Wereldbeker 2024-2025

De 1000m bij zowel de dames als de heren is voorbij en daar kunnen we de klassementen opmaken. Welke veranderingen gaan we daar zien?

Dames:

Tsjechië +1
Italië +1
Denemarken +1

China -1
Groot-Brittanië -1
Korea -1
Noorwegen -1

Mooi dat Aiello, de winnares van de B-groep vandaag, een Italiaanse plek heeft bemachtigd. De Italianen stonden slechts op 1, wat natuurlijk veel te weinig is. Voor Smeding en Noorwegen is het niet zo’n probleem. Noorwegen verliest eigenlijk de plek van Ripsrud, maar heeft er door het optreden van Samsonsen nog twee over.
 
Laatst bewerkt:
Bij de heren ziet het er op de 1000m zo uit:

Hongarije +1
Oostenrijk +1
Korea +1

Groot-Britannië -1
Chinees Taipei -1

Mooi voor Hongarije, Oostenrijk en Korea. Deze landen kunnen de extra plekken zeker gebruiken. De landen die achteruitgaan zullen er niet om malen: zowel Kersten als Wei-Lin Tai mogen gewoon nog starten op het standaard startbewijs.
 
De 3000m bij de dames zit erop en daar zien we de volgende wijzigingen:

Oostenrijk +1
Frankrijk +1
Kazachstan +1

Korea -2
Noorwegen -1
Zwitserland -1

Rosner heeft in slechts 2 wereldbekers een extra startplek verdiend en daar zal de 22-jarige Anna Molnar erg blij mee zijn. Ook Nizan zal de verrichtingen van Braun nauwlettend hebben gevolgd. Voor de Koreanen zijn de druiven zuur, die houden slechts één plekje over..
 
Ook de 5000m zit erop en daar zien we de volgende wijzigingen:

Polen +2
België +1
Tsjechië +1
Zwitserland +1

Frankrijk -1
Canada -1
Korea -1
Nieuw-Zeeland -1
Verenigde Staten -1

Semirunniy en Palka zorgen voor 3 Poolse startplekken, terwijl ook België en Zwitserland via Suttels en Metraux naar 3 gaan.

Ontzettend balen voor de Fransen: zij worden 41e en 42e. Konden naar 4, gaan naar 2. De Franse nummer 6 heeft dit seizoen notabene 6.34 staan. Deschamps met een DQ in China én ziekte in Calgary blijkt fataal. Balen..
 
Ook de 500m dames zit er op:
Denemarken +1
Duitsland +1
Italië +1
Chinees Taipei +1

Groot-Brittannië -1
Kazachstan -1
Korea -1
Noorwegen -1

Voor Duitsland en Italië een mooie opsteker, voor Korea en Kazachstan toch echt wel zonde. Maar de Koreaanse en Kazachse nummers 3 in de Wereldbeker (Chea-Eun Park en Darja Vazhenina) kwamen wel echt te kort. Beiden reden vanochtend 39,4 en dat is natuurlijk niet genoeg.
 
En ook het laatste wereldbekerklassement staat in de onderste regionen dusdanig vast dat we ook daar de balans kunnen opmaken. Er is echter onwijs weinig gebeurd en veranderd:

China +1

De Chinezen hebben 5 man in de top 40 en dat betekent dat ze voor volgend seizoen de maximale score hebben bereikt op de 500m.
 
Overall betekent dat de volgende wijzigingen. Nogmaals: in deze situatie ga ik er 'gewoon' vanuit dat de regels hetzelfde blijven als de afgelopen jaren.

Tsjechië +4
Oostenrijk +3
Denemarken +3
Hongarije +2
België +2
Duitsland +2
Italië +2
Polen +1

Korea –5
Groot-Brittanië -4
Canada –3
Noorwegen -3
Kazachstan -2
Nieuw-Zeeland -1
Verenigde Staten –1

Bij de landen waar het goed gaat, zie je veel effect van individuele schaatser: Zdrahalova, Jilek, Thorup-Prosvirnovam en Min-Seok Kim zorgen voor die landen voor extra startplekken. Ook de jonge Aiello is verantwoordelijk voor twee extra startbewijzen door keurige 500m's en 1000m's te rijden. Verder is het denk ik voor de Polen, Belgen, Duitsers én Oostenrijkers een mooie winst. Dat zijn allemaal landen waar genoeg potentie zit en waar een mooie weg omhoog is gevonden. Zelfs de Oostenrijkers kunnen met Odor/Farthofer/Gschwentner & Herzog/Rosner/Molnar prima gebruik maken van deze extra startbewijzen.

