies mee bezig zijn. En er rijden nu schaatsers op het podium die daar niet thuishoren. Dat is alleen mogelijk door lafheid, onkunde en gebrek aan professionaliteit van andere schaatsers op dit onderdeel die in principe beter zijn.
Blondin finishte voor Groenewoud, maar Groenewoud kreeg het brons. Blondin heeft op de ISU-site de curieuze bewoording “DNF” achter haar naam. Zij finishte echt wel hoor. Wat is daar aan de hand? DQ?
D e Denen werken altijd prima samen. Om weg te blijven. Als je dan (bijna) op het podium komt omdat het lukt hoor je er gewoon.
Jordan Stolz heeft dit weekend de 3e snelste 500/1000/5000 combinatie ooit gereden. Alleen Shani Davis is twee keer sneller geweest.
bijna al deze zaken zijn simpelweg inherent aan het onderdeel. De schaatsers die wij als sterkste zien kunnen nou eenmaal niet alles terughalen, zeker niet als het eenlingen zijn, dus dan moet je kiezen wanneer je dat wel doet. Zijn er teveel aanvallen, ja dan blijft er soms iemand weg. Dat er nu schaatsers ok het podium rijden die daar niet thuis horen ben ik het pertinent mee oneens. Wie ‘horen’ er thuis? Degenen met meeste inhoud? De beste sprint? Of degenen die nou net op het juiste moment voor een aanval kiest? Mannen als swings en de Koreanen zijn de beste sprinters, zeker, maar het onderdeel is nou eenmaal niet per definitie een sprint aan het eind. Er zijn schaatsers die altijd voor een aanval kiezen. Soms lukt het, meestal niet; is het dan onverdiend als het een keer wel lukt, simpelweg omdat er een paar anderen zijn die wij intrinsiek beter vinden? en je laatste zin, tja. Het is vrij arrogant van ons (mijzelf incluis) allemaal om vanaf de zijlijn te roepen hoe wij het veel beter weten dan al die professionele coaches en schaatsers bij elkaar… het onvoorspelbare van de MS en het af en toe winnen door een verrassing door niet reageren van favorieten, is imo inherent aan de manier waarop de MS momenteel is opgezet. Het is 1 van de redenen dat ik het na al die jaren nog steeds niks vind, want een leuke MS gebeurt eigenlijk puur bij toeval af en toe. het enige wat ik wel met je eens ben, is dat ik niet snap waarom er geen enkele tandems wordt gevormd. Je zou zeggen dat de mannen (toch zeker 5) die allen gebaar zijn bij een eindsprint, samenwerkingen zouden afspreken in geval van aanvallen. Maar ja…
Wie bepaalt wie er op het podium thuishoren? Aanvallen loont, dat had iedereen voor de start met dit veld kunnen bedenken. De enige duo's waren de altijd apathische Koreanen de de Denen die zeker niet op een sprint gaan aansturen. Als eenling moet je heel snel op aanvallen reageren, want gaten van 100 meter dichtrijden kan gewoon niet zonder dat je je eigen kansen om zeep helpt. En een echt goede georganiseerde samenwerking met eenlingen uit verschillende landen krijg je niet zo snel geregeld. Dus de kans was nihil dat het een sprint zou worden. De uiteindelijke mensen op het podium hebben daar het beste op ingespeeld, dus horen ze ook op het podium thuis. Dit is nu eenmaal een onderdeel waarbij het niet alleen om schaatskwaliteiten gaat, maar ook om inzicht en tactiek. Inspelen op de kansen die er ontstaan. Voor Swing is het wel zuur allemaal. Die wordt constant geschaduwd door de laffe Koreanen. Aanvallen wordt voor hem heel moeilijk. Maar iemand als Hoolwerf had ook gewoon aanvallender moeten rijden.
Weet je toch pas als je Ritsma gehoord hebt, misschien vond hij het allemaal prima en kon ie zo eens een andere combinatie uittesten. Of zit er inderdaad zo'n verhaal achter. Wij kunnen niet inschatten of het haar keuze is of die van Ritsma, haar erop afrekenen vind ik veel te voorbarig.