verkrampte spier in onderbeen

Af en toe heb ik op de training dat mijn beenspier aan de buitenzijde in het onderbeen op een enorme manier verkrampt. De ene training wel en de andere training absoluut niet. (vb zondagavond 1,5 uur lekker gereden en woensdagavond na 6 rondjes kramp)

Ik train 2 x per week op viking marathon 1 hoog. Het lijkt erop dat ik bij het achterop zitten deze spier aanspan om te voorkomen dat ik achterover val. Althans dat blijkt ze te zijn wanneer ik dit probeer.

Links is, wanneer ik er last van heb, erger dan rechts omdat ik waarschijnlijk in de bocht deze spier gebruik om de lijn onderbeen-enkel recht te houden (om niet op de buitenkant van de linkerschoen terecht te komen)

Heeft iemand van jullie en tip of tips om hiervan af te komen. (wellicht even terug naar laag of ijzer iets verder naar de buitenkant plaatsen onder de schoen om de druk op de spier te verminderen, andere houding, etc)

spier trainen :wink:

als het de spier van je scheenbeen is: gewoon liggen, benen strekken, en je voeten naar je toe en van je weg bewegen. Doe dat een keer of 40, pauze, en dan nog een keer. Ik doe dat gewoon als ik in bed kruip :wink:

gelukkig weet ik zeker dat het geen shint splints is want dat heb ik helaas jaren geleden al een keer mogen ervaren na vaak hardlopen op een verharde weg. Het zit meer naar achteren dus echt opzij en niet tegen het scheenbeen (zeg maar tussen scheenbeen en kuitspier in) Hij loopt van net achter de enkelknobbel schuin naar boven naar de knie toe.

Waarschijnlijk toch gewoon trainen, maar vreemde is de ene keer last en de andere keer helemaal niet.

lijkt op een overbalasting, terwijl het niet normaal is dat je die spier intensief gebruikt. je bent denk ik niet in balans. je gevoel voor balans kan per dag verschillend zijn, dus heb je er niet elke training last van.

maar als je zelf al zegt dat het iets met achterover vallen te maken heeft, kun je je ijzer dan niet een beetje naar achter plaatsen zodat je iets meer voorop komt te zitten? je basis-balans moet iets achter het midden van de schaats zitten, niet helemaal achterop. de afstelling zou dus de reden kunnen zijn dat je de spier aanspant en overbelast.

Kan mijn schaats niet naar voor of achteren bewegen t.o.v. de schoen. Ik rijdt op vast en (nog) niet op klappers. Wel in de breedte naar links en rechts. (viking marathon)

Toch wel idee om ijzer iets te verstellen onder de schoen. Ik denk dan aan de hak iets meer naar buiten te plaatsen (beginnen met hooguit 1 mm) en dan eens kijken of dit effect heeft.

Ik heb overigens ook een paar bont schoenen (Bont Rampage) met een lengte sleuf (Skeeler/shorttrack) maar dan zijn ze in de breedte weer niet verstelbaar.

Aankomende week 3 (wo, do en vr)dagen op het IJs dus eens kijken of deze 3 dagen achter elkaar goed focussen op evenwicht het gewenste resultaat opleverd.

Hey Niek,

Ik heb denk ik van precies hetzelfde last gehad en uiteindelijk uit ellende maar een boek gekocht over de biomechanica van het schaatsen. Ik weet niet of het precies hetzelfde is maar zo te lezen wel.

Het komt omdat je niet genoeg naar achteren staat, daardoor heb je een sterke actievatie van je kuitspier en dus ook van je scheenbeenspier. Deze 2 heffen elkaar op in kracht, maar omdat je scheenbeenspier veel zwakker is als je kuitspier zal deze veel sneller verzuren. Eigenlijk zouden die krachten niet op mogen treden om het niets toevoegt, het komt omdat je als mens jezelf met lopen in evenwicht houdt met je kuiten en bij schaatsen niet.. (korte versie voor zover ik het me nog kan herinneren)

De oplossing is simpel: betere techniek Bij mij helpt het HEEL ERG als ik bij na het overkomen mijn binnenste been er echt in schop en dan iets verder dan lekker natuurlijk lijkt doorzet naar voren. Dat is niet helemaal een fijn gevoel in het begin, maar het is wel de goede schaatshouding omdat je dan echt acterop zit.

Ehrm even kijken dat is vast niet duidelijk, iedere keer als je je binnenste been bijzet, zet het dan wat verder naar voren, daar komt het op neer...

Succes ermee en hoop dat dit helpt (en de oplossing is)!

Groeten,
Dennis

Ben er eindelijk achter wat het is. Chronisch logesyndroom. Klinkt moeilijker dan het is. Om iedere spier zit een kapsel, spier groeit door training en als kapsel dan niet meegroeid heb je bij inspanning een probleem.

