Terugblik seizoen 2024-2025

[tostiees-31]

Goed, het seizoen is bijna ten einde en we leven toe naar het hoogtepunt van het seizoen: het WK. Na het WK zal eenieder van ons snel in zomerslaap gaan en dus hoopte ik op een kleine terugblik: welke 3 schaatsers of landen zijn jou het meest opgevallen en bijgebleven? Er zijn ontzettend veel dingen gebeurd, er zijn ontzettend veel verhalen te schrijven. Er is een WK junioren geweest waar een Portugese wereldkampioene werd, er is een Pool die ineens wereldtop is op de 5000m, er is de intrede van de helm én het schaatsen met de handen op de rug én er is een Amerikaanse veelvraat. Ik hoop dat we met elkaar een heerlijke draad met hoogtepunten, ones-to-watch én opvallendheden kunnen schrijven.

Nu zal ik zelf wel beginnen met drie kleine hoogtepunten van afgelopen seizoen:

1) Giorgia Aiello. Deze 20-jarige Italiaanse sprintster had voor dit seizoen nog 40,11 en 1.19,62 staan als PR's. De Wereldbekers in Azië sloeg ze over/werd niet geselecteerd en haar eerste kennismaking met de wereldtop vond plaats op het EK Sprint, waar ze met Kok en Leerdam op het ijs stond. Op dit EK werd ze 11e, maar wat vooral bijbleef is de PR's die ze noteerde in Thialf: ze ging naar 39,3 én voor het eerst de 1.18 in. Daarna ging het hard en inmiddels heeft ze niet alleen 38,60 maar ook 1.15,97 staan! In de Wereldbekers werd ze uiteindelijk 34e en 31e, wat erg knap is gezien het feit dat ze in Azië niet eens van de partij was.

Mooi voor de Italianen, die nu met Aiello (38,60 en 1.15,97) en Pergher (37,62 en 1.17,16) ineens twee jonge sprinters hebben en allebei absoluut de potentie hebben om wereldtop te worden. Hopelijk kunnen de 20-jarige Aiello en de 21-jarige Pergher elkaar tot grote hoogte stuwen!

2) Het Duitse schaatsen. Er is veel gezegd over het Duitse schaatsen. Zit dat inderdaad in de lift? En waaruit zou dat kunnen blijken? Bij podiumplaatsen waren ze dit seizoen nog niet in de buurt. Ik heb het aantal deelnames in de A-groep op de klassieke individuele afstanden bij elkaar opgeteld en die vergeleken met vorig jaar:

500m dames: 0 (vorig jaar) --> 8 (dit jaar)
500m heren: 0 --> 0
1000m dames: 0 --> 5
1000m heren: 14 --> 15
1500m dames: 0 --> 3
1500m heren: 8 --> 10
3000m dames 2 --> 4
5000m heren 0 --> 7
Totaal: 24 --> 44

Nieuwe namen in de A-groepen: Warmuth (6x 500m), Ostlender (2x 500m & 1x 1000m), Scholz (4x 1000m & 2x 1500m), Ehseluns (1x 1500m), Hofmann (3x 3000m) en Jasch (1x 3000m). Daartegenover staat dat Michelle Uhrig de A-groep dit seizoen niet gehaald heeft en vorig seizoen wel.

Bij de heren waren Klein, Emele en Dombek vorig seizoen verantwoordelijk voor alle A-deelnames, terwijl Sonnekalb (1x 1000m & 1x 1500m), Maly (3x 5000m), Beckert (2x 5000m, 1x 10000m) en Petzold (1x 5000m) nieuwe namen zijn.

Al met al: het Duitse schaatsen zit dus inderdaad in de lift en heeft 10 (!) nieuwe namen in de A-groepen gehad in vergelijking met vorig seizoen!

3) De vele verschillende medaillewinnaressen op de 500m. Bij de dames waren dit een prima aantal van 11 verschillende medaillewinnaressen, terwijl bij de heren 9 verschillende namen op het podium hebben gestaan.

Mooi om te zien dat er bij de dames zo veel verschillende podiumkandidaten waren! Zeker in het begin seizoen lag de gouden medaille voor het oprapen, maar sinds de terugkeer van Kok bleven de gevechten om zilver en brons ook de moeite waard om te volgen. Als je het vergelijkt met vorig seizoen: toen stonden er slechts 7 verschillende dames op het podium in de wereldbeker. Ook zat het rond de derde plek lekker dicht bij elkaar: zo eindigde de allerlaatste 500m de nummer 14 (!) op slechts 0,38 seconde van het brons.


