Het 'spiertrainen' van Doddeltje kan zelfs averrechts effect hebben. Als je namelijk last van compartimentsyndroom hebt waarbij het veroorzaakt wordt door een te hoge spierspanning of spiervolume van de spier kan is het extra trainen van die spier juist niet de oplossing!
Een stukje goed leesvoer:
WAT IS EEN COMPARTIMENT-SYNDROOM?
Elke spier of spiergroep wordt omgeven door een soort vlies, kapsel (fascie). De stugheid en stevigheid is niet altijd gelijk. De spiergroep met de fascie is een 'spiercompartiment'.
B.v.; de spieren die zorgen voor het heffen van de tenen en deels de enkel bevinden aan de voorzijde van het onderbeen. Deze spieren zijn omgeven door een stevig kapsel (de anticusloge). Bij een (te) grote inspanning kunnen spieren in een compartiment als gevolg van enige zwelling te strak in hun kapsel komen te zitten, met weer als gevolg een afklemming van bloedvaten en zenuwen.
In extreme gevallen kan de druk zelfs zo hoog worden, dat de bloedcirculatie geheel wordt verstoord en de bloedstroom wordt afgesloten, waardoor de spieren (deels) kunnen afsterven. Maar ook kunnen zenuwen blijvend beschadigd raken, waardoor er een uitval kan ontstaan in het functioneren. Hier moet snel worden ingegrepen.
N.B.: Houd er wel rekening mee, dat bovengenoemd geval een voorbeeld is, en dat een Compartiment Syndroom zich - zoals al vermeld - in iedere spier(groep) kan voordoen.
WELKE KLACHTEN?
Wanneer telkens na een inspanning (oefening/training/wedstrijd) de spieren van de anticusloge (anterior=voor) in het gedrang komen, wordt dat een chronisch compartiment syndroom genoemd. De klachten die daarbij ervaren worden zijn, pijn en/of stijfheid aan de buitenzijde naast het scheenbeen. Denk maar bijv. aan de voorste scheenbeenspier (tibialis anterior). Ook kunnen daarbij ook wel tinteling of een dovig gevoel voorkomen in de omgeving van de eerste en tweede teen. Soms treedt er ook wat zwelling op van het spiercompartiment. In extreme gevallen - acute compartiment syndroom - is de pijn zeer hevig en kan de grote teen of voet niet goed of helemaal niet meer bewogen worden. Meestal raken dan ook andere compartimenten van het getroffen been in de knel.
Ik had last van mijn Tibialis anterior.
Meer dan 8 ronden schaatsen ging niet goed, kreeg echt enorme pijn in die scheenbeenspier, hij werd hard en er kwamen zelfs knopen/bulten op te staan. Na 10 minuten rust ging het dan weer en kon ik weer rijden. Ook met intervaltrainingen (1 ronde hard, 1 rustig kreeg ik er last van na 8-10 ronden).
Eerst fysiotherapie gedaan, had geen resultaat.
Toen vorig jaar in de zomer maar besloten tot een operatie. Maar dat betekende eerst na de orthopeet. Daar een spierdrukmeting gedaan (15 min hardlopen zorgde ook voor problemen) en het resultaat was duidelijk: normaal is een spierdruk iets van 25, ik had 65-68 en 70 in m'n schenen. Daarna nog rontgen en echo meting moeten doen. Daaruit bleek dat ik idd geen last had van een trauma na een botbreuk oid.
Operatie is poliklinisch snel gedaan: in 10-15 minuten was ik klaar (ruggeprik was nog 't meest irritante omdat deze pas na 1,5 uur begon uit te werken

)
Herstel was 1-2 weken niet/weinig lopen (niet aan gehouden

) en daarna rustig dingen doen, fietsen mag lichtjes, hardlopen niet. Na 6-8 weken weer beter belastbaar.
Uiteindelijk resultaat: geen last meer gehad van m'n Tibialis anteriors tijdens schaatsen!
Maar bij lange afstanden krijg ik soms nog wel last van m'n Fibularis brevis.
Ik wil niet zeggen dat Niek dit ook heeft, maar je kan er iig aan denken
