Teamonderdelen en mass start 2023-2024

De reactie van Groenewoud en Schouten viel me in positieve zin op na die race ja!

Zal ik het da maar zeggen? Tot nu toe zie ik precies nul verbetering met Ritsma ipv Coopmans

Bij de mannen: eens, Ritsma heeft niet de orde op zaken gesteld wat we zoal van we hadden verwacht. Probleem is dat het materiaal er gewoon niet is...en toch heeft iedereen een ego alsof ze de next Sven Kramer zijn. Is altijd lastig.

Bij de vrouwen: dit is de 2e keer al dat Beune gewoon domme dingen doet.. vorige keer was het niet bedenken van de enkels en nu dit. Waarom is men nou zo lief voor haar? Ze schaatst al jaren rond, kom op zeg.. doe dingen om. Moet de BC dat echt iemand extra voor gaan inzetten zodat ze het niet vergeet? Groenewoud en Schouten hadden het toch gewoon om?

Het is net als met voetbal. Een bondscoach is zo goed als zijn materiaal. Hij is immers niet de trainer van van de schaatsers. Beter maken kan hij ze niet in de paar dagen rond een worldcup dat hij ze bij zich heeft. Alleen tactisch kan hij iets doen. Bij de vrouwen is er genoeg kwaliteit om een winnend team te formeren. Bij de mannen juist niet. Zonder Roest is het vooral middelmaat wat er rond rijdt.

Coopmans was echt heel slecht. Die hield zich niet eens aan afspraken die hij zelf zwart-op-wit had gezet. Ritsma heeft in de afgelopen 2 jaar dingen bereikt die andere bondscoaches niet voor elkaar kregen.

Was het bij het WK echt Beune's fout? Als het bij de start net zo zat als bij de anderen en er toen bij haar iets los is gegaan ofzo waardoor er enkel te zien was dan vind ik dat zo ongeveer hetzelfde als de schaats van Scheperkamp bij de teamsprint. Naar, maar niet echt iemands fout.

https://en.wikipedia.org/wiki/Five_whys

Als je maar 1 keer "waarom" vraagt, dan krijgt de eerste de beste altijd de schuld, en er komt geen verbetering.

Is dit sarcasme of ben ik het gewoon hartgrondig met Ben oneens?
https://www.schaatsen.nl/nieuws/202...-vast-dat-hij-moeilijke-dingen-moet-oplossen/

het is ook wel echt weer een Ben-artikel, namelijk her en der warrig geschreven en niet gespeend van belangrijk klinkende maar uiteindelijk nietszeggende zinsnedes.

maar goed, naar de inhoud kijkend lees ik toch wat kritiek op Ritsma, maar dat hij vindt dat Ritsma aan moet blijven met de hoop dat hij leert van fouten. Het helpt ook niet echt dat Ben en Rintje nog oude vrienden zijn. Ik ben het verder met veel van de inhoud volledig oneens; je moet juist allerlei randzaken bij sporters uit handen nemen om ze optimaal te laten presteren. Dat heeft weinig tot niks te maken met ‘normaal doen’

In de topjaren van Kramer zijn we inderdaad twee keer wereldkampioen geworden zonder hem. In 2016 en 2017. Dat was beide keren met Blokhuijsen en Douwe de Vries. In 2016 zat Stroetinga erbij. In 2017 Bergsma. Blokhuijsen was een heel goede allrounder en ook heel geschikt voor de TP door zijn skeelerachtergrond. Echt een ander niveau dan alles wat we nu hebben. De Vries was individueel een degelijke schaatser (niveau Bosker, zou ik zeggen) maar was op goede dagen ijzersterk op de TP. En dan had je er nog beide keren een topper op de marathon/massastart bij. Maar ook mannen die in hun goede jaren, ook konden allrounden. Hoolwerf moet nog laten zien of hij dat niveau op de TP ook kan halen. Heeft hij wel in zich, denk ik.

Grote verschil is ook dat de concurrentie nu sterker is. Het is heel makkelijk om ons nu aan de VS te spiegelen, die dit weekend wonnen. Die zijn individueel inderdaad niet heel sterk en overtreffen dat op TP. Maar kijk naar Noorwegen of Italië. Noorwegen is individueel een stuk beter dan Nederland zonder Roest. Italië een tikje beter. En zij trainen ook veel samen. Dat lijken mij de grote concurrenten waar je mee moet vergelijken.

Ik denk dat het zonder Roest kansloos is. Maar ik zeg niet dat Roest terug moet komen. Want met Roest is het ook kansloos zolang er niet goed samen getraind wordt. Trainen is nu, met het duwen, nog belangrijker geworden.

