leenstrafan
Well-Known Member
Shorttrack en langebaanschaatsen. Twee sporten die overeenkomsten en verschillen hebben. Zoals ik het voor me zie is shorttrack in de jaren 1970/80 op de kaart gezet door mensen die hard wilden schaatsen, maar alleen een 60×30 meter-baantje (voor ijshockey en kunstschaatsen) in de buurt hadden. In 1988 was shorttrack demonstratiesport en sinds 1992 is het een officiële Olympische sport (wat langebaanschaatsen al sinds 1924 is).
Dit topic doe ik een beetje uit de losse pols, en er zijn zeker op dit forum mensen die de cijfers van het langebaanschaatsen helemaal paraat hebben en van het shorttrack misschien sneller kunnen verzamelen dan ondergetekende, maar ik wilde even kijken naar welke landen competitief zijn bij het langebanen, bij het shorttracken, waar de verschillen en de kansen (en ijshockeybanen) liggen.
Eerste grove inschatting, gebaseerd op recente seizoenen ((Wit-)Rusland even buiten beschouwing gelaten):
² Duitsland heeft een grote langebaantraditie en met Anna Seidel één goede shorttracker.
Verschillen in de achterhoede zijn vaak verklaarbaar door een handjevol grote talenten in een sport in één discipline. Denk aan Eline Christie (Groot-Brittannië, shorttrack) of Martina Sablikova (Tsjechië, langebaan). Het Duitse schaatsen is sowieso in verval. Maar wat mij tot deze analyse leidde:
Ik weet dat Tsjechië, Slowakije, Zweden, Finland, Noorwegen, Denemarken en Zwitserland een hele grote ijshockey-cultuur hebben, hebben die dan geen kinderen die tussen de trainingen door keihard rondjes proberen te schaatsen op de 60×30 meterbaan?
Dit topic doe ik een beetje uit de losse pols, en er zijn zeker op dit forum mensen die de cijfers van het langebaanschaatsen helemaal paraat hebben en van het shorttrack misschien sneller kunnen verzamelen dan ondergetekende, maar ik wilde even kijken naar welke landen competitief zijn bij het langebanen, bij het shorttracken, waar de verschillen en de kansen (en ijshockeybanen) liggen.
Eerste grove inschatting, gebaseerd op recente seizoenen ((Wit-)Rusland even buiten beschouwing gelaten):
- Toplanden shorttrack: Nederland, Canada, Zuid-Korea, China
- Toplanden langebaan: Nederland, Canada, Japan, Noorwegen
- Subtoplanden shorttrack: Japan, Italië, Hongarije, Kazachstan, Polen, USA
- Subtoplanden langebaan: China, Italië, Zuid-Korea, Duitsland, Kazachstan, Polen, USA
- Meedoende landen shorttrack: Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, België, Oostenrijk, Tsjechie, Oekraïne, Turkije, Letland, Bulgarije
- Meedoende landen langebaan: Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, België, Oostenrijk, Tsjechië, Zweden, Zwitserland, Finland, Denemarken
- Beter met shorttrack: Zuid-Korea, China, Hongarije, Groot-Brittannië¹, Oekraïne, Turkije, Bulgarije
- Beter met langebaan: Japan, Noorwegen, Duitsland², Tsjechië, Zweden, Zwitserland, Denemarken
² Duitsland heeft een grote langebaantraditie en met Anna Seidel één goede shorttracker.
Verschillen in de achterhoede zijn vaak verklaarbaar door een handjevol grote talenten in een sport in één discipline. Denk aan Eline Christie (Groot-Brittannië, shorttrack) of Martina Sablikova (Tsjechië, langebaan). Het Duitse schaatsen is sowieso in verval. Maar wat mij tot deze analyse leidde:
Ik weet dat Tsjechië, Slowakije, Zweden, Finland, Noorwegen, Denemarken en Zwitserland een hele grote ijshockey-cultuur hebben, hebben die dan geen kinderen die tussen de trainingen door keihard rondjes proberen te schaatsen op de 60×30 meterbaan?
