Toekomst schaatsen/Welke veranderingen zijn gewenst?

Als ik de baas van de ISU zou zijn en ik een plan moest maken voor hoe schaatsen er in 2030 uit moest zien...

- Elke twee jaar (even jaren) een klassiek WK allround in combinatie met een WK sprint. In olympische jaren in maart, in niet-olympische jaren in februari. Altijd op een buitenbaan, eventueel een pop-up-versie. Met heel veul deelnemers, waarvan 16 rijders op de 10 kilometer. NOS zendt gewoon de onbelangrijke ritten lekker op de livestream uit voor de liefhebbers. (Hoewel de echte liefhebbers natuurlijk gewoon in het stadion zitten). Gewoon lekker historisch schaatsen kijken. Er zullen toppers afzeggen, maar ik denk dat het deelnemersveld er dan niet zoveel toe doet. Het grote publiek kent ook geen marathonschaatsers, maar kijkt toch als er in Nederland op natuurijs wordt gereden.

- Elke twee jaar (oneven jaren) een WK afstanden in februari.
Daarbij worden gereden:
- Een 500 meter via knock-outs: tijdronde, 1/8-finale, 1/4-finale, 1/2 finale, finale
- Een 1500 meter: tijdronde en daarna een finale en een strijd om het brons
- Klassieke 10 kilometer voor mannen en 5 voor vrouwen.
- Teampursuit: tijdronde en daarna een finale en een strijd om het brons
- Massstart

Ja, meer starts. Maar het nadeel daarvan valt mee. De 500 meter specialisten zullen veel vaker moeten starten om goud te winnen, maar dat is voor iedereen hetzelfde. De combinatie 500 en 1500 wordt veel moeilijker. Maar hoeveel schaatsers zijn er die de 500 en 1500 in de wereldtop combineren? Ik komt uit bij Richardson en Bowe. Die zullen misschien kiezen. Tegenover mogelijk één extra start op de 1500 staat dat de 1500-meter specialisten geen 1000 meter of 5000 meter hoeven te rijden, wat ze bijna allemaal nu wel doen. En dan het voordeel: hoe mooi zou een 1500-meter finale tussen Verweij en Brodka om het goud in Sochi zijn geweest. En een 500-meter finale bij het afgelopen WK tussen bijvoorbeeld Smeekens en Ihle. De spannende directe ritten waarbij het om de ritwinst gaat zijn vaak toch het mooist.

Op deze manier is de 10 kilometer als enige traditionele onderdeel prima houdbaar tot in lengte van jaren, denk ik. Ook het atletiek heeft onderdelen die per se voor het grote publiek bedoeld zijn (50 km snelwandelen!). En het langlaufen heeft ook nog één tijdritondereel.

Niet alleen als apart onderdeel maar gewoon ook bij de traditionele afstanden. Net als bij het alpine skien zet iedere rijder zijn eigen tijd in werking. Wel vastleggen hoe groot de aanloop mag zijn. Is men gelijk van die erbarmelijke valse starts verlost.

Prima idee. Dit voorstel bevat elementen om de sport te vernieuwen richting meer directe actie. Landen als Zuid-Korea en de VS zullen daarvoor warmlopen. Tegelijkertijd wordt het langebaanschaatsen zoals we dat kennen niet volledig overboord gegooid, zodat de traditionele schaatsfans zich er ook in kunnen vinden. Het verbinden van verschillende wensen is de grootste uitdaging waar de ISU de komende jaren voorstaat en dan zal je af en toe compromissen moeten sluiten.

Vervang de nationale schaatspakken door merkpakken van de sponsors: Meer zichtbaarheid trekt meer geld.

Vervang de 'landenstrijd' door een 'ploegenstrijd', vergelijkbaar met het wielrenmodel: (copy & paste van de wiki)
- Om voor een bepaald jaar als professionele schaatsploeg in aanmerking te komen moet een schaatsploeg volledige tewerkstelling verlenen tijdens het ganse jaar aan een minimum aantal schaatsers en begeleiders.
- Bovendien wordt rekening gehouden met sportieve, ethische, financiële en administratieve factoren. (minimum budget, resultaten afgelopen twee jaar, etc)
- De ploegen hebben de plicht deel te nemen aan iedere WorldCup.

