Sporters van het jaar 2018

Johan de Wit is wel coach van het jaar in Japan - en terecht!

Een column in het Brabants dagblad van afgelopen zaterdag: Volledig de spijker op de kop.

BRABANTS DAGBLAD PAGINA 50 | ZATERDAG 22 DECEMBER 2018 Kliekje Column Henk Mees Een kliekje vond hij het, al die olympische sporters onder elkaar, het coterietje van Papendal. Toch was ie op het Sportgala, eventjes snel op en neer vanaf de Costa Blanca waar de trainingsstages gewoon verder moeten gaan. Stilletjes hoopte Jeffrey Herlings, de kanjer van het Brabantse zand, dat híj gekozen zou worden tot sportman van het jaar. Geen enkele andere Nederlandse topsporter was in 2018 zó superieur in een wereldwijd vertakte sport. Maar de wereldtitel motorcross van Jeffrey Herlings, in de allerbelangrijkste categorie, bleek niet genoeg om indruk te maken op het stemvolk. Nee, dan kozen de sporters in hun galakleding liever voor Kjeld Nuis, de lieveling van de dames, die toch maar mooi goud won op twee van de zeven olympische schaatsafstanden - het shorttrack niet eens meegeteld. De verkiezing van Kjeld Nuis, een respectabele winnaar, dat zeker, past bij de tradities van het Sportgala. Van de 124 'sportmannen en sportvrouwen van het jaar' sinds de start in 1951 boekten er liefst 33 hun prestaties op schaatsen. Veruit de meesten deden dat in het zogeheten langebaanschaatsen, in een specialisme dat mondiaal gezien nog altijd als een minicultuurtje wordt beschouwd. Schaatsers domineren inmiddels ook de erelijst van de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs, een palmares gebaseerd op prestaties uit het verleden. Voor het tweede jaar op rij werd een schaatsster aan dit gezelschap toegevoegd, ditmaal Marianne Timmer. Ondertussen wachten veel andere coryfeeën op een dik verdiende plek in deze galerij. Bij de start hiervan in 2005 werd begonnen met meteen vijf legendes: Sjoukje Dijkstra, Johan Cruijff, Anton Geesink, Ard Schenk en Nico Rienks. Sindsdien mag er jaarlijks maar één bijkomen. Hollandse zuinigheid! Want waar blijft in deze etalage van de Nederlandse sport Jan Janssen, de Tourwinnaar van 1968? Of Kees Rijvers, nu 92 jaar, als voetballer én als coach een grootheid? Zelfs vanuit de schaatswereld zijn hiervoor nog kandidaten aan te dragen. Tweevoudig Elfstedentochtwinnaar Evert van Benthem en Kees Verkerk bijvoorbeeld. Bijna vanzelfsprekend ontbreken ook hier de motorcrossers. Gerrit Wolsink lijkt vergeten. Jeffrey Herlings moet nog 'n jaar of twintig geduld hebben.

Ja @Quarantenove , we weten nu wel waar je sympathie naar uit gaat, in ieder geval in veel mindere mate naar het schaatsen.
Wat doe je eigenlijk nog hier op dit forum?
Geniet vooral van de sporten die jij leuk vindt maar val ons daar verder niet mee lastig a.u.b.

Mensen met schaatsoogkleppen af en toe eens met beide benen op de grond proberen te laten staan. Die column in het BD is een goede bijdrage daaraan.

De sportploeg van het jaar van 2018 wordt net Wereldkampioen. En hoe! Ze blijven maar 0,1 seconde van het onaantastbaar geachte wereldrecord dat in Aguascalientes op 1888 meter hoogte (dat is 400m hoger dan Salt Lake City) is gereden. En dat in Polen op 92 meter boven zeeniveau! Dat kan helemaal niet!

Dat is opvallender dan ongeveer een wereldrecord op de 500m schaatsen op een laaglandbaan...

Wat een heerlijke race was het!