Viking sapphire
- Topicstarter sltwg
- Startdatum
Ben ze nu aan het testen. Ben er erg over te spreken! Mijn vergelijkingswaar zijn Viking sprint buizen.
Voor mijn gevoel meer druk in de afzet en in de bochten en kan er goed meer sturen. Ze geven me ook veel meer gevoel met het ijs.
Wel een typisch puntje (niet eerder van gehoord) is dat bij (hard) remmen de boutjes tot aan de voet warm worden door de trilling (piepen op het ijs).
Iemand dit ooit eerder gevoeld bij andere ijzers?
Inderdaad, maar met het verschil dat boutjes in de schoen er warm van worden. Ben benieuwd of iemand anders dit ook ooit ervaren heeft met andere buizen.
inlineskaterdanny
New Member
Het was mij nooit eerder opgevallen, maar nu ik er op let is het ook bij Maple Twin Lasers heel duidelijk voelbaar. Dit effect treedt alleen op als de ijzers goed scherp zijn en dus flink piepen bij het remmen.
Na zowel de Viking Sapphire als Mapple buizen uitgebreid getest te hebben (meerdere trainingen op verschillende test buizen van Jan Vd Hoorn) ga ik voor de Viking Sapphire. De druk in de bocht, iets makkelijker bijsturen op het rechte stuk en niet onbelangrijk een PR op een ronde gaven voor mij een duidelijke doorslag.
Eelco
Well-Known Member
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik een paar mag testen.
Ik heb nu een paar PM ijzers. In vergelijking met de PM valt vooral op dat ze rustiger in het gedrag zijn. Ik vermoed dat dit ermee te maken heeft dat de PM's toch niet helemaal recht zijn en de Sapphire wel. Daardoor is de Sapphire veel voorspelbaarder in gedrag.
In de bocht vind ik ze onvoorstelbaar goed. Het is zelfs gemakkelijk te noemen om op 1 ijzer door de bocht te komen. Op het rechte eind is het wennen omdat ze wat meer sturen en daarmee de timing dient te worden aangepast. Ze voelen snel, maar dat dient in een wedstrijd te worden getest!
Ik heb nu een paar PM ijzers. In vergelijking met de PM valt vooral op dat ze rustiger in het gedrag zijn. Ik vermoed dat dit ermee te maken heeft dat de PM's toch niet helemaal recht zijn en de Sapphire wel. Daardoor is de Sapphire veel voorspelbaarder in gedrag.
In de bocht vind ik ze onvoorstelbaar goed. Het is zelfs gemakkelijk te noemen om op 1 ijzer door de bocht te komen. Op het rechte eind is het wennen omdat ze wat meer sturen en daarmee de timing dient te worden aangepast. Ze voelen snel, maar dat dient in een wedstrijd te worden getest!
Ik ben onlangs verschillende ijzers gaan testen omdat ik opzoek was naar nieuwe schaatsen.
Iedere onderstel heb ik minimaal 1 dag (1,5 uur schaatsen) uitgeprobeerd. De Sapphire heb ik twee dagen mee gereden, onder mijn eigen schoenen.
Ik vond de Sapphire ijzers eigenlijk qua stijfheid best aardig in de buurt komen van de maple comets twin laser, alleen in de bochten stuurde de Vikings beter mee.
Op het rechte stuk kon ik er te weinig sturing in krijgen. Voor mij persoonlijk zijn de ijzers te stijf en heb dan ook uiteindelijk voor de Marchese 525 gekozen.
Ik vind het wel mooi dat Viking met zo'n flashy kleurtje komt. Ik heb alleen wel mijn twijfels over de hardheid/krasbestandheid van die coating.
Bij het proefsetje dat ik had was bij de rechter schaats aan de achterzijde al een chipje af, door aanstoten van het linker ijzer in de bocht denk ik.
Als je een echte hardrijder bent en van stijve ijzers houdt is dit volgens mij zeker het proberen waard!
Iedere onderstel heb ik minimaal 1 dag (1,5 uur schaatsen) uitgeprobeerd. De Sapphire heb ik twee dagen mee gereden, onder mijn eigen schoenen.
Ik vond de Sapphire ijzers eigenlijk qua stijfheid best aardig in de buurt komen van de maple comets twin laser, alleen in de bochten stuurde de Vikings beter mee.
Op het rechte stuk kon ik er te weinig sturing in krijgen. Voor mij persoonlijk zijn de ijzers te stijf en heb dan ook uiteindelijk voor de Marchese 525 gekozen.