Bij de verliezers is de schade voor Nieuw-Zeeland en vooral Groot-Brittannië geen ramp. Deze landen hebben namelijk geen breedte: Peter Michael en Cornelius Kersten eindigden bijvoorbeeld niet bij de eerste 40, maar zullen natuurlijk nog wel gewoon in actie komen. Bij de Noren mis je breedte (ook na het stoppen van Ripsrud), maar de situatie in Canada en Korea is vrij zorgelijk. Canada ging vorig jaar ook ook al –4. Daar komt bij: Bloemen (38), Blondin (34), Maltais (34) en Dubreuil (32) zijn ook al op dusdanige leeftijd dat het na de Spelen wel eens erg karig kan gaan worden..

Wat verder opvalt is dat de Europese landen behoorlijk aan het winnen zijn dit seizoen. Mooi voor de EK's, waar we mooie en hopelijk volle startvelden tegemoet kunnen gaan zien.
 
Zoals elk jaar de landenrangschikking volgens de oude puntentelling en alleen over de (2x) 4 klassieke afstanden. De score is het gemiddelde puntenaantal per wereldbekerwedstrijd. Waarbij eerst gemiddeld per afstand (de 500 meter wordt immers 11x gereden en de 1500 meter maar 6x) en daarna over de afstanden heen. Tussen haakjes stand en positie van vorig jaar.

1 (1) NED 187,84 (172,89)
2 (2) JPN 95,27 (126,46)
3 (3) USA 89,94 (94,16)
4 (4) CAN 59,14 (68,34)
5 (5) CHN 56,19 (65,25)
6 (6) NOR 53,63 (64,61)
7 (9) POL 45,44 (26,86)
8 (7) ITA 42,02 (35,39)
9 (10) GER 29,93 (16,28)
10 (13) CZE 21,42 (8,06)
11 (8) KOR 21,07 (31,08)
12 (11) BEL 15,37 (12,59)
13 (12) KAZ 13,48 (12,13)
14 (14) EST 7,85 (5,87)
15 (--) HUN 7,50 (--)
16 (18) FRA 4,83 (2,15)
17 (15) AUT 3,96 (5,02)
18 (22) DEN 1,84 (0,02)
19 (16) SUI 1,52 (3,99)
20 (19) ESP 1,28 (2,01)
21 (21) TPE 1,20 (0,17)
22 (17) GBR 0,04 (3,83)
-- (20) NZL -- (0,94)

Nederland heeft de voorsprong duidelijk vergroot. Zelf meer punten en grootste belager Japan ver weg gezakt. De top-6 blijft hetzelfde qua rangschikking. Maar wel dalende punten voor alle achtervolgers. Grote winnaars dit jaar Polen, Duitsland en Tsjechië.
 
Tjonge, die Koreanen ... -5? Zonde van die startplek op de 500 meter bij de dames. Ik zit toch echt te wachten op het WB debuut van de talentrijke kleine bliksemschicht Hui-Dan Jung... Met twee keer 5 punten in Milwaukee had Chae-Eun Park de top 40 net gered. Maar ja, die Asian Games. Ook niet handig om Eun-Seo Kim (21 punten) na Beijing niet meer te laten rijden. Die zat bij de National Speed Skating Championships en Asian Games respectievelijk 0.02 achter en 0.02 voor Chae-Eun Park en had in dit spel van honderdsten wellicht dus ook nog wat waardevolle punten kunnen rapen. Maar ja, Koreanen zijn en blijven soms ondoorgrondelijk.

Wel grappig (of confronterend) dat Min-Seok Kim in zijn eentje een derde van het totaal aantal oude punten scoort dat de complete ploeg van Zuid-Korea bij elkaar schaatst. Daarmee is hij nog lang geen Viktor An, maar wel een kleine langebaan variant.
 
