11 wereldbekers: inderdaad, maar soms wel met gescheiden wedstrijden voor mannen en vrouwen en gescheiden wedstrijden voor sprinters en allrounders (vaak dan). Dus veel minder afstanden per weekend.
Tribunes vol: er waren toen geen livestreams. Verder deed de Cup toen landen waar het schaatsen populair was als Duitsland en Noorwegen meermaals aan, terwijl Azië en Amerika niet eens voorbij kwamen. Het was meer een West- en Noord-Europa-Cup.
Het is toch typisch hoe vaak feiten worden verdraaid als mensen nostalgie oproepen
Haha, natuurlijk waren de tribunes niet vol in Östersund en Innsbruck. Maar dat geeft ook helemaal niet als je 11 wereldbekers hebt. Dat er dan een paar niet zo geweldig zijn. Dat is natuurlijk een van de problemen van nu: er zijn nog maar zo wereldbekerwedstrijden over, dat we eigenlijk vinden dat daar alle toppers aanwezig moeten zijn en dat dat gewéldige wedstrijden moeten zijn. En omdat het ook kwalificatiedoeleinden dient, moeten ook de mindere goden meedoen en moeten alle onderdelen aan bod komen. Met dus een volslagen belachelijk lang programma. Dapper van Lisan om dat vol te houden.
Geef nou veel meer wedstrijden een wereldbekerstatus, dan kun je veel meer onderdelen spreiden, de programma's korter houden, schaatsers kunnen gerichtere keuzes maken, en organisatoren kunnen elk jaar verzekerd zijn van een grote wedstrijd, die bovendien beter te behappen is, omdat er minder deelnemers zijn.
Overigens was 1986 een testjaar en probeerde de KNSB op alle mogelijke manieren de door de Noren bedachte wereldcup te saboteren. Door bij de allereerste wereldbeker in het Noorse Trondheim in eerste instantie helemaal niemand te sturen, en op het allerlaatste moment Jong Oranje te sturen. Met als verbazingwekkend resultaat dat de op dat moment volslagen onbekende Leo Visser en Gerard Kemkers 1 en 2 werden op de 5000m. De KNSB vond op dat moment de interland Zweden-Nederland-Noorwegen van 2 weken
later veel belangrijker. En door de "eigen" Wereldbekers te organiseren als bijprogramma van de Eindhoven Cup en de Domtrofee op een zaterdagavond laat.
Mooi, interlands. Je kan het je nauwelijks meer voorstellen dat zo'n interland Nederland-Zweden toen spannend was. Bij de dames vind je nu denk ik geen 4 Zweedsen meer die niet 2x gelapt worden op een 3000 meter (7,5 rondje).
De latere wereldbekers dat jaar werden vanzelfsprekend overschaduwd door dat super-WK-allround in Inzell, en de Elfstedentocht anderhalve week later.
Maar je hebt gelijk, het heeft lang geduurd voordat de Wereldbeker echt wat voorstelde. En misschien doet het dat eigenlijk nog steeds niet....