De enige mogelijkheid om te winnen is mét Roest en mét goede training. Zolang dat niet gaat gebeuren hoef je er richting de Spelen weinig rekening mee te houden qua matrix en aanwijsplekken. En hou Roest er gewoon buiten als hij niet wil. Niet ineens op de Spelen een uitzondering maken. Dat is een verkeerd signaal. Hetzelfde geldt voor Antoinette de Jong.

Bij de vrouwen heb je wél veel individuele klasse en ook het geluk dat de concurrentie (lees vooral Japan) lijkt te verzwakken. Daar liggen alle kansen voor Schouten, Groenewoud en Beune/Dul.

Misschien wel de beste Nederlandse teampursuit bij de mannen van het moment kun je vormen uit de mannen die niet mee willen doen: Nuis, Roest en Huizinga.

Nuis heeft nooit gezegd dat hij echt niet wil toch?
Maar ik denk dat de best mogelijke opstelling nu Nuis, Hoolwerf en Bosker zou zijn?
Maar als Nuis niet wil wordt het lastig wie je er dan bij moet doen op het WK/EK. Wat wordt het dan?

Als ze bereid zijn erin te investeren wel ja...

Schaatsen.nl weet te melden dat Roest volgend jaar weer inzetbaar is op de TP. Laten we hopen dat dit goed nieuws blijkt te zijn en geen slecht nieuws...

Voor de volledigheid: https://www.schaatsen.nl/nieuws/202...n-weer-beschikbaar-voor-ploegenachtervolging/

op de site van KNSB staat het ook: https://knsb.nl/nieuws/teamnl-langebaanschaatsen-voor-ek-en-wk-afstanden-bekend/

't Is een beetje een late reactie, maar was de afgelopen dagen nog druk met het NK terugkijken en wilde niet gespoiled worden door tussendoor het forum te lezen, maar wil hier nog wel graag op reageren.

Dit zijn de resultaten van Hoolwerf dit en vorig seizoen (alleen finales):
22/23
WB1: 3e
WB2: 1e
WB3: gevallen in de laatste ronde
WB4: misgerekend met sprintpunten en finale gemist
WB5: 5e in de eindsprint, 8e in de uitslag
WB6: 1e
WK: 2e

23/(24)
WB1: 1e
WB2: 4e
WB3: gevallen in de laatste ronde, maar Bosker wint, dus dat is oké.
WB4: 3e

En dit zijn de resultaten van Stroetinga in de twee seizoenen na de spelen van 2014:
14/15
WB1: geen deelname (Jorritsma en De Vries reden in de achterhoede)
WB2: geen deelname (Jorritsma en Verweij reden in de achterhoede)
WB3: 2e
WB4: 5e in de eindsprint, 14e in de uitslag, maar Bergma wint, dus dat is oké.
WB5: gevallen tegen het eind van de race.
WK: 1e
WBF: 1e in de eindsprint, maar met 3 man vooruit slechts 10e in de uitslag. Bergsma wordt 2e, dus dat is oké

15/16
WB1: 5e, maar Bergsma wordt 2e, dus dat is oké
WB2: 1e
WB3: Als 16e over de streep, maar met sprintpunten 5e in de uitslag. Bergsma wordt 2e, dus dat is oké.
WB4: 1e
WB5 had geen mass start op het programma.
WK: 2e
WBF: 3e

Stroetinga had na 11 wedstrijden dus eveneens 6x podium en zelfs 1x meer goud dan Hoolwerf, en van de overige 5 wist hij Bergsma 4x naar het podium te helpen. Toch was dat niet voldoende voor Stroetinga om naar de spelen van 2018 te gaan.

Wat gebeurde er in de seizoenen die volgden?

16/17
Bij de KNSB Cup reden Bergsma en Stroetinga niet in de A-race van de mass start. De reden waarom is mij niet duidelijk. Wellicht was het protest omdat de winnaar van de A-race automatisch aangewezen werd voor de voorselectie van de World Cup. Hoe dan ook niet de verstandigste keuze.

WB1: geen deelname (Bergsma en Jorritsma in de achterhoede)
WB2: geen deelname (Bergsma wint, Jorritsma in de achterhoede)
WB3: 11e in de eindsprint, 10e in de uitslag. Evert Hoolwerf wordt 2e, maar dit resultaat is natuurlijk niet bevorderlijk om Stroetinga vaker te selecteren.
WB4: geen deelname (Evert Hoolwerf wordt 3e, Bergsma in de middenmoot)
WB5 had weer geen mass start op het programma

Bij de NK afstanden werd Stroetinga verslagen door Hekman. Hekman werd geselecteerd voor het WK.

