Friesinger werd ook geacht op de Spelen van 2002 3 of 4 gouden medailles te halen. Het werd er slechts 1, als ik me goed herinner. Op een of andere manier kan ze het op de echt belangrijke momenten steeds niet waarmaken.
Voor Turijn geldt hetzelfde toch? Dat voorseizoen was ook goed, maar op de spelen 'slechts' één keer goud op de ploegenachtervolging en een bronzen medaille.
Tja, als je Anni Friesinger heet wordt je blijkbaar geacht elk jaar alle prijzen te pakken ofzo. Maar 14 wereldtitels, 5 Europese titels, 2 Olympische titels, 54 wereldbekerzeges, op alle disciplines overwinningen (van WK sprint tot WK 5 kilometer)...volgens mij is dat uniek.
Dat ben ik ook helemaal met je eens. Het is een geweldige schaatster! Het gaat er alleen dat ze (de laatste jaren) regelmatig 'ziek' is op belangrijke momenten.
Ja ze is zeker kwetsbaar. Maar ik zou de aanhalingstekens toch wel weg durven te halen. Vergeet niet dat Anni zich ook nog blesseerde aan het begin van 2006 he.
9 keer WK afstanden, 1 keer WK junioren. Maar goed, laten we het bij de senioren houden, dan zijn het er nog altijd 13.
De kwaliteit van Friesinger staat hier ook helemaal niet ter discussie. Waar het mij om gaat is: 1: dat ze uitgaande van haar zeer hoge basisniveau er in het algemeen weinig in slaagt op belangrijke wedstrijden boven dat niveau uit te stijgen (hoefde vroeger ook niet, tegenwoordig wel), en 2: dat ze de laatste jaren moeite lijkt te hebben een heel seizoen gezond en fit en tot het eind toe in topvorm door te komen, wat tot gevolg heeft dat ze in de belangrijkste wedstrijden (die nou eenmaal meest aan het eind van het seizoen plaatsvinden) niet meer in haar beste doen is en daardoor wat hoofdprijzen misloopt.
Ja ik snap je/jullie argument. Maar goed, 2 jaar achter elkaar ziek/geblesseerd worden tegen het einde van het seizoen kan gebeuren. In 2005 reed ze tot op de allerlaatste dag goed. We zullen zien hoe het dit jaar gaat verlopen. Mocht het weer gebeuren (ik hoop het niet) dan heb je misschien een punt. Boven jezelf uitstijgen is natuurlijk ook wel heel moeilijk als je constant zo goed rijdt. Op een dag dat Timmer 1.16.05 rijdt wordt er gezegd dat ze boven zich uitstijgt, als Anni 6 honderdste langzamer rijdt wordt er al van een tegenvaller gesproken...Sporters worden altijd 'afgerekend op basis van hun verwachtingspatroon. Als Federer weer een Grand Slam wint, zegt iedereen: oh ja natuurlijk. Zonder er bij stil hoe onvoorstelbaar knap het is dat hij er zovaak staat. Ik somde de vele titels van Anni alleen maar op om aan te geven dat je zo'n erelijst alleen maar kunt behalen als je er op de belangrijke momenten ook echt staat. Dat is niet alleen zomaar even op kwaliteit of talent behaald, daar komt veel meer bij kijken.
Over de kwaliteiten van Anni Friesinger hoeven we zeker niet te discussieren, die zijn duidelijk. Maar feit blijft dat iemand als Pechstein er wel altijd stond (staat?) op de momenten dat de echte prijzen te verdelen zijn. Anni, met haar kwaliteiten, had ook nu al veel meer dan 2 Olympische titels moeten winnen. Goed, in 1998 was ze misschien nog wat te jong en onervaren, maar in 2002 en 2006 waren de Spelen gezien haar hele seizoen toch wel een beetje een deceptie. Het was elke keer Pechstein die het voor de Duitsers deed. Waaraan lag dat? Toeval, pech, verkeerd pieken? Of heeft Anni misschien zoveel kwaliteiten dat ze teveel wilde en had ze zich moeten concentreren op maximaal 2 afstanden? Zo ja, dan kan Vancouver voor haar nog wel eens het hoogtepunt in haar sportloopbaan worden.
Anni is niet de enige vrouw die hier last van heeft. Wat dacht je van onze eigen Renate Groenewold die al 3 jaar achter elkaar geen WK allround heeft geschaatst. Of Marianne Timmer.
Marianne is de enige schaatser die ik ken die een heel seizoen kut kan rijden en dan tijdens een WK plotseling weer aan de top meedraait. Bovendien win je geen 3 gouden medailles als je niet kan pieken. Friesinger is zonder twijfel de betere 1000 meter rijdster en toch heeft Timmer meer olympisch metaal op die afstand.
Het lijkt er toch een beetje op dat jonge rijders (nu bijvoorbeeld Ireen Wüst) een heel seizoen kunnen rijden en dan ook een heel seizoen goed kunnen presteren. Ireen Wüst had een matig voorseizoen maar reed een redelijk WK Sprint, een goed EK allround en een goed WK allround en is nu weer favoriete voor de WK Afstanden. De dames die rond de dertig lopen die hebben daar blijkbaar meer moeite mee.
over die olympische titels...ik vind dat dat niks zegt over kwaliteit. Om maar een voorbeeld te noemen...ritsma heeft er geen en ook gunda niemann heeft er niet zoveel behaald als je op grond van haar kwaliteiten zou verwachten (98 wc's gewonnen toch?) en dat zijn toch niet de minste schaatsers
Precies, er wordt eigenlijk veel te veel nadruk gelegd op olympische titels. Natuurlijk zijn dat uiteindelijk de mooiste prijzen, maar over het algemeen zeggen ze minder over de verhoudingen dan de 'reguliere' WK's.
nou dat vind ik dus niet je kan nog zo goed zijn in de zomer of in de herfst of helemaal aan het einde van het seizoen bij de finals in calgary, maar het gaat erom om prijzen te pakken... en de OS is toch wel een super hoofdprijs?! daar doe je het voor, train je je helemaal suf en ik denk dat het onderdeel is van het top-sporter zijn om op de juiste momenten te pieken. denk dat daar ook een belangrijke taak ligt voor de begeleiding van een sporter... iemand als pechstein liet ook wel eens het een en ander schieten, maar stond er wel met de OS. en ik denk dat anni friesinger zelf ook liever meer goud op de spelen had gehaald.. het doet niets af aan de rest van haar prestaties (en die van anderen) maar het is wel de vervolmaking van, de bevestiging dat en het ultieme doel!
In vier jaar tijd heb je 4 kansen op een wereldtitel allround, en 5 (6 nu) op olympisch goud, zeg maar wat zeldzamer is. Olympische spelen zijn nu eenmaal momentopnamen waar pech of geluk een grote rol kan spelen. Bovendien zijn sommige schaatsers nu eenmaal echte allrounders (Ritsma) die op specifieke afstanden nog al eens worden afgetroefd door de specialisten.
