Schaatsers die afscheid nemen na seizoen 2023/2024

Hoe lang zal het duren voordat we de Jumbo's Kai Verbij, Daidai Ntab, Serge Yoro en Reina Anema aan deze rubriek kunnen toevoegen?
 
Laatst bewerkt:
Hoe vonden jullie het afscheid van Irene? Ik miste Jillert & Arjan?
Ik moest even bij de stream weg. Toen ik terug kwam liep de stream nog, bij het interview van de NOS aan het eind. Dus ik dacht, laat ik de stream even een stuk of twintig minuten terug zetten om de "mass start" te zien. Precies op het moment toen de Canadezen met de armen omhoog stonden te juichen zag ik "de livestream is afgelopen." Eerst dacht ik dat het een grapje was, maar nee. Jammer.
 
Hoe lang zal het duren voordat we de Jumbo's Kai Verbij, Daidai Ntab, Serge Yoro en Reina Anema aan deze rubriek kunnen toevoegen?

Verbij zou zonde zijn. Die heeft toch zat gepresteerd al en is nog steeds slechts 29. Lijkt wel een ‘boost’ nodig te hebben, misschien via een ander team.

Yoro misschien maar die kan natuurlijk ook nog een carrière ala Huizinga krijgen.
 
Zou Verbij niet richting de 1500m moeten gaan? Hij mist nu de absolute topsnelheid voor de sprint, en op de 1500m lijkt het best te doen om naar WB-niveau op die afstand toe te gaan. Dat wordt volgend jaar Nuis, Roest, Dijs, misschien een allrounder als Bosker of Huizinga en dan Hollaar/Snel/Wennemars/Prins* of zo? Daar kan hij zich wel tussen rijden. Als junior was Verbij een echt talentvolle rijder op de 1500m, met 1.47,39 in Heerenveen, maar ook een NK-titel en WK-zilver. Met een 23.3-25.5-27.0-29.5 zou hij richting de 1.45,3 kunnen, wat genoeg zal zijn voor plaatsing denk ik. Zeker op hoogland zou hij spectaculair snel kunnen starten op de 1500m.

*edit: ik vergeet Prins, die ook goed presteerde met die 1.43 in SLC.
 
Heel mooi! Ik denk dat die een mogelijke speech hadden gebruikt als poging om Irene alsnog over te halen ;). Nee, maar ik denk wel dat ze het er nog steeds echt moeilijk mee hebben, afgaand op de uitzending bij Humberto. Toch ergens wel schattig, aan de andere kant is dit echt haar keuze en had het ook wel mooi geweest als ze bijvoorbeeld wel op het ijs stonden (bij Nuis en Dijs enz.). Maar Jillert en Irene gaan vast nog wel achter de schermen hun moment hebben, dus zo’n big deal vond ik het niet.
Jillert en Arjan (ik zag ook Carien Kleibeuker nog terug) stonden ook in de erehaag. Had verwacht dat Jillert nog te porren was om een woordje te doen, maar gelet op dit filmpje van schaatsen.nl van het afscheid was hij waarschijnlijk te emotioneel voor een speech:
https://www.instagram.com/reel/C3vj77urbDB/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==
 
Laatst bewerkt:
Kai heeft denk ik ook nog wel een gevoel van 'unfinished business' omdat hij bij zijn 1e Olympische Spelen terug kwam van een blessure en bij de 2e had hij de wissel.
Irene en Thomas hebben allebei het hoogst haalbare gehaald en dan is de keuze om te stoppen ook iets makkelijker denk ik.

Ik hoop in ieder geval dat hij nog door gaat want ik ben altijd wel gecharmeerd van hem. Maar of Jumbo de beste ploeg voor hem is betwijfel ik. Misschien Team Gold van Johan de Wit?
 
Ik heb van een voormalig profschaatser wel eens te horen gekregen dat hij Verbij eigenlijk de meest talentvolle schaatser vond die hij kende, eigenlijk beter dan Krol en Nuis, maar dat hij, in zijn woorden, te lui was in de trainingen.