Ik vind het wel mooi dat Viking met zo'n flashy kleurtje komt. Ik heb alleen wel mijn twijfels over de hardheid/krasbestandheid van die coating.
Bij het proefsetje dat ik had was bij de rechter schaats aan de achterzijde al een chipje af, door aanstoten van het linker ijzer in de bocht denk ik.
Als je een echte hardrijder bent en van stijve ijzers houdt is dit volgens mij zeker het proberen waard!
Ik heb dit seizoen allerlei ijzers getest. Je vind wat mij betreft te weinig vergelijkende verhaaltjes om op te kunnen varen bij de keuze voor materiaal, dus het leek mij nuttig om mijn conclusies te delen:
- EVO steel spot, een prima ijzer voor een prima prijs. Goed geconstrueerd. Goed voor verschillende soorten ijs (mooi en slechter ijs) en wedstrijden (langebaan/marathon) lijkt mij. Maar blijft uiteindelijk bij mij toch steken op het 90/95% gevoel (net niet helemaal top op alle punten). Ik heb hier enkele marathons en trainingen op gereden, maar geen langebaan wedstrijden mee gedaan.
- Viking Sapphire. Goed doordacht en geconstrueerd onderstel (inclusief kleine schroefjes om het plaatsen op lengte van het onderstel vooraf te kunnen vastleggen). Rijdt lekker door de bochten. Ik vond uiteindelijk de sturing op het rechte eind niet helemaal zo lekker als gewenst (kan natuurlijk aan mij en/of ronding liggen). Ik vond ook dat bij marathon wedstrijden als het ijs minder werd in de bochten dat de ijzers minder goed liepen/er minder goed doorheen gingen (dan de Maples). Dus wellicht beter voor met name goede ijs omstandigheden. Ik vond dat je hier vrij technisch op moest rijden en niet ook gewoon even kon 'rammen' (wat ik graag ook af en toe doe). Ik heb hier geen langebaan wedstrijden op gereden, enkel marathons (ook nog op het podium geëindigd dus wat dat betreft deden ze het prima) en trainingen.
- Ik reed 2 seizoenen geleden op Viking PM sprints. Ik kwam daar toch niet goed genoeg door de bochten op snelheid naar mijn mening (als het richting 30ers ging marathon binnenbochten). Dat was mijn voornaamste probleem met die ijzers (maar ik was waarschijnlijk ook niet een bochten held dus het kan ook aan mij hebben gelegen). Daarnaast was een reden om van deze ijzers af te willen de veertjes die geregeld kapot gingen en de stress die dat oplevert als je die regelmatig gehaast moet gaan wisselen net voor een wedstrijd (of dat je je bedenkt dat je ze niet heb bekeken en dat ze tijdens de wedstrijd kapot gaan wat wel eens is gebeurd).
- Vorig seizoen reed ik op Marchese 853 (nu CadoMotus). Die vond ik lekker rijden. Veel druk en wendbaar. Ik kwam er goed de bochten mee door en reed er lekker mee op het rechte stuk. Maar met slechter ijs (marathons met uit getrapte bochten en Flevonice wedstrijden) had ik toch het gevoel dat ze niet zo goed bleven lopen of er doorheen reden. Daarom was ik dit seizoen ook weer wat gaan testen (en ook omdat het wel leuk is om wat uit te proberen). Bij mooi ijs reden ze wat mij betreft erg lekker. En met name bij de langere afstanden (3/5/10 km) met goed ijs waren ze heerlijk. Ik heb er al mijn PRs dik mee verbroken (naar 4:08; 7:03, en 14:31 respectievelijk)(maar had ook voor het eerst krachtraining gedaan in de zomer en goede begeleiding van trainers op het ijs). Wellicht erg goed voor een zeker type schaatser. Peter Michael rijdt er toch verschrikkelijk hard op de laatste tijd (ik weet overigens niet op welke model hij rijdt). Het is lastig om precies te omschrijven, maar wellicht kan je er sneller druk mee zetten dan met andere ijzers. Maar wellicht voor de echte sprint afstanden zijn ze iets te flexibel (maar ik ben geen sprint kanon dus heb nog geen ijzers gevonden waar de kortste afstand zo maar lekke loopt - en die vind ik misschien nooit...).