Tot zover mijn bijdrage! Ik hoop dat verschillende forummers deze draad kunnen aanvullen zodat we over een paar dagen/weken een hele mooie samenvatting hebben van afgelopen seizoen!

 

[Forza]

Kort lijstje hier.

Hoogtepunten
- De wereldbeker in Calgary, snel ijs en en fantastisch wereldrecord van Ghiotto.
- De opkomst van de Boo en Koshkin die Stolz serieus benaderen op de 500m.
- Heel mooie comeback van Kok.
- Zeer spannende EK Allround bij de vrouwen en comeback van de Noren bij de mannen.
- Armen op de rug lijkt de nieuwe standaard te zijn.

Dieptepunten
- Lange periode zonder wereldbeker wedstrijden.
- Het programma op de zondagmiddag is matig door een gebrek aan klassieke afstanden.
- Het niveau op de 500m vrouwen (uitgezonderd Kok) en 1000m vrouwen is erg mager.
- De snelle tijden in Milwaukee waren leuk om te zien, maar het voelt toch als valsspelen...
- De EK Sprint heeft geen enkele toegevoegde waarde.

 

[Marcel Vos]

Ik doe ook even een lijstje.

Hoogtepunten
- De absurde dominantie van Jordan Stolz. Hij is zowaar nog beter geworden dan vorig seizoen en de reeks aan dominante overwinningen op drie verschillende afstanden is niet normaal en mooi om te zien. Maar, ik hoop ook dat dit niet al te lang nog doorgaat. Tot en met de OS mag hij van mij blijven domineren, maar daarna is het leuk als er meer variatie in komt.
- De openingen van Yevgeniy Koshkin. Wat hij gedaan heeft in Heerenveen is echt bizar goed en prachtig om te zien. Je moet bedenken dat er zeer weinig progressie zit op de opening, dus tweede staan in de lijst van snelste openaars betekent veel meer dan tweede staan in de lijst van snelste 1500 meter rijders. De snelste opening is vanaf de klapschaats van 9.43 naar 9.32 gegaan, en hetzelfde progressiepercentage zou de 1500 meter van 1:50.61 naar 1:49.32 gebracht hebben. En andersom zou de progressie van de 1500 meter de opening naar 8.54 gebracht hebben.
- Davide Ghiotto en zijn tien kilometer. Eerst verschuild achter een online rondetijdenpaneel eventjes een wereldrecord rijden, en vervolgens dat in Calgary nog eens sneller doen. Op drie banen (en misschien een vierde in Hamar) onder de 12:36 rijden in één seizoen had niemand kunnen zien aankomen.
- In het verlengde hiervan ligt ook Metodej Jílek en zijn wereldrecords voor junioren. Die 12:37.81 kan nog wel eens 20 jaar blijven staan als WR junioren, en als hij in Hamar onder 12:50 rijdt dan rijdt het 3e snelste seizoen ooit op deze afstand achter alleen Ghiotto en Van der Poel.
- En in het verlengde daarvan ligt weer het gigantische niveau op de lange afstanden mannen, mede door de nieuwe techniek van de handen op de rug in de bochten.
- De Franse dames en hun regen aan nationale records en deelnames aan de wereldbeker. Mathilde Pédronno maakte van Frankrijk het 30e land onder de 40 seconden, en dat is toch prachtig? En Violette Braun is op de lange afstanden echt supergoed bezig; 4:10 in Heerenveen is gewoon een strakke tijd.
- Lollo! Heerlijk die Italiaanse vechtlust, ze is echt een genot om naar te kijken.
- Het niveau van Kachanova, Damaratskaya, en Gagieva bij de wedstrijden in eigen land. Ze doen niet internationaal mee, maar laten wel zien dat ze goed zijn.

Dieptepunten
- Maar twee WBs in de herfst. Dat is gewoon echt heel weinig.
- De mixed gender relay. Het is een bullshit onderdeel dat aan alle kanten onveilig, onpraktisch, en oneerlijk is.
- Het niveau op de vrouwensprint. De 37.65 van Kim bij de eerste omloop is de langzaamste 2e plaats in Thialf bij een mondiale wedstrijd sinds het WK sprint 2019. In de breedte is het niveau gelukkig wel goed met bijv veel hoge 37ers in Heerenveen.
- De Nederlandse teamonderdelen. Als er genoeg schaatsers zijn die graag willen samenwerken dan gaat het goed, maar zodra Ritsma ook maar enige wrijving tegenkomt loopt het helemaal de soep in. Vermakelijk is het wel.
- Zakopane dat nog niet af is. Hopelijk kunnen we hier volgend jaar wel rijden.

