Hoi schaatsvrienden, Van mijn 7e tot 24 was ik behoorlijk fanatiek en heb veel tijd in het verbeteren van mijn sprinttechniek gestoken. Na mijn 24 was het voorbij. Mijn trainingsmaatjes stopten ermee en ik kreeg het met mijn knieën aan de stok. Twee zomers geleden ben ik weer met skeeleren begonnen. Langebaan schaatsen had ik al lang niet meer en mijn shorttrackijzers waren gebroken. Omdat het nu allemaal weer gaat (ik ben inmiddels 40) heb ik afgelopen week een paar prachtige Nagano gold 2005 sprint schaatsen gekocht. Na een paar dagen flink rondjes draaien merk ik dat de techniek er nog steeds is. Ik heb alleen op het gebied van sprinten even jullie hulp en advies nodig. Immers het starten en glijstartjes op klapschaatsen is toch wat anders dan op conventionele schaatsen waar ik vroeger altijd op reed. Ik heb met de sprint nu het gevoel dat ik mijn ijzers onderweg verlies en het klappert (logisch natuurlijk) aan alle kanten. Ik ben bang dat ik flink op mijn gezichtje zal gaan als ik de sprint na 2 - 4 passen doorzet. Hebben jullie tips hoe jullie jezelf vanuit conventionele schaatsen naar klapschaatsen sprinten hebben geleerd? Ik ben echt op zoek naar wat ik fout doe want uiteindelijk wil ik toch weer terug naar een lekkere opening als vanouds Alvast bedankt voor de tips, trucs enz. Groeten, Stef :wink:
Achterop blijven zitten was voor mij het devies! Je kan niet meer ouderwets met je punt afzetten, hang je te ver voorover dan val je om
Hey Reitse, Thanks voor je reply. Ik heb gelukkig niet de neiging om te punten maa het is verdraaid lastig om alle kracht die je de eerste meters van de sprint ontwikkeld ook maximaal op het ijs over te brengen. Ik vind het moeilijk om mezelf laag te krijgen zodat de kracht goed wordt overgebracht :roll: Ik ben maar begonnen met hele gedoceerde versnellingen van een meter of 30 met de bedoeling ze steeds korter en dus feller te maken. Cheers!
bij de start je benen bij je houden dus goed onder je plaatsen ipv te ver weg zetten wat sommige doen wil ook al helpen plus goed achteropzetten...
Zal ik dan maar eens even een knuppeltje in een hoenderhok gooien: Blijf maar lekker voorop zitten. Zeker bij de start is dat van belang. Als je achterop gaat zitten, heb je grote kans dat je bovenlichaam achter gaat blijven t.o.v. je benen. Je komt dan flink omhoog, en gaat in feite omhoog afzetten. Als je voorop blijft, kan je heel makkelijk laag blijven met je bovenlichaan, en dus ook de meest efficiënte slag maken, namelijk in de y-richting, zo veel mogelijk parallel aan het ijs. Als je het idee hebt dat je voorover valt, doe je het bijna goed, maar iets té extreem. Je moet een soort gulden middenweg zoeken. Wat je eigenlijk gewoon beschrijft, is dat je gewoon heel erg moet wennen aan starten met klappers. Dat is gewoon normaal. Je moet gewoon wat vaker gaan rijden, startjes proberen, en wennen aan hoe je schaatsen reageren. Wat vaak wel een soort methode is om met klappers te starten, is om feitelijk een beetje te gaan rennen, zoals je normaal buiten het ijs ook doet. Daarbij moet je er natuurlijk wel om denken dat je gewoon goed laag blijft. En dan even kritiek op de korte passen: Waar gaat het bij sprinten nou precies om?... Om zoveel mogelijk snelheid te maken in een zo kort mogelijke tijd. Als je korte passen gaat maken, moet je een veel hoger ritme aanhouden om de zelfde arbeid te kunnen verrichten. Het is dus veel gunstiger om de grote passen te behouden en dán proberen het ritme te verhogen. De truc is dan ook om je benen wél zo ver mogelijk naar voren te plaatsen. Dit kan je pas doen, als je je bovenlichaam goed naar voren houdt, en dus automatisch iets meer voorop zit. Dus, tot zover mijn verhaaltje. Als iemand er anders over denkt, hoor ik het graag. Andere ideeën zijn altijd welkom. Dan nog even een link naar een slow-mo filmpje van een start, van achteren gefilmd(nog lang niet alles gaat zoals in mijn verhaal, maar dan heb je in ieder geval een beetje een referentie om te zien hoe het nou moet zonder wegglippen en dergelijk). http://www.youtube.com/watch?v=h2LFe_npTQ0 Maar goed. Zoals ik het nu begrijp ben je eigenlijk gewoon een beginner qua starten(ja, vroeger op vast reed je wel, maar dat is anders, zoals je merkt). De truc is dan gewoon om het veel te doen, veel fouten te maken, en zelf te voelen hoe je de grip kan behouden. Als je vroeger goed kon starten, zal je na een paar weken op klappers ook wel weer aardige starts kunnen maken, want de grote lijnen zijn hetzelfde.
Sinds jullie in Assen geen officiële wedstrijdbaan meer hebben gaan jullie ook onofficiële technieke gebruiken zeker Het is me al eerder opgevallen dat Allard érg voorover hangt bij zijn sprints maar er wel hard mee gaat. Je loopt alleen gewoon meer risico voorover te donderen maar als je dat risico wilt nemen... Volgens mij zit het risico in grote stappen erin dat je je gewicht niet meer goed onder controle hebt, je blijft enorm tussen je benen hangen ipv je gewicht goed boven je standbeen zetten.
Interessante discussie dit, vooral omdat mijn trainer woensdag net tegen mij heeft gezegd dat ik grotere stappen moet maken (nou ben ik sowieso niet zo'n goede starter.. ) Volgens hem was dat in combinatie met een hoge frequentie het meest effectief.
Hoezo hebben wij geen officiële wedstrijdbaan meer dan? Nooit iets over gehoord? :? En ja, vergeleken met anderen hang ik iets meer voorop, maar ik ben nog nooit naar voren gevallen. Heb zelfs nog nooit gevoeld dat dat er aan zat te komen. Als ik echter achterop zit, heb ik wel erg snel dat mijn bovenlichaam achterblijft bij mijn benen, en je juist meer achterover valt. En dat risico met grote stappen is er niet....als je maar goed voorop blijft. Dan ligt je zwaartepunt als het ware voor je standbeen, en val je als het ware al naar voren. Als je dan gewoon zoals altijd je been weer neerzet, heb je daar geen last meer van. Je gebruikt dan je lichaamsgewicht gewoon veel effectiever, en je kan goed boven je standbeen komen.
Bij een officiële wedstrijdbaan moet de binnenbaan 4 meter breed zijn, die van jullie is breder... Op zich geen probleem maar de ISU heeft die maatgeving vastgesteld zodat de ploegenachtervolging overal vergelijkbare tijden oplevert