Je ziet natuurlijk vaker dat hele talentvolle sporters op jonge leeftijd nog weg kunnen komen met een wat laksere trainingshouding, maar dat ze dan op latere leeftijd, als het allemaal wat lastiger wordt lichamelijk, toch wat wegzakken, omdat ze het gewoon niet meer compenseren met hun pure talent. Ik denk eerlijk gezegd dat dit dus ook het geval is bij Verbij en dat hij het lek nooit meer echt boven gaat krijgen.
 
Je gaat even een weekje skien en ziet op de terugreis hoe de namen van Krol en Schouten ineens op de eregalerij staan. Toch bizar hoor?!
 
Je bent 9 dagen in Calgary, 3 dagen thuis en gaat voor het eerst in jaren naar een NK om afscheid te nemen van Thomas Krol. Voor diezelfde Krol waarvan je hoopte hem op het WK te zien. En dan zit je in Thialf, kom je ineens zelf voorbij in zijn afscheidsfilmpje met hoogtepunten uit zijn carrière. Dat was even schrikken! Maar wel een eer!
 
Marit van Beijnum hangt haar schaatsen aan de wilgen. 23 pas en iemand die 10.3, 10.4 kon openen. Afgelopen weekend miste ik haar al op NK sprint.
Ook Ineke Dedden stopt. Vooral bekend als marathonrijdster maar in het verleden ook actief op diverse NK’s op de lange baan. Net als Irene Schouten rijdt ze zaterdag in Leeuwarden haar laatste wedstrijd.

Bron: schaatsen.nl
 
Sverre Lunde Pedersen heeft zojuist op zijn Instagram bekend gemaakt dat het komende WK Allround zijn laatste wedstrijd als topschaatser zal zijn. Hij hangt zijn schaatsen na afloop van dit seizoen aan de wilgen.
 
Sverre Lunde Pedersen heeft zojuist op zijn Instagram bekend gemaakt dat het komende WK Allround zijn laatste wedstrijd als topschaatser zal zijn. Hij hangt zijn schaatsen na afloop van dit seizoen aan de wilgen.

Dat vind ik een heel verstandig besluit. Ik gun hem een mooi laatste WK op de plek waar hij zijn beste race reed. De laatste jaren heeft hij genoeg tegenslag gehad en wellicht ook daardoor zich nooit meer met de echte top kunnen meten. En gezien het niveau van de Noren (ook bij de junioren) leek het een kwestie van tijd dat hij buiten de selecties voor grote toernooien zou vallen. En dat moet een schaatser van zijn statuur niet willen. Een kwestie dus van in schoonheid en op tijd stoppen.

Van iemand die 2x olympisch goud en een wereldtitel 5km heeft gewonnen, kun je moeilijk spreken van een tegenvallende carrière. Nog los van die dramatische val in Amsterdam, heb ik het gevoel dat op basis van zijn prestaties bij de junioren er bij de senioren toch meer in had gezeten. Bijvoorbeeld als hij als jonge schaatser minder wedstrijden gereden zou hebben, of het winnaarskarakter van een Sven Kramer gehad zou hebben.
 
Toch een aderlating voor het internationale schaatsen. Ik had altijd de hoop dat er toch nog een keer dat fenomenale allround toernooi in zou zitten ter revanche van de dramatische val in Amsterdam. Een toernooi wat de laatste decennia toch al in de verdrukking zat en iedere van de weinige allround specialisten die er al zijn die stopt is er één te veel!
 
En we kunnen weer een nieuwe naam aan het rijtje stoppers toevoegen. Sverre Lunde Pedersen stopt na het WK in Inzell.
Generatie genoot van Schouten en Krol en in zijn allerjongste jaren steevast uitblinker bij de Vikingrace.
En... als had hebben was geweest was hij in ieder geval één keer wereldkampioen allround geworden.
 
Pedersen, toch een tijdlang degene naar wie werd gekeken in de hoop dat er nog iets van spanning in de allroundtoernooien zou zitten ondanks Kramer.

Qua afstandstoernooien is het eerste wat bij me opkomt zijn bronzen medaille van 2016 in 6.15. Een van de eerste buitenlanders die zo'n tijd wist te rijden op laagland (of zelfs de eerste na Hedrick?). Uit mijn hoofd enkel rondjes tussen de 29,4 en 29,6 en slechts een 30er op het eind, eindelijk een keer geen gigantisch oplopend schema in de laatste ronden.

