De race van Romme in Thialf toen hij 13.03 reed, ongelofelijk hard voor die tijd! (in 2000, op een laaglandbaan!) Ergens blijft 't jammer dat 1 van de 'grootste' op de 10km net niet meer het onder-de-13-minuten-tijdperk heeft meegemaakt in goede vorm (jaja, zilver in 13.10 ofzo toen Jochem 12.58 reed in salt lake. Maar 13.10 in Salt lake is natuurlijk een frutstijd ten opzichte van 13.03 in thialf.)
'Sondralen' is nog steeds een begrip in de schaatswereld Jammer dat ik niet thuis was anders had ik 't ff opgenomen en ge-youtubed... Iemand die 't toevallig wel heeft opgenomen?
Ja grappig was dat en niet al te slim :wink: steeds weer van tempo wisselen en moeten versnellen kost natuurlijk heel veel energie.
Maar als je sowieso gaat verliezen kan je net zo goed iets vreemds proberen. Of je nou 7e of 9e wordt boeit namelijk niet zoveel. Bij sommige sporten zal het vast beter lonen om niet te proberen overal dezelfde te leveren.
ja, met hele snelle rondjes en dan weer dramatisch langzaam. zag er niet uit. ook de pakken van de Noren niet toen :wink:
het zag er zeker niet uit, ik weet ook nog dat ik in het begin echt met verbazing zat te kijken, zo van waaar is die in godsnaam mee bezig, later hadden we er echt onwijs veel lol om, maar zoals hij zelf zei wie niet waagt, wie niet wint
Mag ik in het kader van "Een race om nooit te vergeten" de vijf kilometer van Paulien van Deutekom op het WK Allround 2008 nomineren? Waarin ze een seconde op Ireen mocht verliezen op de laatste afstand, maar uiteindelijk sneller was en ondanks dat ze haar rit verloor van Groves toch wereldkampioene werd?
Niet mee eens. Het was zeker een mooie race, maar hij zal niet in mij geheugen blijven. Wel het feit dat Paulien kampioen is geworden. Ik vond de 1500 tegen Nesbitt mooier. Nu we toch in Berlijn zitten. Baanrecord race van Fabris tegen Wennemars. Fabris ging er weer omheen in de buitenbocht. Dat was een zeer mooie race.
En ook over Berlijn gesproken: de laatste 1000 meter tussen Jan Bos en Jeremy Wotherspoon (allebei nog piepjong) op het WK sprint 1998, waar Bos wereldkampioen werd en al voor de finish een vuistje maakte omdat ie wist dat ie had gewonnen.
Nou, ik heb zelden met zoveel spanning naar een wedstrijd gekeken als net op die 5km... Elke ronde weer checken wat Ireen daar reed... Eigenlijk alle races waarin iemand (die de laatste buitenbocht heeft) in de laatste ronde achterlangs kruist en dan toch wint zijn fantastisch om te zien. Fabris is op de 1500 meter wel de koning van dat truukje.
3km Ireen Wust op OS Turijn. Niemand had t verwacht en dan toch iedereen eraf rijden. En ook de 1500m in de WC Hamar. Weet niet waarom maar t was gewoon leuk om naar te kijken. Niet te vergeten een paar 10 kilometers van Sven Kramer. En een 5km WC SLC toen Kramer zn 1e WR reed tegen Verheijen.
Als 1e de race van Gerard van Velde bij de OS van 2002 en als 2e de rit tussen Verheijen en Hadrick op de OS in Turijn op de 10km.