KPN Marathoncup/Meerdaagse/Natuurijs Grand Prix 2021-2022

Het heeft 2 jaar moeten duren, maar eindelijk mag ik weer een nieuw topic openen voor de wedstrijden van een nieuw marathonseizoen. Door corona zagen de marathonschaatsers (en hun fans zoals ondergetekende) het seizoen 2020-2021 in duigen vallen. Geen enkele wedstrijd reden ze. Voor een enkeling vormde de Mass Start een uitlaatklep. Voor een nog kleinere groep marathonschaatsers stond er een langebaanwedstrijd of twee op het programma als wedstrijdprikkel. Als het hongerige peloton vanavond vanaf 19.00 uur popelend aan de start staat van de 1e wedstrijd om de KPN Marathoncup, traditioneel gehouden op de Jaap Edenbaan te Amsterdam, dan hebben ze precies 602 dagen(!) geen wedstrijd gereden. Dat brengt uiteraard groot enthousiasme met zich mee, maar ook enige onzekerheid. Niemand weet precies hoe de ander ervoor staat. Ik verwacht een marathonpeloton aan de start dat doet denken aan een kudde hongerige hyena-honden. Enthousiast en gretig, maar ze zullen ongetwijfeld wat schuchter en aftastend de buitenbaan van de Jaap Eden betreden. Natuurlijk mogen we verwachten dat de toppers direct scherp aan de start verschijnen, maar het segment dat tot de top van de marathonwereld behoort is na 1,5 jaar van geen wedstrijden en vele stoppende veteranen kleiner dan ooit.

Het coronajaar noopte een hoop marathontoppers ertoe om het bijltje erbij neer te leggen. De een met een nog grotere reputatie dan de ander. Recordkampioen Arjan Stroetinga stopte. Zijn kompaan gedurende zo'n 15 jaar bij BAM en A-ware, Bob de Vries stopte. Diens broer Bart volgende zijn voorbeeld. Tweevoudig winnaar van de Alternatieve Elfstedentocht Frank Vreugdenhil vond het welletjes zo. Mede oud-winnaars Erik Jan Kooiman en Erwin Mesu hingen hun schaatsen aan de wilgen. Regerend Open Nederlands Kampioen Natuurijs (en cultheld eerste klas) Jouke Hoogeveen vond het moment daar om zijn schaatsen op te bergen. Veterane Carien Kleibeuker koos het einde van afgelopen seizoen uit om haar beennummer in te leveren. Ik wil geen kommer en kwel-sfeer creëren, maar wat verliest het peloton in één klap een hoop toppers. En daarmee toch een groot deel van haar elan.

Als een generatie toppers stopt, zorgt dat tegelijkertijd voor meer open wedstrijden. Er zijn nog genoeg toppers overgebleven, zoals Jorrit Bergsma, Gary Hekman, Crispijn Ariëns, Sjoerd den Hertog, Mats Stoltenborg, Bart Hoolwerf enzovoort. Maar het moment is daar voor de jongere generatie, ik spreek over mannen als Harink, Hoekstra, Van der Tuin, De Gier, Haasjes, Ramler, Janissen en rookies als Immerzeel, Gelling en Bouma, om het stukje over te nemen van de vaandeldragers die afscheid hebben genomen. Voor deze mannen biedt dit nieuwe seizoen meer kansen om hun eerste overwinning binnen te slepen. Zeker op natuurijs liggen er kansen nu zoveel natuurijsfenomenen in de VUT zitten. Niettemin verwacht ik, wanneer de ploegen op volle oorlogssterkte zijn, een driestrijd tussen de op voorhand beste blokken. Uiteraard daartoe behorend het Royal A-ware van kampioenenkweker Jillert Anema. Zijn formatie is na het stoppen van sterkhouders van het eerste uur Stroetinga en De Vries en het vertrek van Ariëns danig verzwakt, maar ziet ook dat een core van Harink, Den Hertog en Ramler mee kan doen om de overwinningen. En als aanvoerder Bergsma van de partij is, dan heeft dat uiteraard zoals altijd invloed op de verhoudingen in het peloton. Er is geen schaatser die met zijn klasse zoveel invloed heeft op het koersverloop. Ook van het oude AB Vakwerk van Roy Boeve (inmiddels: Hoolwerf Heiwerken / AB Vakwerk) mogen we het nodige verwachten in de personen van oersprinter Gary Hekman en natuurijskrachtpatser Crispijn Ariëns (en de altijd sterke neefjes Hoolwerf). Daarnaast zal Jumbo-Visma in haar debuutjaar in het marathonschaatsen direct als topfavoriet aan het vertrek verschijnen met haar uitgebalanceerde formatie. Met Bart Hoolwerf - de snelste sprinter van het peloton - als kopman en mannen als Stoltenborg, Berga en Post met de nodige win-ervaring.