Nu eerst Fysio om het kapsel wat ruimer proberen te krijgen en anders het mes erin. Dan wordt het kapsel geopend en krijgt de spier ruimte om uit te zetten bij inspanning en blijft de doorbloeding en zuurstof toevoer goed uileg arts en Fysio) Ik hoop dat het probleem met Fysio wordt opgelost. Herstel van de lichte operatie duurt maar ongeveer 2 weken en je moet gelijk weer gaan lopen (wandelen)

Is dat niet hetzelfde wat Reitse een keer benoemde op dit forum?
Ik heb zelf ook last van een verkrampte spier in mijn onderbeen. Met name bij de langere afstanden op hogere snelheid (een marathon of 10km) Bij een marathon krijg ik er na 30 ronden ongetwijfeld last van. Ik heb er nooit last van bij kortere afstanden. Ook mijn linker been is erger dan mijn rechter, wrs. door de bochten, want op het rechte eind heb ik er ook geen last van. Ik merk wel dat het verbeterd als ik kortere slagen maak in de bocht (hogere frequentie), maar dat is op lange duur contitioneel nog niet goed vol te houden. Fysio en bewegingsdeskundige hebben mij geadviseerd om gewoon hard te trainen deze zomer en pijn gaan beschouwen als fijn...

Het 'spiertrainen' van Doddeltje kan zelfs averrechts effect hebben. Als je namelijk last van compartimentsyndroom hebt waarbij het veroorzaakt wordt door een te hoge spierspanning of spiervolume van de spier kan is het extra trainen van die spier juist niet de oplossing!

Een stukje goed leesvoer:

Ik had last van mijn Tibialis anterior.



Meer dan 8 ronden schaatsen ging niet goed, kreeg echt enorme pijn in die scheenbeenspier, hij werd hard en er kwamen zelfs knopen/bulten op te staan. Na 10 minuten rust ging het dan weer en kon ik weer rijden. Ook met intervaltrainingen (1 ronde hard, 1 rustig kreeg ik er last van na 8-10 ronden).

Eerst fysiotherapie gedaan, had geen resultaat.
Toen vorig jaar in de zomer maar besloten tot een operatie. Maar dat betekende eerst na de orthopeet. Daar een spierdrukmeting gedaan (15 min hardlopen zorgde ook voor problemen) en het resultaat was duidelijk: normaal is een spierdruk iets van 25, ik had 65-68 en 70 in m'n schenen. Daarna nog rontgen en echo meting moeten doen. Daaruit bleek dat ik idd geen last had van een trauma na een botbreuk oid.

Operatie is poliklinisch snel gedaan: in 10-15 minuten was ik klaar (ruggeprik was nog 't meest irritante omdat deze pas na 1,5 uur begon uit te werken )

Herstel was 1-2 weken niet/weinig lopen (niet aan gehouden ) en daarna rustig dingen doen, fietsen mag lichtjes, hardlopen niet. Na 6-8 weken weer beter belastbaar.

Uiteindelijk resultaat: geen last meer gehad van m'n Tibialis anteriors tijdens schaatsen!

Maar bij lange afstanden krijg ik soms nog wel last van m'n Fibularis brevis.

Ik wil niet zeggen dat Niek dit ook heeft, maar je kan er iig aan denken

Ik behandel patienten met shin splints met curetape: moet zeggen goede resultaten mee. Is een bepaalde tapetechnieken waardoor de receptoren van de huid "beinvloed" worden waardoor er drukverlaging is. Drukverlaging geeft minder pijn.

Even terug naar mijn onderbeen. Het is absoluut geen shin splint. De pijn zit nl rechts van het been en niet eens in de buurt van het scheenbeen. Alleen bij schaatsen heb ik er last van. Ik kan 10 km hardlopen op asfalt zonder last en daarbij zou een shin splint al snel voelbaar moeten zijn.

Dat is ook de reden dat er verder gezocht is en kwam ik uit bij een chronisch logesyndroom. Op zich niets ernstigs, zolang ik de spier niet teveel laat werken en daardoor meer dan normaal uitzet en daardoor tijdelijk beknelt raakt (tot ik stop met de belasting dan binnen 5 minuten pijn weg en alsof er niets aan de hand is)

Nu bij de fysio die de boel behoorlijk oprekt (een klein stukje kan genoeg zijn) Ik heb er alleen met schaatsen last van en het is nu afwachten hoe het met skeeleren gaat. Zondag 75km op d eracefiets en van alle spieren wel wat last (gewone vermoeidheid) maar niet van die ene. Dus probleem zit alleen bij schaatsen en dat wil ik absoluut niet opgeven.

De Fysio en ikzelf merken gelukig al resultaat dus ik ben hoopvol gestemd voor hte volgende seizoen. Dan wellicht ook weer iets stabieler op de ijzers en minder belasting van de spier. Want zoals eerder in dit onderwerp door iemand werd aangehaald instabiliteit zorgt ervoor dat ik deze spier teveel belast.

Reitse: Met deze tape pak je de oorzaak ook aan. Patienten zijn na een paar behandelingen van de klacht af , dan tape je ook niet meer. [/quote]

Dat woordje quote moet er niet achter. Ik snap niet veel van een computer, je duwt ergens op en krijgt het niet meer weg.

bedankt. niet goed gekeken