 

[tostiees-31]

4) Nikola Zdrahalova.

We hebben in het voorstelstukje van @Lisa F. gelezen dat het schaatsen behoorlijk leeft in Tsjechië en dat het gewoon live wordt uitgezonden op TV. Ze hebben natuurlijk grootheid Martina Sablikova én bijzonder talent Metodej Jilek. Maar sinds dit jaar is ook Nikola Zdrahalova bezig met een heerlijke comeback. Ze moest beginnen in de B-groepen en zal ook volgend seizoen in de B-groepen moeten beginnen op de 1000m en de 3000m. Gelukkig voor haar (en voor ons) mag ze op de 1500m wél in de A-groep starten.

Waarom is dat gelukkig voor ons? Een blik op haar A-groep deelnames:
Op de 1000m reed ze in de A-groep in Tomaszow en in Thialf: 6e en 8e.
De 1500m in de A-groep verscheen ze in Milwaukee en Heerenveen en daar noteerde zij een een 1.54,53 (9e) en een 1.55,43 (7e).
De enige 3000m in de A-groep reed ze in Tomaszow: daar werd ze 8e in 4.08,48.

In de verschillende B-groepen reed ze overigens 1.14,96. 1.54,97, 4.01 en 4.04, wat ook absoluut prima tijden zijn.

Goed, Zdrahalova is dus in een half seizoen met ongetwijfeld geen optimale trainingsarbeid al in staat om een stabiele top-10 rijdster te zijn. Voor het Tsjechische schaatsen zal het ongetwijfeld een flinke boost geven. Met haar huidige niveau zal ze op de Spelen in staat zijn om richting de medailles te gaan, wat ook goed nieuws is voor de kijkcijfers uiteraard!

Voor de mondiale sport als ons geliefde schaatsen is het heerlijk om een uitslag als deze te zien: Milwaukee, 1500m A-groep:


Richting de Spelen gaan we van haar genieten, maar wat hoop ik toch dat ze tot 2030 actief blijft in de schaatswereld!

 

[Wolfman]

- De openingen van Yevgeniy Koshkin. Wat hij gedaan heeft in Heerenveen is echt bizar goed en prachtig om te zien. Je moet bedenken dat er zeer weinig progressie zit op de opening, dus tweede staan in de lijst van snelste openaars betekent veel meer dan tweede staan in de lijst van snelste 1500 meter rijders. De snelste opening is vanaf de klapschaats van 9.43 naar 9.32 gegaan, en hetzelfde progressiepercentage zou de 1500 meter van 1:50.61 naar 1:49.32 gebracht hebben. En andersom zou de progressie van de 1500 meter de opening naar 8.54 gebracht hebben.

En daarom is het jammer dat de 100m niet Olympisch is geworden

 

[Davosloval]

(dus) tweede staan in de lijst van snelste openaars betekent veel meer dan tweede staan in de lijst van snelste 1500 meter rijders.

Ik vind de/je lijstjes van snelste tussenronden en openingen leuk, maar de 'betekenis' ervan zeer beperkt. Je koopt niets voor de snelste opening of de snelste tussenronden, tenzij je ook de snelste eindtijd hebt.

De 9.35 van Koshkin bracht hem een héle mooie World Cup zege (bij afwezigheid van Stolz), maar Stolz's 'slechts' #10 van snelste 1500m tijden is de eerste/snelste die een échte prijs opleverde, hetgeen zijn snellere tijden in het top-10 rijtje (noch die van de andere top-10 rijders) niet deden. Idem zijn Kramer's titels vele malen betekenisvoller dan zijn 'fameuze' 27,9.

 

[Marcel Vos]

Ik vind de/je lijstjes van snelste tussenronden en openingen leuk, maar de 'betekenis' ervan zeer beperkt. Je koopt niets voor de snelste opening of de snelste tussenronden, tenzij je ook de snelste eindtijd hebt.

De 9.35 van Koshkin bracht hem een héle mooie World Cup zege (bij afwezigheid van Stolz), maar Stolz's 'slechts' #10 van snelste 1500m tijden is de eerste/snelste die een échte prijs opleverde, hetgeen zijn snellere tijden in het top-10 rijtje (noch die van de andere top-10 rijders) niet deden. Idem zijn Kramer's titels vele malen betekenisvoller dan zijn 'fameuze' 27,9.