Bij de dames zal er waarschijnlijk geen machtsvacuüm ontstaan. Daar klopt al jaren een jongere generatie hard op de deur en zijn al menig oudere toppers in de voorbijgane jaren gestopt. Uiteraard heeft het pensioen van Kleibeuker en de (zwangerschaps-)pauze van Kamminga effect op het peloton, maar de sterkste en snelste schaatsers van twee jaar geleden - Irene Schouten, Marijke Groenewoud en Elisa Dul - doen gewoon weer mee en zijn in de tussentijd alleen maar sterker geworden. Oh ja, ze schaatsen ook nog eens in dezelfde ploeg (Zaanlander). En hebben klasbakken als Melissa Wijfje en Maaike Verweij als knechten. Poeh. De andere ploegen weten wat hen te doen staat: ten alle tijden een sprint met de Zaanlandertrein vermijden. Klinkt eenvoudig, maar dat wordt oh zo moeilijk. Ze hebben immers ook genoeg inhoud om in een kopgroepje mee te zitten. Ik verwacht dus enige dominantie. Gelukkig is er genoeg reden tot positiviteit; we zitten in een Olympisch seizoen en het kan maar zo zijn dat Zaanlander na de openingswedstrijd maar mondjesmaat met een volledig team aan de start staat. Genoeg ruimte dus voor ploegen als Palet, Turner, A6 (met Lollo!) en jonge dames als Kerkhoff en Vijn om mee te strijden om de winst.

Ik kan amper wachten tot het feest vanavond weer los barst. Thuisblijvers kunnen vanaf 18.40 uur de livestream via schaatsen.nl/live aanzetten. Om 19.00 uur beginnen de dames. De heren zijn om 20.15 uur aan de beurt. Kijken dus!

De marathoncompetitie is weer begonnen! Heerlijk om op zaterdagavond traditiegetrouw marathonschaatsen te kijken. En kijkend naar de uitslagen, lijkt er niet veel veranderd te zijn in die 22 maanden. Irene Schouten won weer eens bij de vrouwen en Sjoerd den Hertog won net als in 2019 de openingswedstrijd bij de mannen. Maar traditiegetrouwe wedstrijden waren het zeker niet.