- Ik heb uiteindelijk (net) Maple comet lasers met t-bone bridge aangeschaft. Ik had eerder van een ploeggenoot zijn extra Comet Laser ijzers kunnen testen (met de standaard brug). Toen ging ik er meteen een 6-banen marathon mee schaatsen. Dat ging heerlijk (rondje solo gepakt en goed geëindigd). Ik heb er een keer langebaan op gereden met niet de gewenste resultaten maar dat lag denk ik aan mijn mindere conditie en geen (goede) voorbereiding op dat moment (ze zijn dus geen wondermiddel...). Zondagmiddag heb ik mijn nieuwe ijzers er onder geschroefd en 's avonds de 6 banen marathon gereden op de Rotterdamse baan. Daar was zeer goed en snel ijs (gecombineerd met het wind mee effect in de Rotterdamse buis). Ik stapte het ijs op en het voelde meteen erg goed. Ook grotendeels solo een rondje gepakt en met goed resultaat geëindigd. Wat mij betreft goed gebouwde ijzers, die op goed hard ijs maar ook doorgetrapt/slechter ijs goed lopen/snelheid behouden. Ik heb het idee dat je er zowel technisch op kan rijden maar ook gewoon op kan 'rammen'. Wat mij betreft gaan ze erg stabiel en lekker door de bocht, gewoon inzetten en gaan. En ze rijden ook erg lekker op het rechte eind (sturen goed met goed ijs gevoel wat mij betreft). Vanavond (en vrijdag) weer Flevonice wedstrijden en het weekeind langebaan wedstrijden (zullen dus misschien niet perfect gaan met die voorbereiding...). Dan kan ik wellicht nog wat meer uitweiden, maar dit lijkt mij wel even genoeg.
Nog een paar opmerkingen. Mijn gevoel bij ijzers kan natuurlijk sterk afhankelijk zijn van de ronding van de ijzers (tot nog toe roep ik altijd maar doe mij standaard ronding), hoe de ijzers onder de schoen zijn gezet, sterk wisselende ijs condities, hoe goed/matig ik heb geslepen en mijn conditie van de dag. Gevoel en daadwerkelijke effectiviteit/snelheid zijn dus erg lastig te meten. Ik heb niet op top ijs kunnen testen - het beste/snelste ijs waar ik de laatste tijd op heb kunnen testen was net in Rotterdam (masters 6 banen marathon met best wat rondjes in de 30 - ook solo). Ik ben voornamelijk gefocust op marathons, schaats dus niet altijd (laten wij maar zeggen - weinig) op top ijs (Jaap Ede/Flevonice), maar ambieer ook om (af en toe) goed op de langebaan te rijden. Ik ben 40+, weeg 82kg, 1.98cm en heb denk ik een wat eigen schaatsstijl (ondanks goede trainers). Met andere woorden: het is dus wellicht erg persoonlijk welke ijzers goed voor mij voelen/zijn en voor iemand anders.
- EVO steel spot, een prima ijzer voor een prima prijs. Goed geconstrueerd. Goed voor verschillende soorten ijs (mooi en slechter ijs) en wedstrijden (langebaan/marathon) lijkt mij. Maar blijft uiteindelijk bij mij toch steken op het 90/95% gevoel (net niet helemaal top op alle punten). Ik heb hier enkele marathons en trainingen op gereden, maar geen langebaan wedstrijden mee gedaan.
- Viking Sapphire. Goed doordacht en geconstrueerd onderstel (inclusief kleine schroefjes om het plaatsen op lengte van het onderstel vooraf te kunnen vastleggen). Rijdt lekker door de bochten. Ik vond uiteindelijk de sturing op het rechte eind niet helemaal zo lekker als gewenst (kan natuurlijk aan mij en/of ronding liggen). Ik vond ook dat bij marathon wedstrijden als het ijs minder werd in de bochten dat de ijzers minder goed liepen/er minder goed doorheen gingen (dan de Maples). Dus wellicht beter voor met name goede ijs omstandigheden. Ik vond dat je hier vrij technisch op moest rijden en niet ook gewoon even kon 'rammen' (wat ik graag ook af en toe doe). Ik heb hier geen langebaan wedstrijden op gereden, enkel marathons (ook nog op het podium geëindigd dus wat dat betreft deden ze het prima) en trainingen.
- Ik reed 2 seizoenen geleden op Viking PM sprints. Ik kwam daar toch niet goed genoeg door de bochten op snelheid naar mijn mening (als het richting 30ers ging marathon binnenbochten). Dat was mijn voornaamste probleem met die ijzers (maar ik was waarschijnlijk ook niet een bochten held dus het kan ook aan mij hebben gelegen). Daarnaast was een reden om van deze ijzers af te willen de veertjes die geregeld kapot gingen en de stress die dat oplevert als je die regelmatig gehaast moet gaan wisselen net voor een wedstrijd (of dat je je bedenkt dat je ze niet heb bekeken en dat ze tijdens de wedstrijd kapot gaan wat wel eens is gebeurd).