Bekijk bijlage 6340

Ik weet wel dat je voor alleen de opening niets koopt, maar het helpt natuurlijk wel. Tingyu Gao had geen supersnelle ronde nodig om Olympisch kampioen te worden dankzij zijn mega opening. Koshkin werd er trouwens wel 2e mee op de 100m op de Aziatische Spelen, dus voor hem specifiek is was het wel nuttig in isolatie. En het is ook gewoon cool, dat merk je ook aan de schaatsers. Zo'n snelle opening geeft vertrouwen, en De Boo was helemaal verrukt toen hij hoorde dat hij voor het eerst 9.5 had geopend.

 

[Davosloval]

Ik weet wel dat je voor alleen de opening niets koopt, maar het helpt natuurlijk wel. Tingyu Gao had geen supersnelle ronde nodig om Olympisch kampioen te worden dankzij zijn mega opening. Koshkin werd er trouwens wel 2e mee op de 100m op de Aziatische Spelen, dus voor hem specifiek is was het wel nuttig in isolatie. En het is ook gewoon cool, dat merk je ook aan de schaatsers. Zo'n snelle opening geeft vertrouwen, en De Boo was helemaal verrukt toen hij hoorde dat hij voor het eerst 9.5 had geopend.

'Cool' en 'verrukt' - zeker. Maar, volgens mij ook voor hen, veel minder van betekenis dan een échte prijs (op basis van hun eindtijd).

Overigens had Gao geen supersnelle ronde nodig om te winnen, maar wel een discutabele valse start van Dubreuil.

 

[SprintMaster]

Op de 500m is er wel een sterke relatie tussen opening en eindtijd. Met een snelle opening win je niet gegarandeerd maar met een slechte opening kun je niet winnen. Met de klapschaats heb je een flink nadeel op de eerste 50 m t.o.v. de vaste schaats waar je flink kracht mee kon zetten. Met de klapschaats moet je voorzichtiger zijn. Wel mooi dat er nu met Koshkin een tweede uitdager van Stolz is. En volgend jaar misschien ook weer Mushtakov en/of Karamov.

EDIT: deze post gekopieerd naar apart topic, anders gaat het teveel off-topic.

 

[Asterisk]

Op de 500m is er wel een sterke relatie tussen opening en eindtijd. Met een snelle opening win je niet gegarandeerd maar met een slechte opening kun je niet winnen. Met de klapschaats heb je een flink nadeel op de eerste 50 m t.o.v. de vaste schaats waar je flink kracht mee kon zetten. Met de klapschaats moet je voorzichtiger zijn. Wel mooi dat er nu met Koshkin een tweede uitdager van Stolz is. En volgend jaar misschien ook weer Mushtakov en/of Karamov.

En laten we niet vergeten dat Shinhama de eerste was die Stolz dit seizoen versloeg, niet De Boo of Kosjkin.

 

[Davosloval]

En laten we niet vergeten dat Shinhama de eerste was die Stolz dit seizoen versloeg, niet De Boo of Kosjkin.

Tja, laten we dan ook niet vergeten dat Kulishnikov en Stolz in de top-10 (-20, -??) snelste openingen niet te vinden zijn en dat Kulishnikov tijdens het huidige WR opende in 9.67, net als toen hij als eerste onder de 34 reed.

 

[Asterisk]

Tja, laten we dan ook niet vergeten dat Kulishnikov en Stolz in de top-10 (-20, -??) snelste openingen niet te vinden zijn en dat Kulishnikov tijdens het huidige WR opende in 9.67, net als toen hij als eerste onder de 34 reed.

Wat heeft dat te maken met hoeveel uitdagers Stolz heeft?

 

[Davosloval]

Wat heeft dat te maken met hoeveel uitdagers Stolz heeft?

heb ik daar dan iets over gezegd?

 

[Asterisk]

heb ik daar dan iets over gezegd?

Ik wel en daar reageerde jij op.

 

[Davosloval]

Ik wel en daar reageerde jij op.

Jij vertelt ons iets relevants niet te vergeten m.b.t. Stolz's 500m, daar reageer ik op met de suggestie iets anders relevants niet te vergeten m.b.t. Stolz's (en Kulishnikov's) 500m's.