De dameswedstrijd was één van de meest spectaculaire wedstrijden in jaren. De dames van Zaanlander stonden natuurlijk als torenhoge favoriet aan de start, maar dat zorgde er niet voor niet dat ze de wedstrijd even passief zouden controleren. Integendeel. Na een paar rondjes aftasten vertrok opeens het ploegenachtervolgingstreintje van Zaanlander. Waar iedereen in het peloton op Schouten lette, vertrokken Wijfje, Groenewoud en Dul gedrieën en pakten een halve baan voorsprong op het peloton met een loeiharde versnelling. Dat bleek al snel suïcidaal, want de omstandigheden (buitenbaan met warm weer) waren ontzettend zwaar en het ijs was bijzonder stroef. Op het moment dat Dul en Wijfje begonnen in te kakken koos Schouten het moment om in haar eentje naar de kopgroep te springen. Dul en Wijfje haakten vroegtijdig af (rondjes rond de 27-29 seconden waren echt te gortig, dat tempo vonden zelfs de topdivisie heren teveel van het goede!) waarna Schouten na enkele rondjes knechtenwerk van Groenewoud zelf de strijd solo moest voortzetten. Onder deze omstandigheden iets té positief ingeschat dat op die manier een rondje kon worden gepakt, want ze liet zichzelf later na een rondje of 20 (eerst een paar met Groenewoud, daarna solo) teruggrijpen door het peloton. Het plannetje van Zaanlander had echter z'n effect. Meer dan de helft van het peloton moest vroegtijdig de koers verlaten en meerdere ploegen moesten kop over kop rijden om het gat niet te groot te laten worden. Schouten kon later eenvoudig haar karretje aanhaken bij een kopgroepje, pakte een rondje en wist in de eindsprint de wedstrijd op haar naam te schrijven. In haar interview naderhand had ze terecht woorden vol lof voor de jonge Femke Mossinkoff van Team Van Ramshorst die in haar debuutwedstrijd fantastisch reed. Aanvallend, met lef, en ze hield dat tot in de slotfase vol. Dat gaat echt een publiekslieveling worden. Kortom, geweldige wedstrijd met een even zo geweldige Irene Schouten. Die is écht ontzettend sterk. Dedden en Walsma (goede natuurijsschaatsers en ook op de Jaap Edenbaan vaak sterk) werden 2e en 3e.

Naderhand alleen wel ietwat alarmerende woorden van Melissa Wijfje die last heeft van problemen met haar linkervoet. Die zwabbert namelijk. Ze hoopt dat het geen zwabbervoet is en ik hoop met haar mee. Dat zou echt ontzettend vervelend zijn.

De wedstrijd bij de heren was vervolgens wat weifelend. Er werd zeker niet langzaam gereden, maar de spreekwoordelijke knuppel werd maar niet in het hoenderhok gegooid. Het leek erop alsof de heren het strijdveld van de dames hadden gezien en dachten: ''oké, dat is ruig. Even rustig beginnen''. Het kat uit de boom kijken duurde echt iets te lang, tot zeker de helft van de wedstrijd. Daarna werd de wedstrijd toch vrij vermakelijk. Met aanval na aanval, die steeds weer werd teruggehaald omdat een topploeg geen mannetje mee had of omdat A-ware net een mannetje meer in de kopgroep had dan Jumbo-Visma, of andersom (die twee ploegen hielden elkaar echt voortdurend in de gaten). Geen enkele kopgroep kreeg een serieuze kans, zodat met een rondje of 17 te gaan duidelijk werd dat we gingen sprinten. A-ware was verrassend genoeg de eerste ploeg die de sprinttrein op kop van de wedstrijd zou opzetten. Met Sjoerd den Hertog in de laatste positie als afmaker. Terwijl iedereen daar toch Jumbo-Visma had verwacht met topfavoriet Bart Hoolwerf. In ieder geval een duidelijk signaal van Anema dat hij niet bang is voor de status (''snelste sprinter van het peloton'') die Bart Hoolwerf zichzelf heeft aangemeten. En dat bleek uiteindelijk terecht.