Eindklassement medaillespiegel world cup 2024-2025:
1. Nederland 27-26-22
2. Verenigde Staten 25-9-10
3. Japan 10-9-5
4. Noorwegen 7-7-6
5. Italië 5-8-5
6. Canada 2-8-6
7. Polen 2-4-9
8. Zuid-Korea 2-3-2
9. Kazachstan 2-0-2
10. Frankrijk 2-0-1
11. Zwitserland 1-0-0
12. China 0-5-12
13. België 0-3-1
14. Tsjechië 0-1-2
15. Duitsland 0-1-1
16. Spanje 0-1-0

Hieronder het klassement van vorig seizoen:
Medaillespiegel 2023-2024
1. Nederland 22-19-20
2. Verenigde Staten 20-10-14
3. Japan 19-10-9
4. Noorwegen 6-4-5
5. Canada 5-11-7
6. Zuid-Korea 4-5-4
7. Italië 3-7-4
7. Zuid-Korea 4-5-4
8. China 2-9-9
9 België 1-4-3
10. Polen 1-1-5
11. Tsjechië 1-1-0
12. Zwitserland 0-2-2
13. Duitsland 0-1-1
14. Kazachstan 0-0-1

Opvallende conclusies:
- Door een enorme medailleoogst in eigen huis heeft Nederland toch nog de eerste plek weten te pakken. Al kan het ook komen doordat gouddelver Jordan Stolz hier in Heerenveen mee stopte;
- Alle landen die vorig seizoen minimaal een medaille wonnen doen dat nu weer. Wel pakken nu ook Spanje en Frankrijk medailles;
- Oostenrijk (Vanessa Herzog), Hongarije (Min-seok Kim) en Estland (Marten Liiv) zijn eigenlijk de enige landen die je er misschien tussen verwacht, maar nu mist;
- China wint weer best veel medailles, maar ontbreekt het aan winnaars;
- Iedereen is enthousiast over de Duitsers, maar het levert niet meer eremetaal op dan vorig seizoen;
- Canada en Zuid-Korea hebben de neerwaartse spiraal te pakken. Het vorige seizoen was al minder dan het daaraan voorafgaande.
 
- Canada en Zuid-Korea hebben de neerwaartse spiraal te pakken. Het vorige seizoen was al minder dan het daaraan voorafgaande.
Grappige en nóg zorgelijkere conclusie dan degene die ik ook al noemde bij het aantal startbewijzen.

Het betekent dat ze dus op álle vlakken worden voorbijgereden. Niet alleen de subtoppers (plek 20-40) worden minder, ook de toppers worden minder en pakken dus ook minder medailles..
 
Toch heeft Canada meer top 10 plekken in de wereldbeker op klassieke afstanden dan vorig seizoen:

1741081782757.png

Zowel Korea als Canada hadden hun beste jaar in 2007-2008 met respectievelijk 15.9% en 8.8% van de top 10 plekken, en nu zijn ze allebei al een tijdje redelijk constant. Bij beiden leidt dit tot de conclusie dat de toppers goed blijven presteren, maar dat de subtoppers, die de extra plekken veilig stellen, minder goed zijn.

Ook een leuk feitje: 2007-2008 had het meeste beschikbare top-10 plekken met 750, ruim meer dan de enige andere boven de 700: 2008-2009 met precies 700. Van 2004 t/m 2016 waren er altijd minimaal 600 top-10 plekken beschikbaar, en daarna altijd eronder. Van 2020 t/m 2023 was het helemaal weinig met 480-200-500-480. In 2020 was er vaak maar één 500m en werden de 1000 en 1500 een keer overgeslagen (waarom?), 2021 was het coronajaar, 2022 had maar vijf wereldbekers, en in 2023 was er altijd maar één 500m. Vorig seizoen en dit seizoen is het dankzij de dubbele 500 meter weer beter met 580 top-10 plaatsen.
 
Laatst bewerkt:
Canada en zeker Zuid-Korea zijn landen die het historisch gezien vaak van de sprint moeten hebben. Laat de ISU het voor hen juist makkelijker gemaakt hebben door de afgelopen drie seizoenen een ijzersterke Russische generatie topsprinters uit te sluiten.

Laten we tegelijkertijd ook realistisch blijven. Het kan natuurlijk nooit zo zijn dat het in alle landen steeds beter gaat, want het aantal medailles, startplekken of top 10 klasseringen, hoort in totaal niet toe te nemen. Er zullen altijd landen zijn die een groter of kleiner deel van de koek pakken.
 