 

[Ko Savabli]

Ik hoop hier ook nog wat duiten in het zakje te doen. En heel slim van je tostiees-31 om dit topic nu al op te starten. Ik liep vandaag voor het eerst in 3 maanden weer in een T-shirt langs de rivier en terwijl ik naar de klotsende golven luisterde, kon ik me nog nauwelijks voorstellen dat ik 4 dagen geleden in Thialf was. Als de lente eenmaal als een aangenaam briesje het leven binnen waait en alles letterlijk oplicht, verdwijnt de grijze grauwe winter al gauw in een map in een stoffige kast.

De terrassen in de stad zaten vol. Wie denkt er nu nog aan schaatsen?

Dat brengt me meteen bij mijn dieptepunt; die belachelijke kalender met dat 4CC en maar 2 WB wedstrijden in november/december, vervolgens bijna twee maanden geen mondiaal schaatsen, daarna dan een stortvloed aan allemaal dezelfde wedstrijden met half maart nog eens ergens een WK. Veel en veel en veel te laat. Het hele seizoen is daarmee in feite gedegradeerd tot voorseizoen. Ideaal terrein om mooi - of zeg Beau - veel in te trainen. Dan volgt dus nog een WK. Wat ook nog eens idioot is dubbel gepland met het WK Shorttrack (welke idioot verzint zoiets). Ik ben nu al benieuwd hoe de NOS dat gaat aanpakken. Tien uur schaatsen achter elkaar? Sorry, ik zet even Overkill van Men At Work op. Goed, over anderhalve week volgt dan de apotheose/climax/finale van het seizoen. En daarna is alles in 1x voorbij. Iedereen meteen in zomerslaap.

Dan ook maar alvast 1 hoogtepunt. Of twee dan. Ten eerste de 1.07.18 van Jordan Stolz. Wat een uithaal was dat zeg. In een direct duel tegen de Boo. Gruwelijk geweldige dominantie. En hij toverde toevallig een schitterende ode aan de onuitwisbare 1.07.18 van Gerard van Velde op het scorebord. Daarnaast vond ik de eerste zege van Loubineaud in de Massa Start echt fantastisch! Het moment waarop ie ging was perfect getimed. En hoewel ie nog best vroeg ging, rondde ie het geweldig sterk af. Ik juichte bijna net zo hard als Timothy zelf. Ok, nog een derde dan. De 10km die Jilek (Rookie of the Year) en Fish ons na het WR van de machtige Ghiotto voorschotelde was pure reclame voor die prachtige klassieke afstand. Niks zo mooi als een schaatser uit zijn as te zien herrijzen terwijl zijn tegenstander juist ineens die onzichtbare man met de hamer tegenkomt. Om het kwartet vol te maken gooi ik er nog een vierde bij. De ontknoping van het WK Junioren bij de jongens waarbij Sonnekalb vroeg in het programma net genoeg overhield om eerst Jilek en daarna Strand nog net achter zich te houden. En in dat kwartet waarin Strand nipt strandde maakten Sil van der Veen en Tiaga Sasaki er ook nog een spektakel van in de strijd om het zilver op de afsluitende 5km.

Ok, dan geef ik het zakje nu door aan ...

 

[Marcel Vos]

Ik ben Sander Eitrem helemaal vergeten! Onze nieuwe Europees kampioen allround! Eerst die gekke 27er op de vijf kilometer waarmee hij een geweldige tijd rijdt, en de volgende dag een zinderende 1500 meter en geweldige 10 kilometer. Zijn gevecht met Kongshaug was echt heerlijk om te zien.

 

[De Goudsche Doorloper]

Ik vond het EK Allround echt een feestje om te zien. De eerste Noorse allroundtitel in meer dan 30 jaar en een dijk van een 1500 meter tussen twee absolute klasbakken. Eitrem vind ik wel meer een type Roest op de 1500 in dat ie vlak rijdt maar te traag op gang komt (maar als je hem hoort ben je te laat), maar Kongshaugs verbeterde duurvermogen heeft z'n schaatsmijl echt goed gedaan.

En dan hebben we het nog niet eens over de vrouwen gehad, waar we eigenlijk pas in de allerlaatste rit erachter kwamen dat t het hele toernooi ontzettend spannend was. De vechtlust van Rijpma-de Jong en de euforie in de paardenkoets waren prachtig om te zien. Viermaal Europees kampioen allround, dat is wat mij betreft zeker wat waard.