A-ware voerde met 9 rondjes te gaan langzaam maar zeker ieder rondje het tempo op totdat Bergsma in rondje 3 full-throttle ging om zo Sjoerd den Hertog goed af te zetten (Ramler deed afstoppend werk t.o.v. de Jumbo's die achter hem zaten). Na die tempoversnelling van Bergsma ontstond de nodige chaos in de Jumbo-Visma trein. Bart Hoolwerf bleek niet goed genoeg om de sprint af te maken en viel ertussen uit. De Gier en Visser probeerden het beste ervan te maken, maar De Gier reed een matige laatste 100m en Visser kwam te laat. J-V pakte de plekken 2-5, maar de winst ging naar Sjoerd den Hertog van A-ware. Andere ploegen kwamen niet echt aan sprinten toe. Kleinere ploegen als Skate4Air en Port of Amsterdam reden een puike wedstrijd, maar komen in dat sprintgeweld net iets te kort. AB Vakwerk had een te kleine ploeg om echt het verschil te maken (Ter Haar geblesseerd, Willem Hoolwerf geschorst), maar deed het zeker niet slecht (Hekman en Ariëns zaten overal attent bij). Bij Jumbo-Visma reden De Gier en Visser verrassend goede sprints en maakte Stoltenborg met zijn aanvallende werk een goede indruk, maar viel Hoolwerf tegen. Bij A-ware reed eigenlijk iedereen een prima race. Ik heb iedereen vaak van voren gezien en in de slotfase klaarde de sprinttrein (ondanks nieuwe samenstelling) de klus. Vooral Jos de Vos viel me positief op. Ik had niet verwacht dat ik hem zo vaak van voren zou zien. En hij reed nog behoorlijk sterk in de sprinttrein als laatste man voor Bergsma.

Op naar volgende week. Dan is het NK Afstanden in Thialf, Heerenveen, maar komt tussendoor het marathonpeloton in actie in Enschede.

Vanavond twee mooie marathonwedstrijden gezien (via de livestream; morgenochtend moet ik nog richting Thialf rijden). Bij de dames reed Marijke Groenewoud ondanks deelname aan het NK Afstanden en ondanks de absentie van ploeggenoten Schouten, Wijfje en Dul heel solide naar de overwinning. Zat met ploeggenote Maaike Verweij bij elke aanval attent van voren. Ging vervolgens zelf rond met een kopgroepje en kwam zo op een rondje voorsprong. En ze won, terwijl ze zelf al heel vroeg de sprint aantrok, met twee vingers in de neus. Echt met macht. Heel knap.

Bij de mannen was er veel te doen om de aanwezigheid van Sven Kramer. Helaas. Hij reed onopvallend in het peloton rond en als ik goed heb opgelet heeft hij werkelijk geen meter op kop gereden. Jammer dat zoiets dan de eerste marathonzege van Jordy Harink (eveneens uit Anema's ploeg) overschaduwt. Al jaren een echte klepper; vooral op natuurijs. Maar ondanks enkele podiumplekken nooit een zege kunnen behalen. Tot nu dan. En hij won op een manier die ze uit een filmscript hadden kunnen halen. Na een aanvallende wedstrijd reed hij voor de zoveelste keer weg met Mats Stoltenborg (Jumbo-Visma) en samen wisten ze uiteindelijk een rondje voorsprong te behalen. Na veel controlerend werk van Bart Hoolwerf (namens J-V) en Jorrit Bergsma (namens A-ware) bleef het bij die twee koplopers. Het peloton sprintte af op 5 ronden voor het einde (Swings wist de sprint met macht te winnen, voor Sjoerd den Hertog. Beiden waren ook mooi actief in het koersverloop) waarna Harink en Stoltenborg in een ware surplace terecht kwamen gedurende die laatste paar rondjes. Op een gegeven moment werd er zowat achteruit geschaatst: Harink dwong daarmee Stoltenborg om op kop te gaan rijden. Stoltenborg liet zich toch een beetje gek maken en deed dat maar. Stoltenborg ging zo met 1 ronde te gaan van kop af de sprint aan, terwijl Harink van achteruit wat meer snelheid ontwikkelde. Die maakte echter nog een ferme misslag en reed een te wijde laatste bocht, zodat de twee echt zij aan zij over de streep kwamen. Werkelijk niemand wist zeker wie nou gewonnen had. De transponders gaven de doorslag en de fotofinish bevestigde die uitslag: Harink won op 5 duizendste van een seconde (!!!!). Na 125 rondjes zo'n klein verschil. Machtig mooi. Mooi voor Harink, maar ontiegelijk zuur voor Stoltenborg natuurlijk. Maar de toeschouwer werd verwend, en dat telt!