Een schaatsploeg kan dus naar keuze nationaal of commercieel zijn, maar moet aan minimale eisen qua professionaliteit voldoen. En elke schaatser moet zich aansluiten bij een professionele ploeg.

Irrelevant.

Zorgen de ploegenachtervolging, massa-start en team-sprint voor een opleving van de kijkcijfers en/of sponsorinkomsten? Daar heb ik weinig van gehoord.

Het gaat niet om de format van de wedstrijden, maar om de commerciële en professionele infrastructuur.

Voor welk probleem zijn dit oplossingen?

Gaan er nu opeens buitenlandse TV-zenders het schaatsen uitzenden?
Gaan er nu hallen gebouwd worden in Praag of Oslo?
Gaan er nu Finse kindertjes opeens wel schaatsen?
Komen Zuid-Koreanen dan wel over voor een Wereldbekerfinale?
Zal de nieuwe Sven dan niet wedstrijden overslaan?

<CYNISCH>Gelukkig kan Claudia Pechstein in 2030 nog steeds starten op haar geliefde 5000m.</CYNISCH>

Ik begrijp dat je Vlaams bent, maar de structuur van het wielrennen (wat dit exact is, World Tour) zal niet overal werken. Met dit plan sluit je atleten uit die zich niet thuisvoelen in een professionele ploeg. Shani Davis maakte ook vele jaren geen onderdeel uit van een professionele ploeg maar boekte wel resultaat. Daarnaast zullen vele buitenlandse bonden niet kunnen voldoen aan jouw standaarden van budget, deelname en een minimum aantal personen op de loonlijst.

Het gaat wel degelijk om het format van de wedstrijden, omdat het huidige format het publiek te weinig aanspreekt. Meer publiek leidt tot meer sponsoren en daarmee kom je in een positieve spiraal terecht, in plaats van de negatieve spiraal waar we de laatste jaren in zitten. Met de Mass-start wordt wel degelijk wat bereikt, het was het onderdeel dat de Koreanen het meest aansprak bij het WK Afstanden.

Zie best wel leuke ideeen naar voren komen, en ook de (soms terechte) kritiek op sommige van die plannen.

Ik ben redelijk eenvoudig in mijn ideeen. Waar het in de basis aan schort is de matige publieke belangstelling die ook nog eens teruglopende is. Of dat voornamelijk aan het het wedstrijd-format ligt waag ik te betwijfelen. Ik denk zelf dat het publiek echt niet gaat komen, wat voor onderdelen we ook bedenken, zolang praktisch alle wedstrijden gehouden worden in grote grijze bakken met zo ongeveer 0,0 onderhoudende pauze-programmas.
Ik ben er 100% van overtuigd dat buiten-wedstrijden met veel meer sfeer en hopelijk regelmatig wat lastige omstandigheden (om het geheel een gladiator-achtig iets te geven) de beste kansen geeft om publiek te trekken. Liefst in/vlakbij het centrum van een grote stad. Wat dat betreft is het WK volgend jaar een prachtig initiatief.

Mee eens, er wordt te weinig buiten geschaatst en dat zou zeker de sport in een beter daglicht zetten, letterlijk en figuurlijk. Met de huidige opzet is dat lastig omdat bonden liever voor de vertrouwde ijshallen kiezen dan voor een buitenbaan.

Inderdaad, tijdelijke banen op een stadsplein zijn al jaren mijn ideaalbeeld. Als ik de OS zou organiseren had ik ook zeker geen hal gebouwd.

Kijk eens naar langlaufen, waar het nieuwe, spectaculaire en populaire sprintonderdeel vaak ook in een centrum is. Dat maakt de sport zo ontzettend veel aantrekkelijker.