Dan natuurlijk het wonderjaar in 2018 onder Skarli. Een jaar waarin alles eigenlijk net niet meezat, met een paar duizendsten achter zilver op de 5 en een val op de 1500 op de Spelen en natuurlijk het WK. Zo goed als dat jaar is ie voor mijn gevoel nooit meer geweest. Na die val op het WK allround had ik al sterk het idee dat hij deze kans nooit meer ging krijgen en inderdaad.

In 2019 natuurlijk nog het wonder WK afstanden, maar verder was het vanaf dat moment vooral opereren in de schaduw van wat het ooit was.

En tsja, dat WK allround... het overkruisen op de 1500 en de totale extase bij Edel Therese Hoiseth (met zonnebril) die op dat moment toch oh zo weinig successen gewend was. Dat was toch wel een kantelpunt voor Noorwegen wat dat betreft, Nederland (natuurlijk vooral Kramer) was niet meer onverslaanbaar op de allround/lange afstanden. Gelukkig hebben we Hoiseth daarna nog vele malen juichen met beide armen in de lucht schaatsers mogen zien opwachten na de finish.
 
Dat vind ik een heel verstandig besluit. Ik gun hem een mooi laatste WK op de plek waar hij zijn beste race reed. De laatste jaren heeft hij genoeg tegenslag gehad en wellicht ook daardoor zich nooit meer met de echte top kunnen meten. En gezien het niveau van de Noren (ook bij de junioren) leek het een kwestie van tijd dat hij buiten de selecties voor grote toernooien zou vallen. En dat moet een schaatser van zijn statuur niet willen. Een kwestie dus van in schoonheid en op tijd stoppen.

Van iemand die 2x olympisch goud en een wereldtitel 5km heeft gewonnen, kun je moeilijk spreken van een tegenvallende carrière. Nog los van die dramatische val in Amsterdam, heb ik het gevoel dat op basis van zijn prestaties bij de junioren er bij de senioren toch meer in had gezeten. Bijvoorbeeld als hij als jonge schaatser minder wedstrijden gereden zou hebben, of het winnaarskarakter van een Sven Kramer gehad zou hebben.

Die WK titel op de 5km was simpelweg magistraal. Hij mag daar heel trots op zijn. Heb zelfs een applaus gegeven toen ik het op televisie keek. Het is jammer dat hij door blessures dat niet meer heeft kunnen herhalen, het was een niveau waar je Roest en van der Poel mee had kunnen verslaan.
 
Pedersen, toch een tijdlang degene naar wie werd gekeken in de hoop dat er nog iets van spanning in de allroundtoernooien zou zitten ondanks Kramer.

Qua afstandstoernooien is het eerste wat bij me opkomt zijn bronzen medaille van 2016 in 6.15. Een van de eerste buitenlanders die zo'n tijd wist te rijden op laagland (of zelfs de eerste na Hedrick?). Uit mijn hoofd enkel rondjes tussen de 29,4 en 29,6 en slechts een 30er op het eind, eindelijk een keer geen gigantisch oplopend schema in de laatste ronden.
Hij was inderdaad de snelste buitenlander op laaglandbanen sinds Chad Hedrick. Dit is de top 10 snelste schaatsers op zeeniveau na 2015-2016.

upload_2024-2-28_17-43-39.png
 
Pedersen, toch de hoofdrolspeler van het WK Allround 2018. In alle opzichte een monumentaal toernooi, zeker ook door de ontknoping op de zondag (en niet om de tiende titel van Kramer waar de NOS 's middags nog een compilatiefilmpje voor had ingezet, haha). Inderdaad passend in het net-niet-jaar dat het was voor Pedersen, ondanks de medailles die hij wel won.

Prachtige revanche het jaar later, maar dat hij daar een uitschieter voor nodig had bleek wel bij het WK Allround erna in Calgary waar hij toch net tekort kwam.

Pedersen vertrekt op 31-jarige leeftijd in een seizoen waarin ik me al afvroeg op welke afstand hij nog een rol wilde spelen, zeker met het oog op de vele jonge Noren van een potentieel vergelijkbaar niveau die ook graag willen starten. Een luxe die in Nederland ondertussen ontbreekt. Ook dat is anders sinds dat toernooi in 2018.
 
Back
Top