Morgen weer de nodige langebaners actief bij de marathon in Heerenveen. Deze keer geen Sven Kramer, maar wel Bart Swings, Jan Blokhuijsen, Yves Vergeer, Peter Michael, Marwin Talsma, enkele Jumbo's bij de mannen (Jansman, Snellink en Van Workum), Carlijn Achtereekte, Robin Groot en Merel Conijn en Gioya Lancee van Worldstream. Mooi!

Wel frappant dat JV maar liefst drie wildcards krijgt bij de mannen, terwijl ze al een marathonploeg van 6 man van start laten gaan. Morgen staan ze dus met 9 man sterk in de wedstrijd (en we hebben in de Mass Start van zondag gezien dat er onderling wordt samengewerkt). Fijn voor de wedstrijd... Eigenlijk gewoon bizar dat de KNSB op die wildcardverzoeken ja, en amen zegt na de hoogoplopende discussies rondom de satellietploegen en het vervolgens afschaffen daarvan. Ik snap dat ze de deelnemersaantallen willen opschroeven, maar dit lijkt mij niet de weg.

https://www.schaatsen.nl/nieuws/202...marathon-goede-leerschool-voor-de-mass-start/

Dat zou inderdaad wel het geval moeten zijn en die ruimte is er ook vanuit het reglement. Kramer reed ook onder de Wildcard-regeling, en die heeft zich niet met de wedstrijd van afgelopen zaterdag bemoeid en zelfs geen metertje op kop gereden. Misschien is het bij JV als aanvullende voorwaarde gesteld. Jansman is doorgaans een vrij actieve rijder, dus we gaan het morgen vanzelf zien. Wordt er toch geknecht voor het JV marathonteam, dan moet er gewoon direct rood voor de knecht en (eventueel) de begunstigde zijn.

Overigens zie ik in het reglement ook staan dat Wildcard-aanvragers die in de Topdivisie mee willen rijden tenminste World Cups moeten hebben gereden in het afgelopen dan wel huidige seizoen. Dan zouden eigenlijk de dames van Worldstream, Jansman, Vergeer, Groot en Van Workum niet mee mogen rijden. Alleen de Beloftendivisie staat voor hen open (want wel meegedaan aan een NK). Blokhuijsen en Snellink zouden dan weer wel mogen deelnemen nu zij opgenomen zijn in de huidige World Cup-selectie. Nou ja, gelet op de huidige deelnemersaantallen niet heel erg dat de regels wat ruimer gerekt worden.

Gisteravond weer eens de marathoncup in Heerenveen bezocht. Voor het eerst in 20 maanden tijd dat er weer een marathon in Heerenveen op het programma stond en er leek in de tussentijd weinig veranderd. Irene Schouten won bij de dames, Jorrit Bergsma won bij de heren. Maar het gebeurde eigenlijk op een nóg dominantere wijze dan 2 jaar terug. De koningin en koning van het NK Afstanden van verleden week waren oppermachtig. Het snelle ijs van Thialf staat eigenlijk 9 van de 10 keer garant voor mooie koersen. En daarop vormde de avond van 6 oktober 2021 geen uitzondering dankzij onder meer die twee rijders.