In het centrum van een stad helpt ook om mensen die de sport niet kennen geinteresseerd te krijgen, zeker als het evenement goed zichtbaar is.
In Chicago, en nu Boston, zie ik regelmatig evenementen waar ik nooit aan zou denken, maar als ze toch vlakbij worden gehouden dan is het leuk om er heen te gaan (mits betaalbaar natuurlijk).
Voorbeelden: aantal jaar geleden werd het US open squash toernooi met alle toppers gehouden in het Millennium-park van Chicago, waar duizenden mensen sowieso elke dag al komen. Ander voorbeeld: een grote ijshockey-wedstrijd wordt elk jaar gehouden in een American football- of honkball-stadion (de winter classic), waardoor het buiten is en veel meer mensen dan normaal kunnen gaan, terwijl het ook nog eens dichter in het centrum is (meestal).

Een sport als beach volleyball heeft dit ook heel goed gedaan door het strand regelmatig naar stadspleinen te halen ipv te verwachten dat men wel naar de stranden toegaat.Uiteraard is dat niet de enige reden dat beachvolleyball zoveel gegroeid is, maar zeker wel dat het zo snel gegroeid is.

Voor het probleem dat schaatsen als TV- en toeschouwerssport niet toekomstbestendig is. Tijden veranderen en daarom veranderen veel sporten ook mee. Als er één sport is die die verandering nodig heeft, dan is het schaatsen. Want bijna geen enkele andere sport is zo 'traag' om naar te kijken als de lange afstanden schaatsen. Ik denk dat alleen cricket en snooker vergelijkbaar zijn. Dat is een deel van het succes van de sport en wij zijn er ook mee opgegroeid, daarom is het voor ons moeilijk om daar met een helikoterview naar te kijken. Maar je moet ook naar de jongere generatie kijken als je wilt dat schaatsen een serieuze sport blijft. En ja, er zijn ook jongeren zoals @EenBrabander, maar die groep is klein. Ik ken zelfs heel veel dertigers en veertigers die groot sportliefhebber zijn, maar die schaatsen veel te saai vinden terwijl ze dat vroeger niet vonden. Onze manier van televisiekijken verandert, of je het nu leuk vind of niet.

En voor het probleem dat schaatsen nu kiest voor een vlees- nog vis tussenweg waarmee de traditionele fans worden weggejaagd, maar waarmee ook geen nieuwe fans worden gewonnen. Je moet én toernooien organiseren die echt traditioneel blijven én toernooien die juist die tweede groep aanspreken. Dat gebeurt vooral in het cricket al heel succesvol. Geen half-half-toernooien.

En voor het probleem dat de kans op verrassingen in het schaatsen klein is (door de komst van binnenbanen nog kleiner) en tegelijkertijd het verschil in kennis tussen grote en kleine schaatslanden heel erg groot. Dat zorgt ervoor, ook in combinatie met de kleine hoeveelheid geld die er te verdienen valt, dat veel te veel schaatsers buiten Nederland vroeg zijn gestopt en voor hun studie hebben gekozen. Dus heb je onderdelen nodig, zoals de massastart, of een 500 meter in knock-out, waarbij ook kleine schaatsers uit kleine landen kunnen dromen van (olympisch) succes. Dat zorgt er ook weer voor dat televisiezenders uit die landen er zendtijd aan gaan besteden tijdens de Spelen.

Allroundtoernooien op pop-up-ijsbanen in de open lucht zorgen ervoor dat er toernooien kunnen worden georganiseerd in landen die geen ijsbaan hebben waarmee je nieuwe mensen in aanraking kunt brengen met het schaatsen. Ook omdat je dan midden in grote steden kunt rijden, en niet in dorpjes achteraf. Natuurlijk is het beter als daar ijsbanen gebouwd gaan worden, maar je moet ergens beginnen.

Maar goed, ik hoor graag jouw voorstellen, behalve het vaste geklaag dat de schaatsers een schop onder hun kont verdienen omdat ze te veel afzeggen.

Voor zover ik weet zijn daar geen cijfers van. Sowieso is het probleem dat alleen in Nederland schaatsen met regelmaat live wordt uitgezonden. En deze voorstellen zijn er juist niet voor Nederland, maar voor het buitenland. En daarover kun je nu lastig wat zeggen.

We hebben internationale kijkcijfers nodig van de komende Olympische Spelen om er iets over te kunnen zeggen.