Canada en zeker Zuid-Korea zijn landen die het historisch gezien vaak van de sprint moeten hebben. Laat de ISU het voor hen juist makkelijker gemaakt hebben door de afgelopen drie seizoenen een ijzersterke Russische generatie topsprinters uit te sluiten.
Je zegt dat wel, maar juist in de seizoenen met maar één 500 meter per wereldbeker (2020 en 2023) heeft Canada het hoogste recente top-10 percentage. Voor Korea klopt het wel, maar voor Canada niet denk ik. In het meest succesvolle jaar 2007-2008 zijn het Groves, Wotherspoon, Rempel, Morrison, Klassen, en Nesbitt die de meeste top-10 plekken hebben gehaald. Wotherspoon is een echte sprinter en Rempel ook voornamelijk, maar de rest is middenafstand of langer.
 
Laatst bewerkt:
Eindklassement medaillespiegel world cup 2024-2025:
1. Nederland 27-26-22
2. Verenigde Staten 25-9-10
3. Japan 10-9-5
4. Noorwegen 7-7-6
5. Italië 5-8-5
6. Canada 2-8-6
7. Polen 2-4-9
8. Zuid-Korea 2-3-2
9. Kazachstan 2-0-2
10. Frankrijk 2-0-1
11. Zwitserland 1-0-0
12. China 0-5-12
13. België 0-3-1
14. Tsjechië 0-1-2
15. Duitsland 0-1-1
16. Spanje 0-1-0

Hieronder het klassement van vorig seizoen:
Medaillespiegel 2023-2024
1. Nederland 22-19-20
2. Verenigde Staten 20-10-14
3. Japan 19-10-9
4. Noorwegen 6-4-5
5. Canada 5-11-7
6. Zuid-Korea 4-5-4
7. Italië 3-7-4
7. Zuid-Korea 4-5-4
8. China 2-9-9
9 België 1-4-3
10. Polen 1-1-5
11. Tsjechië 1-1-0
12. Zwitserland 0-2-2
13. Duitsland 0-1-1
14. Kazachstan 0-0-1

Opvallende conclusies:
- Door een enorme medailleoogst in eigen huis heeft Nederland toch nog de eerste plek weten te pakken. Al kan het ook komen doordat gouddelver Jordan Stolz hier in Heerenveen mee stopte;
- Alle landen die vorig seizoen minimaal een medaille wonnen doen dat nu weer. Wel pakken nu ook Spanje en Frankrijk medailles;
- Oostenrijk (Vanessa Herzog), Hongarije (Min-seok Kim) en Estland (Marten Liiv) zijn eigenlijk de enige landen die je er misschien tussen verwacht, maar nu mist;
- China wint weer best veel medailles, maar ontbreekt het aan winnaars;
- Iedereen is enthousiast over de Duitsers, maar het levert niet meer eremetaal op dan vorig seizoen;
- Canada en Zuid-Korea hebben de neerwaartse spiraal te pakken. Het vorige seizoen was al minder dan het daaraan voorafgaande.
19 Japanese victories last season compared to 10 this season. Number three in the table both seasons.
 
Overall betekent dat de volgende wijzigingen. Nogmaals: in deze situatie ga ik er 'gewoon' vanuit dat de regels hetzelfde blijven als de afgelopen jaren.

Tsjechië +4
Oostenrijk +3
Denemarken +3
Hongarije +2
België +2
Duitsland +2
Italië +2
Polen +1

Korea –5
Groot-Brittanië -4
Canada –3
Noorwegen -3
Kazachstan -2
Nieuw-Zeeland -1
Verenigde Staten –1

Bij de landen waar het goed gaat, zie je veel effect van individuele schaatser: Zdrahalova, Jilek, Thorup-Prosvirnovam en Min-Seok Kim zorgen voor die landen voor extra startplekken. Ook de jonge Aiello is verantwoordelijk voor twee extra startbewijzen door keurige 500m's en 1000m's te rijden. Verder is het denk ik voor de Polen, Belgen, Duitsers én Oostenrijkers een mooie winst. Dat zijn allemaal landen waar genoeg potentie zit en waar een mooie weg omhoog is gevonden. Zelfs de Oostenrijkers kunnen met Odor/Farthofer/Gschwentner & Herzog/Rosner/Molnar prima gebruik maken van deze extra startbewijzen.