Irene Schouten won in een massasprint. Haar ploeggenoten Groenewoud en Dul werden 2e en 3e, maar deden geen serieuze poging om de sprint van Schouten te winnen. Zij was duidelijk de aangewezen kopvrouw van de dag. Om zodoende haar 10e Thialf-overwinning op rij binnen te slepen. Ze is inmiddels sinds 2014(!) ongeslagen in de Schaatstempel van Nederland. Ongekend. De wedstrijd was overigens niet eens een typische sprinterswedstrijd. Er werd hard doorgereden met vele uitstappers tot gevolg. Continu ontstonden kopgroepjes (voornamelijk door goed werk van Team Van Ramshorst, die zich mooi etaleren als dé aanvallende ploeg in het damesschaatsen) waar ook telkens een vrouw van Zaanlander bij zat. Voornamelijk Schouten zelf, maar ook ploeggenoten Verweij en Groenewoud schuwden het betere aanvallende werk niet. Enkele keren, vooral in de slotfase, leek het erop alsof een kopgroepje weg zou blijven, maar elke poging strandde in schoonheid zodat we gingen sprinten. Veel geduw- en getrek om in de juiste posities te komen, maar met drie rondjes te gaan kwam de Zaanlander-trein toch achter ploeggenoot Verweij te zitten die toen al enkele rondjes op kop aan het buffelen was. De 1,2,3 van Zaanlander kwam in de cleane sprint nooit in gevaar. Evelien Vijn kon als enige non-Zaanlander knap meekomen in de sprint, maar komt nog wat jaartjes tekort om daarin echt een vuist te maken.

Bij de heren werd het publiek getrakteerd op een masterclass ploegenspel door A-ware/Jillert Anema. Wát een prachtige wedstrijd werd het – een typische Thialf-wedstrijd met overal versplinterde groepjes en mannen met de handen op de knieën die om hun moeder roepen. Jorrit Bergsma won, met daarachter ploeggenoot Sjoerd den Hertog en Mats Stoltenborg (Jumbo). Zij pakten met z'n drieën maar liefst twee rondjes voorsprong op het peloton (of wat daar überhaupt van overgebleven was). Vrij geniaal aangepakt. Jorrit Bergsma kreeg een vrije rol om kopgroepjes te forceren, terwijl zijn ploeggenoten Den Hertog en Ramler respectievelijk Stoltenborg en Swings schaduwden: de twee sterkste rijders die normaliter op elke beweging van Bergsma reageren. Dit, zodat er altijd een kopgroepje zou ontstaan met daarin Bergsma en een rappe ploeggenoot. En dat gebeurde uiteindelijk ook. Richting de helft van de wedstrijd ontstond er een kopgroepje met daarin onder meer Jorrit Bergsma, Evert Hoolwerf (Hoolwerf Heiwerken), Bart Hoolwerf en Kars Jansman (beiden Jumbo) die vrij rap een halve baan voorsprong pakten. Dat was buiten Peter Michael gerekend. Die ging op kop van het peloton als voorbereiding op de World Cups even temporondjes doen om de aansluiting te maken met de kopgroep. Toen ze dichterbij kwamen stapte Michael uit de wedstrijd en kon Swings eenvoudig de aansluitingstreffer maken. Dat kwam A-ware niet verkeerd uit. Zij hadden alleen Bergsma in de kopgroep en ondertussen moest Hoolwerf Heiwerken bloeden. Dit, daar zij Willem Hoolwerf hadden opgeofferd om ploeggenoot Evert Hoolwerf naar de ronde voorsprong te loodsen. En dat lukte dus niet.