Wat ik wel weet
1) In het wielrennen is heel duidelijk de trend dat tijdritten minder kijkers trekken dan gewone etappes. En die trend wordt steeds sterker. In het baanwielrennen gold hetzelfde voor de individuele tijdritonderdelen, die daarom nu allemaal (jammer genoeg) gesneuveld zijn. Langlaufen: idem. Ik zou niet weten waarom je zoiets niet naar het schaatsen door kan trekken.
2) Na alle drie de laatste Olympische Spelen hoorde ik, van mensen die erbij waren, dat het publiek op geen enkel onderdeel zo luidruchtig was als op de teampursuit. Met name in Turijn en Vancouver.

Verder ben ik het trouwens ook met Chicagodude eens dat het schaatsen moet kijken na manieren om het leuk te houden tijdens dweilpauzes of tussen de ritten door.

What do you think?
I am sure that Amsterdam next year will be a success. Its your winter-classics since you have moved inside since long, and speedskating is still so popular in the Netherlands
We have had other outdoor allround championships in quite big town areas the latest years also dont forget. They didnt/doesnt significally improve the public interest and the entertainment rate.
Biggest permanent effort one could do for allround is hence to consider sensible, more or less new ideas. If you look at the tournament in Hamar, the mens placings after three and four distances were almost similar. Not so in the womens. Instead of 500-3000-1500-5000 for the men also: Look above. Bear in mind that it is considered ok for some to step down after three distances. In such a model you invite both new skaters, and bigger efforts from the Yuskovs. If you motivate some to train for managing a 5k, eventually they could decide to have a go at the 10k also.

Wat ben ik dan blij dat jij nooit de OS zal organiseren. De laatste OS op een buitenbaan (Albertville 1992) was het perfecte voorbeeld van onverdiende winnaars agv ijs- en weersomstandigheden (Karlstad, Zinke, Börner). Juist door dat tournooi hebben ISU en IOC besloten dat bij de OS in het vervolg alleen nog maar op overdekte banen zou worden geschaatst.

Overigens zag ik gisteren wat beelden uit het centrum van Drammen van de langlauf sprintwedstrijd. 5 Noren in de finale van 6, dus ook dat lost de overheersing van één land in een bepaalde sport op een bepaald onderdeel niet op. Sfeer was er inderdaad volop, maar dat komt vooral omdat het Noorse publiek natuurlijk erg langlauf minded is. Zou je dezelfde wedstrijd in pak 'm beet het centrum van Londen houden dan is die sfeer er totaal niet en staan er alleen wat toevallig voorbij komende toeristen langs de kant.

Met je eens wat betreft de Olympische Spelen. Die moeten gewoon binnen. De belangen zijn te groot. Andere toernooien kunnen wel naar buiten, maar vooral het allrounden is het zeer geschikt. Dat past gewoon bij elkaar. Bovendien zijn er vier afstanden, en kun je pech qua omstandigheden nog goedmaken op drie andere afstanden.

Vergeet bij je vergelijking met langlaufen en Noordse Combinatie niet dat in die sporten waxen een enorm belangrijke rol heeft. Dat kan een reden zijn dat je soms dominantie hebt bij één wedstrijd uit één land: omdat zij gewoon goed hebben gekozen en de anderen niet. Als je naar de totale wereldbeker kijkt, zijn de Noren niet extreem dominant bij het langlaufen.

Bedenk ook dat mensen in grote steden het beste leuk vinden om nieuwe dingen te zien. Hoeveel mensen kwam er naar de Red Bull Airraces in Rotterdam. Volgens mij meerdere honderd-duizenden. En niet omdat ze die sport en die sporters kennen.

Ik denk dat een pop-up-schaatsbaan in bijvoorbeeld Brussel prima zou kunnen werken.

So WK in Brussels instead of Oslo 2022... and modelled on how the EK was arranged this year... Hmm.