Bij de verliezers is de schade voor Nieuw-Zeeland en vooral Groot-Brittannië geen ramp. Deze landen hebben namelijk geen breedte: Peter Michael en Cornelius Kersten eindigden bijvoorbeeld niet bij de eerste 40, maar zullen natuurlijk nog wel gewoon in actie komen. Bij de Noren mis je breedte (ook na het stoppen van Ripsrud), maar de situatie in Canada en Korea is vrij zorgelijk. Canada ging vorig jaar ook ook al –4. Daar komt bij: Bloemen (38), Blondin (34), Maltais (34) en Dubreuil (32) zijn ook al op dusdanige leeftijd dat het na de Spelen wel eens erg karig kan gaan worden..

Wat verder opvalt is dat de Europese landen behoorlijk aan het winnen zijn dit seizoen. Mooi voor de EK's, waar we mooie en hopelijk volle startvelden tegemoet kunnen gaan zien.
Think its -4 for Norway (500+1000-long distance women. 1000m men.)
 
AfstandWinnaar WB-klassementWinnaar WK afstanden
500m vrouwen🇺🇸 Erin Jackson🇳🇱 Femke Kok
500m mannen🇺🇸 Jordan Stolz🇳🇱 Jenning de Boo
1000m vrouwen🇯🇵 Miho Takagi🇯🇵 Miho Takagi
1000m mannen🇺🇸 Jordan Stolz🇳🇱 Joep Wennemars
1500m vrouwen🇯🇵 Miho Takagi🇳🇱 Joy Beune
1500m mannen🇺🇸 Jordan Stolz🇳🇴 Peder Kongshaug
lange afstanden vrouwen🇳🇴 Ragne Wiklund🇳🇱 Joy Beune
🇮🇹 Francesca Lollobrigida
lange afstanden mannen🇳🇴 Sander Eitrem🇳🇴 Sander Eitrem
🇮🇹 Davide Ghiotto
MS vrouwen🇳🇱 Marijke Groenewoud🇳🇱 Marijke Groenewoud
MS mannen🇮🇹 Andrea Giovannini🇮🇹 Andrea Giovannini
TP vrouwen🇳🇱 Nederland🇳🇱 Nederland
TP mannen🇺🇸 Verenigde Staten🇺🇸 Verenigde Staten
TS vrouwen🇵🇱 Polen🇳🇱 Nederland
TS mannen🇺🇸 Verenigde Staten🇨🇳 China
mixed relay🇨🇦 Canada-

Het verschil tussen de wereldbeker en het WK. Nederland haalt de helft van al het goud op het WK, maar wint maar twee wereldbekerklassementen. De winnaars van de teampursuit en de massastart winnen ook het WK dit jaar. Op de klassieke afstanden zijn Takagi (1000m) en Eitrem (5000m) de enige schaatsers die het WB-klassement én het WK op een afstand winnen.

Voor de Amerikanen was het WK met maar één titel niet buitengewoon succesvol, maar de VS won wel maar liefst zes overall wereldbekers. Noorwegen en Japan staan gelijk met Nederland en winnen er twee.

Ik ben wel benieuwd wat het belang van de WB-klassementen in andere landen is. In Nederland is de verhouding duidelijk: het WK is belangrijker dan de WB. Maar ik kan me voorstellen dat eindwinst in de WB in andere landen belangrijker kan zijn. Enerzijds vanwege de financiële prikkel, anderzijds vanwege een vergelijking met de de prestige die het in andere wintersporten heeft zoals skiën.
 
Bijzonder feitje: Nederland won nog nooit het wereldbekerklassement 1000 meter vrouwen. En dat terwijl Nederland sinds de invoering van de wereldbeker drie Olympische zeges heeft gehad op deze afstand (Timmer 2x, Ter Mors) en acht WK-titels (Thomas, Timmer 2x, De Loor, Wüst, Ter Mors en Leerdam 2x). Plus nog enkele WK-sprint titels.
 
Bijzonder feitje: Nederland won nog nooit het wereldbekerklassement 1000 meter vrouwen. En dat terwijl Nederland sinds de invoering van de wereldbeker drie Olympische zeges heeft gehad op deze afstand (Timmer 2x, Ter Mors) en acht WK-titels (Thomas, Timmer 2x, De Loor, Wüst, Ter Mors en Leerdam 2x). Plus nog enkele WK-sprint titels.
Prioriteiten stellen en op WK/OS pieken is het Nederlandse devies - en dat betaalt zich uit.
(of wij dat nou leuk vinden of niet).
 
Back
Top