Nadat het peloton de aansluiting met de kopgroep had gemaakt ging Bergsma direct opnieuw in de aanval en kreeg Kruijer (Bouwselect), Stoltenborg (Jumbo), Den Hertog (A-ware), Janissen (Or-Quest) en Arïens (Hoolwerf Heiwerken) mee op de bagagedrager. Daarachter reden enkele versplinterde groepjes ook naar een rondje voorsprong, waaronder enkele Jumbo's, Swings en in zijn wiel Ramler. Daar stopte het spektakel niet. De groep Bergsma pakte na afzakkend knechtenwerk van Harink zeer vlot een ronde voorsprong en reden vervolgens direct hard door. Alleen Den Hertog en Stoltenborg konden Bergsma volgen. Het gevolg: een versplinterd peloton en verschillende groepjes die 1 rondje voorsprong hadden gepakt, terwijl zij gedrieën op weg gingen naar een 2e rondje voorsprong. En die pakten zij uiteindelijk ook, na sterk afzakkend werk van de Deen Phillip Due Schmidt en Victor Ramler. Due Schmidt stapte daarna uit. Ramler zorgde voor de aansluitingstreffer met het overgebleven peloton en de mannen met 1 ronde voorsprong. Ronde na ronde kwamen 29-ers of sneller op het bord. Kneiterharde wedstrijd. Met een ronde of 35-38 te gaan nam A-ware de wedstrijd in volle controle met Jos de Vos en Victor Ramler die daarna een ronde of 25 stoïcijns op kop van de wedstrijd reden op een strak tempo om zo de wedstrijd op slot te gooien. Met een twee-tegen-een situatie in de wedstrijd was de buit al zo goed als binnen voor hun ploeg. Ramler en De Vos toonden vorige week al goede vorm op het NK Afstanden, maar dit was weer een sterk staaltje teamwork van de mannen. Knap hoe zij zich direct zo etaleren in het spelletje zonder vaak in deze samenstelling te hebben gereden.

Tijdens het knechtenwerk van De Vos en Ramler bleek al snel dat het marathonpeloton zich bij de voorsprong van de drie mannen neer moest leggen zodat er gefaseerd werd afgesprint. Bij 11 rondjes voor het einde werd er gesprint door het peloton. Daan Gelling (Bouwselect) werd gelanceerd door een ploeggenoot en won die sprint om P16 voor Kars Jansman. Daarna volgde op 6 rondjes voor het eind de bel voor de sprint om de top 10 plekken voor de mannen met 1 ronde voorsprong. De Gier (Jumbo) en Van der Tuin (Or-Quest) waren al uit het overgebleven groepje ontsnapt en vonden zich op plaatsen vier respectievelijk vijf terug in de uitslag. Swings (IKO) won ternauwernood de sprint om P6 van jongeling Harm Visser (Jumbo). Die Visser laat zich wederom van zijn beste kant zien. Talentje! Daarna was het de beurt aan de drie matadoren met 2 rondjes voorsprong. Den Hertog dwong Stoltenborg op kop, terwijl Bergsma een gaatje liet vallen met die twee. Hij pretendeerde enige vermoeidheid en de ploegleiding van Jumbo kreeg het idee dat hij ieder moment zou kunnen lossen. Stoltenborg vond daardoor wat vertrouwen en begon een paar rondjes op een strak tempo op kop te rijden om in ieder geval Bergsma te lossen. Maar het was allemaal gewoon weer een sluwe truc van veteraan Bergsma. Hij liet dat gaatje vallen om Stoltenborg tot rijden te dwingen; hem daarmee moe te maken, om vervolgens zelf met een aanloopje vol te kunnen demarreren. En demarreren deed hij. Hij sloeg met één acceleratie direct een gigantisch gat zodat er geen misverstand kon bestaan wie zou gaan winnen. Den Hertog kon Stoltenborg tenslotte ook nog makkelijk passeren zodat het een knap één-tweetje werd voor A-ware. Perfect ploegenschouwspel.

Had ik al gezegd dat het een prachtwedstrijd was?

Ik had dat ook meegekregen. Erg jammer. In de laatste 5 rondes gebeurde er niet zo heel veel meer bij de dames. Team Turner verdrong de Zaanlander-trein en namen plaats achter Maaike Verweij (van Zaanlander). Vervolgens werden zij een ronde of 3 voor het eind weer gepasseerd door Zaanlander. Schouten, Groenewoud en Dul drongen zich er weer tussen zoals het een (oud)skeeleraar betaamd. Daarna zwengelde Verweij het tempo omhoog en trok Schouten met twee ronden te gaan de sprint aan. Groenewoud en Dul bleven in haar rug zitten en Vijn bleef als enige niet-Zaanlander in de buurt. Ze moest een meter of twee afstand laten in de laatste 100m. De rest werd op een gat gereden in de sprint.

