Kolderiek tafereel inderdaad. Er werd niet gedemarreerd en er werd in een normaal tempo gereden. Het gat dat in het peloton viel was ook helemaal niet zo groot. Pas in de ronde ná de loze ronde rijdt het groepje door en ontstaat een groter gat. Dat had men best door mogen laten gaan. Humor ook dat vervolgens een herstart plaatsvindt (incl. loze ronde) en er direct weer gedemarreerd werd (maar ook gelijk reactie). Konden ze wéér opnieuw beginnen.
Ik was er zelf ook bij. Lekker weer 'ns een marathon van dichtbij zien. Lekker druk ook. Het zorgde in ieder geval voor mooie, zware, wedstrijden (oké, daar was vooral de zware wind debet aan). Bij de dames een spectaculaire sloopkoers. Deel 1 was vooral Zaanlander vs. de rest. Veel kopgroepjes met hen erbij en dus werd er vaak niet doorgereden. De dames van Zaanlander mistten echter later in deel 2 van de race de beslissende slag, lieten het gat te groot worden en kregen het gat vervolgens niet meer dicht (maar hun tempowisselingen zorgden wel voor de nodige uitstappers). De kopgroep pakte daarna een rondje en zo kregen we een spannende finale met de nodige dames die zeer aan elkaar gewaagd zijn. Janneke Elzinga sprintte mee met de peloton sprint en sloeg zo met 10 rondjes te gaan een flink gat op de andere leden van de kopgroep. De beste aanvaller van de kopgroep, Femke Mossinkhof, werd geschaduwd door de betere sprinters (Bosma en Van Loon), zodat zij niet reageerde en ook expres andere dames uit de groep liet ontsnappen. Janneke Ensing en Anne Leltz sprongen daardoor ook weg en zo kregen we een thriller van jewelste. 8 rondjes lang dame-tegen-dame-tegen-dame. Zo zien we dat niet vaak, maar dat is wel marathonschaatsen op z'n puurst (naar kunstijsbegrippen dan). Elzinga wist tot het einde haar voorsprong te behouden en won haar eerste marathon. Ensing kon het gat niet meer gedicht krijgen, maar pakt in haar laatste marathonseizoen een verdiende podiumplek. Leltz werd helaas toch nog teruggehaald door de rest van het op gang getrokken groepje sprinters. Bosma won de sprint om P3.
Bij de heren dus een kolderiek begin van de wedstrijd, maar het was een valpartij van klassementsleider Sjoerd den Hertog (jep, alweer!) die de wedstrijd pas echt deed ontwaken. Jumbo ging op kop van het peloton flink rammen, terwijl A-ware al haar mannen liet afzakken om Den Hertog terug te krijgen. Dat lukte pas na een loodzware ronde of 10 - dat deed ze wel even pijn. Eigenlijk ontstond direct daarna een kopgroepje met drie man van JV (met een hele sterke Post), twee van Hoolwerf Heiwerken, twee van Bouwselect, Ivar Immerzeel, Marco van der Tuin én, jawel, Sjoerd den Hertog. Poh, wat is die man sterk deze weken (zonder die 3 valpartijen in de afgelopen 3 marathons had hij ze misschien wel alle 3 gewonnen). Ook een kopgroepje met alle belangrijke klassementsmannen (Den Hertog, Ariëns, Visser en Gelling). Alleen Harink en Janissen verloren de aansluiting. Het groepje ging uiteindelijk rond en de wedstrijd viel eigenlijk amper stil, maar een tweede rondje voorsprong werd niet meer geforceerd. Na de afsprintprocedure voor het peloton regende het kleine aanvalletjes in de finale, maar niemand kreeg echt veel ruimte zodat het een sprint werd vanuit de kopgroep. Die sprint werd gewonnen door Bart Hoolwerf tot grote vreugde van het (zijn) thuispubliek. De sprint precies goed aangegaan (Den Hertog en de broertjes Hoolwerf kwamen pas laat opzetten), want de wind stond pal tegen op het laatste rechte stuk. Hij kon zo dus nog mooi even achter de mannen uit de wind blijven. Den Hertog kwam als eerste uit de bocht het rechte eind op en hield ondanks de tegenwind zijn voorsprong lang vast, maar Bart, en ook broer Evert kwamen er nog net overheen. Het verschil tussen Bart en Evert 0,03. Het verschil tussen Bart en Sjoerd 0,08. Drie man binnen 0,08 sec. Ja, het was een spannende finish!
Nog twee cupwedstrijden te gaan. Bij de dames heeft Lisa van der Geest een redelijk comfortabele voorsprong (behoudens valpartijen of corona). Den Hertog bij de mannen ook (loopt zelfs ietsjes uit in het klassement), maar die kan zich niet veel valpartijen permitteren. Volgende week is Kardinge aan de beurt.
Ook prima wedstrijdjes om te verslaan. De herenwedstrijd was vanaf de start erg vermakelijk, maar viel nadat de kopgroep een rondje voorsprong pakte toch in een plooi tot de laatste 10 rondjes, ondanks enkele pogingen van Den Hertog om de wedstrijd hard te maken en er een tweede rondje bij te pakken. Wat dat betreft echt een anti-climax dat hij viel 2 rondjes voor het einde. Door afwezigheid van de broertjes Hoolwerf, Bart Swings en Harm Visser was hij de enige echte topsprinter, zodat hij zich ook gedeisd had kunnen houden voor de sprint. Niettemin was hij juist de meest actieve man in het peloton. Had de zege zeker verdiend. De sterke winnaar Ariëns moest het - vrijwel - in zijn eentje opnemen tegen het A-ware blok, maar werd toch wel onhandig vaak uit de wind gehouden door direct concurrerende ploegen als orQuest en Bouwselect als zij de boot misten. Hij reed een goede en attente wedstrijd, maar zo nu en dan moest ik toch wel fronzen dat bijvoorbeeld een Janissen per saldo een gat dicht reed voor Ariëns op een aanvallende Den Hertog (en uiteindelijk ook gewoon de sprint voor hem aantrekt). Terwijl je gelet op de krachtsverhoudingen dat aan een Ariëns zou moeten overlaten. Je merkt op dat soort momenten toch dat een hoop jongens - logischerwijs - nog niet gewend zijn om voor de overwinning te rijden.