Even over dit, en dan niet wedstrijdgerelateerd. Want ook het recreatief schaatsen (als dagje uit) kan veel leuker. Als je overdag rondrijdt in sfeerloze hallen als De Uithof, Vechtsebanen, Eindhoven, Hoorn, etc. dan trekt dat ook niet echt. In die lijn van pop-upbanen/buitenbanen heeft m.i. schaatsbaan Rotterdam wel bewezen dat het allemaal stukken beter kan.

Wat ze daar hebben gedaan: een heel plein van hout en tenten gemaakt, waarbij zelfs de keuken eruit ziet als een houten huisje (planken geplaatst voor een keet waarin de keuken zit) waardoor de koek en zopiesfeer, zoals bij natuurijs, wordt benaderd. Voor breder publiek wordt op de funbaan ook vaak zoiets als discoschaatsen georganiseerd. Hoewel ze niet de faciliteiten hebben voor serieuze wedstrijdschaatsers (het ontbreekt er aan trainingsuren voor fanatieke schaatsers, want ook in het norenuur verzamelen treintjes die te dicht op de kant rijden om er serieus te kunnen trainen), heb ik veel respect voor wat ze daar op dat vlak hebben neergezet. En het werkt: want het is de enige particuliere baan die winstgevend is en het wordt er ieder jaar drukker.

Overigens weten ze sinds dit jaar ook hoe ze het ijs scheurenvrij kunnen houden en was de baan vrij vlak. Het ijs was er dit jaar beter dan op De Uithof, ook als je de wind mee bonus door de tent die een tunnel vormt over de baan niet meerekent.

Wat ze daar goed hebben gezien is dat het schaatsen meer is dan alleen schaatsen zelf. Er is sprake van een specifieke sfeer. En ook: schaatsen hoeft niet alleen maar rondjes draaien te zijn op de 400-meterbaan. Dat vinden veel mensen op een gegeven moment saai. Dus bedenken ze andere dingen op het ijs die bij een veel breder publiek aanslaan.

Daarnaast ligt de baan aan de rand van Rotterdam, op ongeveer 10 - 15 minuten fietsen vanaf het centrum. Hij is dus goed bereikbaar.

De baan doet mij een beetje denken aan de Jaap Eden, qua sfeer. Daar zou ik zo snel niet gaan schaatsen als het regent, maar met die lampjes op het binnenterrein en de gezellige barakken en primitieve kleedkamers ernaast heerst daar ook een leuke schaatssfeer. En ik geloof wel dat dat goed verkoopt.

Kortom: ik denk dat meer banen zouden moeten investeren in de schaatssfeer. Thialf is wat mij betreft de enige uitzondering op de regel als het gaat om sfeerloze hallen waarin we moeten schaatsen. Enschede heeft ook nog wel iets van een positieve moderniteit, maar ligt ook ver buiten de 'stad'. Het is dat ik erg van schaatsen houd, maar anders zou ik een bezoekje aan bijv. de Ireen Wüstbaan ook niet echt beschouwen als een erg 'gezellig' dagje uit.

Ten eerste: bij het skien is die mogelijkheid er ook altijd, maar hoe vaak gebeurt het nou dat op de OS ook echt een onterechte winnaar eruit zou komen? En mocht dat toch gebeuren, dan wordt daar bij het skien niet echt moeilijk over gedaan. Ten tweede: de schaatsers die jij noemt wonnen idd in 1992, maar het is nou niet bepaald zo dat dat echte nobody's waren. Karlstad en Borner echte wereldtoppers op hun afstand, en ook Zinke had daarvoor ook al eens WCs gewonnen. Waren ze de sterksten op de dag zelf in 1992? Misschien/waarschijnlijk niet, maar echt onterechte winnaars, tja daar zullen meningen over verschillen.

Ik weet wel wat je bedoelt hoor, nl. dat skien nou eenmaal niet binnen kan, maar ook al kan een sport binnen gehouden worden, dan betekent het nog steeds niet dat het zou moeten gebeuren. Denk bijv. aan de OS tijdrit op de weg. In principe kan de wielren-tijdrit ook prima binnen gedaan worden, toch zal niemand dat echt als serieuze optie beschouwen, ondanks het feit dat de omstandigheden ook daar sterk kunnen verschillen.