Achtereekte deed niet mee. Alleen Groot deed voor JV mee, maar die bleef alleen achterin het peloton. Kiel reed fysiek goed, maar tactisch niet altijd even slim. Ze reed nu alle gaten dicht, maar slim koersen betekend ook om zo nu en dan in de goede ontsnapping mee te zitten. En dat zat ze dus telkens niet. Ik vond Merel Conijn ook erg sterk rijden. Al had zij een beetje hetzelfde probleem als Kiel: vooral reactionair rijdend op anderen. Conijn reed in ieder geval in de slotfase een paar keer sterk op kop, dus conditioneel kan ze het allemaal prima aan (niet vreemd, gelet op haar slotrondjes op de 3- en 5km).

Bij de heren verliet Blokhuijsen volgens mij de wedstrijd nadat Bergsma, Stoltenborg en Den Hertog op avontuur gingen voor hun 2e rondje. Blokhuijsen leek toen even aan te zetten voor Swings (die op dat moment net een rondje voorsprong had gepakt en terug was in het peloton), maar hield na een meter of 200 op en stapte uit. Wanneer Bart Hoolwerf is uitgestapt weet ik niet. Die heb ik na zijn uitlooppoging met Jansman en Bergsma ook niet meer in het wedstrijdbeeld gezien.

Wel leuk om nog even mee te geven: Bergsma en Bart Hoolwerf deden samen hun warming-up vlak achter mijn zitplek en zaten een beetje te kletsen over wedstrijdscenario's. Goed teken met het oog op de internationale Mass Starts.

2 jaar geleden kwam er altijd een samenvatting online. Nu ook? Zo ja, waar?

https://lc.nl/sport/Irene-Schouten-wil-meer-mannen-om-zich-heen-27143413.html

Ik zou het weleens willen zien. Misschien in de laatste wedstrijd van dit seizoen: Irene Schouten die met de mannenwedstrijd meedoet.

Om nog hierop terug te komen: dat gebeurde dus niet. Bizar dat de KNSB die Wildcards zonder extra voorwaarde hebben verleend. Zeker na die Mass Start van vorige week. Snellink en Jansman reden gewoon voluit mee tussen de marathonschaatsers waardoor JV uiteindelijk met 9 man sterk stond ten opzichte van de ploegen van 5 à 6 man. Op een gegeven moment knechtte Jansman gewoon voor Hoolwerf in een kopgroepje. De KNSB is weer eens heerlijk inconsistent.

Over hun deelname: ,,Daar was ik strontziek van’’, brieste ploegleider Jillert Anema. ,,Dus wilde ik iedereen naar de kloten rijden. En koud stellen. Dat is gelukt.’’
-> https://lc.nl/sport/Jorrit-Bergsma-na-indrukwekkende-winst-Ik-bin-noait-wurch-27143510.html

oh, daar had ik het niet verwacht. Heb ik dat dan zo verkeerd onthouden?

nou ja, bedankt! En voortaan weet ik waar ik zoeken moet (of gewoon live kijken als dat lukt)

Het eenvoudigst (voor de kijker) zou zijn als ze die wedstrijden voortaan zouden streamen op Youtube. Net als in het prille begin van de livestream. Toen liep het niet toevallig een tijdje gesmeerd. En konden we de wedstrijden tenminste eenvoudig via de Chromecast op tv bekijken.

en daar heeft Anema 100% gelijk in

voor dat laatste werkt een HMDI-kabel ook heel goed

Klopt, zo deed ik dat tot dit jaar ook. Maar sindsdien heb ik een nieuwe tv waarbij de HDMI-ingang op een onbereikbare plaats zit, nu hij aan de muur hangt. Daar dacht ik dus niet aan bij de aanschaf. Beetje ongelukkig