WK: Geen deelname (Hekman werd 6e in de eindsprint, Bergsma in de achterhoede)
WBF: Geen deelname (Bergsma 2e, Evert Hoolwerf 6e)

Door niet te rijden/winnen bij de nationale kwalificatiewedstrijden en een slechte prestatie internationaal mag Stroetinga niet vaker dan 1x internationaal actief zijn.

17/18
Bij het NK afstanden wint Koen Verweij de mass start. Volledige uitslag heb ik niet kunnen vinden, maar Stroetinga en Bergsma reden wel allebei mee, en ik meen me te herinneren dat Stroetinga podium reed. Verweij en Bergsma werden geselecteerd voor de 1e World Cup.

WB1: Verweij meldt zich op de dag van de halve finale af voor de mass start. Daarom rijdt Stroetinga toch. Hij rijdt een slechte race en eindigt als 14e van de 16. Bergsma's aanval wordt in de laatste ronde ingelopen en hij komt als 6e over de streep, 9e in de uitslag.

WB2: geen mass staart op het programma.

WB3: Bergsma en Verweij nu wel samen. Bergsma wordt uitgeschakeld in de halve finale, Verweij wordt gediskwalificeerd omdat hij in de halve finale in de opwarmronde wegreed.

WB4: Verweij en Simon Schouten rijden. Door de slechte uitslagen tot nu toe zijn beiden gedwongen voor de tussensprints te gaan om de olympische startplekken veilig te stellen. Schouten wordt 5e, Verweij 6e.

Omdat niemand zich echt heeft laten zien tijdens de internationale wedstrijden dit jaar wordt Verweij voor het OKT aangewezen voor de Mass Start, vermoedelijk op basis van de NK afstanden. Bergsma bedankt voor de OS, dus wordt Kramer, zonder internationale ervaring naast Verweij opgesteld.

In januari is er nog een NK mass start voor de Bühne. Stroetinga wordt 2e in de eindsprint, achter Hekman, maar omdat er vier man vooruit zijn slechts 6e in de uitslag.

OS: Kramer haalt de finale maar kan daarin geen potten breken. Verweij rijdt een prima wedstrijd en pakt brons.

WBF: Simon Schouten rijdt alleen en wordt 1e.

En even kort de volgende olympische cyclus:
In 18/19 presteerd Simon Schouten het beste in de wereldbekers met een 3e en 5e plaats. Huizinga en DDV worden geselecteerd voor het WK (Bergsma was niet geïnteresseerd). Schouten wordt nog 3e in de WB Finale en stopt daarna met schaatsen.
In 19/20 wordt Bergsma in de WB een keer 1e en een keer 2e en wordt wereldkampioen, geholpen door Stroetinga die die wedstrijden 5e, 3e en val als uitslagen rijdt. In de WB finale eindigen beiden in de achterhoede.
In de bubbel van 20/21 zijn er 3 internationale mass start finales. Stroetinga wint de 1e, Bergsma de 2e en Stroetinga wordt 2e op het WK. Vanuit kamp Anema komt een roep om Stroetinga vooraf te selecteren voor de spelen, maar die krijgt geen gehoor (logisch, mijns inziens). Stroetinga stopt vervolgens met schaatsen.
In 21/22 strand Bart Hoolwerf 2x in de halve finale. Zonder helper komt Bergsma in de finales niet verder dan de middenmoot. Hoolwerf wint de 3e WB uit een ontsnapping, met steun van Jansman. Op de OS rijden Bergsma en Kramer een matig tot slechte finale. Bergsma wint nog brons bij de WB Finale.

Dit alles om aan te geven dat de goede resultaten van Hoolwerf op de Mass Start hem lang geen zekerheid geven voor de OS, en daarom is het niet meer dan logisch dat hij zich ook op de TP en 1500m richt om zich daardoor onmisbaar te maken. Het grootste probleem voor Mass Start rijders is dat er maar twee op elke internationale wedstrijd mogen starten (tegen vijf op de klassieke afstanden in de WB). Daardoor kun je makkelijk een keer buiten de boot vallen en een heel seizoen aan de kant staan, en dan is het lastig je opnieuw in de kijker te rijden.

Nou heeft Hoolwerf wel het voordeel dat het selectiebeleid van Ritsma nu heel anders lijkt dan Kuiper toen. Kuiper selecteerde (vrijwel) zonder uitzondering de winnaar van de kwalificatiewedstrijd voor de 1e WB en voor het WK. Ritsma heeft daarentegen tot nu toe altijd Hoolwerf opgesteld, ook al is hij er nationaal een paar keer eruit gesprint door Visser.