Verder bleef me de ongrijpbaarheid van Stolz goed bij. Dacht De Boo na het EK Sprint dat ie dichtbij was op de 1000m, wint Stolz de eerstvolgende afspraak alsnog met meer dan een seconde! Als Stolz fit is gaat niemand in de buurt komen volgende week. Niet op de 1000, niet op de 1500. Heeel misschien op de 500 (Koshkin?). Maar dat dachten we twee jaar geleden in Heerenveen ook, haha. En toen reed ie die fabuleuze binnenbocht, waarna hij op 18-jarige leeftijd de wereld verbaasde en de eerste van een niet eerder vertoonde triple pakte.

En dan het WR van Ghiotto in... Inzell. Die ene die werkelijk niemand zag aankomen. Die ene waarna iedereen wist dat je met de handen op de rug moest gaan rijden. Dat tv-wereldrecord was ook prachtig natuurlijk. In Calgary. Waarna je een prachtige ring overhandigd krijgt. Geweldig. Dat soort dingen maken de schaatssport zo ontzettend rijk. Voor dit seizoen wist ik bijvoorbeeld nooit dat er zo'n enorme schaatscultuur leefde rond Milwaukee. Ergens wel logisch, daar de meeste inwoners van Duitse komaf zijn, maar toch bijzonder voor een met recht piepkleine sport.

De 10km lééft. Het niveau is ongekend hoog en er is een geweldig contingent in de breedte dat aan elkaar gewaagd is en prachtige duels uitvecht. Dawson, Bloemen, Fish, Jílek, Eitrem, Snellink, Huizinga, Bergsma, Malfatti, Ghiotto. En dan is Roest er niet eens bij! Maar wat dachten we van de schaatsers in de marge? Het was smullen met namen als Loubineaud, Semirunniy, Maly, Hanbin Liu, Petzold, Lorello, e.v.a.

Bij de dames waren er natuurlijk ook mooie dingen te zien. Joy Beune bevestigde toch wel wat een klasbak ze is. Schrijf haar niet af, want voor je het weet staat ze weer op en verslaat ze bijvoorbeeld Takagi in een rechtstreeks duel. En als we nog iemand nooit moeten afschrijven dan is het wel Marijke Groenewoud. Op de massastart kan ze zelfs uit geslagen positie nog sprints winnen en op een trage baan (zoals Milaan straks!) is ze heel gevaarlijk met haar korte, krachtige prikslag waarmee ze maar kan blijven gaan.

Eigenlijk vond ik de tweede helft van het seizoen veel leuker dan de eerste. Het was met slechts twee wereldbekers toch wel erg leeg, dus het kwam vanaf mid-januari pas een beetje op gang. Dat is wel laat voor een wintersport. Nagano en Beijing waren wel leuk om te volgen, maar Calgary spande de kroon met dat razendsnelle ijs uit die stokoude lekkende buizen. Die er overigens elk moment mee op kunnen houden. En dan is Calgary klaar met schaatsen. Laten we hopen dat er toch een renovatie komt voor het werkelijk zover is.

Ik kijk erg uit naar het toetje in een eveneens legendarische schaatstempel. Kunnen ze in het Vikingskipet straks net zulk goed ijs neerleggen als Calgary? Aan de schaatsers zal het in ieder geval niet liggen. Wat dat betreft werkt iedereen toe naar dat ene doel volgende week.

 

[Mjøsaman]

Het prijzengeld van het afgelopen seizoen: (de top-30)

Jordan Stolz USA 87717
Miho Takagi JPN 59333
Joy Beune NED 53167
Sander Eitrem NOR 47733
Marijke Groenewoud NED 46267
Jenning de Boo NED 44850
Francesca Lollobrigida ITA 34900
Ragne Wiklund NOR 32500
Ivanie Blondin CAN 30200
Andrea Giovannini ITA 28333
Peder Kongshaug NOR 27455
Davide Ghiotto ITA 27033
Mei Han CHN 25483
Antoinette Rijpma-de Jong NED 25367
Jutta Leerdam NED 24500
Erin Jackson USA 22550
Cooper McLeod USA 22133
Brittany Bowe USA 21233
Beau Snellink NED 20467
Femke Kok NED 20167
Zhongyan Ning CHN 18872
Laurent Dubreuil CAN 18383
Andzelika Wojcik POL 18067
Metodej Jilek CZE 16050
Mia Manganello USA 15883
Suzanne Schulting NED 15600
Bart Hoolwerf NED 14522
Kjeld Nuis NED 14400
Merel Conijn NED 13500
Timothy Loubineaud FRA 13000

​

 

[rhalbersma]

Normaliter zou Stolz weer de schaats Oscar moeten krijgen… maar met het teleurstellende WK zou het me niet verbazen dat Ghiotto hem krijgt voor z’n beide WR tijden