- Vorig seizoen reed ik op Marchese 853 (nu CadoMotus). Die vond ik lekker rijden. Veel druk en wendbaar. Ik kwam er goed de bochten mee door en reed er lekker mee op het rechte stuk. Maar met slechter ijs (marathons met uit getrapte bochten en Flevonice wedstrijden) had ik toch het gevoel dat ze niet zo goed bleven lopen of er doorheen reden. Daarom was ik dit seizoen ook weer wat gaan testen (en ook omdat het wel leuk is om wat uit te proberen). Bij mooi ijs reden ze wat mij betreft erg lekker. En met name bij de langere afstanden (3/5/10 km) met goed ijs waren ze heerlijk. Ik heb er al mijn PRs dik mee verbroken (naar 4:08; 7:03, en 14:31 respectievelijk)(maar had ook voor het eerst krachtraining gedaan in de zomer en goede begeleiding van trainers op het ijs). Wellicht erg goed voor een zeker type schaatser. Peter Michael rijdt er toch verschrikkelijk hard op de laatste tijd (ik weet overigens niet op welke model hij rijdt). Het is lastig om precies te omschrijven, maar wellicht kan je er sneller druk mee zetten dan met andere ijzers. Maar wellicht voor de echte sprint afstanden zijn ze iets te flexibel (maar ik ben geen sprint kanon dus heb nog geen ijzers gevonden waar de kortste afstand zo maar lekke loopt - en die vind ik misschien nooit...).
- Ik heb uiteindelijk (net) Maple comet lasers met t-bone bridge aangeschaft. Ik had eerder van een ploeggenoot zijn extra Comet Laser ijzers kunnen testen (met de standaard brug). Toen ging ik er meteen een 6-banen marathon mee schaatsen. Dat ging heerlijk (rondje solo gepakt en goed geëindigd). Ik heb er een keer langebaan op gereden met niet de gewenste resultaten maar dat lag denk ik aan mijn mindere conditie en geen (goede) voorbereiding op dat moment (ze zijn dus geen wondermiddel...). Zondagmiddag heb ik mijn nieuwe ijzers er onder geschroefd en 's avonds de 6 banen marathon gereden op de Rotterdamse baan. Daar was zeer goed en snel ijs (gecombineerd met het wind mee effect in de Rotterdamse buis). Ik stapte het ijs op en het voelde meteen erg goed. Ook grotendeels solo een rondje gepakt en met goed resultaat geëindigd. Wat mij betreft goed gebouwde ijzers, die op goed hard ijs maar ook doorgetrapt/slechter ijs goed lopen/snelheid behouden. Ik heb het idee dat je er zowel technisch op kan rijden maar ook gewoon op kan 'rammen'. Wat mij betreft gaan ze erg stabiel en lekker door de bocht, gewoon inzetten en gaan. En ze rijden ook erg lekker op het rechte eind (sturen goed met goed ijs gevoel wat mij betreft). Vanavond (en vrijdag) weer Flevonice wedstrijden en het weekeind langebaan wedstrijden (zullen dus misschien niet perfect gaan met die voorbereiding...). Dan kan ik wellicht nog wat meer uitweiden, maar dit lijkt mij wel even genoeg.
Nog een paar opmerkingen. Mijn gevoel bij ijzers kan natuurlijk sterk afhankelijk zijn van de ronding van de ijzers (tot nog toe roep ik altijd maar doe mij standaard ronding), hoe de ijzers onder de schoen zijn gezet, sterk wisselende ijs condities, hoe goed/matig ik heb geslepen en mijn conditie van de dag. Gevoel en daadwerkelijke effectiviteit/snelheid zijn dus erg lastig te meten. Ik heb niet op top ijs kunnen testen - het beste/snelste ijs waar ik de laatste tijd op heb kunnen testen was net in Rotterdam (masters 6 banen marathon met best wat rondjes in de 30 - ook solo). Ik ben voornamelijk gefocust op marathons, schaats dus niet altijd (laten wij maar zeggen - weinig) op top ijs (Jaap Ede/Flevonice), maar ambieer ook om (af en toe) goed op de langebaan te rijden. Ik ben 40+, weeg 82kg, 1.98cm en heb denk ik een wat eigen schaatsstijl (ondanks goede trainers). Met andere woorden: het is dus wellicht erg persoonlijk welke ijzers goed voor mij voelen/zijn en voor iemand anders.