G1ant
Well-Known Member
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de manier waarop Schulting met niet-winnen omgaat niet heel erg gezond is….
teleurgesteld zijn, prima, maar zij trekt het wel heer erg in het dramatische door. Ze heeft nota bene 3x goud plus zilver maar komt over alsof het een diep teleurstellend toernooi was.
Of ze probeert op deze manier alvast voor te sorteren op afsplitsing van kerstholt (wat onvermijdelijk lijkt), of ze is echt zo zwaar gedemoraliseerd. In geval van het laatste wordt een lange carrière lastig vol te houden denk ik
Het is, zoals ik ernaar kijk, een beetje de overtreffende trap van wat ook bij Irene Schouten te zien was dit seizoen. Extra druk voelen om de olympische status te bevestigen maar tegelijkertijd ook moeite om alles weer precies op dezelfde manier te doen en je weer zo extreem te motiveren. Emoties heel hoog aan de oppervlakte. Ontevreden zijn met prestaties die helemaal niet zo slecht waren. Een concurrent binnen de eigen ploeg die steeds dichterbij komt. Moeite hebben om blij te zijn met de winst van diezelfde teamgenote. Ik vond het heel vergelijkbaar. Waarbij het voor Schouten wel fijn was dat het seizoen eindigde met een high, terwijl dat voor Schulting (individueel gezien dan) met low was.
Ik zie daar niet een groot masterplan van een afsplitsing in. Maar dat Otter/Kerstholt verhaal is wel complex. Dat moet niet nog een seizoen op die manier. Zowel Juffermans als Ter Mors zijn daar genuanceerde en zinnige dingen over. Erg fijne analisten allebei.