Op een paar versprekingen na (Hersman noemde Bergsma bijv een keer 'Kramer') en het toebedelen van niet-bestaande kwaliteiten aan sommige schaatsers (Stoppelmoor die heel goed schijnt te zijn, ondanks dat hij met meer geluk dan wijsheid in de A-groep is blijven hangen), vond ik het commentaar best prima. Erik van Dijk wist af en toe leuke feitjes te vertellen over B-groep schaatsers, zo nu en dan kwam er een leuk interview voorbij (Merel Conijn met haar goede doel, het theemuts item, de real-life soap bij de schaatsouders van Angel en Jenning) en over het algemeen werd er snel geschakeld en was er weinig oeverloos gezwam. Moest ook wel, want ze leken in Hamar continu bezig om tijd terug te winnen. Ook leuk om eens de sympathieke Min-Sun Kim voor de camera te hebben; nooit geweten dat ze best aardig Engels spreekt.
Maar het mooiste was toch wel de oprechte emotie bij vader Erben nadat z'n zoon wereldkampioen was geworden. En dat Henry zei: "Nee, Erben, even niet analyseren. Wat doet dit nou met jou?" Dat was prachtige tv en 100% authentiek. Daar kan geen geinig item of uniek camerashot tegenop. Dat was pure vaderlijke trots en ongeloof bij zoonlief. Had hij dit echt geflikt? Was hij nu eindelijk niet meer de zoon van? Ja, Joep is nu zelf wereldkampioen. En dat kan niemand hem ooit afnemen. Misschien dat dit hem bevrijdt van z'n onzekerheid waardoor hij straks zelfverzekerd door de 1000m zal vliegen. En wie weet, straks in Milaan? Doet hij misschien wel iets wat z'n vader nooit heeft gedaan.
